drukuj    zapisz    Powrót do listy

6136 Ochrona przyrody, Lotnicze prawo, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Bk 245/21 - Wyrok WSA w Białymstoku z 2021-06-24, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bk 245/21 - Wyrok WSA w Białymstoku

Data orzeczenia
2021-06-24 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2021-04-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Sędziowie
Grażyna Gryglaszewska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6136 Ochrona przyrody
Hasła tematyczne
Lotnicze prawo
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2019 poz 1580 art. 82 ust. 1 pkt 7a, ust. 5 pkt 3, art. 87 ust. 1 pkt 1
Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r.- Prawo lotnicze t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, Protokolant specjalista Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 czerwca 2021 r. sprawy ze skargi Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa D. w B. oraz Stowarzyszenia "O." w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na usunięcie drzew 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] grudnia 2020 r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa D. w B. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego Stowarzyszenia "O." w B. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I. Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

1. Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] grudnia 2020 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o. o. z siedzibą w W. z 6 lutego 2019 r. o wydanie decyzji w sprawie usunięcia przeszkód naturalnych stanowiących przeszkody lotnicze dla lotniska B. – K. (EPBK), na działkach nr geod. [...], [...], [...], obręb [...] – K. w B. zezwolił zarządzającemu lotniskiem B. – K. (EPBK) – [...] Sp. z o. o. z siedzibą w W., na usunięcie 14.457 sztuk drzew stanowiących naturalną przeszkodę lotniczą, rosnących na działkach nr geod. [...], [...], [...],położonych w obrębie 22 – K. w B., wyszczególnionych w wykazie drzew wskazującym współrzędne, numer geodezyjny działki, wysokość nad poziomem morza oraz wysokość w strefie przeszkody lotniczej każdego z drzew, stanowiącym załącznik do decyzji w formie wykazu zamieszczonego w pliku na płycie CD, który stanowi integralną część decyzji.

Jako podstawę prawną organ powołał art. 82 ust. 1 pkt 7 lit. a), art. 875 ust. 1 pkt 2 ustawy z 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1970, dalej jako: u.p.l.) oraz art. 104 k.p.a.

2. Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem Skarb Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe - Nadleśnictwo D. (dalej także jako: Skarżący, Strona, PGLLP, Nadleśnictwo) wniósł odwołanie w którym zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego:

a) art. 871 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 92 ust. 2 pkt 1 u.p.l. polegające na wydaniu decyzji w przedmiocie zezwolenia zarządzającemu lotniskiem B. – K. (EPBK) – [...] Sp. z o.o. na usunięcie 14.457 sztuk drzew stanowiących naturalną przeszkodę lotniczą poprzez:

- określenie przeszkody lotniczej jako "wyższe niż wysokości określone przez wyznaczone powierzchnie ograniczające przeszkody", pomimo braku rozporządzenia wykonawczego do ustawy prawo lotnicze o którym mowa w art. 92 ust. 2 u.p.l., które to rozporządzenie miało określić min. "sposób wyznaczania powierzchni ograniczających przeszkody"

- odwołanie się w uzasadnieniu decyzji do załącznika (bez wskazania jego numeru) konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym sporządzonej w Chicago w dniu 7 grudnia 1944 r. ogłoszonej w załączniku do obwieszczenia nr 3 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z 11 stycznia 2019 r. w sprawie ogłoszenia tekstu załącznika 14, tom I do konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (Dz.U. ULC poz. 4, w brzmieniu z 11 stycznia 2019 r.);

b) podając w uzasadnieniu decyzji jako podstawę jej wydania Konwencję o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 7 grudnia 1944 r. podczas gdy Konwencja ta, zdaniem Nadleśnictwa znajduje zastosowania jedynie do lotnisk międzynarodowych, zaś lotnisko K. takim w chwili obecnej nie jest. Tym samym organ wydał przedmiotową decyzję bez właściwej podstawy prawnej, bowiem zgodnie z art 92. ust 2 pkt 1 u.p.l. minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, mając na uwadze bezpieczeństwo ruchu statków powietrznych, z uwzględnieniem potrzeb bezpiecznej eksploatacji lotnisk i bezpieczeństwa żeglugi powietrznej oraz mając na uwadze wymagania dla jakości danych lotniczych, miał określić, w drodze rozporządzenia "sposób wyznaczania powierzchni ograniczających przeszkodę". Do dnia wydania decyzji (24 grudnia 2020 r.), a także do dnia sporządzenia odwołania (19 stycznia 2021 r.) wskazane rozporządzenie nie zostało wydane, zatem nie ma zdaniem Nadleśnictwa obecnie możliwości precyzyjnego określenia przez biegłych "powierzchni ograniczającej przeszkody w rozumieniu art. 871 ust 1 pkt 1 u.p.l. ani weryfikacji wydanej opinii biegłych w tym zakresie.

2) przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy:

a) art. 6, w zw. z art. 7, w zw. z art. 77 w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niepodjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy polegający na:

- wyznaczeniu powierzchni ograniczających przeszkody przez powołanych biegłych, na podstawie załącznika nr 14 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 7 grudnia 1944 r., podczas gdy Konwencja - zdaniem Nadleśnictwa nie ma zastosowania do lotniska K.;

- sporządzenie operatu przeszkodowego przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B. metodą statystyczno-reprezentacyjną w oparciu o uogólnienie wyników badania próby losowej bez dokonania naziemnego skaningu laserowego i niedokonania pomiaru wszystkich drzew objętych decyzją oraz nieustalenie czy na obszarze objętym decyzją o wycince drzew nie występują gatunki chronione, ich siedliska, ostoje bądź gniazda;

- pominięcie okoliczności, że 10 drzew znajduje się wprawdzie, zdaniem Nadleśnictwa, na działkach Skarbu Państwa, będących w zarządzie Nadleśnictwa D., których środek korony (wskazany współrzędnymi geograficznymi w operacie przeszkodowym) tych drzew nadal znajduje się w pasach drogowych (ul. W., M. i K.) pozostających w zarządzie Zarządu Dróg Miejskich w B.;

- nie wzięcie pod uwagę interesu społecznego i słusznego interesu obywateli polegające na wycięciu 14.457 sztuk drzew stanowiących około 80 ha lasu bez przeprowadzenia konsultacji społecznych.

Nadleśnictwo wniosło o uwzględnienie odwołania i uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

3. W dniu 22 stycznia 2021 r., tj. po wydaniu decyzji przez Prezydenta Miasta B., na etapie rozpatrzenia odwołania wniesionego przez PGLLP, Stowarzyszenie "[...]" złożyło wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze podmiotu na prawach strony w trybie art. 31 § 1 pkt 2 k.p.a. Postanowieniem z [...] lutego 2021 r. Kolegium dopuściło ww. Stowarzyszenie do udziału w postępowaniu.

4. Decyzją z [...] lutego 2021 r. Kolegium utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta B.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium, przytaczając stosowne przepisy prawa, stwierdziło, że kluczowe jest wyjaśnienie, dlaczego dana grupa drzew (pojedyncze drzewa) zostały uznane za przeszkodę lotniczą. Przytaczając wyrok NSA z 21 sierpnia 2014 r., II OSK 466/13 (wszystkie orzeczenia sądów administracyjnych powoływane w uzasadnieniu dostępne są w CBOSA, https://orzeczenia.nsa.gov.pl), organ stwierdził, że przeszkodą lotniczą może być pojedyncze drzewo, jak i kompleks tych drzew stanowiących las, co nie oznacza jednak, że organ administracji zwolniony jest z obowiązku wskazania drzew, których zezwolenie na wycięcie ma dotyczyć. Drzewa tworzące las mogą być obiektem naturalnym stanowiącym przeszkodę lotniczą.

Organ odwoławczy wskazał, że szczegółowe uwarunkowania związane z określeniem przeszkód lotniczych do tej pory regulowane były na gruncie rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków, jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotniska z 25 czerwca 2003 r. (Dz. U. nr 130, poz. 1192 ze zm.). Na skutek nowelizacji u.p.l. rozporządzanie to zostało uchylone. Organ podkreślił, że dla przedmiotowej sprawy istotne jest to, że aktualnie brak jest nowych przepisów wykonawczych do ustawy w opisywanym zakresie. Do dnia wydania niniejszej decyzji rozporządzenie to nie zostało jednak wydane.

SKO podkreśliło, że organ orzeka na podstawie obowiązującego stanu prawnego. Zaniechanie prawodawcze, polegające na braku wydania stosownych przepisów wykonawczych do ustawy, nie może uzasadniać wstrzymania (zawieszenia) postępowania administracyjnego. Organ powołał się przy tym na wyrok NSA z 8 czerwca 2005 r., II GSK 80/05. Nie może też być podstawą wydania decyzji odmownej.

Po przytoczeniu art. 82 ust. 5 u.p.l. Kolegium stwierdziło, że nie zakwestionowało przy tym metodologii sporządzenia operatu przeszkodowego za pomocą metody statystyczno - reprezentacyjnej w oparciu o uogólnienie wyników badania próby losowej, bez dokonania skaningu laserowego i nie dokonanie pomiaru wszystkich drzew. Organ zaznaczył, że żaden przepis nie wprowadza jednej wiążącej metody określenia wysokości drzew, z tym że wysokość nad poziomem morza i współrzędne drzewa lub krzewu muszą być ustalone.

SKO wskazało, że w dniu 6 maja 2020 r. [...] Sp. z o.o. (wnioskodawca) przedłożyła do organu pierwszej instancji operat przeszkodowy opracowany przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B. W operacie przeszkodowym wyspecyfikowano drzewa jako przeszkodę lotniczą 6A, 7A oraz 7B. Strona uzupełniła wezwanie w dniu 25 listopada 2020 r. o aktualny operat przeszkód lotniczych określający współrzędne i wysokość nad poziomem morza drzew, które są przeszkodami lotniczymi oraz aktualne numery geodezyjne działek, na których rosną, a także o aktualne wypisy i wyrysy z operatu ewidencji gruntów. W zaktualizowanym operacie przeszkód lotniczych uwzględniono zmiany, jakie zaszły w wyniku podziału działki geodezyjnej nr [...] na działki nr geod. [...], [...] i [...] oraz w wyniku budowy przedłużenia ul. W., która spowodowała usunięcie części drzew stanowiących przeszkodę lotniczą rosnących na działce nr geod. [...]. Wskazano, że w operacie uwzględniono tylko te drzewa, które swoimi koronami przebijają powierzchnie ograniczające przeszkody, których parametry ustalono w dokumentacji rejestracyjnej lotniska B. – K. zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Inwentaryzację przeszkód lotniczych wykonano metodą statystyczno- reprezentacyjną, w oparciu o pomiary na gruncie na powierzchniach próbnych oraz estymacji z wykorzystaniem aktualnych danych teledetekcyjnych w pozostałej części drzewostanu. Kolegium wskazało, że stosowna dokumentacja znajduje się w aktach sprawy, a podane przez wnioskodawcę parametry zostały poddane wybiórczej (losowej) kontroli przez organ pierwszej instancji - gdzie nie wykazano błędów.

SKO zaznaczyło, że do wniosku dołączono także aktualny wypis i wyrys z ewidencji gruntów. Organ stwierdził, że przedłożona dokumentacja dowodzi, iż drzewa lub krzewy objęte wnioskiem stanowią przeszkodę lotniczą.

Kolegium podkreśliło, że - co istotne - Skarżący nie wskazuje na to, by np. dokonane przez niego pomiary dowodziły błędów co do parametrów poszczególnych drzew, czy to zawartych w dokumentacji przedłożonej przez wnioskodawcę, czy też załączonej do akt sprawy opinii biegłych. Organ pierwszej instancji oparł się na dokumentacji przedłożonej przez wnioskodawcę, poprawność zawartych tam ustaleń potwierdzono za pomocą przygotowanej przez biegłych ekspertyzy.

SKO wskazało, że opinia przygotowana została przez biegłych R. O. - biegłego sądowego z zakresu lotnictwa przy Sądzie Okręgowym w W., czynnego kontrolera ruchu lotniczego, wykładowcy w Ośrodku Szkolenia Personelu Służb Ruchu Lotniczego Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, a także pilotowi i wieloletniemu członkowi Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych działającej przy Ministerstwie Infrastruktury oraz M. W. - byłemu kontrolerowi ruchu lotniczego Sił Powietrznych RP, byłemu Naczelnikowi Inspektoratu Certyfikacji i Nadzoru nad Służbami Żeglugi Powietrznej ULC oraz Dyrektorowi Ośrodka Szkolenia Personelu Służb Ruchu Lotniczego Polskiej Agencji Żeglugi.

Kolegium stwierdziło, iż faktem jest, że przygotowana w sprawie opinia biegłych mogła opierać się na rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 25 czerwca 2003 r. w sprawie warunków jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotniska (choć się do niego bezpośrednio nie odwołuje), w momencie przygotowania opinii (czerwiec 2020 r.) - rozporządzenie wciąż obowiązywało (uchylone zostało z dniem 2 października 2020 r., ekspertyza uwzględnia stan prawny na dzień 3 lipca 2020 r.). W opinii Kolegium jednak nie można uznać za błąd, skutkujących uchyleniem decyzji to, że w podstawie prawnej opinii rozporządzenie nie zostało przywołane, skoro po pierwsze - aktualnie rozporządzanie już nie obowiązuje, po drugie - nie wykazano, by treść opinii - zgodna z ówcześnie obowiązującym prawem - była niezgodna z aktualnym stanem prawnym. Po trzecie zaś - to organ wydaje decyzję administracyjną i ocena poprawności przytoczenia podstaw prawnych oraz ich zastosowania dokonywana powinna być z punktu widzenia wydanej decyzji (w podstawie prawnej decyzji nieobowiązującego rozporządzenia nie przywołano i nie powoływano się na nie w samej decyzji). Po czwarte wreszcie, jak słusznie zauważa organ pierwszej instancji - krajowe przepisy wykonawcze oparte były na regulacjach prawa międzynarodowego, w ekspertyzie zaś przywołane zostały właśnie obowiązujące regulacje prawa międzynarodowego oraz dokumenty źródłowe, tj. m. in. Rozporządzanie Wykonawcze Komisji (UE) 2016/1185 z 20 lipca 2016 r. zmieniajcie Rozporządzenie Wykonawcze (UE) nr 923/2012 w zakresie aktualizacji i uzupełniania wspólnych zasad w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej (część C SERA) i uchylające rozporządzenie (WE) nr 730/2006 (Dz. UE z 2016 r., poz. L 196/3), Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) Nr 923/2012 z 26 września 2012 r. ustanawiające wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (WE) nr 1035/2011 oraz rozporządzenie (WE) nr 1265/2007, (WE) nr 1794/2006, (WE) nr 730/2006, (WE) nr 1033/2006 i (UE) nr 255/2010 (Dz. U. UE z 2012 r., poz. L 281/l). SKO wskazało, że szczegółowy wykaz aktów prawnych, w oparciu o które przygotowano opinię, a przez to wykazano konieczność uznania drzew określonych w decyzji, jako przeszkód lotniczych - wskazano na s. 9 ekspertyzy.

Dalej Kolegium wyjaśniło, że w przedłożonej do akt sprawy opinii wskazuje się, że na dzień opracowania ekspertyzy lotnisko B.-K. posiada status lotniska użytku publicznego o ograniczonej certyfikacji z przeznaczeniem dla statków powietrznych w ruchu krajowym nieregularnym (zgodnie z decyzją Prezesa ULC nr ULC-LTL/5021-0039/01/16 z 19 września 2016 r.) - co w opinii SKO już samo w sobie dopuszcza ruch międzynarodowy na tym lotnisku i czyni zasadnym zastosowanie Załącznika do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago z 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. poz. 212 i 214, z późn. zm.), ogłoszonego w załączniku do obwieszczenia nr 3 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z 11 stycznia 2019 r. w sprawie ogłoszenia tekstu Załącznika 14, tomu I do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago z 7 grudnia 1944 r. (Dz. Urz. ULC poz. 4) (w brzmieniu z 11 stycznia 2019 r.). Co istotne, Wojewoda P. decyzją z [...] lipca 2017 r. udzielił Sp. z o.o. [...] zarządzającemu lotniskiem B.- K. zezwolenia na realizację inwestycji polegającej na budowie nowej nieoprzyrządowanej drogi startowej o nawierzchni sztucznej oraz infrastruktury technicznej. W wyniku zmian charakterystycznych lotniska, zgodnie ze standardami ICAO referencyjny kod lotniska został podniesiony do wartości 3C (zgodnie z decyzją Prezesa ULC z [...] grudnia 2019 r., znak: [...]), co z kolei wygenerowało wymagane wyznaczanie nowych przestrzeni ograniczających wysokość zabudowy i obiektów naturalnych oraz opracowanie operatu przeszkód lotniczych w otoczeniu lotniska B. - K.

Kolegium zaznaczyło, że prawo lotnicze nie nakłada na organ obowiązku podania powierzchni drzew podlegających wycięciu. Jak wskazało SKO, w załączniku do decyzji sprecyzowano ilość i współrzędne każdego z drzew stanowiących przeszkodę lotniczą i taka forma wypełnia ustawowe wymagania dla przedmiotowej decyzji. W ekspertyzie w konkluzjach na s. 24 wyjaśnia się, że drzewa o wysokościach przewyższających wysokości wyznaczone dla przestrzeni chronionych lotniska należy bezwzględnie usunąć. Co istotne, do opinii dołączono wykaz drzew przebijających przestrzenie chronione dla lotniska K.

Organ odwoławczy uznał, że dokonana ocena przedłożonej do akt sprawy ekspertyzy nakazuje stwierdzić, iż jest ona logiczna i wewnętrznie jednorodna, sporządzona w sposób prawidłowy, fachowy, rzetelny, zgodnie z niezbędną i specjalistyczną wiedzą. Biegły zajął konkretne stanowisko w sprawie, co istotne treść opinii jest spójna z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie, w tym ze zaktualizowanym operatem przeszkód lotniczych. W ocenie SKO opinia opiera się na prawidłowo określonych podstawach prawnych, zawiera spójne i jednoznaczne wnioski. Przygotowana opinia niewątpliwe posiada walor istotnego odwodu w sprawie.

Dalej Kolegium wyjaśniło, że w celu umożliwienia bezpiecznego wykonywania operacji lotniczych przez statki powietrzne oraz wyeliminowania sytuacji, w której lotnisko ze względu na istniejące przeszkody lotnicze nie może być użytkowane, wyznacza się przestrzenie wolne od jakichkolwiek przeszkód. Osiągnięcie oczekiwanego celu ustala się poprzez ustanowienie szeregu powierzchni określających granicę, do której mogą sięgać obiekty w przestrzeni i stanowią one strefę, w której wykonywane loty nie są narażone na możliwość wystąpienia przeszkody lotniczej zagrażającej załodze statku powietrznego wykonującego operację podejścia do lądowania lub operację startu. Wielkość przestrzeni wokół lotniska wolnej od przeszkód wyznacza się w oparciu o przewidywany sposób wykorzystania drogi startowej (starty i lądowania statków powietrznych) oraz od typu podejścia, które ma zastosowanie dla drogi startowej. Jako typy podejścia dla drogi startowej należy rozumieć podejścia do lądowania na drogę nieprzyrządową, z podejściem nieprecyzyjnym oraz z podejściem precyzyjnym. W zależności od rodzaju drogi startowej, wartości dla poszczególnych powierzchni będą miały różne wielkości. Dla drogi startowej nieprzyrządowej, a taką posiada aktualnie lotnisko B. – K. (EPBK), wyznaczono następujące powierzchnie ograniczające: powierzchnię stożkową, powierzchnię poziomą wewnętrzną, powierzchnie podejścia oraz powierzchnie przejściowe. Kolegium zaznaczyło, że wymagane parametry dla poszczególnych powierzchni określają stosowne przepisy, a szczegółowe parametry dla przedmiotowego lotniska wskazano w dokumentacji rejestracyjnej lotniska, która poświadczona za zgodność z oryginałem znajduje się w aktach administracyjnych sprawy.

SKO podkreśliło, że znając dokładne znaczenie przeszkód lotniczych i powierzchni ograniczających, przeanalizowano parametry wskazanych przez Wnioskodawcę drzew będących przeszkodami lotniczymi oraz powierzchni ograniczających przeszkody ustalonych dla lotniska B. – K. w dokumentacji rejestracyjnej. Organ wskazał, że powierzchnie chronione ograniczające wysokość zabudowy i obiektów naturalnych w rejonie lotniska zostały ustalone decyzją nr [...] z [...] stycznia 2020 r. Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, który zatwierdził Instrukcję Operacyjną lotniska B.- K., która jest podstawowym dokumentem zarządzającego lotniskiem i który zapewnia właściwe funkcjonowanie i eksploatację lotniska. Powierzchnie te zawierają powierzchnię stożkową, powierzchnię poziomą wewnętrzną, powierzchnie podejścia oraz powierzchnie przejściowe. Dla poszczególnych powierzchni zostały określone wartości wysokości podane w metrach AMSL. Lotnisko nie posiada wyznaczonej powierzchni podejścia wewnętrznego, która jest wymagana tylko dla dróg startowych z podejściem precyzyjnym. Dla drogi startowej DS 1 na terenie lotniska B.- K. został wyznaczony pas drogi startowej, który jest wolny od przeszkód lotniczych.

Organ odwoławczy wskazał, że po naniesieniu tak sprecyzowanych powierzchni ograniczających na model terenu dla lotniska B. – K., porównując wysokości nad poziomem morza dla poziomu gruntu oraz poziomu danej powierzchni ograniczającej oraz po naniesieniu położenia konkretnego drzewa, którego współrzędne zostały określone w operacie przeszkodowym, na model terenu, znając wysokość drzewa, możliwe było precyzyjne ustalenie, które drzewa stanowią przeszkodę lotniczą w rozumieniu ustawy, tj. które drzewa swoją wysokością przebijają powierzchnie ograniczające.

Odnosząc się do wniosku Nadleśnictwa o przeprowadzenie uzupełaniającego postępowania dowodowego organ wyjaśnił, że kwestia występowania na terenie objętym decyzją terenów ochrony ścisłej i częściowej powinna zostać poddana analizie w toku odrębnego postępowania na gruncie u.o.p.

W ocenie Kolegium w niniejszej sprawie poprawnie zgromadzono materiał dowodowy, przy tym dokonano również jego kompleksowej analizy, w poszanowaniu art 7 i 77 k.p.a. Organ wskazał, że co do zasady nie można bowiem zakwestionować sposobu dokonywania pomiarów, skoro ustawa nie wprowadza jednej wiążącej metody, a jednocześnie Skarżący nie przedstawiali żadnych dowodów mogących wskazywać na błędnie określone parametry drzew),

W dalszej części uzasadnienia Kolegium odniosło się do zarzutów odwołania. W ocenie organu zaskarżona decyzja odpowiada prawu a podnoszone przez Skarżącego zarzuty są nieuzasadnione.

Odnosząc się do stanowiska Stowarzyszenia [...] zawartego we wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zgodnie z którym wycięcie drzew wpłynie negatywnie na stan powietrza Kolegium stwierdziło, że organy orzekają na podstawie powszechnie obwiązujących przepisów prawa. Oznacza to, że jeśli brak jest normy prawnej, która nakazywałby na tym etapie postępowania przeprowadzać ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (wyłączono zastosowanie rozdz. 4 u.o.p., w tym również art. 83b tej ustawy, decyzję środowiskową uzyskuje się dla założenia lotniska art. 72 ust. 1 pkt 20 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, Dz.U. z 2021 r., poz. 247 t.j.), czy też badać wpływ wycięcia lasów na jakość powietrza na terenie Miasta B., to brak jest podstaw by tego rodzaju obowiązek nałożyć w decyzji nakazującej usuniecie przeszkód lotniczych.

5. Od decyzji organu odwoławczego oddzielne skargi złożyli PGLLP oraz Stowarzyszenie "[...]". Sprawy o sygn. II SA/Bk 245/21 oraz II SA/Bk 246/21 zostały połączone w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II z 7 kwietnia 2021 r.

6. PGLLP w swojej skardze zarzuciło naruszenie:

1) przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy:

a) art. 106 § 1 k.p.a. w zw. z art. 56 ust. 1 i 2 i 51 ust. 1 i 52 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2016 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 55, dalej jako: u.o.p.), przez wydanie decyzji utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. zezwalającej na usunięcie 14.457 sztuk drzew bez wyrażenia zgody przez inny organ, to jest Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (lub Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w B.) w trybie art. 56 ust. 1 i 2 w zw. z art. 51 ust. 1 i 52 ust. 2 u.o.p.;

b) art. 6, w zw. z art. 7, w zw. z art. 77 w zw. z art. 107 § 3 k.p.a., przez sporządzenie operatu przeszkodowego przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B. metodą statystyczno-reprezentacyjną w oparciu o uogólnienie wyników badania próby losowej bez dokonania naziemnego skaningu laserowego i niedokonania pomiaru wszystkich drzew objętych decyzją, podczas gdy na podstawie sporządzonej metody nie istnieje możliwość prawidłowej realizacji decyzji, ponieważ współrzędne wierzchołka nie odpowiadają współrzędnym pnia w miejscu ewentualnego cięcia oraz nieustalenie czy na obszarze objętym decyzją o wycince drzew nie występują gatunki chronione, ich siedliska, ostoje bądź gniazda;

c) art. 871 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 92 ust. 2 pkt 1 u.p.l., polegające na wydaniu decyzji w przedmiocie zezwolenia zarządzającemu lotniskiem B. – K. (EPBK) – [...] Sp. z o.o. na usunięcie 14.457 sztuk drzew stanowiących naturalną przeszkodę lotniczą poprzez określenie przeszkody lotniczej jako "wyższe niż wysokości określone przez wyznaczone powierzchnie ograniczające przeszkody", pomimo braku rozporządzenia wykonawczego do ustawy - Prawo lotnicze, o którym mowa w art. 92 ust. 2 u.p.l., które to rozporządzenie miało określić min. "sposób wyznaczania powierzchni ograniczających przeszkody".

2) naruszenie przepisów prawa materialnego:

a) art. 56 ust. 1 i 2 w zw. z art. 51 ust. 1 i 52 ust. 1 u.o.p., przez jego faktyczne pominięcie w prowadzonym postępowaniu administracyjnym i nie uzyskanie zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (lub Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w B.) na wycięcie wskazanych drzew przed wydaniem decyzji z [...] lutego 2021 r., to jest 14.457 sztuk drzew na obszarze ok. 78 ha, stanowiących naturalną przeszkodę lotniczą.

7. Stowarzyszenie "[...]" w skardze zarzuciło naruszenie:

1) art. 7, 7a, 7b k.p.a., poprzez zaniechanie wykonania wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, w zakresie wnikliwego wyjaśnienia, czy drzewa wyszczególnione w wykazie drzew stanowiącym załącznik do decyzji Kolegium z [...] lutego 2021 r. stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu statków powietrznych pomimo, że cechy charakterystyczne, tj. wysokość drzewa oraz wysokość części drzewa w strefie przeszkody w wielu przypadkach wskazują na występowanie w granicach błędu pomiarowego - kilkunastocentymetrowe przekroczenie wysokości drzewa w strefie przeszkody, brak uwzględnienia faktu zmiany obszaru oddziaływania inwestycji określonego w dotychczas wydanych decyzjach środowiskowych, oraz czy na terenie wykonania prac usunięcia drzew zakwalifikowanych jako przeszkody lotnicze nie dojdzie do powstania szkody na znajdujące się gatunki chronione;

2) art. 8, 9, 10, 11, 12 i art. 84 k.p.a., przez prowadzenie postępowania w sposób nie budzący zaufania jego uczestników do władzy publicznej, brak należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków, brak transparentności działania i niejasne przedstawianie przesłanek, którymi kierują się przy załatwieniu sprawy, w szczególności przez wydanie decyzji zezwalającej zarządzającemu lotniskiem B. – K. (EPBK) – [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W., na usunięcie 14.457 sztuk drzew stanowiących naturalną przeszkodę lotniczą rosnących na działkach o nr geod. [...], [...], [...],położonych w obrębie 22 – K. w B., wyszczególnionych w wykazie drzew wskazującym współrzędne, numer geodezyjny działki, wysokość nad poziomem morza oraz wysokość w strefie przeszkody lotniczej każdego z drzew z pominięciem podnoszonych przez strony okoliczności związanych z możliwością występowania na terenie występowania drzew uznanych za przeszkody lotnicze gatunków chronionych roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną ścisłą lub częściową, brak inicjatywy dowodowej organu w tym zakresie pomimo wymagania uzyskania wiadomości specjalnych z zakresu ochrony przyrody oraz możliwych nieprawidłowość związanych z możliwością błędów pomiarowych drzew uznanych za przeszkody lotnicze;

3) art. 77 k.p.a., art. 80 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a., przez brak wnikliwego i wyczerpującego zbadania całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, dokonanie wadliwego ustalenia, że część drzew wyszczególnionych w wykazie stanowiącym załącznik do decyzji SKO z [...] lutego 2021 r. stanowi przeszkodę lotniczą w sytuacji, gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że drzewa nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu statków powietrznych - z uwagi na swoje cechy charakterystyczne tj. wysokość drzewa oraz wysokość części drzewa w strefie przeszkody;

4) art. 8 k.p.a., art. 107 k.p.a., przez niewłaściwe sporządzenia sentencji orzeczenia, polegające na wydaniu tak naprawdę decyzji w sposób, który może budzić wątpliwości interpretacyjne, przez odwołanie w treści decyzji do wysokości w strefie przeszkody lotniczej każdego z drzew zawartego w wykazie drzew załączonym do treści decyzji na pliku na płycie CD, który w istocie jest treścią opinii biegłego specjalisty, co prowadzi do konstatacji, że sentencja decyzji została zastąpiona wnioskami zawartymi w opinii, jakich interpretacja z kolei wymaga wiedzy specjalistycznej z zakresu lotnictwa i geodezji, co przy uwzględnieniu naczelnych reguł postępowania administracyjnego godzi wprost w art. 8 k.p.a,, stanowiącego zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów władzy publicznej.

8. SKO w odpowiedzi na skargi wniosło o ich oddalenie jako nieuzasadnionych. Kolegium podtrzymało argumentację wskazaną w decyzji będącej przedmiotem skarg.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Sąd administracyjny kontroluje m.in. zaskarżone decyzje pod względem zgodności z prawem (art. 3 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, zwana: p.p.s.a), przy czym nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Orzekając w tak określonej kognicji, Sąd stwierdził że obydwie skargi zasługiwały na uwzględnienie, jednakże Sąd nie podzielił wszystkich wymienionych w nich zarzutów.

Zasadą podstawową i niekwestionowaną jest to, że decyzja musi uwzględnić stan prawny na datę jej wydania.

Ustawa z dnia 3.07.2002 r. Prawo lotnicze (w skrócie u.p.l.), w wersji obowiązującej od 7 lutego 2019 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 1970) w art. 82 określa obowiązki zarządzającego lotniskiem w zakresie zapewnienia bezpiecznej eksploatacji lotniska. Jeżeli w obrębie lotniska znajdują się tzw. przeszkody lotnicze, do których zalicza się m.in. drzewa, to zarządzający lotniskiem wnioskuje do starosty o zezwolenie na ich wycięcie (art. 82 ust. 1 pkt 7 a u. p.l.) przy czym niezbędnym jest dołączenie dowodów potwierdzających, że drzewo lub krzew stanowi przeszkodę lotniczą (art. 82 ust. 5 pkt 3 u.p.l.). Definicję przeszkody lotniczej zawiera przepis art. 87 (1) u.p.l. Przeszkodami lotniczymi są m.in. obiekty "wyższe niż wysokości określone przez wyznaczone powierzchnie ograniczające przeszkody" (art. 87 (1) ust. 1 pkt 1 u.p.l.). Ustawa Prawo lotnicze nie precyzuje "sposobu wyznaczania powierzchni ograniczających przeszkody", ale odsyła w tej materii do rozporządzenia w art. 92 ust. 2. Oznacza to, że szczegółowe normy zawarte w akcie podustawowym powinny stanowić dla biegłych, specjalistów z zakresu Prawa lotniczego, podstawowy wyznacznik do sporządzenia ekspertyzy, a także powinny stanowić jedną z podstaw prawnych decyzji. Tymczasem organy obu instancji nie powołały się na rozporządzenie wykonawcze, które zostało również pominięte w ekspertyzie biegłych R. O. i M. W.

W tym miejscu Sąd podzielił zarzuty obu skarg co do tego, że zaskarżona decyzja została wydana bez pełnej podstawy prawnej.

Linię obrony organów stanowiło tłumaczenie, że wskutek zmiany ustawy Prawo lotnicze, na mocy art. 18 ustawy z dnia 18.12.2018 r. o zmianie ustawy

Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 235), z dniem 2.10.2020 r. przestało obowiązywać Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25.06.2003 r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotnika (Dz.U. z 2003 r., nr 130, poz. 1192). Zdaniem organu odwoławczego, w dniu wydania decyzji przez Prezydenta Miasta B. tj. [...].12.2020 r. jak też w dniu wydania decyzji przez SKO w B. tj. [...].02.2021 r., nie istniało nowe rozporządzenie wykonawcze, co też nie mogło doprowadzić do zwłoki w wydaniu decyzji tylko z powodu opieszałości ustawodawcy. W ocenie organu, wystarczającym było zastosowanie (oprócz ustawy Prawo lotnicze) załącznika do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (DZ.U. z 1959 r., poz. 212 i 214 ze zm.), ogłoszonego w załączniku do obwieszczenia nr 3 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 11 stycznia 2019 r. w sprawie ogłoszenia tekstu Załącznika 14, tomu I do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. Urz.LC, poz. 4). Zdaniem organu, krajowe przepisy wykonawcze oparte były na regulacjach prawa międzynarodowego, które były uwzględnione w ekspertyzie lotniczej, sporządzonej podczas postępowania administracyjnego.

Skład orzekający nie zgodził się ze stanowiskiem organu, które było błędne bowiem w dacie wydania zaskarżonej decyzji ([...].02.2021 r.) nie istniała luka prawna w postaci braku rozporządzenia wykonawczego. Sąd z urzędu stwierdził (czego nie zauważyły też strony skarżące), że na podstawie delegacji ustawowej – art. 92 ust. 2 u.p.l. zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.01.2021 r. w sprawie przeszkód lotniczych, powierzchni ograniczających przeszkody oraz urządzeń o charakterze niebezpiecznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 264). Rozporządzenie to obowiązuje od dnia 10.02.2021 r., a więc organ II instancji miał obowiązek uwzględnić te przepisy w dacie wydania zaskarżonej decyzji, czego jednakże nie uczynił.

Rozporządzenie powyższe określa, m.in. w § 1, sposób wyznaczania powierzchni ograniczających przeszkody, sposób i warunki uznania za przeszkody lotnicze obiektów, o których mowa w art. 87 (1) ust. 1 pkt 4, zakres informacji i dokumentów dołączonych do wniosku o którym mowa w art. 87 (1) ust. 2 u.p.l.

§ 60 nowego rozporządzenia zawiera zapis intertemporalny, z którego wynika, ze do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a dotyczących uznania obiektu za przeszkodę lotniczą, stosuje się przepisy nowego rozporządzenia.

W ocenie Sądu, wniosek z powyższego wywodu jest jednoznaczny: organ odwoławczy wydał decyzję z naruszeniem prawa materialnego mającego wpływ na wynik sprawy, o którym stanowi art. 145 § 1 pkt 1 a p.p.s.a.

Oznacza to, że ekspertyza wydana przez biegłych: R. O. i M. W. (których fachowości nikt nie kwestionuje) będzie podlegać weryfikacji w aspekcie przepisów nowego rozporządzenia z dnia 12.01.2021r.

Zdaniem Sądu, uchylenie decyzji organów obu instancji stało się konieczne w celu podjęcia czynności zmierzających do uzupełnienia ekspertyzy dotychczasowej, zaś zachowanie zasady dwuinstancyjności (art. 15 k.p.a.) wymagało ponowienia postępowania także przed organem I instancji.

Należy podkreślić, ze wyżej opisany, nieuwzględniony na datę orzekania przez organ odwoławczy, stan prawny, stanowił główną przyczynę uchylenia zaskarżonych decyzji.

Ustosunkowując się do pozostałych zarzutów skargi Skarbu Państwa – Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa D., Sąd nie podzielił ich zarzutów.

Według skarżącego, wydanie decyzji na usunięcie 14 457 sztuk drzew jako naturalnej przeszkody lotniczej, wymagało uprzedniego uzyskania zezwolenia Generalnego lub Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, a skoro o takie zezwolenie nie wystąpiono, to należało zawiesić postępowanie administracyjne i na podstawie art. 106 § 1 k.p.a. wystąpić do organów środowiskowych o wyrażenie zgody na wycinkę drzew. Sąd zgadza się z argumentacją SKO, że żaden przepis nie przewiduje zawieszenia postępowania, zaś art. 106 § 1 k.p.a. nie znajduje zastosowania, ponieważ nie istnieje przepis prawa materialnego, który w sposób wyraźny wymagałby uzyskania stanowiska innego organu przed wydaniem zaskarżonej decyzji. Należy zauważyć, że art. 82 ust. 3 u.p.l. wyłącza stosowania art. 33 i rozdziału 4 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r., poz. 55 t.j.). W przypadku konieczności wycięcia drzew dla potrzeb lotnictwa nie obowiązują zasady dotyczące ochrony obszarów Natury 2000 (art. 33 ustawy o ochronie przyrody). Wyłączenie stosowania całego rozdziału 4 ustawy o ochronie przyrody jest równoznaczne z pominięciem całego postępowania związanego z uzyskaniem pozwolenia na usunięcie drzew lub krzewów. W przypadku wystąpienia gatunków chronionych, na terenie wnioskowanym do wycinki drzew nie dokonuje się oględzin ani nie zawiesza się postępowania do czasu przedłożenia zezwolenia na czynności podlegające zakazom w stosunku do tych gatunków. Wynika to wprost z art. 83 c ustawy o ochronie przyrody, który to przepis został zawarty w wyłączonym rozdziale 4 – tym. Zatem, zakazy związane z ochroną gatunków roślin i grzybów oraz zwierząt wymienionych w art. 51 i 52 ustawy o ochronie przyrody i obowiązek uzyskania zezwolenia w stosunku do chronionych gatunków, które wydaje Generalny lub Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w myśl art. 56 ust. 1 i 2 ustawy – nie znajdują zastosowania w przypadku wycinki drzewostanu prowadzonej na podstawie art. 82 ust. 3 Prawa lotniczego. W związku z powyższym nie ma racji skarżące Nadleśnictwo Dojlidy twierdząc, że Prawo lotnicze nie wyłączyło przepisów dotyczących ochrony gatunkowej roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną ścisłą lub częściową.

Sąd nie podzielił zarzutów skargi skarżącego dotyczących naruszenia przepisów postępowania tj. art. 6 w zw, z art. 7 i w zw. z art. 77 i w zw. z art. 107 §3 k.p.a. poprzez sporządzenie operatu przeszkodowego metodą statystyczno – reprezentacyjną bez dokonania naziemnego skaningu laserowego i niedokonaniu pomiaru wszystkich drzew objętych decyzją. Taką metodę zastosowano w operacie przeszkodowym opracowanym przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B. Rację należy przyznać organowi, że żaden przepis nie wprowadza jednej wiążącej metody dla określenia wysokości drzew z tym, że muszą być ustalone takie parametry jak wysokość nad poziomem morza i współrzędne drzewa, co też spełnia kwestionowany operat. W operacie przeszkodowym zostały ujęte drzewa stanowiące przeszkody lotnicze i ich lokalizacje na poszczególnych działkach, a ich parametry ustalono w dokumentacji rejestracyjnej lotniska B. – K. Poprawność operatu przeszkodowego była oceniana przez organ I instancji (wybiórcza kontrola) oraz przez biegłych których zadaniem było m.in. wypowiedzenie się, czy wszystkie drzewa wskazane w operacie przeszkodowym muszą być usunięte jako przeszkody lotnicze czy też można je przyciąć lub pozostawić. Ekspertyza jednoznacznie stanowi, że drzewa należy bezwzględnie usunąć. To, że skarżące Nadleśnictwo zauważyło (będąc na gruncie) pewne niedokładności w usytuowaniu czy wymiarach konkretnych drzew, może wynikać z błędu pomiarowego ale nie oznacza, że nie stanowi ono przeszkody lotniczej bądź nie stanie się w krótkim czasie jako, że wzrosty następują sukcesywnie. Skarżące Nadleśnictwo D. nie przedstawiło kontroperatu ani nie wskazało konkretnej, innej metody kwalifikacji drzew do wycinki. Zatem nie sposób zgodzić się z zarzutem niesłuszności przyjętej metody kwalifikacji drzew do usunięcia, zważywszy chociażby na ich znaczną ilość. W kontekście tego zarzutu niezrozumiałym jest twierdzenie naruszenia przepisów art. 6, 7, 77 i 107 § 3 k.p.a.

Rację ma Kolegium twierdząc, że celem ustawodawcy wyrażonym w art. 87 ust. 1 u.p.l. było uniknięcie zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu lotniczego, jakie mogą powodować drzewa i krzewy stanowiące naturalne przeszkody lotnicze. Przepisy prawa lotniczego stanowią lex specialis w stosunku do ustawy o ochronie przyrody. Dlatego nie ma konieczności uzyskiwania zgody organów środowiskowych na odstępstwa zachowania gatunków chronionych (art. 51, 52, 56 i 83 c ustawy o ochronie przyrody, o czym była mowa powyżej). Trudno bowiem przyjąć za słuszne, by ochrona pewnych gatunków fauny i flory przeważała nad ochroną bezpieczeństwa zdrowia i życia publicznego.

W kontekście powyższej interpretacji braku zależności przepisów ustawy o ochronie przyrody wobec przepisów Prawa lotniczego, pouczenie zawarte w decyzji organu I instancji o potrzebie uzyskania, na etapie wykonania decyzji, odstępstwa od zakazów wynikających z art. 51, 52 w związku z art. 56 ustawy przyrodniczej, jest w ocenie Sądu, zbędne, mające charakter asekuracyjny, a nie wynikający z przepisów prawa. Informacja zawarta poza meritum decyzji, nie prowadzi, z tego powodu, do eliminacji decyzji z obrotu prawnego.

Ustosunkowując się do zarzutów skargi złożonej przez Stowarzyszenie "[...]" Sąd stwierdza, że w znacznej części zarzuty te pokrywają się w swojej treści z zarzutami skarżącego Nadleśnictwa D. Dotyczy to kwestii kwalifikacji drzew do wycinki oraz naruszenia art. 51-56 ustawy o ochronie przyrody, co zostało już poddane rozważaniom powyżej.

Skarżące Stowarzyszenie "[...]" zarzuca głównie naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, z czym zgodzić się nie sposób. Przede wszystkim należy podkreślić, że przedmiotem kwestionowanej decyzji jest wycinka drzew, a nie budowa lotniska. W związku z tym decyzja środowiskowa, poprzedzająca wydanie zezwolenia na usunięcie przeszkód lotniczych jakimi są drzewa, nie była potrzebna. Należy zgodzić się ze stanowiskiem SKO, ze brak jest normy prawnej, która nakazywałaby przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko "inwestycji" w postaci wycinki drzew.

Wbrew twierdzeniom skarżącej, podstawą prawną decyzji nie mogą być przepisy proceduralne – art. 7 b k.p.a. bądź 6 – 12 k.p.a. Natomiast przepisy prawa materialnego, zawarte w ustawie z dnia 3.10.2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2021 r., poz. 247 t.j.) a także przepisy zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10.09.2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2019 r., poz. 1839) – nie znajdują tu zastosowania. Zresztą skarżące Stowarzyszenie nie wskazuje konkretnych przepisów w/w aktów prawnych, które miałyby być naruszone zaskarżoną decyzją.

Sąd zwraca uwagę na okoliczność, że niniejsza decyzja dotycząca wycinki drzew jako przeszkody lotniczej, została poprzedzona szeregiem innych postępowań administracyjnych, zakończonych decyzjami niezbędnymi do uruchomienia lotniska B. – K. Podstawowym dokumentem opisującym właściwe funkcjonowanie lotniska jest decyzja Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...].01.2020 r. zatwierdzająca instrukcję operacyjną lotniska B. – K. Z kolei, wydanie instrukcji operacyjnej było poprzedzone decyzją Wojewody P. z dnia [...].07.2017 r. udzielającą [...] Sp. z o.o. zarządzającej lotniskiem, pozwolenia na przebudowę i rozbudowę lotniska K. – B., w tym drogi startowej o długości 1350 m oznaczonej DS1. Decyzja środowiskowa została wydana na potrzeby w/w decyzji pozwalającej na rozbudowę lotniska i budowę pasa startowego. Dotyczyła więc zupełnie innego postępowania niż obecne.

Stowarzyszenie "[...]" w załączniku do protokołu z dnia 10.06.2021 r., wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji wskazując, jako przesłankę do uchylenia, wystąpienie z wnioskiem do Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o stwierdzenie nieważności decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w B. z dnia [...].11.2016 r. w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia pn. budowa pola wzlotów wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na lotnisku B. – K. na nieruchomości położonej w B. o nr ewid. [...], [...].

W ocenie Sądu, nie stanowi podstawy prawnej do uchylenia niniejszej decyzji sam fakt wszczęcia nieważnościowego postępowania środowiskowego, w trybie nadzwyczajnym, skoro na datę orzekania istnieje w obrocie prawnym ostateczna decyzja Wojewody P. z dnia [...].07.2017 r. udzielająca pozwolenia na rozbudowę lotniska i budowę pasa startowego. Ostateczna decyzja z dnia [...].07.2017 r. ma bezpośredni związek z dalszymi czynnościami prowadzącymi do uruchomienia lotniska K. – B., a więc także z wycinką drzew.

Ponieważ zaskarżona decyzja została uchylona (z innych powodów niż wnioskuje Stowarzyszenie), to organy rozpatrujące sprawę ponownie rozważą, czy jakikolwiek wpływ na wynik sprawy będzie miało, zasygnalizowane przez Stowarzyszenie "[...]" postępowanie nieważnościowe toczące się przed Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska.

Reasumując: czynnościami niezbędnymi, podczas ponownego rozpoznania sprawy, będzie konieczność zwrócenia się do biegłych R. O. i M. W. celem sporządzenia nowej ekspertyzy bądź wypowiedzenia się na temat poprawności ekspertyzy dotychczas sporządzonej w świetle przepisów obowiązującego od dnia 10.02.2021 r., rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.01.2021 r. w sprawie przeszkód lotniczych, powierzchni ograniczających przeszkody oraz urządzeń o charakterze niebezpiecznym (Dz.U. z 2021 r., poz. 264).

Niewykluczone, że w trakcie ponownie prowadzonego postępowania administracyjnego, pojawią się dowody lub wnioski, które organ prowadzący będzie obowiązany rozstrzygnąć.

Mając na względzie powyższe, orzeczono jak w sentencji. Koszty postępowania sądowego, zgodnie z art. 200 i 205 p.p.s.a obciążają organ. W skład zasądzonych kosztów wchodzi: wpis sądowy uiszczony przez każdego ze skarżących (po 200 zł) oraz wynagrodzenie pełnomocników (po 480 zł plus opłata) przyznane na podstawie § 14 pkt 1 c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.).



Powered by SoftProdukt