Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka – Ostrowska (spr.) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska – Ilków Protokolant Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi J. L. na bezczynność Burmistrza Gminy T. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Gminy T. do rozpoznania wniosku skarżącej z dnia 2 listopada 2012 r. w części dotyczącej wskazania jakie kwoty wydatków poniosła gmina na poszczególne formy promocji gminy, w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; II. oddala dalej idącą skargę; III. stwierdza, że bezczynność opisana w punkcie I niniejszego wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. zasądza od Burmistrza Gminy T. na rzecz skarżącej J.L. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wnioskiem z dnia 2 listopada 2012 r. J. L. zwróciła się do Burmistrza T. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie aktualnych danych dotyczących organizacji imprez i wydatków na promocję . W związku z tym wnioskodawczyni sformułowała cztery następujące pytania , a mianowicie :

1. Ile gmina wydała na imprezy takie jak: (festyny, dożynki itp.).

2. Ile gmina wydała na dofinansowanie imprez organizowanych przez inne podmioty (np. stowarzyszenia), ile i w jakiej kwocie dofinansowano poszczególne przedsięwzięcia.

3. Jakie nakłady na promocję gmina poniosła w tym roku, jakie formy promocji gmina stosowała w tym roku oraz jakie kwoty wydatków poniesiono na każdą z nich.

4. Czy gmina poniosła w tym roku wydatki na różnego rodzaju publikacje: czasopisma, książki, foldery, mapy, katalogi itp. , a w przypadku twierdzącej odpowiedzi , jak kształtowały się wydatki na poszczególne z nich.

Pismem z dnia 16 stycznia 2013 r. organ poinformował wnioskodawczynię , że informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie 14 dni z powodu bardzo szerokiego zakresu żądanych informacji oraz konieczność zebrania danych z całego roku. W związku z tym wnioskowane informacje przekazane zostaną w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od dnia złożenia wniosku , zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. nr 112 poz. 1198)

Kolejnym pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. Burmistrz Gminy T. przekazał wnioskodawczyni następujące informacje:

Ad. 1.

Z uwagi na różny charakter, obszar oddziaływania oraz dotarcie do poszczególnych grup odbiorców podejmowane są różne - adekwatne do skali wydarzenia - formy ich promocji. W związku z powyższym koszty promocji gminy zostały zawarte w zestawieniu dotyczącym form podejmowanej promocji gminy w odpowiedzi na pytanie nr 3. Odnośnie kosztów organizacji imprez kulturalnych i sportowych z pytaniem należy zwrócić się do głównego organizatora – T. Centrum Kultury i Sportu.

Ad. 2.

Dofinansowanie imprez i wydarzeń organizowanych przez inne podmioty realizowane jest w ramach Otwartego Konkursu Ofert na wykonanie przez organizacje pozarządowe i inne uprawnione podmioty prowadzące działalność pożytku publicznego zadań publicznych w roku 2012, ogłoszonego na podstawie art. 13 ust. 2, art. 13 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie ( Dz. U. Nr 96 poz. 873 ze zm.) i Uchwały Rady Miejskiej w T. Nr [...] z dnia 6 grudnia 2011 roku w sprawie przyjęcia Programu Współpracy Gminy T. z organizacjami pozarządowymi oraz z podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie na rok 2012. Imprezy o różnym charakterze (np. edukacyjne, patriotyczne, rekreacyjno-sportowe itp.) zawarte są w składowych zadaniach 6. Obszarów szczegółowych. Kwoty przeznaczone na poszczególne obszary zamieszczone są w Biuletynie Informacji Publicznej [...] w zakładce "Pozostałe informacje / Organizacje pozarządowe". Nieznaczna część tych środków wydatkowana została na organizowane przez stowarzyszenia wydarzenia kulturalne i sportowe. Z uwagi na trwające rozliczenia z organizacjami pozarządowymi w chwili obecnej nie jest możliwe przekazanie informacji ze szczegółowego rozliczenia funduszy przyznanych organizacjom na realizację poszczególnych zadań.

Ad. 3.

Pełne rozliczenie roku 2012 będzie znane po złożeniu do Regionalnej Izby Obrachunkowej sprawozdania z wykonania budżetu, czyli po 31. marca 2013. W ramach pozycji budżetowej "Promocja Jednostek Samorządu Terytorialnego", na podstawie wyliczeń z III kwartałów 2012. zrealizowano działania promocyjne na łączną kwotę 266 500 zł. Promocja gminy odbyła się m.in. poprzez: filmy, reportaże, spoty reklamowe radio i TV; publikacje reklamowe w mediach; dofinansowanie wydawnictw; działania internetowe; wykonanie gadżetów promocyjnych gminy; wydruki promocyjno - reklamowe; usługi fotograficzne; wykonanie tablic promocyjnych; montaż tablic informacyjnych; oprawa grafik, obrazów, dyplomów itp.; wykonanie badań społecznych dotyczących tematyki turystycznej; dystrybucja katalogów dot. Centrum Treningowego w T.; organizacja spotkań, imprez, wydarzeń, gal organizowanych i współorganizowanych przez gminę; promocja atrakcyjności turystycznej gminy w regionie (współpraca z ARAW); udział w konkursach samorządowych, organizacja konkursów.

Ad. 4.

W ramach kwoty wymienionej w odpowiedzi na pyt. nr 3 wykonano foldery tematyczne w ramach koncepcji rekreacyjno - promocyjnej "Odpocznij od zgiełku" za kwotę 3 900 zł, dofinansowano tomik poezji "Marzy nam się uzdrowisko - o T., mieście z bajki" w kwocie 4935 zł. Ponadto w IV kwartale zaktualizowano, wznowiono i zakupiono mapy miasta i gminy w kwocie 9000 zł (nie ujęte w kwocie zawartej w odpowiedzi na pyt. 3).

Pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. skierowanym do Sekretarza T., wnioskodawczyni ponowiła swój wniosek złożony 5 listopada 2012 roku. o udzielenie informacji publicznej w zakresie jakie koszty miasto poniosło na promocję. Jej zdaniem pismo organu , które otrzymała 4 stycznia 2013 r. nie stanowiło odpowiedzi na zadane pytanie.

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. organ podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej z dnia 4 stycznia 2013 r.

Wnioskodawczyni w dniu 6 marca 2013 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Burmistrza T., zarzucając , że po upływie ponad 2 miesięcy, w dniu 4 stycznia 2013 roku otrzymała częściową odpowiedź na złożony wniosek. W ocenie skarżącej organ nie odpowiedział na pytanie, ile gmina wydała na imprezy takie jak: (festyny, dożynki itp.)? Zamiast odpowiedzi, otrzymała informację, że o te dane powinna się zwrócić do T. Centrum Kultury i Sportu. Według skarżącej nie otrzymała również odpowiedzi na pytanie drugie: ile gmina wydała na dofinansowanie imprez organizowanych przez inne podmioty (np. stowarzyszenia). Zamiast rzeczowej i konkretnej odpowiedzi otrzymała informację o tym, że kwoty przeznaczone na poszczególne obszary są na stronie [...] Jednak na podanej stronie informacji, o które wnioskowała nie ma. Nie otrzymała też odpowiedzi na drugą część pytania nr 3 dotyczącą wysokości nakładów poniesionych na promocję gminy oraz stosowanych przez nią form promocji kwoty wydatków na każdą z nich , jak również wydatków na poszczególne zadania, a podano jedynie całą kwotę. Zdaniem skarżącej T. Centrum Kultury i Sportu, to jednostka, która bezpośrednio podlega gminie i utrzymuje się z dotacji, którą otrzymuje od gminy, a więc organ nadrzędny posiada informacje o tym, na co i w jakiej wysokości wykorzystywane są fundusze przelewane z budżetu gminy. Ponadto podmiot ten składa do gminy sprawozdania finansowe, a wcześniej składa również plan swoich działań i związanych z tym wydatków.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Gminy T. wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi organ podniósł zarzut jej niedopuszczalności , bowiem nie została ona poprzedzona wezwaniem organu do usunięcia naruszenia prawa. Z kolei uzasadniając wniosek o oddalenie skargi organ stwierdził, że nie pozostaje w bezczynności , gdyż udzielił informacji. Wskazał , że organizatorem wymienionych przez stronę skarżącą imprez (festynów, dożynek) jest jednostka organizacyjna Gminy T.- T. Centrum Kultury i Sportu, wobec tego ze stosownym wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej na temat kosztów imprez należy zwrócić się bezpośrednio do tej jednostki organizacyjnej jako organizatora imprez. Natomiast Urząd Miejski w T. do czasu przedstawienia sprawozdania finansowego przez jednostkę organizacyjną gminy jest w posiadaniu informacji o planowanych kosztach wnioskowanych przez stronę skarżącą imprez. Często jednak planowane koszty organizacji imprez różnią się od faktycznie wydatkowanych na ten cel środków przez jednostkę organizacyjną gminy. W związku z tym ostateczne i aktualne informacje na temat kosztów organizacji wymienionych przez stronę skarżącą imprez posiada ich organizator- T. Centrum Kultury i Sportu. Skoro zatem organ nie jest w posiadaniu żądanych przez skarżącą informacji, to nie ciąży na nim obowiązek udostępnienia tych informacji i zasadnym było poinformowanie skarżącej o konieczności zwrócenia się do T. Centrum Kultury i Sportu o udostępnienie informacji, które tej jednostki dotyczą i które są w posiadaniu tej jednostki.

Z kolei ustosunkowując się do zarzutu skargi dotyczącego braku odpowiedzi na pytanie dotyczące dofinansowania imprez organizowanych przez inne podmioty (np. stowarzyszenia) i niepodania kwot dofinansowania poszczególnych przedsięwzięć, organ podniósł , że z uwagi na trwające wówczas rozliczenia przyznanych organizacjom pozarządowym dofinansowań nie było możliwości podania jaka część przyznanych organizacjom pozarządowym środków wydana została na dofinansowanie imprez organizowanych przez organizacje pozarządowe. Organ wskazał, że wnioskowane koszty imprez organizowanych przez inne podmioty są zawarte w i dostępnych na Biuletynie Informacji Publicznej Gminy T. wartościach dofinansowań przyznanych poszczególnym organizacjom pozarządowym w sześciu obszarach wykonania zadań publicznych. Informacje te dostępne są w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy T. w i zakładce "Pozostałe informacje/Organizacje pozarządowe/Otwarte konkursy ofert" - co wskazano skarżącej w piśmie z dnia 4 stycznia 2013 roku.

Natomiast odnosząc się do zarzutu braku odpowiedzi na drugą część pytania nr 3 organ wskazał ,że w odpowiedzi na wniosek z dnia 04 stycznia 2013 roku wymieniono realizowane w 2012 roku formy promocji bez podania kwoty wydatków na każdą z nich , lecz podano koszty zbiorcze dla wszystkich form promocji z powodu braku ewidencjonowania przez Urząd Miejski wydatków na promocję Gminy T. w rozbiciu na poszczególne jej formy. Standardowo wydatki ponoszone na promocję ewidencjuje się w Urzędzie Miejskim w T. na wydatki na usługi i wydatki na zakup materiałów i wyposażenia. Rozbicie wydatków na promocję na żądane przez wnioskodawcę formy promocji wymagałoby analizy wszystkich faktur na wydatki w zakresie promocji (za 2012 rok jest ich około 280), co wiązałoby się ze znacznym obciążeniem pracowników. Przy czym wiele z faktur trudno byłoby przyporządkować do jednej formy promocji- niemożliwym byłoby przyporządkowanie jednej pozycji na fakturze do jednej formy promocji (w przypadku faktur, na których jest tylko jedna pozycja, np. usługa gastronomiczna w przypadku organizowania wydarzeń promocyjnych). Z tego względu niemożliwym było podanie kosztów promocji w rozbiciu na poszczególne jej formy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – (zwanej dalej p.p.s.a)., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów. Uwzględniając skargę na bezczynność sąd administracyjny zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa - art. 149 p.p.s.a. W tym zakresie stwierdzić należy, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w określonym w prawie terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub, gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże, mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności (por. Woś, H. Krysiak-Molczyk i M. Romańska, Komentarz do ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wydawnictwo Prawnicze "Lexis Nexis", Warszawa 2005, str. 86). Wniesienie skargi na bezczynność organu jest przy tym uzasadnione nie tylko w przypadku niedotrzymania terminu załatwienia sprawy, ale także w przypadku odmowy wydania aktu , mimo istnienia ustawowego obowiązku, choćby organ mylnie sądził, że załatwienie sprawy nie wymaga wydania aktu. Dla uznania bezczynności konieczne jest zatem ustalenie, że organ administracyjny zobowiązany był na podstawie przepisów prawa do wydania decyzji lub innego aktu albo do podjęcia określonych czynności. Innymi słowy bezczynność organu administracyjnego można najogólniej określić jako taki stan rzeczy, w którym zawisła przed organem sprawa nie została załatwiona, mimo upływu przewidzianych w przepisach prawa terminów, a organ nie podejmuje w tym zakresie żadnych działań.

Przechodząc od tych ogólnych uwag do realiów badanej sprawy stwierdzić należy ,że przedmiotem skargi jest prawo do informacji publicznej udzielanej na zasadach i w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.)(zwana dalej ustawą o dostępie do informacji). Powyższa ustawa w kompleksowy sposób reguluje procedurę dostępu do informacji publicznej, nie zawiera jednak przepisów, które dotyczyłyby bezczynności organu. Jednocześnie powołana ustawa w bardzo wąskim zakresie odsyła do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego stanowiąc, że jedynie w kwestii wydania decyzji stosuje się przepisy kpa. Wobec powyższego w przypadku, gdy skarga na bezczynność dotyczy udostępnienia informacji publicznej, nie musi być ona poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. Obecnie orzecznictwo sądowo-administracyjne w tym zakresie jest jednolite i stabilne . Naczelny Sąd Administracyjny w tej kwestii wyraził wprost stanowisko , według którego w przypadku skargi na bezczynność adresata wniosku w przedmiocie dostępu do informacji publicznej stronie nie przysługuje na drodze administracyjnej żaden środek zaskarżenia ( zob. wyrok NSA z 24 maja 2006r. sygn. akt I OSK 601/05) . Należy bowiem zauważyć ,że zakres podmiotowy ustawy o dostępie do informacji obejmuje nie tylko organy administracji publicznej .lecz także podmioty nie będące organami administracji publicznej i to może tłumaczyć , dlaczego ustawa pomija kwestię bezczynności i środków zaskarżenia przy bezczynności w przedmiocie dostępu do informacji publicznej na drodze postępowania administracyjnego .Nie bez znaczenia są tu również krótsze terminy załatwiania spraw . Skarga na bezczynność w istocie ma służyć zwalczaniu zwłoki w załatwianiu spraw ( służy walce z marnotrawieniem czasu) . gdy termin załatwiania spraw jest krótszy, wprowadzenie środków zaskarżenia byłoby odsuwaniem w czasie celu , czyli uzyskania informacji ( zob. I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska , Ustawa o dostępie do informacji publicznej . Komentarz, Warszawa 2012, str.189 ). Z tego tez względu skarga na bezczynność w przedmiotowej sprawie może być wniesiona bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa (por. postanowienie NSA z dnia 31 marca 2008 r., sygn. akt I OSK 262/08).

Ustawa o dostępie do informacji publicznej, przewiduje, wymienione w art. 7 ust. 1 ustawą o dostępie do informacji różne sposoby udostępniania. Jednym z nich jest udostępnianie informacji publicznej na wniosek, o czym stanowi art. 10 tej ustawy. Pozostaje poza sporem ,że stosowny wniosek skarżąca złożyła , zaś adresat wniosku Burmistrz Gminy T. na przedmiotowy wniosek zareagował i po uprzednim zastosowaniu procedury , o której mowa w art.13 ust.2 ustawy o dostępie do informacji , wystosował do skarżącej pismo z dnia 4 stycznia 2013 r., w którym przekazał wnioskowane informacje , odpowiadając szczegółowo na poszczególne pytania objęte przedmiotowym wnioskiem.

Analiza treści powyższego pisma w kontekście złożonej przez wnioskodawcę skargi na bezczynność organu wymaga stwierdzenia, że złożenie wniosku przez osobę wykonującą prawo do informacji nie nakłada na podmiot zobowiązany obowiązku automatycznego udostępnienia informacji, gdyż w pierwszej kolejności powinien on stwierdzić, czy przepisy komentowanej ustawy znajdują zastosowanie w danej sytuacji, a następnie w przypadku pozytywnej odpowiedzi powinien ocenić, czy nie zachodzą przesłanki ograniczające dostępność informacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy. Mając na uwadze ograniczenie badania merytorycznego sprawy jakim niewątpliwie jest bezczynność organu, należy wyjaśnić, czy informacja, o której udostępnienie wystąpiła skarżąca stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji. Jest to niezbędne, aby stwierdzić, że podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej pozostaje w bezczynności (por. wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2007 r., sygn. akt. I OSK 50/06, Lex 291197). Prawo do uzyskiwania informacji publicznej zagwarantowane jest w Konstytucji RP. Zgodnie z art. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjęto, że informację publiczną stanowi każda informacja wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter ma również wiadomość niewytworzona przez podmioty publiczne, lecz odnosząca się do tych podmiotów.

Oceniając pod takim kątem żądanie objęte przedmiotowym wnioskiem stwierdzić należy ,że informacje i dane , których on dotyczy niewątpliwie mają walor informacji publicznej i są objęte zakresem przedmiotowym ustawy o dostępie do informacji. Z kolei oceniając pod względem podmiotowym wzmiankowany wniosek wskazać należy ,że podmiotami zobowiązanymi do udostępnienia informacji publicznej są m.in. władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w tym organy władzy publicznej. Nie ulega wątpliwości ,że organami władzy publicznej w rozumieniu art.4 ust.1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji są organy samorządu terytorialnego , a więc organy gminy . W związku z tym burmistrza gminy należy zaliczyć do podmiotów obowiązanych do udostępniania informacji publicznej .

Ustawa o dostępie do informacji publicznej przewiduje dwie formy reakcji organu na wniosek strony. Z jednej strony jest to udzielenie żądanych informacji, które należy traktować jako czynność materialno – techniczną, z drugiej zaś, w przypadku odmowy ich udostępnienia jest to decyzja administracyjna.

W ocenie Sądu pismo organu z dnia 4 stycznia 2013r. będące odpowiedzią na wniosek strony jedynie w części dotyczącej odpowiedzi na pytanie trzecie jest niepełnym odniesieniem się do żądanych przez stronę informacji, nie wyczerpało bowiem zakresu żądań wniosku w przedmiocie wskazania jakie kwoty wydatków Gmina T. poniosła na poszczególne formy promocji gminy . Nie może bowiem o braku bezczynności w załatwieniu sprawy przesądzać jakakolwiek odpowiedź zredagowana przez organ, nie obejmująca swym zakresem całości żądania. Z przedmiotowego wniosku jednoznacznie wynika, że skarżąca domagała się m.in. udostępnienia konkretnych danych w zakresie wysokości wydatków poniesionych przez gminę na każdą z form promocji gminy ( żądanie zawarte w drugiej części pytania 3 wniosku) . W pkt AD.3. pisma organu z dnia 4 stycznia 2013 r. Nr [...] wskazano - wg stanu na III kwartał 2012r. - łączną kwotę wydatkowaną na działania promocyjne gminy w wysokości 266 500 zł wraz z podaniem - wbrew twierdzeniu skarżącej - w jakiej formie te działania były zrealizowane. Natomiast nie można doszukać się we wspomnianym wyżej piśmie , wzmiankowanej informacji o tym jakie kwoty wydatków poniesiono na konkretne formy promocji gminy .Dopiero w odpowiedzi na skargę organ naprowadza ,że " standardowo wydatki ponoszone na promocję ewidencjuje się w Urzędzie Miejskim w T. na wydatki na usługi i wydatki na zakup materiałów i wyposażenia. Rozbicie wydatków na promocję na żądane przez wnioskodawcę formy promocji wymagałoby analizy wszystkich faktur na wydatki w zakresie promocji (za 2012 rok jest ich około 280)... " . Z powyższego stwierdzenia organu zdaje się wynikać ,że wzmiankowane informacje są posiadaniu organu, lecz z uwagi na rozmiar i zakres nie mają one charakteru tzw. informacji prostej. Podkreślić w tym miejscu należy ,że podmiot zainteresowany uzyskaniem informacji publicznej na etapie składania wniosku w tym zakresie nie musi wiedzieć , że żądana przez niego informacja ma charakter informacji publicznej przetworzonej. A zatem podmiot zobowiązany do jej udostępnienia powinien poinformować wnioskodawcę, że dana informacja jest - w jego ocenie - informacją przetworzoną, wobec czego jej udostępnienie jest możliwe w zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Wnioskodawca musi mieć bowiem realną możliwość uzyskania informacji, a co za tym idzie, możliwość wykazania w zakreślonym przez podmiot zobowiązany terminie, że zachodzi przesłanka warunkująca uzyskanie informacji, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej Z przepisów tej ustawy wynika jednoznacznie, że wnioskodawca nie musi wykazywać powodów, dla których spełnienie jego żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. To na podmiocie zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej ciąży obowiązek wykazania braku u wnioskodawcy przesłanki ustawowej koniecznej dla udzielania informacji przetworzonej. Jeżeli więc podmiot zainteresowany taką informacją nie wykaże po wezwaniu szczególnie istotnego interesu publicznego dla jej udzielenia, podmiot zobowiązany powinien wydać na podstawie art.16 ust.1 powołanej wyżej ustawy decyzję odmawiającą udzielenia informacji. Jednocześnie podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, przetworzonej w przypadku wydania decyzji odmownej, musi wykazać w uzasadnieniu decyzji brak istnienia przesłanki ustawowej wskazanej w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy . W realiach badanej sprawy takich działań w omawianym zakresie Burmistrz Gminy T. nie podjął, udostępniając w zakresie odpowiedzi na pytanie trzecie wniosku informacje niepełne, co świadczy o fragmentarycznym załatwieniu sprawy , nie czyniącym zadość żądaniu skarżącej , wyartykułowanym we wniosku z dnia 2 listopada 2012 r. Przedstawienie informacji niepełnej świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co niewątpliwie narusza regulację zawartej w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej . Ocena w takim kontekście dotychczasowych działań organu podjętych w celu załatwienia wniosku skarżącego o udostępnienie informacji publicznej w zakresie , o którym była mowa wyżej uzasadnia zarzut jego bezczynności. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, wedle którego rozpoznanie części wniosku nie zwalnia organu od zarzutu bezczynności ( por. wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2011r. sygn. akt I OSK 125/11).

Natomiast w pozostałym zakresie nie można pod adresem organu wyartykułować zarzutu bezczynności Nie ma bowiem racji skarżąca , kiedy zarzuca bezczynność organu polegającą na poinformowaniu jej o tym , jaki podmiot – w omawianym przypadku T. Centrum Kultury i Sztuki - jest w posiadaniu informacji objętych pytaniem pierwszym wniosku . Z art. 4 ust.3 ustawy o dostępie do informacji wynika zasada, że do udzielania informacji publicznej zobowiązane są podmioty będące w ich posiadaniu . Jeżeli żądana informacja nie znajduje się w posiadaniu adresata wniosku , powinien on zawiadomić o tym wnioskodawcę pismem , co jest traktowane jako czynność materialno-techniczna. Zgodnie z art.16 ust.1 ustawy o dostępie do informacji przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się od momentu wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji bądź umorzenia postępowania o jej udostępnienie , a nie od chwili wpłynięcia wniosku . Z powyższego wynika, że na podmiocie , do którego skierowano wniosek o udostępnienie informacji publicznej , nie spoczywa obowiązek przekazania takiego wniosku do podmiotu właściwego , zgodnie z dyspozycją art. 65 § 1 k.p.a. Natomiast nie ulega wątpliwości ,że pojęciem organów władzy publicznej w rozumieniu art.4 ust.1 pkt 1 ustawy o dostępie objęte są również jednostki pomocnicze organów samorządu terytorialnego , jeżeli nie są osobami prawnymi , o których mowa w art. 4 ust.1 pkt 4 powołanej wyżej ustawy. Przykładowo taką jednostką jest jednostka organizacyjna gminy działająca w formie jednostki budżetowej i dyrektor tej jednostki jest odpowiedzialny za udostępnienie informacji publicznej lub odmowe jej udostępnienia( zob. wyrok WSA we Wrocławiu z 2 listopada 2005r. , sygn. akt IVSAB/Wr 48/05) .

Również w zakresie odpowiedzi na drugie pytanie nie można skutecznie organowi postawić zarzutu bezczynności . Adresat wniosku o udostępnienie informacji publicznej musi za każdym razem dokonać weryfikacji posiadanej informacji , zwłaszcza jeżeli jest informacją przekazaną przez inne podmioty . Z taką sytuacją mamy do czynienia w zakresie żądanych informacji objętym drugim pytaniem , w odniesieniu do którego organ odesłał skarżącą do BIP , z którego wynika wysokości kwot przyznanych dotacji poszczególnym organizacjom pozarządowym w określonych obszarach działań . Natomiast ma rację skarżąca , kiedy wywodzi , że z BIP nie wynika jakie konkretne przedsięwzięcia organizowano i w jakiej wysokości gmina T. je dofinansowała . Ale odsyłając wprawdzie wnioskodawczynię do BIP organ jednocześnie poinformował ją ,że " z uwagi na trwające rozliczenia z organizacjami pozarządowymi w chwili obecnej nie jest możliwe przekazanie informacji ze szczegółowego rozliczenia funduszy przyznanych organizacjom na realizację poszczególnych zadań." Porównanie daty wpływu przedmiotowego wniosku do organu ( 5 listopada 2012r. ) z okresem , którego on dotyczy ( cały 2012r. ) oraz datą udzielenia odpowiedzi ( 4 stycznia 2013r.) świadczy o tym ,że twierdzenie organu w tym zakresie nie jest gołosłowne. Skoro zatem kryterium udostępnienia informacji stanowi konkretny stan faktyczny , a więc posiadanie informacji , to podmiot zobowiązany weryfikuje go – o czym była już mowa wyżej - i w przypadku stwierdzenia ,że nie ma informacji objętych wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej , powiadamia o tym wnioskodawcę , co stanowi także pewnego rodzaju informację. W przypadku nie posiadania wnioskowanej informacji lub materiałów , które mogą być źródłem informacji , podmiot zobowiązany nie ma obowiązku jej generowania lub poszukiwania na użytek realizacji przedmiotowego wniosku Z tego też powodu nie można uznać, że organ zobowiązany do udostępnienia informacji dopuścił się bezczynności w sprawie w omawianym wyżej zakresie .

W ocenie Sądu stwierdzony stan bezczynności jedynie w części dotyczącej wskazania jakie kwoty wydatków Gmina T. poniosła na poszczególne formy promocji gminy , nie miał charakteru rażącego naruszenia prawa , gdyż w istocie dostrzeżona bezczynność była wynikiem błędnej interpretacji przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej , natomiast pozostała część wniosku została prawidłowo załatwiona przy wykorzystaniu prawnych form działania , przewidzianych powołaną wyżej ustawą .

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, na podstawie art. 149 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku, rozstrzygnięcia o kosztach procesu opierając na art. 200 p.p.s.a.