Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędzia WSA Maria Tarnowska Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi J.K. na zarządzenie Wójta Gminy K. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odwołania dyrektora szkoły podstawowej ze stanowiska 1. stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia w całości; 2. stwierdza, że zaskarżone zarządzenie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Wójta Gminy K. na rzecz skarżącego J.K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

J.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na zarządzenie Wójta Gminy K. z dnia [...] września 2009 r., nr [...] w sprawie odwołania J.K. ze stanowiska Dyrektora Szkoły [...] w Z. z dniem [...] września 2009 r. W skardze wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia; zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, a także ewentualnie przeprowadzenie dowodów z przesłuchania w charakterze świadków osób wskazanych w trakcie procesu przez skarżącego, gdyby złożony w sprawie materiał dowodowy okazał się niewystarczający dla pełnego wyjaśnienia sprawy. W uzasadnieniu wskazał, że zarządzeniem Nr [...] skarżący został odwołany z dniem [...] września 2009 r. ze stanowiska Dyrektora Szkoły [...] w Z. Jako uzasadnienie tego zarządzenia podano cyt. "Dyrektor stał się zarzewiem konfliktów w środowisku nauczycielskim oraz rodziców, których dzieci uczęszczają do tej szkoły". Skarżący wskazał, że taki zarzut został wywiedziony w oparciu o skargi pisemne z lat 2005 - 2007 i skargi ustne składane przez jedną nauczycielkę Z.P. i jej trzy koleżanki. Konflikt ten znany był organowi administracji w dniu powierzenia skarżącemu stanowiska Dyrektora Szkoły [...] w Z. na kolejną pięcioletnią kadencję, tj. w dniu [...] sierpnia 2007 r. (skargi składane były przed tą datą). Skarżący podał, że wcześniej pełnił również funkcję dyrektora tej szkoły z bardzo dobrymi efektami, co potwierdziła wizytacja [...] Kuratora Oświaty. Po jedenastu latach kierowania Szkołą [...] w Z., znany Wójtowi od 2005 r. konflikt raptem, stał się dla tego organu, okolicznością wyczerpującą przesłanki z art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty. Skarżący zarzucił organowi, że przy wydaniu zaskarżonego zarządzenia nie wyjaśniono okoliczności istotnych dla sprawy i uniemożliwiono złożenie takich wyjaśnień skarżącemu.

Skarżący podniósł, że wobec rzucanych na niego kalumnii przez Z.P. o rzekomych konfliktach stwarzanych przez niego jako dyrektora i konieczności ich rozstrzygania przez Kuratorium Oświaty skarżący w lutym b.r. zwrócił się do Kuratorium Oświaty z prośbą o potwierdzenie tych zarzutów. Pismem z dnia [...] marca 2009 r. Kuratorium zaprzeczyło, aby wpłynęła do tego organu skarga na zarządzanie Szkołą w Z. Skarżący pisemnie wnosił do Wójta prośbę o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji w obecności wszystkich członków rady pedagogicznej, lecz prośba ta nie została uwzględniona. Bezpośrednio przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia Wójt Gminy K. nie przeprowadził ze skarżącym rozmowy, w której dałby skarżącemu możliwość złożenia wyjaśnień i dowodów celem wykazania co jest rzeczywistą przyczyną konfliktu ze Z.P. i kto ten konflikt wywołał, a zwłaszcza odpisu wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] września 2008 r., sygn. akt [...] stwierdzającego, że mąż tej nauczycielki C.P. w dniu [...] marca 2007 r. pobił i znieważył skarżącego J.K. i za ten czyn został skazany na karę [...]. Skarżący oświadczył, że w wyniku brutalnej napaści stał się z kolei ofiarą intryg żony skazanego i został odwołany ze stanowiska Dyrektora, bez wyjaśnienia przez organ pełnego stanu faktycznego sprawy i z pozbawieniem skarżącego możliwości czynnego udziału w postępowaniu.

Skarżący zauważył, że przy wydaniu zaskarżonego zarządzenia nie wyjaśniono istotnej dla sprawy okoliczności, a mianowicie, jakie jest stanowisko Rady Pedagogicznej Szkoły [...] w Z., czy rzeczywiście istnieje konflikt pomiędzy tym organem, a dyrektorem, czy też jedynie Z.P. wywołuje intrygi, a popierają ją w tym wyłącznie trzy najbliższe koleżanki, zaś licząca 12 nauczycieli rada pedagogiczna nie jest stroną jakiegokolwiek konfliktu. Organ wydający zaskarżone zarządzenie nie sprawdził protokolarza z posiedzeń rady pedagogicznej , a tam znalazłby jednoznaczne dowody, że dyrektor szkoły jest ofiarą intryg, a nie jak podano w uzasadnieniu kwestionowanego zarządzenia "zarzewiem konfliktu". To członkowie rady pedagogicznej z własnej inicjatywy chcieli wyjaśnić wszystkie okoliczności sprawy i na ich żądanie odbyło się spotkanie w celu wyjaśnienia konfliktu, który pozostałym członkom rady pedagogicznej, nie intrygującym przeciwko dyrektorowi, nie był znany.

Zdaniem skarżącego niezgodne z prawdą są również ustalenia, a co za tym idzie i uzasadnienie spornego zarządzenia, co do rzekomego konfliktu z rodzicami, skoro współpraca skarżącego z rodzicami uczniów Szkoły była bardzo dobra i relacje pomiędzy rodzicami, a J.K. - nadal czynnym nauczycielem - są bardzo dobre.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy K. wniósł o oddalenie skargi. W uzasadnieniu podniósł, że decyzja o odwołaniu J.K. z funkcji dyrektora Szkoły podyktowana była tym, iż dalsze kierowanie placówką oświatową przez skarżącego stanowiło istotne zagrożenie dla osiągania jej celów. Naganne i niedopuszczalne zachowanie dyrektora jako przełożonego i kierownika placówki objawiające się w postaci uporczywego nękania pracowników, upokarzania i dyskryminowania doprowadziły do ostrego konfliktu wśród załogi. Do podziału na dwa obozy: obóz ludzi dyrektora i pozostałych, do którego doszło nie tylko w radzie pedagogicznej , a także wśród pracowników obsługi, jak również rady rodziców. Sytuacja taka miała miejsce już w przeszłości jednakże wówczas osoby, które poczuły się prześladowane, opuściły placówkę przenosząc się do innych szkół.

Organ podał, że utrzymujący się stan rzeczy osiągnął w pewnym momencie apogeum do tego stopnia, że część rady pedagogicznej w przerwach lekcyjnych przebywała w stołówce szkolnej, a część rozproszona była po klasach, a pokój nauczycielski świecił pustkami. Brakowało motywacji i atmosfery do normalnej pracy. Świadkami tego stanu rzeczy pozostawali uczniowie tej szkoły.

Wójt zauważył, że skargi od skonfliktowanych stron zaczęły docierać nie tylko do organu prowadzącego, a także do Kuratorium Oświaty w W. Delegatura w O., Związku Nauczycielstwa Polskiego w W. i Oddziału Powiatowego w P. Podejmowane zaś próby rozwiązania tego sporu na spotkaniach mediacyjnych nie rokowały nadziei na ułożenie normalnych stosunków i relacji między dyrekcją, a pracownikami. Spotkania te były inicjatywą oddolną członków rady pedagogicznej, zarówno zwolenników jak i przeciwników dyrektora. Jedni i drudzy byli zgodni, co do tego, że placówka dalej tak funkcjonować nie może, a jedynym sposobem na uleczenie tej nienormalnej sytuacji jest zmiana na stanowisku kierowniczym, dlatego też decyzja ta była konieczna i w pełni uzasadniona.

W piśmie z dnia [...] marca 2010 r. J.K. podtrzymał stanowisko zawarte w skardze i wskazał, że zarzuty postawione w odpowiedzi na skargę są chybione, a informacje co do nieskutecznych prób mediacji przed podjęciem decyzji o odwołaniu skarżącego ze stanowiska Dyrektora Szkoły [...] w Z. w trybie natychmiastowym nieprawdziwe. W ocenie skarżącego, Wójt Gminy K. w sposób dowolny interpretuje przepis art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty i wskutek błędnej, rozszerzającej interpretacji twierdzi, że słusznie zastosował ten przepis w stosunku do osoby skarżącego.

Skarżący podał, że orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje, iż powołany wyżej przepis ma charakter szczególny i organ administracji nie może stosować go w sposób dowolny, ale ze względu na brak ustawowo określonych, ścisłych kryteriów ocennych, przy stosowaniu art. 38 ust.1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty winien przyjmować kryteria wskazane w art. 52 Kodeksu pracy. Organ powinien wykazać, ze nauczyciel popełnił ze swojej winy ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych oraz że naruszenie to dotyczyło obowiązków istotnych. Użyte w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty pojęcie szczególnych przypadków winno być rozumiane wąsko i oznaczać sytuacje, w których nie jest możliwe pełnienie przez nauczyciela funkcji kierowniczej, a konieczność natychmiastowego przerwania jego czynności zachodzi ze względu na zagrożenie interesu publicznego.

Zdaniem skarżącego, Wójt nie przedstawił żadnych dowodów na złe funkcjonowanie szkoły, naganne zachowanie dyrektora, czy złą współpracę z rodzicami uczniów. W sprawie nie wystąpiły okoliczności wskazujące na zawinione ciężkie naruszenie istotnych obowiązków dyrektora Szkoły [...] w Z., a istniejący od lat konflikt z nauczycielką Z.P. nie prowadził do destabilizacji funkcjonowania szkoły. Ocena pracy skarżącego jako dyrektora szkoły była zawsze wyróżniająca, a ocena pracy szkoły pozytywna.

W ocenie skarżącego, Wójt gołosłownie twierdzi, że zachowanie skarżącego doprowadziło do zaostrzenia konfliktu w ostatnich dwóch latach i wnioskuje, że takie zdarzenia miały miejsce w przeszłości, wskazując świadków, którzy już od kilku lat nie pracują w szkole w Z.: M.C., M.F. i M.J. Teza taka nie jest poparta żadnymi dowodami, a wyniki wizytacji organu nadzoru pedagogicznego mówią o czymś wręcz przeciwnym. Nieprawdziwe są też twierdzenia, że Wójt podejmował próby mediacji i ugodowego zakończenia sporu. Przeciwko temu świadczą załączone do odpowiedzi protokoły ze spotkań z nauczycielami: z dnia [...] czerwca 2009 i [...] lipca 2009 r. Z treści protokołu z dnia [...] czerwca 2009 r. jednoznacznie wynika, że skarżący nie uczestniczył w tym spotkaniu, a obecna była tylko jedna strona konfliktu Z.P. Spotkanie w dniu [...] lipca 2009 r. należy traktować jako informacyjne dla pozostałych pracowników szkoły. Nie były to zatem próby mediacji, a wyłącznie wysłuchanie jednej strony, gdyż skarżący został pozbawiony możliwości wypowiedzenia się. Wójt przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia nie wyjaśnił, zatem i nie ustalił stanu faktycznego, czym naruszył zasadę prawdy obiektywnej z art. 7 Kpa jak i przepis art. 77 Kpa nakładający na organ administracji ciężar dowodowy w postępowaniu, a także art. 10 Kpa pozbawiając skarżącego możliwości aktywnego uczestniczenia w postępowaniu zakończonym zaskarżonym zarządzeniem. Takiego uprawnienia nie zapewniło skarżącemu spotkanie w dniu [...] lutego 2009 r., spotkanie które miało miejsce ponad pół roku przed wydaniem zarządzenia z dnia [...] września 2009 r. dotyczące rozpatrzenia ustnej skargi Z.P. Na okoliczność tego spotkania jako dowód w sprawie Wójt załączył protokół, jednakże skarżący kwestionuje rzetelność załączonego do odpowiedzi na skargę protokołu i zarzuca temu dokumentowi niezgodność z faktycznym przebiegiem spotkania. Nie jest prawdą, że Delegatura Kuratorium Oświaty w O. zwracała się do Prezesa Zarządu ZNP w P. o pomoc w rozwiązywaniu jakichkolwiek spraw.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jest uzasadniona.

Na wstępie trzeba wskazać, że Sąd nie mógł uwzględnić przy rozpatrywaniu i rozstrzyganiu sprawy zawnioskowanych przez strony dowodów ze świadków, ponieważ sąd administracyjny wydaje wyrok na podstawie akt sprawy, będąc kompetentny do przeprowadzenia dowodu uzupełniającego, ale jedynie z dokumentów (art. 133 § 1 w zw. z art. 106 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Przechodząc do meritum sprawy Sąd zauważa, że przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) – zwanej dalej u.s.o. - przewidują stabilną formę zatrudnienia dla osoby piastującej stanowisko dyrektora szkoły. Stanowisko dyrektora szkoły organ prowadzący szkołę powierza bowiem – co do zasady - nauczycielowi mianowanemu lub dyplomowanemu, wyłonionemu w drodze konkursu na okres pięciu lat szkolnych (art. 36 i 36a u.s.o.).

W kontekście powyższego szczególnego znaczenia nabiera zagadnienie odwołania dyrektora szkoły z zajmowanego stanowiska w ciągu roku szkolnego bez wypowiedzenia. Z przepisów art. 38 u.s.o. wynika, że organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze odwołuje nauczyciela z tego stanowiska w razie negatywnej oceny jego pracy, w przypadku, gdy szkoła prowadzi swą działalność z naruszeniem przepisów ustawy albo w działalności szkoły brak dostatecznych efektów kształcenia lub wychowania (art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b i c u.s.o.).

W niniejszej sprawie podstawę prawną odwołania dyrektora szkoły stanowił przepis art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przepis ten przewiduje, że organ prowadzący szkołę może odwołać dyrektora ze stanowiska w przypadkach szczególnie uzasadnionych po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty (art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o.).

Z przepisu tego wynika, że kwestia odwołania dyrektora szkoły w tym trybie ma charakter uznaniowy (organ "może", a więc nie "musi" odwołać dyrektora), a zasadność takiej decyzji opiera się na ustaleniu przesłanki cennej i niedookreślonej (szczególnie uzasadnionego przypadku). Jeżeli chodzi o sprawy tego rodzaju orzecznictwo sądowe wypracowało pewne kryteria i zasady jakimi winny kierować się organy przy stosowaniu tego trybu odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego.

W orzecznictwie sądowym powstałym na tle art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy podniesiono, że nie każde naruszenie prawa może stanowić podstawę do odwołania dyrektora szkoły (II SA 3293/00). Aby zastosować ten przepis nie wystarczy wykazać, że dany przypadek jest uzasadniony. Odwołanie w tym trybie następuje bowiem w przypadkach zupełnie wyjątkowych, nadzwyczajnych, skoro przepis wymaga ustalenia przypadku "szczególnie uzasadnionego". Przy czym pojęcie "szczególnie uzasadnionego przypadku" winno by rozumiane wąsko (OSK 439/04). W judykaturze podniesiono, że odwołanie dyrektora w tym trybie może nastąpić w przypadku wystąpienia konkretnych i poważnych przyczyn niezależnych od dyrektora szkoły albo z przyczyn przez niego zawinionych - gdy dyrektor w sposób istotny naruszył swe obowiązki pracownicze (art. 52 § 2 Kodeksu pracy) i gdy konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie wykonywania przez niego swej funkcji bowiem dalsze zajmowanie przez niego stanowiska godziło by w interes szkoły (II SA 1657/01, PK 103/03, OSK 439/04, I OSK 648/06, I OSK 939/09), a stwierdzone uchybienia są tego rodzaju, że powodują destabilizację w funkcjonowaniu szkoły w zakresie realizowanych przez tę placówkę funkcji: dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej (I OSK 86/08). Nie bez znaczenia dla istnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy) ma też aspekt czasowy okoliczności uzasadniających wystąpienie "szczególnie uzasadnionego przypadku". W orzecznictwie podniesiono, że odwołanie dyrektora w trybie tego przepisu ma charakter nagły, dlatego też zastosowanie tego przepisu powinno być niezwłoczne, natychmiastowe w stosunku do zdarzeń je uzasadniających. Zauważono, że nieograniczoność ram czasowych odwołania dyrektora szkoły w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia w stosunku do chwili wystąpienia szczególnie uzasadnionego przypadku podważałaby ratio legis tej regulacji, co prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tej kwestii należałoby przyjąć odpowiednie stosowanie art. 52 § 2 K.p. (I PK 103/03). W orzecznictwie akcentuje się, że naruszenie prawa przez dyrektora musi być należycie wywiedzione, udokumentowane i uargumentowane w uzasadnieniu podjętego przez organ rozstrzygnięcia (III RN 3/97, I OSK 939/09). Charakter prawny zarządzenia o odwołaniu dyrektora szkoły ze stanowiska przemawia bowiem za koniecznością traktowania go na równi z decyzją administracyjną, co uzasadnia zastosowanie w tej sprawie – na zasadzie analogii legis – wymogów z art. 107 § 3 Kpa oraz zapewnienie stronie możliwości czynnego udziału na każdym etapie postępowania (art. 10 § 1 Kpa), tak aby strona przed podjęciem decyzji miała prawo do przedstawienia swego stanowiska w sprawie (I OSK 706/06). W orzecznictwie sądowym dotyczącym spraw pracowniczych nauczycieli wskazuje się również na to, że w sytuacji, gdy podłożem rozwiązania stosunku pracy jest konflikt pracowniczy pracodawca analizując kwestię odwołania pracownika winien opierać się na przesłankach obiektywnych, tzn. ustalić kto jest winien konfliktu, czy konflikt ten jest poważny, długotrwały i jaki ma zasięg (I PK 259/06, II PK 88/08). Uważa się, że same naturalne różnice poglądów w kwestiach związanych z kierowaniem szkołą, współpracą z organami szkoły i organizacjami związkowymi nie mogą stanowić podstawy do formułowania tezy o niemożliwości dalszego sprawowania przez daną osobę funkcji dyrektora szkoły (II SA/Op 93/04). Dyrektor szkoły musi się bowiem skupić na realizowaniu programu nauczania i wychowania dzieci, a nie na rozwiązywaniu konfliktów między kadrą nauczycielską (I PK 259/06).

Dokonując oceny legalności zarządzenia Wójta Gminy K. z dnia [...] września 2009 r., nr [...] w sprawie odwołania J.K. ze stanowiska Dyrektora Szkoły [...] w Z. w przez pryzmat opisanych wyżej wywodów Sąd uznał, że zaskarżony akt w istotny sposób narusza art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o.

Należy zauważyć, że powołane w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia powody odwołania J.K. ze stanowiska dyrektora szkoły są ogólnikowe i nie znajdują pokrycia w materiale dowodowym sprawy. W uzasadnieniu tego aktu wskazuje się bowiem ogólnie, że dyrektor w ostatnim okresie pełnienia swej funkcji stał się zarzewiem konfliktu którego stroną jest środowisko nauczycielskie i rodzice uczniów. Wójt Gminy K. bez bliższego określenia wskazuje na zarzuty środowiska nauczycielskiego oraz bliżej nieokreślone skargi pisemne i ustne nauczycieli oraz rozmowy podejmowane przez organ ze skonfliktowanymi stronami. Wójt powołuje się też na to, że związki zawodowe i społeczność rodzicielska jednoznacznie określiły się po stronie środowiska nauczycielskiego przeciwko dyrektorowi.

Sąd stwierdza, że powołane wyżej okoliczności nie zostały skonkretyzowane i nie są poparte odpowiednią dokumentacją. Z ustaleń organu nie wynika, kto konkretnie występuje przeciwko skarżącemu jako reprezentant środowiska nauczycielskiego i jakie konkretne skargi kieruje przeciw niemu. Nie wiadomo też w jakiej formie i kto przedstawił swe stanowisko w sprawie działając jako organizacja związkowa i środowisko nauczycielskie. Z uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia nie wynika, też aby organ prowadzący szkołę zapewnił skarżącemu udział w postępowaniu w każdym jego stadium i umożliwił mu wypowiedzenie się, co do zgromadzonych dowodów przed wydaniem kwestionowanego zarządzenia.

Podejmując decyzję o odwołaniu J.K. ze stanowiska dyrektora szkoły organ nie ustalił, czy skarżący jest winny powstania i trwania istniejącego konfliktu, czy konflikt ten wystąpił (nasilił się) w momencie wydania zarządzenia (na rozprawie Wójt Gminy K. oświadczył, że konflikt przybrał na sile w lutym 2009 r.), czy konflikt ten dotyka środowiska nauczycielskiego (brak uchwały w tym zakresie organu reprezentującego nauczycieli – rady pedagogicznej), czy ma charakter wewnętrzny, czy wykracza poza mury szkoły (brak uchwały organu reprezentującego rodziców uczniów – rady rodziców i stanowiska związków zawodowych). Nie wiadomo też, czy konflikt ten wpływa negatywnie na działalność szkoły w zakresie realizowanych przez nią zadań ustawowych.

W niniejszej sprawie jest to o tyle istotne, że z dokumentów przedłożonych do akt sprawy i na rozprawie przez skarżącego wynika, że J.K. stał się ofiarą ataku fizycznego męża Z.P. (nauczycielki Szkoły [...] w Z.) na swoją osobę i wywierania na dyrektora presji wystawienia dziecku wyżej wymienionej określonej oceny (prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] września 2008 r., sygn. akt [...]). Z protokołu z posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia [...] czerwca 2009 r. wynika zaś, że J.K. podejmował próby zażegnania istniejącego konfliktu. Do akt sprawy skarżący złożył sprawozdanie z działalności Rady Rodziców za rok 2008/2009, z którego wynika, że organ ten pozytywnie ocenia działalność skarżącego. Także organ nadzoru pedagogicznego pozytywnie oceniał działalność dyrektora Szkoły. Z protokołu wizytacji [...] Kuratora Oświaty z dnia [...] czerwca 2007 r. wynika, że dyrektor właściwie wykonuje swe zadania ustawowe, także zakresie spraw kadrowych. Skarżący był również dobrze oceniany przez organ prowadzący Szkołę (pismo Wójta Gminy K. z dnia [...] października 2007 r. o przyznaniu skarżącemu nagrody pieniężnej za wyróżniającą się pracę dydaktyczno – wychowawczą - okazane Sądowi na rozprawie).

Nie można się przy tym zgodzić ze stanowiskiem organu zaprezentowanym w piśmie z dnia [...] kwietnia 2010 r., co do tego, że w sprawie nie musi być przedstawione pisemne stanowisko ZNP i Rady Rodziców w kwestii odwołania dyrektora Szkoły. Rację ma Wójt Gminy K., że przepis art. 38 u.s.o. nie wymaga zasięgnięcia opinii przez wskazane wyżej podmioty. Skoro jednak organ przyjął za podstawę odwołania istnienie konfliktu pracowniczego na linii dyrektor – nauczyciele, to dla dokładnego i wszechstronnego ustalenia okoliczności tego konfliktu celowe było uzyskanie pisemnego stanowiska organizacji związkowej oraz organów szkoły (np. rady pedagogicznej, rady rodziców). Nie można pominąć tego, że organy wewnętrzne szkoły (rada pedagogiczna, rada rodziców) uczestniczą w rozwiązywaniu spraw wewnętrznych szkoły i opiniują sprawy istotne dla szkoły (art. 50 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. art. 52 ust. 2 oraz art. 54 ust. 1 u.s.o.). Zdaniem Sądu, taką sprawą jest niewątpliwie sprawa odwołania dyrektora szkoły ze stanowiska, dlatego też organ stosując przepis art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy nie powinien tracić z pola widzenia innych przepisów składających się na całość regulacji tworzącej system oświaty.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd, na podstawie art. 147 § 1, art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - nie stwierdzając przeszkód do stwierdzenia nieważności zarządzenia, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) - orzekł, jak w sentencji. O zwrocie należnych skarżącemu kosztów postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200 i art. 205 § 1 i 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.