Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Z uwagi na treść przepisów art. 186 w związku z art. 183 § 1ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.

U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Naczelny Sąd Administracyjny nie może na podstawie przepisu art. 169 tej ustawy stwierdzić prawomocności wyroku sądu

administracyjnego pierwszej instancji w części niezasakarżonej skargą kasacyjną przed jej rozpoznaniem. Dopiero bowiem rozpoznając skargę kasacyjną

może dojść do przekonania, że w sprawie zachodziła nieważność postępowania przed sądem administracyjnym pierwszej instancji i wówczas uchylić

zaskarżony skargą kasacyjną wyrok również w tej części, co do której brak było wniosku w skardze kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Małgorzata Korycińska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku T. S.A. w W. o stwierdzenie prawomocności wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 czerwca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 433/07 w części niezaskarżonej skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanawia: oddalić wniosek

Pismem z dnia 20 grudnia 2007 r., które wpłynęło do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 21 grudnia 2007 r., T. S.A. w W. powołując się na treść przepisu art. 169 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wniosła o stwierdzenie prawomocności wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 czerwca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 433/07 wydanego w sprawie za skargi T. S.A. w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (zwanego dalej Prezesem UKE) z dnia [...] stycznia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki w sprawie ustalenia warunków świadczenia usługi hurtowego dostępu do sieci, w części, która nie została zaskarżona skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W uzasadnieniu tego pisma podniosła, że ww. wyrokiem z dnia 29 czerwca 2007 r. WSA w W. uchylił w całości zaskarżone postanowienie Prezesa UKE z dnia [...] stycznia 2007 r. oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Prezesa UKE z dnia [...] grudnia 2006 r. Nr [...]. Wnioskująca stwierdziła, że zaskarżyła powyższy wyrok skargą kasacyjną w części, dotyczącej uchylenia postanowienia Prezesa UKE z dnia [...] grudnia 2006 r. w pkt [...] i podniosła, że wyrok ten nie został zaskarżony skargą kasacyjną przez organ administracji - Prezesa UKE, ani też przez uczestnika postępowania – T.D. S.A., co oznacza, że w niezaskarżonej części wyrok ten jest prawomocny. Powołując się na powyższe, wniosła o stwierdzenie jego prawomocności przez Naczelny Sąd Administracyjny w części niezaskarżonej skargą kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. W myśl przepisów art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, która to kontrola jest sprawowana pod względem zgodności z prawem. W doktrynie postępowania sądowoadministracyjnego wyrażany jest pogląd, że cechą uzasadniającą prawomocność orzeczenia sądu administracyjnego jest podstawowa funkcja postępowania, w którym zostało ono wydane, a mianowicie dokonana w orzeczeniu sądu administracyjnego ocena zgodności z prawem skontrolowanego przez ten sąd aktu lub czynności. Ocena taka musi bowiem korzystać z atrybutu wiązania w czasie, który właśnie zapewnia jej konstrukcja prawomocności orzeczeń sądu administracyjnego (vide: T. Woś w: T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 503).

Powołany jako podstawa złożonego w niniejszej sprawie wniosku przepis art. 169 p.p.s.a. stanowi, że prawomocność orzeczenia stwierdza na wniosek strony oraz w przypadku, o którym mowa w art. 286 § 1, wojewódzki sąd administracyjny na posiedzeniu niejawnym, a dopóki akta sprawy znajdują się w Naczelnym Sądzie Administracyjnym – ten Sąd. Zgodnie z treścią przepisu art. 168 § 1 p.p.s.a. orzeczenie sądu administracyjnego staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. W myśl z kolei przepisu art. 168 § 3 p.p.s.a. jeżeli zaskarżono tylko część orzeczenia, staje się ono prawomocne w części pozostałej z upływem terminu do zaskarżenia, chyba że Naczelny Sąd Administracyjny może z urzędu rozpoznać sprawę także w tej części.

Zdaniem strony wnioskującej, zaskarżony w niniejszej sprawie wyrok stał się prawomocny w części przez nią niezaskarżonej, bowiem ani organ administracji, ani też uczestnika postępowania nie złożyli skargi kasacyjnej. Innymi słowy stał się on prawomocny w części niezaskarżonej, bowiem nie przysługuje już od niego w tej części zwykły środek odwoławczy – skarga kasacyjna, gdyż upłynął termin do jego wniesienia.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnioskująca prezentując powyższy wywód zdaje się nie zauważać zastrzeżenia, o którym mowa w art. 168 § 3 in fine p.p.s.a. Mimo bowiem zaskarżenia tylko części orzeczenia sądu administracyjnego pierwszej instancji, Naczelny Sąd Administracyjny może z urzędu rozpoznać sprawę także w części pozostałej, to jest niezaskarżonej. Uszło również uwadze strony wnioskującej, że treść omawianego przepisu wyraźnie koresponduje z treścią przepisu art. 183 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a., zgodnie z którym Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania, to jest przypadki enumeratywnie określone w § 2 tego przepisu. Naczelny Sąd Administracyjny nie będąc związany granicami skargi kasacyjnej w zakresie, w jakim zachodzi nieważność postępowania (art. 183 § 2 pkt 1-6 p.p.s.a.) może zatem uchylić wyrok sądu administracyjnego pierwszej instancji także w części niezaskarżonej, to jest mimo braku wniosku kasatora w tym zakresie, o czym stanowi przepis art. 186 p.p.s.a.

Z uwagi więc na treść wyżej cytowanych przepisów 186 w związku z art. 183 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny nie może na podstawie przepisu art. 169 p.p.s.a. stwierdzić prawomocności wyroku sądu administracyjnego pierwszej instancji w części niezasakarżonej skargą kasacyjną przed jej rozpoznaniem. Dopiero bowiem rozpoznając skargę kasacyjną może dojść do przekonania, że w sprawie zachodziła nieważność postępowania przed sądem administracyjnym pierwszej instancji i wówczas uchylić zaskarżony skargą kasacyjną wyrok również w tej części, co do której brak było wniosku w skardze kasacyjnej. Stwierdzenie prawomocności orzeczenia w części niezaskarżonej skargą kasacyjną przed jej rozpoznaniem stanowiłoby zatem czynność przedwczesną.

Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wniosek o stwierdzenie prawomocności wyroku w niezaskarżonej części nie zasługiwał na uwzględnienie i na podstawie art. 184 orzekł, jak w postanowieniu.