Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 18 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/GI 404/12 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi K. J. i Z. B. na uchwałę Rady Miasta Cz. z dnia [...] grudnia 2011 r., Nr [...] w przedmiocie uchwalenia budżetu miasta postanawia: 1. oddalić skargę kasacyjną 2. oddalić wniosek o zasądzenie kosztów sądowych

Rada Miasta C. w dniu [...] grudnia 2011 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie budżetu Miasta C. na rok 2012.

K. J. i Z. B. wnieśli bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. skargę na powyższą uchwałę w dniu [...] lutego 2012 r. Do skargi dołączone zostało pismo zatytułowane "Apel do radnych Miasta C." .

Powyższa skarga przekazana została organowi – Radzie Miasta C. celem nadania dalszego biegu skardze – udzielenia odpowiedzi na skargę i jej przekazanie Sądowi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.

Odpowiadając na skargę organ wniósł o jej odrzucenie ze względu na nie poprzedzenie skargi wniesieniem wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa.

Pismo – "Apel do Radnych Miasta C." nie mógł stanowić takiego wezwania ze względu na to iż sporządzono go i doręczono poszczególnym radnym w dniu sesji [...] grudnia 2011 r., a nie po podjęciu uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/GI 404/12 odrzucił skargę. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. – o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) wniesienie skargi do sądu administracyjnego na uchwałę lub zarządzenie organu gminy bez wyczerpania trybu uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia skutkuje odrzuceniem skargi przez ten sąd. W ocenie Sądu I instancji skarżący nie dopełnił trybu warunkującego skuteczne zaskarżenie uchwały Rady Miasta C. Wystąpienie zatytułowane "Apel do radnych Miasta C.", który otrzymać mieli radni oraz Prezydent Miasta C. w dniu [...] grudnia 2011 r. nie stanowi wezwania do usunięcia naruszenia prawa lecz jest jedynie apelem skierowanym do poszczególnych członków organu kolegialnego do głosowania przeciwko uchwale. Wezwanie to miało miejsce przed podjęciem zaskarżonej uchwały. Ponadto sami skarżący w piśmie z dnia [...] maja 2012 r. oświadczyli, że po podjęciu zaskarżonej uchwały nie wystąpili do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.

Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie WSA w G. odrzucające skargę wniósł K. J. wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w G. oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) z daleko idącej ostrożności procesowej zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie:

- art. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) poprzez przyjęcie, że zaskarżona uchwała nie narusza reguł ogólnych określających zasady i tryb dokonywania wydatków publicznych, które określają przepisy rozdziału 5 I.;

- art. 87 Konstytucji RP poprzez przyjęcie niewłaściwej hierarchii źródeł prawa powszechnie obowiązującego i uznanie, że zabiegi "in vitro" mogą być dofinansowane na podstawie uchwały jednostki samorządu terytorialnego podczas gdy trwają prace legislacyjne nad uchwalaniem przez parlament odpowiedniej ustawy regulującej tę kwestię.

Na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 58 § 1pkt 6 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że przepis ten odnosi się do sytuacji, w której znalazł się skarżący podczas, gdy z okoliczności sprawy wynika, że sytuacja ma charakter precedensowy i niebyła nigdy przedmiotem rozważań dla zasadności złożenia bądź też niedopuszczalności złożenia skargi, które to może skutkować jej odrzuceniem.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania.

W rozpoznawanej sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności skutkujących nieważnością postępowania, o jakich mowa w art. 183 § 2 p.p.s.a. i nie zachodzi żadna z przesłanek, o których mowa w art. 189 p.p.s.a., które Naczelny Sąd Administracyjny rozważa z urzędu dokonując kontroli zaskarżonego skargą kasacyjną postanowienia. Wobec tego Naczelny Sąd Administracyjny przeszedł do zbadania zarzutów kasacyjnych.

Zgodnie z art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie – pkt 1; naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy – pkt 2.

Sądowi I instancji nie można skutecznie zarzucić naruszenia prawa materialnego tj. art. 6 ustawy o finansach publicznych jak też art. 87 Konstytucji, ani przez błędną wykładnię, ani też niewłaściwe zastosowanie ponieważ Sąd I instancji nie dokonywał wykładni tych przepisów. Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. odrzucił skargę z przyczyn procesowych, bez badania zarzutów merytorycznych. Kwestie merytoryczne związane z finansowaniem wykonywania zabiegów "in vitro" podniesione zarówno w skardze jak i w skardze kasacyjnej nie mogą stanowić przedmiotu rozważań w niniejszej sprawie. Skarżący bowiem wnosząc skargę uchybił wymogom formalnym do jej wniesienia o jakich mowa w art. 52 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Istota niniejszej sprawy sprowadza się do tego, czy skargę K. J. złożoną na uchwałę Rady Miasta C. poprzedzało prawidłowe wezwanie do usunięcia naruszenia w myśl art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym każdy, czyjego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętym przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia – zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Zatem warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę organu gminy jest bezskuteczność wezwania tego organu do usunięcia naruszenia (por. uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OPS 2/07, opubl. ONSAiWSA 2007/3/60).

Zgodnie z orzecznictwem NSA (post. NSA z dnia 22 czerwca 2007 r., II OSK 1738/06) "wezwanie do usunięcia naruszeń, które podmiot musi skierować do organu gminy w celu otwarcia sobie drogi do sądu administracyjnego, powinno niewątpliwie poprzedzać wniesienie skargi do tego sądu, jednakże wezwanie to może być dokonane po podjęciu kwestionowanej uchwały, lecz przed jej opublikowaniem". Wniesienie skargi do sądu administracyjnego na uchwałę organu gminy bez wyczerpania trybu uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia skutkuje odrzuceniem skargi przez ten sąd.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że pismo skarżącego zatytułowane "Apel do Radnych Miasta C." spełniało warunki do uznania go za wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w rozumieniu art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Jak trafnie zauważył Sąd I instancji pismo skarżącego wniesione zostało przed wydaniem zaskarżonego aktu. Z informacji zawartej w skardze wynika, że Apel otrzymać miał każdy Radny, a także Prezydent Miasta C. w dniu [...] grudnia 2011 r. Z treści powyższego wystąpienia wynika również, że wezwanie to miało miejsce przed głosowaniem, a więc przed podjęciem uchwały. Ponadto w treści pisma procesowego z dnia [...] maja 2012 r. stanowiącego odpowiedź na wezwanie Sądu, skarżący zawarł oświadczenie w którym wyraźnie wskazał, że nie złożył wezwania do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 101 ustawy, a powody takiego postępowania wyjaśni przed WSA w G.

Mając powyższe na względzie, uznać należy, że skarga na uchwałę Rady Miasta C. w sprawie uchwalenia budżetu miasta C. na rok 2012, jako wniesiona przedwcześnie podlegała odrzuceniu, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.

Odnosząc się do wniosku organu o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 4/07 (ONSA i WSA 2008, nr 3, poz. 42), wyjaśnił, że przepisy art. 203 i 204 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie mają zastosowania, gdy przedmiotem skargi kasacyjnej jest postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie. Do wspomnianej kategorii należy postanowienie o odrzuceniu skargi i dlatego nie orzeczono o kosztach postępowania kasacyjnego

W związku z powyższym na podstawie art. 184 w zw. z art. 182 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.