Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant Monika Staniszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 października 2008 r. sprawy ze skargi L. z siedzibą we F. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia sprzeciwu w sprawie o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy GLAZIDE nr R-161144 oddala skargę

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] po rozpoznaniu sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy GLAZIDE o nr R-161144, udzielonego na rzecz F. z/s we W., oddalił sprzeciw wniesiony przez L. z siedzibą we F. (dalej skarżący).

Do wydania niniejszego rozstrzygnięcia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją Urzędu Patentowego RP z dnia [...] lutego 2005 r. udzielono na rzecz F. z/s we W. (dalej uprawniony) prawo ochronne na znak towarowy GLAZIDE o numerze R-161144. Został on przeznaczony do oznaczania środków farmaceutycznych-przeciwcukrzycowych w klasie 05.

W dniu 30 maja 2006 r., do Urzędu Patentowego RP wpłynął sprzeciw skarżącego. Jako podstawę prawną swojego żądania wskazał on art. 246 ust. 1 w związku z art. 129 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (dalej "p.w.p."), oraz Rezolucję WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) nr 46.19 z dnia 12 maja 1993 r. w polskim tłumaczeniu "Nazwy rodzajowe (własne) substancji farmaceutycznych", którą Polska jako członek WHO jest związana.

W uzasadnieniu sprzeciwu podano, że skarżący jest twórcą substancji farmaceutycznej Gliclazide i pomysłodawcą jej międzynarodowej nazwy rodzajowej (tzw. INN's - non priopriatory names) umieszczonej pod pozycją nr 3056 na liście prowadzonej przez WHO. Umieszczenie zaś danej substancji na liście nazw rodzajowych wyklucza możliwość zawłaszczenia tej nazwy przez któregokolwiek z producentów leków zawierających tę substancję czynną.

Zdaniem skarżącego, znak towarowy - GLAZIDE jest podobny do nazwy rodzajowej substancji czynnej Gliclazide, co może wprowadzać odbiorców w błąd. Sporny znak towarowy GLAZIDE różni się bowiem od nazwy rodzajowej substancji czynnej Gliclazide zamieszczonej na liście prowadzonej przez WHO tylko tym, iż w spornym znaku nie występuje środkowa sylaba – LIC. W ocenie skarżącego, różnica ta nie jest wystarczająca dla zróżnicowania nazwy leku Gliclazide w stosunku do znaku GLAZIDE.

W odpowiedzi na sprzeciw, uprawniony do znaku towarowego GLAZIDE nie zgodził się z zarzutami sprzeciwiającego, uznając je za bezzasadne. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że przywołana w sprzeciwie rezolucja WHO nie stanowi części powszechnie obowiązującego porządku prawnego w Polsce. Tym samym, zalecenia w niej zawarte nie mogą stanowić bezpośredniej podstawy rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Odnosząc się zaś do zarzutu naruszenia przez Urząd Patentowy RP art. 129 p.w.p. podniósł, iż w sprzeciwie nie sprecyzowano, naruszenia którego z ustępów i punktów niniejszego artykułu dotyczą zarzuty. W jego ocenie oznaczenie GLAZIDE, z uwagi na jego budowę, może stanowić znak towarowy w rozumieniu art. 120 ust. 1 i 2 tej ustawy oraz posiada dostateczne znamiona odróżniające.

Ponadto uprawniony wskazał, że charakterystyczny początkowy człon "GLA" spornego znaku towarowego nie występuje w nazwach rodzajowych farmaceutycznych środków przeciwcukrzycowych, w szczególności w nazwie Gliclazidum oraz w znakach towarowych, które uzyskały ochronę na terenie Polski i które są stosowane, w odniesieniu do środków przeciwcukrzycowych, zawierających substancję czynną Gliclazidum. Znaki takie według uprawnionego rozpoczynają się bowiem zazwyczaj od sylaby DIA- bądź GLI-. Jednocześnie nadmienił, że pomyłki odbiorców co do charakteru i właściwości towaru oznaczonym tym znakiem są wykluczone chociażby z uwagi na to, iż preparaty te są wydawane na receptę.

Na rozprawie w dniu [...] stycznia 2008 r. strona skarżąca doprecyzowała podstawę prawną sprzeciwu wskazując jako podstawę prawną swojego żądania przepisy art. 129 ust. 2 pkt 2 i art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. oraz wystąpiła o unieważnienie prawa ochronnego na sporny znak towarowy i przyznanie zwrotu kosztów postępowania. Jednocześnie podniosła, że rejestracja spornego znaku jest sprzeczna z obyczajami kupieckimi podkreślając, iż uprawniony powinien zadbać o to, aby znak towarowy odróżniał się od nazwy międzynarodowej substancji czynnej. Ponadto powołała się na decyzję Urzędu Patentowego RP o sygnaturze [...] oraz złożyła do akt sprawy wydruk ze strony internetowej JestemChory.pl przedstawiający spis leków zawierających substancję o nazwie międzynarodowej "gliclazide".

Uprawniony podtrzymał wniosek o oddalenie sprzeciwu. Ustosunkowując się do powołanej przez skarżącego podstawy prawnej sprzeciwu podniósł, iż art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p. z uwagi na użyty w tym przepisie zwrot "wyłącznie" odnosi się tylko do oznaczeń o charakterze informacyjnym. Powyższy przepis nie wyłącza zatem możliwości udzielenia prawa ochronnego na sporny znak towarowy, który jest nazwą fantazyjną. Jednocześnie podkreślił, iż przedmiotem niniejszego postępowanie nie jest analiza podobieństwa dwóch przeciwstawianych znaków towarowych, lecz spornego znaku z nazwą rodzajową wskazując, iż sporny znak towarowy stanowi twórcze przetworzenie proponowanej przez WHO nazwy międzynarodowej substancji -czynnej o łacińskiej nazwie Gliclazidum. Ponadto wskazał na różnice w warstwie fonetycznej wynikające m.in. z faktu, iż odpowiednikiem łacińskiej nazwy Gliclazidum w języku angielskim jest słowo gliclazide a w języku polskim gliklazyd podnosząc, iż potencjalni odbiorcy będą się posługiwać w obrocie polskim lub angielskim odpowiednikiem nazwy Gliclazidum. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. tj. naruszenia przez uprawnionego zasad uczciwości kupieckiej wskazał, ze nie podejmował i nie podejmuje żadnych działań mających na celu ograniczenie innym producentom możliwości korzystania z nazwy rodzajowej Gliclazidum. Stwierdził również, że nie ma podstaw do stwierdzenia, iż udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy GLAZIDE prowadzi do zmonopolizowania rynku czy ograniczenia możliwości działalności konkurencyjnej.

W wyniku rozpoznania niniejszej sprawy, Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. oddalił sprzeciw. W uzasadnieniu swojego stanowiska, organ stwierdził, że wbrew twierdzeniom zawartym w sprzeciwie, udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy GLAZIDE nie nastąpiło z naruszeniem art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p. Organ nie podzielił stanowiska sprzeciwiającego, że sporny znak towarowy przeznaczony do oznaczania środków farmaceutycznych-przeciwcukrzycowych zawierających substancję czynną o łacińskiej nazwie Gliclazidum jest podobny do międzynarodowej nazwy rodzajowej substancji czynnej Gliclazide (łac. Gliclazidum) zamieszczonej na liście INN's prowadzonej przez WHO, zaś nieznaczna różnica między nimi nie może być uznana za wystarczającą dla usunięcia ryzyka uznania nazwy GLAZIDE za nazwę rodzajową. Organ nie zgodził się w szczególności z poglądem skarżącego, iż oznaczenie GLAZIDE posiada wyłącznie charakter opisowo-rodzajowy w stosunku do oznaczanego towaru.

W ocenie organu, z brzmienia art. 129 ust. 1 pkt 2 oraz art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p. wynika, że tylko oznaczenie, które posiada dostateczne znamiona odróżniające może uzyskać ochronę jako znak towarowy. Wobec powyższego znakiem towarowym może być znak nadający się do odróżniania towarów określonego przedsiębiorstwa od towarów; tego samego rodzaju innych przedsiębiorstw. Zdaniem organu, zarejestrowane na rzecz uprawnionego oznaczenie GLAZIDE, stanowiące twórcze przetworzenie proponowanej przez WHO nazwy międzynarodowej substancji czynnej o łacińskiej nazwie Gliclazidum, posiada zdolność odróżniającą albowiem jest to oznaczenie o charakterze fantazyjnym, a przede wszystkim nie stanowiące zarówno nazwy rodzajowej towaru czy międzynarodowej nazwy rodzajowej substancji czynnej o łacińskiej nazwie Gliclazidum (ang. Gliklazide, pol. Gliklazyd), ani też nie informujące wprost o cechach (właściwościach) towaru. Oznaczenie GLAZIDE nie jest słowem należącym zarówno do języka polskiego jak również języka obcego a zatem jako oznaczenie pozbawione jakiegokolwiek znaczenia nie może w jakimkolwiek języku wyrażać nazwy rodzajowej towaru, informować wprost o cechach towaru lub wskazywać bezpośrednio na przeznaczenie towarów.

W ocenie organu sam fakt, że oznaczenie GLAZIDE wywołuje co najwyżej skojarzenia z proponowaną przez WHO międzynarodową nazwą rodzajową - nazwą substancji czynnej o łacińskiej nazwie Gliclazidum będącej składnikiem leku nie jest wystarczający do uznania go za nazwę rodzajową produktu.

Organ stwierdził również, że przywołana przez skarżącego sprawa o sygnaturze [...], nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie z uwagi na odmienny stan faktyczny i prawny.

Zdaniem Urzędu Patentowego RP, udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy GLAZIDE nie nastąpiło również z naruszeniem art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. Rejestracja fantazyjnego znaku towarowego GLAZIDE o numerze R-161144 nie ogranicza prawa innych podmiotów gospodarczych do wykorzystywania w obrocie gospodarczym proponowanej przez WHO nazwy rodzajowej o łacińskiej nazwie Gliclazidum oraz do wprowadzania do obrotu produktów leczniczych zawierających substancję czynną o nazwie międzynarodowej gliclazide oraz umieszczania na ich opakowaniach informacji o tym, iż dany produkt zawiera powyższą substancję czynną. Powyższe twierdzenie potwierdza w szczególności okoliczność, iż ze złożonego przez skarżącego wydruku ze strony internetowej JestemChory.pl przedstawiającego spis leków zawierających substancję o nazwie międzynarodowej gliclazide wynika, iż aktualnie na polskim rynku jest dostępnych szereg preparatów leczniczych zawierających substancję o nazwie międzynarodowej gliclazide produkowanych przez różne podmioty gospodarcze.

Ponadto, w ocenie organu, prawo ochronne na znak towarowy GLAZIDE nie zostało udzielone z naruszeniem Rezolucji WHO nr 46.19 z dnia 12 maja 1993 r., bowiem jej przepisy nie stanowią źródła prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej i w konsekwencji nie może ona stanowić bezpośredniej podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Następnie na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wniósł o uchylenie ww. decyzji w całości.

Skarżący zarzucił naruszenie:

1. art. 129 ust. 2 pkt 2 oraz art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz

2. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy poprzez obrazę art. 7 i 77 k.p.a. polegającą na naruszeniu zasady praworządności i pominięciu szeregu istotnych okoliczności sprawy mających wpływ na rozstrzygnięcie decyzji, a ponadto naruszenie art. 107 § 3 k.p.a. polegające na braku prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji.

W uzasadnieniu swojego stanowiska skarżący wskazał za nieprawidłową tezę Urzędu Patentowego RP, iż udzielenie ochrony dla znaku towarowego GLAZIDE zarejestrowanego dla oznaczania leków przeciwcukrzycowych nastąpiło prawidłowo, a znak ten posiada dostateczne znamiona odróżniające w zwykłych warunkach obrotu. W ocenie skarżącego, organ przy wydawaniu skarżonej decyzji dokonał błędnej wykładni art. 129 ust 2 pkt 2 p.w.p. uznając, że jedynie takie oznaczenia są pozbawione znamion odróżniających, które rzeczywiście stanowią nazwę rodzajową bądź wskazują bezpośrednio lub wprost na przeznaczenie towarów. Taka zawężona interpretacja braku dostatecznych znamion odróżniających przyczyniła się do niezastosowania w/w przepisu w stanie faktycznym niniejszej sprawy i oddalenia sprzeciwu, co uzasadnia uchylenie skarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Na uzasadnienie swojego stanowiska skarżący wskazał, że podstawową funkcją znaku towarowego jest funkcja oznaczania pochodzenia towarów i/lub usług. A zatem, znakiem towarowym nie może być oznaczenie, które takiej funkcji nie pełni, czyli nie nadaje się do odróżniania towarów albo usług pochodzących z jednego przedsiębiorstwa od towarów albo usług pochodzących z innych przedsiębiorstw. Tylko takie oznaczenie, które nie jest związane z towarem i go nie charakteryzuje, może pełnić w obrocie funkcję znaku towarowego. Zdolność odróżniania jest bowiem elementem konstytutywnym znaku towarowego, a jej brak jest podstawą do unieważnienia znaku.

Zdaniem skarżącego, znak towarowy GLAZIDE jest oznaczeniem, które składa się wyłącznie z elementów wskazujących na rodzaj, skład i funkcję towaru, a nie na pochodzenie od konkretnego przedsiębiorstwa. Lek ten zawiera bowiem w swym składzie substancję czynną GLICLAZIDE. W związku z tym, skarżący nie zgadza się z opinią organu, w którego ocenie oznaczenie GLAZIDE stanowi "twórcze przetworzenie" proponowanej przez WHO nazwy międzynarodowej substancji czynnej. Nie można bowiem nie zauważyć, że w spornym znaku GLAZIDE nie dodano żadnego fantazyjnego elementu, nie uzupełniono go żadnym nowo utworzonym członem, któryby spowodowałby, że cała nazwa nabrała nowego charakteru. Tym samym, w ocenie skarżącego opuszczenie trzech liter – LIC - nie przesądza o nadaniu spornemu oznaczeniu fantazyjności czy "twórczego" charakteru, nie przydaje mu znamion odróżniających, ani nie przeistacza spornego znaku z nazwy INN w oznaczenie składające się z elementów innych niż ogólnoinformacyjne. Skarżący podkreślił, że w wyniku pominięcia omawianych liter nie powstało oznaczenie oderwane od nazwy rodzajowej identyfikującej sam towar. Dlatego też uznać należy, że w przypadku spornego znaku towar jako taki w dalszym ciągu jest swoim własnym instrumentem identyfikacyjnym, co stoi w sprzeczności z powołanym art. 129 p.w.p.

Skarżący podniósł również, że przedmiotowa decyzja wydana została także z naruszeniem art. 131 ust 1 pkt 2 p.w.p. W jego ocenie, działanie przedsiębiorcy, który dokonuje rejestracji znaku towarowego na produkty farmaceutyczne, stanowiącego odtworzenie niemalże całej nazwy INN, jest sprzeczne z dobrymi obyczajami kupieckimi, którymi powinien kierować się każdy przedsiębiorca działający w branży farmaceutycznej. Powołując się na orzecznictwo NSA wskazał, że ogólnoinformacyjny charakter spornego znaku, powoduje potencjalnie nieuzasadnione ograniczenie w możliwości posługiwania się przez inne podmioty w obrocie gospodarczym nazwą INN substancji farmaceutycznej.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy RP podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153 z 2002 r., poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne sprawują więc kontrolę aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów odnoszących się do słuszności rozstrzygnięcia.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.).

Rozpoznając skargę w świetle powołanych wyżej kryteriów należy uznać, że nie zasługuje ona na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

W niniejszej sprawie L. z siedzibą we Francji zgodnie z art. 246 ust. 1 p.w.p. wniósł w ustawowym terminie umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego RP z dnia [...] lutego 2005 r. o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy GLAZIDE o numerze R-161144 na rzecz F. z siedzibą we W., służący do oznaczania środków farmaceutycznych – przeciwcukrzycowych w klasie 05. Jako podstawę sprzeciwu skarżący wskazał ostatecznie okoliczności, skutkujące unieważnieniem udzielonego prawa ochronnego a objęte treścią przepisu art. 129 ust. 2 pkt 2 i art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. Wobec tego, że uprawniony tj. S. z siedzibą we W. po doręczeniu jej odpisu sprzeciwu uznała go za bezzasadny, sprawa została przez organ w myśl przepisu art. 247 ust. 2 p.w.p skierowana do rozstrzygnięcia w postępowaniu spornym, w którym nastąpiło merytoryczne rozpoznanie sprzeciwu (art. 255 ust. 1 pkt 9 p.w.p.) poprzez jego oddalenie decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. Urząd Patentowy RP uznał bowiem, że wskazane przez skarżącego art. 129 ust. 2 pkt 2 i art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. jak również Rezolucja WHO nr 46.19 z dnia 12 maja 1993 r. nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Z tym stanowiskiem organu należy się zgodzić. Odnosząc się do zarzutu naruszenia przepisów art. 7, 77 i 107 § 3 k.p.a. Sąd uznał go za niezasadny, albowiem Urząd Patentowy RP w przedmiotowej sprawie przeprowadził szczegółową analizę i ocenę okoliczności faktycznych i prawnych, rozważył i ustosunkował się do argumentów, podnoszonych przez strony w toku postępowania spornego, co znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu wydanej przez niego decyzji.

Sąd nie podzielił również słuszności podnoszonego w skardze zarzutu naruszenia prawa materialnego tj. art. 129 ust. 2 pkt 2 i art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Należy zgodzić się z poglądem organu, że nawiązywanie przez znak towarowy GLAZIDE R-161144 do nazwy rodzajowej substancji czynnej o łacińskiej nazwie Gliclazidum, będącej składnikiem leku nie jest wystarczające do uznania go za nazwę rodzajową produktu farmaceutycznego bądź oznaczenia informującego jedynie wprost o cechach tego produktu. Na podkreślenie zasługuje fakt, iż w przemyśle farmaceutycznym powszechne jest występowanie znaków towarowych tzw. sugerujących lub aluzyjnych, które wskazują pośrednio na przeznaczenie leków do oznaczania których służą bądź nawiązują do substancji czynnych zawartych w lekach. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że są to oznaczenia fantazyjne posiadające dostateczne znamiona odróżniające, aby pełnić funkcje znaku towarowego (patrz wyrok WSA z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie sygn. akt VI SA/Wa 1780/06 dotyczy znaku towarowego słownego ASPARGIN). Spowodowane jest to tym, że tego typu nazwy są stosunkowo łatwo zapamiętywane przez lekarzy lub farmaceutów, którzy w praktyce zawodowej posługują się nazwami substancji czynnej leku.

W konsekwencji należy przyjąć, że wyraz Glazide, stanowiący sporne oznaczenie nie ma charakteru ściśle ogólnoinformacyjnego jak również nie jest oznaczeniem stricte opisowym. Posiada znamiona, które pozwalają zindywidualizować dany towar na rynku wśród towarów tego samego rodzaju, ale pochodzących z różnych przedsiębiorstw. Znak ten rozpoczyna się od członu "GLA", tymczasem inne znaki towarowe służące o oznaczania leków przeciwcukrzycowych innych producentów zaczynają się od sylaby "DIA" (np. Diaprel R-67400 czy Diabezidum R-138494) bądź "GLI" (np. Gliclada IR-850269). Tak więc znak "GLAZIDE" może spełniać prawidłowo funkcję odróżniającą, pozwalającą zindywidualizować towar jako pochodzący od konkretnego producenta. Funkcjonowaniu tego znaku na rynku nie sprzeciwiają się postanowienia Rezolucji WHO nr 46.19 z dnia 12 maja 1993 r., albowiem jak to słusznie wskazał organ nie stanowi ona źródła prawa powszechnie obowiązującego w Polsce, gdyż nie została ona w stosownym trybie ratyfikowana i ogłoszona w Dzienniku Ustaw RP tak jak ewentualne przepisy prawa krajowego wprowadzające w życie zalecenia w niej zawarte.

Sąd przychylił się również do stanowiska Urzędu Patentowego RP, iż rejestracja spornego znaku towarowego nie narusza treści art. 131 ust. 1 pkt 2 p.w.p., albowiem nie ogranicza prawa innych podmiotów gospodarczych do wykorzystywania w obrocie gospodarczym nazwy rodzajowej Gliclazidum i wprowadzenia do obrotu produktów leczniczych, które tę substancję zawierają, czego dowodem jest, iż na rynku polskim istnieje szereg produktów leczniczych pochodzących od różnych podmiotów gospodarczych, które zawierają substancję czynną "Gliclazidum".

Tak więc nie można zgodzić się z poglądem skarżącego, iż przez rejestrację znaku towarowego "Glazide" doszło do zawłaszczenia nazwy składnika chemicznego leku przez uprawnioną do znaku F. z/s we W. W tym miejscu należy powołać się na wyrażony w doktrynie pogląd, że znaki towarowe zbliżone do oznaczeń ogólnoinformacyjnych (a taki jest znak Glazide) w razie ich rejestracji, która jest dopuszczalna, nie mogą być przeszkodą do używania oznaczeń ogólnoinformacyjnych (tak m.in. R. Skubisz w: "Prawo znaków towarowych Komentarz" Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1997, s 58).

Z tych wszystkich względów Sąd uznając zarzuty skargi za niezasadne na mocy art. 151 p.p.s.a. orzekł o jej oddaleniu.