Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), , Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2010 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki skargę oddala

VII SA/Wa 1504/10

UZASADNIENIE

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r, nr [...] na podstawie art. 48 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) nakazał B. M. rozbiórkę obiektu kontenerowego (typ holenderskiego domku letniskowego) usytuowanego na działkach o nr ewid. [...] położonych przy ul. [...] wraz z przyłączem energetycznym doprowadzającym prąd do tego obiektu.

W uzasadnieniu organ wskazał, że na wniosek T. S. - współwłaścicielki nieruchomości na której usytuowany jest obiekt kontenerowy zostało wszczęte postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie.

W trakcie oględzin ustalono, że na posesji położonej przy ul. [...] B. M. w sierpniu 2003 r posadowiła obiekt kontenerowy (typ holenderskiego domku letniskowego) o wym. 8,60 m x 3,10 m i wysokości pomieszczeń ok. 1,94 m. Obiekt znajduje się w odległości od ogrodzenia od strony ul. [...] - ok. 1,70 m. Przedmiotowy obiekt w części środkowej posiada oś z dwoma kołami jezdnymi, natomiast w celu prawidłowego położenia podparty jest w kilku miejscach bloczkami betonowymi typu "trelinka".

Z uwagi na fakt, że znowelizowane przepisy Prawa budowlanego, które weszły w życie z dniem 11 lipca 2003 r. umożliwiają pod pewnymi warunkami legalizację samowoli budowlanych, postanowieniem nr [...] z dnia [...] września 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...], zgodnie z dyspozycją art. 48 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego, wstrzymał inwestorowi prowadzenie robót budowlanych związanych z budową obiektu kontenerowego usytuowanego na działkach o nr ewid. [...] położonych przy ul. [...], nakazał zabezpieczenie ww obiektu i materiałów budowlanych przed niszczącym działaniem czynników atmosferycznych oraz nałożył obowiązek przedstawienia w terminie 2 miesięcy określonych dokumentów, o których mowa w art. 48 ust. 3 pkt 1 i 2 ww ustawy. W związku z faktem, że inwestor do dnia 19 kwietnia 2010 r. nie dostarczył wymaganych dokumentów organ nakazał rozbiórkę obiektu.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania B. M., decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r, nr [...] utrzymał mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że przedmiotowy " domek holenderski" wykorzystywany na cele letniskowe jest samowolą budowlaną w rozumieniu art. 48 Prawa budowlanego.

Ponieważ inwestor nie wykonał nałożonych obowiązków umożliwiających legalizację samowoli budowlanej Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] zobligowany był do wydania decyzji nakazującej rozbiórkę domku letniskowego typu holenderskiego zrealizowanego bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę wraz z przyłączem energetycznym, stanowiącym całość techniczno- użytkową z przedmiotowym obiektem.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła B. M. wnosząc o uchylenie obu zaskarżonych decyzji.

Skarżąca zarzuciła niewłaściwą interpretację art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego podnosząc, iż posadowienie przyczepy kempingowej typu holenderskiego nie zostało uregulowane przepisami Prawa budowlanego, które " wspomina jedynie o stawianiu na gruncie bezpośrednio kiosków, kontenerów, barakowozów, które traktowane są jako tymczasowe obiekty budowlane i jako takie podlegają zgłoszeniu".

Zdaniem skarżącej przyczepy kempingowej typu holenderskiego nie można również traktować jako wybudowanego budynku ponieważ została zakupiona jako produkt gotowy z przeznaczeniem do rekreacji.

Skarżąca podniosła, iż nie prowadziła żadnej budowy dlatego nie złożyła wymaganych dokumentów.

W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest niezasadna gdyż zaskarżona decyzja prawa nie narusza.

Organy nadzoru budowlanego trafnie uznały, że usytuowana przez skarżącą przyczepa kempingowa typu domku holenderskiego wymagała pozwolenia na budowę i prawidłowo wdrożyły procedurę legalizacyjną przewidzianą w art. 48 Prawa budowlanego.

Z niekwestionowanych ustaleń organów nadzoru budowlanego wynika, że przedmiotowa przyczepa kempingowa typu holenderskiego została ustawiona na działce w sierpniu 2003 r.

Do przyczepy zostało podłączone przyłącze energetyczne i do chwili obecnej przyczepa pełni funkcję mieszkalno- letniskową.

Przystosowanie przyczepy do zamieszkiwania letniskowego i okres funkcjonowania przyczepy na działce przesądzają o charakterze tego obiektu, jako obiektu budowlanego wymagającego pozwolenia na budowę.

Przedmiotowa przyczepa odpowiada definicji obiektu z art. 3 ust 1 b Prawa budowlanego.

Całkowicie błędna jest argumentacja skarżącej, iż przyczepa kempingowa typu holenderskiego nie jest obiektem budowlanym.

Kwestia ta była wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa sądowo-administracyjnego, które jednoznacznie uznaje ustawione na gruncie przyczepy kempingowe, nie spełniające w danej chwili swej pierwotnej funkcji transportowo- komunikacyjnej, za obiekty budowlane.

Skarżąca posadowiła przedmiotową przyczepę na okres dłuższy niż 120 dni, co wymagało uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę ( art. 28 ust 1 w zw z art. 29 ust 1 pkt 12 i art. 30 ust 1 pkt 1 Prawa budowlanego ).

Skarżąca nie wykazała się pozwoleniem na budowę dlatego organy nadzoru budowlanego zobowiązane były zbadać, czy usytuowanie przyczepy kempingowej zgodne jest z ustaleniami obowiązującego, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz czy obiekt nie narusza przepisów, w tym techniczno – budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem ( art. 48 ust 2 Prawa budowlanego ).

Organy nadzoru budowlanego prawidłowo wdrożyły procedurę legalizacyjną przewidzianą w art. 48 ust 2 i 3 Prawa budowlanego.

Skarżąca nie wykonała nałożonych obowiązków umożliwiających legalizację samowoli budowlanej dlatego organ zobowiązany był zastosować art. 48 ust 1 Prawa budowlanego nakazując rozbiórkę obiektu budowlanego.

Wyjaśnić należy, iż ustawodawca posłużył się pojęciem "rozbiórka obiektu budowlanego" co jednak nie jest tożsame z rozebraniem ( demontażem ) na poszczególne części, czy elementy obiektu zrealizowanego w innym miejscu i jedynie ustawionego na danym terenie.

W takim wypadku wykonanie rozbiórki polega na usunięciu ( wywiezieniu ) obiektu z terenu, na którym został nielegalnie posadowiony.

Jednakże organy nadzoru budowlanego w zaskarżonej decyzji prawidłowo posłużyły się terminologią ustawową.

Mając powyższe na uwadze, skarga jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz 1270 ze zm ).