drukuj    zapisz    Powrót do listy

647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych, Prawo pomocy, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, Oddalono zażalenie, I OZ 264/08 - Postanowienie NSA z 2008-04-18, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OZ 264/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-04-18 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-04-02
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Janina Antosiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Sygn. powiązane
II SAB/Wa 130/07 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2008-06-19
I OZ 709/08 - Postanowienie NSA z 2008-09-25
Skarżony organ
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 246 par. 1 pkt 2, art. 184 w zw. z art. 197 par. 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 130/07 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie przetwarzania danych osobowych postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. Z. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia skarżącej od kosztów sądowych. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż z dokumentów przedstawionych przez stronę wynika, że osiąga ona wraz z małżonkiem dochód w kwocie przekraczającej [...] zł miesięcznie, a w ocenie Sądu rodzina skarżącej ma zaspokojone nie tylko podstawowe potrzeby życiowe, ale też potrzeby znacznie przekraczające poziom podstawowy. Sąd I instancji podkreślił, iż okoliczności powołane w sprawie nie pozwalają na zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych, gdyż zwolnienie z tego obowiązku osoby o tak wysokich dochodach godziłoby w zasadę sprawiedliwości i równości wobec prawa.

Zażalenie na to postanowienie wniosła A. Z., podnosząc, iż nie jest w stanie poczynić jakichkolwiek ograniczeń w wydatkach ponoszonych przez jej rodzinę, które pozwoliłyby na pokrycie kosztów kolejnego postępowania toczącego się z jej udziałem. Ponadto skarżąca zarzuciła Sądowi, iż w żadnej z dotychczas rozpoznanych spraw wszczętych skargami i wnioskami jej i jej rodziców M. i A. K. nie zostało wydane żadne orzeczenie pozytywne dla skarżącej. Strona odniosła się także do kwestii reprywatyzacji cegielni, będącej własnością J. K..

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje zażalenie pozbawione jest uzasadnionych podstaw.

Prawo pomocy w zakresie częściowym, którego przyznania domagała się A. Z., może być udzielone osobie fizycznej jeżeli wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla niej i jej rodziny, co wynika z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270 ze zm.).

Instytucja przyznania prawa pomocy wprowadzona została do postępowania sądowoadministracyjnego celem umożliwienia obrony swoich praw przed sądem osobom o znikomych dochodach, lub dochodów tych pozbawionym i znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. Skarżąca, jako osoba uzyskująca stały miesięczny dochód w kwocie znacznie przekraczającej najniższe krajowe wynagrodzenie – z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż wspólny dochód skarżącej i jej małżonka wynosi około [...] zł miesięcznie – w żadnym wypadku nie może być za taką osobę uznana. Za całkowicie zasadne uznać należy zatem stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który odmówił przyznania skarżącej prawa pomocy w żądanym zakresie, zaś zaskarżone postanowienie za wydane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.



Powered by SoftProdukt