Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6480 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Umorzono postępowanie co do zobowiązania organu do wydania aktu, II SAB/Po 148/17 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2017-12-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II SAB/Po 148/17 - Wyrok WSA w Poznaniu
|
|
|||
|
2017-09-15 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu | |||
|
Barbara Drzazga /sprawozdawca/ Danuta Rzyminiak-Owczarczak /przewodniczący/ Elwira Brychcy |
|||
|
6480 658 |
|||
|
Dostęp do informacji publicznej | |||
|
Inne | |||
|
Umorzono postępowanie co do zobowiązania organu do wydania aktu | |||
|
Dz.U. 2017 poz 1369 art. 149 § 1 i 1a Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. |
|||
Sentencja
Dnia 14 grudnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Elwira Brychcy po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 grudnia 2017 roku sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Inne w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do rozpoznania wniosku z dnia [...] czerwca 2017 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Szpitala [...] na rzecz skarżącej kwotę 100 zł (sto złotych ) tytułem zwrotu kosztów sądowych. |
||||
Uzasadnienie
W dniu 28 czerwca 2017 r. M. K. złożyła, za pomocą platformy ePUAP, do Szpitala [...] w C. wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie odpowiedzi na pytanie, czy Szpital w latach 2014-2016 zawierał umowy z podmiotami zewnętrznymi o świadczenie usług w zakresie obsługi prawnej, w tym zastępstwa procesowego. Wnioskodawczyni wskazała, że w przypadku odpowiedzi pozytywnej prosi o przesłanie jej kopii tych umów na wskazany adres do korespondencji w Łodzi. Pismem z dnia 30 sierpnia 2017 r. M. K., reprezentowana przez adwokata Ł. K., wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na bezczynność Szpitala [...] w C., domagając się zobowiązania tego podmiotu do rozpoznania wniosku oraz zasądzenia kosztów postępowania w łącznej kwocie [...]zł według załączonego spisu kosztów, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego w kwocie [...]zł. Skarżąca uzasadniła, że Szpital nie zareagował na wniosek w żaden sposób. W odpowiedzi na skargę Dyrektor Szpitala [...] w C. wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, względnie umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego. W uzasadnieniu podniesiono, że żądana informacja została udzielona skarżącej po wniesieniu przez nią skargi do sądu administracyjnego. Wskazano, że osoba zajmująca się w Szpitalu kwestiami informatycznymi błędnie zakwalifikowała wniosek skarżącej i nie został on w terminie przekazany odpowiedniej osobie. Wyjaśniono, że po wpłynięciu skargi wniosek ów niezwłocznie rozpatrzono i udzielono żądanej informacji. Szpital zaznaczył, że skarżąca przed wniesieniem skargi nie wniosła ponaglenia (art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) i dlatego jej skarga powinna zostać odrzucona. Jednocześnie wskazano, że gdyby Sąd nie uwzględnił powyższej argumentacji, skargę winno się umorzyć z uwagi na udostępnienie informacji publicznej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje. Sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a.; stanowi o tym art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. W rozpoznawanej sprawie skarżąca domagała się udostępnienia informacji w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764 ze zm., dalej: u.d.i.p.). Ustawa ta stanowiąc generalną zasadę udostępniania informacji publicznej, reguluje zarówno zakres podmiotowy i przedmiotowy stosowania ustawy oraz procedurę i tryb udostępniania informacji publicznej. Stosownie do art. 1 ust. 1 u.d.i.p. tylko informacja publiczna w rozumieniu tej ustawy podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w niniejszej ustawie. W przepisie art. 4 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p., jako zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej, wskazano m.in. podmioty reprezentujące jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego. Ustawa o dostępie do informacji publicznej przewiduje różne sposoby udostępniania informacji publicznych. Jednym z nich jest udostępnianie informacji publicznej, zgodnie z art. 10 u.d.i.p., na wniosek. Złożenie wniosku do podmiotu zobowiązanego przesądza o tym, iż w odniesieniu do tego właśnie konkretnego podmiotu należy ustalić, czy jest on zobowiązany, w świetle przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, do udzielenia wnioskowanej informacji publicznej oraz czy podjął stosowne czynności, których brak jest jednoznaczny z bezczynnością. Udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki i nie później niż w terminie 14 dni (art. 13 ust. 1 u.d.i.p.), za wyjątkiem sytuacji przewidzianych w art. 13 ust. 2 i art. 15 ust. 2 u.d.i.p. oraz następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób w formie określonych we wniosku (art. 14 ust. 1 u.d.i.p.). W razie uwzględnienia skargi bezczynność , sąd na podstawie art. 149 § 1 p.p.s.a.: 1. zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności; 2. zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. W myśl art. 149 § 1a p.p.s.a., jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. W niniejszej sprawie adresatem wniosku skarżąca uczyniła Szpital [...] w C., domagając się informacji na temat zawieranych umów w przedmiocie obsługi prawnej. W świetle powołanego art. 4 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p. nie powinno budzić wątpliwości, że adresat wniosku jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej. Żądana informacja stanowił zaś informację publiczną z art. 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. Zatem organ winien był załatwić przedmiotowy wniosek w trybie przewidzianym przepisami u.d.i.p. Bezsporne w niniejszej sprawie jest, że wniosek M. K. o udostępnienie jej informacji publicznej wpłynął do organu drogą elektroniczną przez platformę ePUAP w dniu 28 czerwca 2017 r. i w 14-dniowym terminie określonym w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. żądanej informacji nie udzielono. Dopiero na skutek złożenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargi na bezczynność, Szpital Powiatowy w C. pismem z dnia 7 września 2017 r. udzielił skarżącej żądanej informacji. Tym samym Szpital pozostawał w bezczynności w czasie wniesienia skargi, która następnie ustała po doręczeniu Szpitalowi skargi i przed wydaniem niniejszego orzeczenia. Ostatecznie Szpital prawidłowo, choć z opóźnieniem, załatwił wniosek skarżącej, udzielając jej wnioskowanej informacji. W tej sytuacji postępowanie w zakresie zobowiązania organu do załatwienia sprawy jako bezprzedmiotowe podlegało umorzeniu w oparciu o przepis art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Podjęcie przez Szpital stosownego działania po wniesieniu skargi na bezczynność nie zwalnia jednak Sądu z obowiązku rozpoznania skargi wniesionej na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w zakresie orzekania w przedmiocie stwierdzenia, czy bezczynność podmiotu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a p.p.s.a.). W ocenie Sądu, bezczynność Szpitala w niniejszej sprawie nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, o czym orzeczono w pkt II wyroku. Nie zachodzi przypadek oczywistego lekceważenia wniosku skarżącej i braku woli załatwienia sprawy, które można byłoby rozpatrywać w kategoriach rażącego naruszenia prawa, oznaczającego wadliwość kwalifikowaną, o szczególnie dużym ciężarze gatunkowym. Jak wynika z wyjaśnień złożonych w odpowiedzi na skargę wniosek skarżącej z 28 czerwca 2017 r. został nieopatrznie przez osobę zajmującą się sprawami informatycznymi w Szpitalu zlekceważony z uwagi na nieznajomość tematu dostępu do informacji publicznej. Organ niezwłocznie po otrzymaniu skargi udostępnił stronie żądaną informację. Orzekając o kosztach postępowania sądowego Sąd uznał, że poniesionym w sprawie kosztem niezbędnym, w rozumieniu art. 200 p.p.s.a. jest kwota [...]- zł obejmująca wpis od skargi i dlatego, na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w punkcie III wyroku. Na podstawie art. 206 p.p.s.a. Sąd odstąpił od zasądzenia na rzecz skarżącej żądanych kosztów z tytułu zastępstwa prawnego. Wprawdzie, stosownie do art. 205 § 2 p.p.s.a. za jeden z elementów niezbędnych kosztów postępowania uważa się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika (adwokata lub radcy prawnego), jednakże wyjątek od tej zasady został przewidziany w powołanym art. 206 p.p.s.a., zgodnie z którym Sąd może w uzasadnionych przypadkach odstąpić od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w całości lub w części, w szczególności jeżeli skarga została uwzględniona w części niewspółmiernej w stosunku do wartości przedmiotu sporu ustalonej w celu pobrania wpisu. Z brzmienia tego przepisu wynika, że stosowanie art. 206 p.p.s.a. ustawodawca pozostawił do uznania sądu i uzależnił od wykazania zaistnienia uzasadnionego przypadku. W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie właśnie taki uzasadniony przypadek zaistniał. W pierwszej kolejności należy wskazać, że Sądowi z urzędu wiadomym jest, że tylko przed tutejszym Sądem zawisło kilkanaście jednorodzajowych spraw ze skarg M. K. reprezentowanej przed adw. Ł. K.: sygn. akt II SAB/Po 140/17, II SAB/Po 142/17, II SAB/Po 146/17, II SAB/Po 147/17, II SAB/Po 148/17, II SAB/Po 149/17, II SAB/Po 150/17, II SAB/Po 152/17, II SAB/Po 157/17, II SAB/Po 158/17, II SAB/Po 162/17, II SAB/Po 163/17, II SAB/Po 164/17, II SAB/Po 166/17, II SAB/Po 171/17, II SAB/Po 173/17). We wszystkich tych sprawach pełnomocnik skarżącej adwokat Ł. K. dołączał do skarg spis kosztów, obejmujący m.in. koszty zastępstwa prawnego w kwocie [...]zł. Do żadnej ze spraw nie dołączono dokumentu potwierdzającego, że koszty zastępstwa prawnego rzeczywiście zostały przez skarżącą poniesione. Ponadto zdaniem Sądu jednorodzajowość tychże spraw i nieskomplikowany charakter rozpoznawanej sprawy (udostępnienie informacji publicznej o umowach dotyczących obsługi prawnej organu), świadczą o znikomym wręcz nakładzie pracy adwokata. Skargi w poszczególnych sprawach w zasadzie różnią się tylko w zakresie dat złożenia wniosków o udostępnienie informacji publicznej i wskazaniu adresata wniosku tj. organu, do którego wnioski zostały złożone. Wszystkie zarzuty skarg i ich argumentacja są zaś takie same. Nie sposób zatem uznać, że niezbędnym do celowego dochodzenia praw skarżącej w dostępie do informacji publicznej było ustanawienie fachowego pełnomocnika w każdej z wymienionych spraw. Ponadto Sądowi z urzędu wiadomo – w oparciu o bazę orzeczeń na stronie https://orzeczenia.nsa.gov.pl – iż skarżąca tylko w 2017 r. wnosiła do podmiotów na terenie całej Polski liczne, podobne skargi na bezczynność w przedmiocie udostępnienia tej samej rodzajowo informacji publicznej (m.in. w sprawach akt II SAB/Op 126/17, II SAB/Kr 191/17, II SAB/Ke 55/17, II SAB/ Rz [...]). Adresatami wniosków skarżącej były zawsze jednostki budżetowe, takie jak szkoły, ośrodki pomocy społecznej, publiczne zakłady opieki zdrowotnej. Jednorodzajowość wnoszonych skarg nie wymagała ustanawiania w każdej z nich profesjonalnego pełnomocnika, tym bardziej że skarżąca sama jest adwokatem (http://www.lodz.adwokatura.pl/dla-adwokata/lista-adwokat/k). Tym samym nie można uznać, aby były to wydatki niezbędne do celowego dochodzenia praw skarżącej w rozumieniu art. 200 p.p.s.a. |