Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Sprostowanie nie może prowadzić do zmiany merytorycznej decyzji. Rozbieżność między rozstrzygnięciem a uzasadnieniem decyzji należy zakwalifikować do omyłki istotnej, która nie podlega naprawieniu w trybie art. 113 par. 1 Kpa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 113 par. 1 Kpa organ administracji może z urzędu lub na żądanie strony prostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach.

Redakcja tego przepisu jednoznacznie wskazuje na to, że wszystkie wymienione wady decyzji charakteryzuje cecha ich oczywistości /czyli że są to błędy "widoczne na pierwszy rzut oka" bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych badań, czy ustaleń/, stanowiąca jednocześnie granice dopuszczalności sprostowania, które wyrażają się w tym, że sprostowanie nie może prowadzić do zmiany merytorycznej decyzji.

Nie można zgodzić się z twierdzeniami organu odwoławczego, że taka oczywistość charakteryzowała wadliwą decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 30 czerwca 1995 r. określającą skarżącej Spółce zobowiązanie podatkowe za wrzesień 1993 r. w podatku obrotowym i w podatku od towarów i usług.

Rozbieżność między rozstrzygnięciem a uzasadnieniem tej decyzji należy zdaniem Sądu zakwalifikować do omyłki istotnej, która nie podlega naprawieniu w trybie art. 113 par. 1 Kpa.

Nie bez znaczenia jest również w tej sprawie podnoszona przez skarżącą okoliczność, że gdyby przedmiotowa decyzja miała treść taką jaką nadał jej organ podatkowy I instancji w drodze sprostowania - to Spółka odwołałaby się od niej i decyzja ta znalazłaby się w grupie spraw uchylonych przez Sąd.

Dlatego mając to wszystko na względzie Sąd na podstawie art. 22 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzekł jak w sentencji.