Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marek Szumilas Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant specjalista Ewa Kłosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2010 r. sprawy ze skargi R.W. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania robót budowlanych I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżone postanowienia nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego R.W. kwotę 200 (dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego ( dalej jako: PINB ) postanowieniem nr [...] z dnia [...] marca 2010 r. ( znak: [...]), powołując się na przepis art. 50 ust. 1 pkt. 4 i ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane ( tekst jednolity z 2006 r. Dz. U. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), nakazał R.W. wstrzymanie robót budowlanych prowadzonych przy budowie pawilonów handlowych w zabudowie tymczasowej na działce nr [...] ( wydzielonej z działki nr [...] po uzyskaniu pozwolenia na budowę ) przy ul. [...], z uwagi na fakt, iż wykonane zostały z istotnymi odstąpieniami od zatwierdzonego projektu budowlanego i warunków pozwolenia na budowę oraz nałożył obowiązek przedstawienia ekspertyzy technicznej obejmującej wszystkie elementy konstrukcyjne pawilonów handlowych zlokalizowanych na działce [...], a także zabezpieczenia obiektu przed dostępem osób niepowołanych.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż w dniu [...] marca 2010 r. przeprowadzono kontrolę w/w budowy z udziałem właściciela nieruchomości R.W., w wyniku której ustalono, iż na działce znajdują się w zabudowie szeregowej parterowe, niepodpiwniczone pawilony handlowe, wykonane w technologii prefabrykowanej i wyposażone w instalacje wewnętrzne. Ustalono także, że wykonany pawilon nr 6 został rozebrany przez inwestora, natomiast pawilony nr 7 i 8 nie były wybudowane. W trakcie kontroli ustalono, że obiekty istnieją na, wydzielonych z działki [...], działkach nr [...] stanowiących własność różnych osób. W toku kontroli stwierdzono także użytkowanie pawilonu nr 3 i 4 jako lokalu gastronomicznego - "M" oraz istotne odstępstwa ( w rozumieniu art. 36a Prawa budowlanego ) od zatwierdzonego, projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę , udzielonego decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia [...] grudnia 1996 r. Nr [...], polegające na: braku dzienniku budowy, nieustanowieniu kierownika budowy, zmianie zamierzonego sposobu użytkowania pawilonu nr 3 i 4 branży przemysłowej na lokal gastronomiczny "M", jak też nieistotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę w postaci: wyburzenia ścianki dzielącej pawilony 1 i 2, powodując ich połączenie jako jeden lokal, wydzielenia w pawilonie nr 2 pomieszczenia WC wraz z instalacjami, wyburzenia ścianki działowej miedzy pawilonami 3 i 4 powodując połączenie tych pawilonów w jeden lokal branży gastronomicznej, powiększenia otworów okiennych w pawilonach 3 i 4 oraz wykonania w pawilonie nr 4 dodatkowego otworu okiennego. PINB wskazał, iż stwierdzona zmiana sposobu użytkowania pawilonów handlowych na lokal gastronomiczny została dokonana przez aktualnego właściciela nieruchomości R.W., który jako nabywca nieruchomości wraz ze wszystkimi ciężarami i korzyściami jest adresatem postanowienia o wstrzymaniu robót. Organ wyjaśnił, iż biorąc pod uwagę fakt, że wybudowane pawilony handlowe nie zostały przyjęte do użytkowania, należy uznać, iż w dalszym ciągu obiekty te są w budowie. Stąd zgodnie z art. 50 pkt 1 ust. 4 Prawa budowlanego w przypadku stwierdzenia prowadzenia robót w sposób istotnie odbiegający od ustaleń określonych w pozwoleniu na budowę i przepisach, organ nadzoru budowlanego ma obowiązek wstrzymać roboty budowlane. Ze względu zaś na zaistniałe uzasadnione wątpliwości co do jakości wykonanych robót, zastosowanych materiałów budowlanych oraz brak dziennika budowy i prowadzenie budowy bez nadzoru osoby uprawnionej, na podstawie art. 50 ust. 3 Prawa budowlanego zaistniały podstawy nałożenia na właściciela nieruchomości tj. działki nr [...] obowiązku opracowania i dostarczenia w określonym terminie ekspertyzy technicznej pawilonów handlowych znajdujących się w obrębie przedmiotowej działki.

W zażaleniu na powyższe postanowienie R.W., przywołując okoliczności nabycia lokalu, jego użytkowania oraz przeprowadzonej kontroli, zarzucał, iż stwierdzenie, że po 13 latach prowadzenia lokalu gastronomicznego, lokal ten znajduje się nadal w budowie jest niezgodne ze stanem faktycznym. Wskazywał, iż od momentu jego zakupu tj. od [...] października 1997 r. nie były prowadzone były jakiekolwiek prace budowlane na działce [...]. Podnosił, iż w lokalu zatrudnia trzy osoby co w przypadku likwidacji lokalu spowoduje konieczność zwolnienia ich z pracy. Odwołujący wnosił o uchylenie postanowienia i umorzenie postępowania administracyjnego w sprawie domniemanej budowy pawilonów handlowych.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego ( dalej jako: WINB ), po uzupełnieniu materiałów sprawy o informację Starostwa Powiatowego w kwestii istnienia decyzji o pozwoleniu na użytkowanie kontrolowanych pawilonów lub innych dokumentów świadczących o przyjęciu ich do użytkowania, postanowieniem z dnia [...] maja 2010 r. [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego ( tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, iż wydane w toku postępowania postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych nie rozstrzyga o istocie sprawy. Przywołując treść przepisu art. 50 ust. 1 pkt 4 Prawa budowlanego będącego podstawą prawną zaskarżonego postanowienia oraz ust. 2 i 3 tego przepisu, stwierdził, iż w jego ocenie z dokumentów sprawy wynika w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie zachodzi sytuacja, o jakiej mowa w dyspozycji tego przepisu. Organ odwoławczy wyjaśnił, iż o zakończeniu budowy obiektu budowlanego w sensie prawnym można mówić w przypadku gdy obiekt odpowiada warunkom, jakie przewidują przepisy prawa budowlanego wobec budowy legalnej przy zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, o jakim mowa w art. 54 Prawa budowlanego lub po uzyskaniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie w sytuacji, gdy taka decyzja jest wymagana. IWINB wskazał, że z dokumentów przedmiotowej sprawy wynika, że budowa pawilonów handlowych w zabudowie tymczasowej na działce nr [...] przy ul. [...] zrealizowana została na podstawie pozwolenia na budowę udzielonego decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia [...] grudnia 1996r. znak: [...]. Decyzją tą nałożono na inwestora obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie przedmiotowych pawilonów handlowych. Jednakże budowa pawilonów handlowych nie została do użytkowania przyjęta do co wynika z pisma Naczelnika Wydziału Budownictwa i Ochrony Środowiska w Starostwie Powiatowym z dnia [...] maja 2010 r. znak: [...] informującego, iż w przedmiotowej sprawie brak jest jakiejkolwiek dokumentacji potwierdzającej fakt oddania do użytku inwestycji polegającej na budowie pawilonów handlowych - ETAP II w zabudowie tymczasowej na działce nr [...] przy ul. [...] na podstawie zatwierdzonego projektu budowlanego i warunków pozwolenia na budowę udzielonego decyzją Urzędu Rejonowego z dnia [...] grudnia 1996 r. znak: [...] inwestorowi Usługowej Spółdzielni Pracy. W konsekwencji organ odwoławczy podkreślił, iż wbrew twierdzeniom zawartym w zażaleniu, jakoby poprzedni właściciel przedmiotowych pawilonów posiadał "wszelkie konieczne odbiory", należało stwierdzić, że budowa przedmiotowych obiektów formalnie nie została zakończona i nadal pozostają one w budowie.

Odnosząc się do stanowiska PINB w zakresie stwierdzonych w wyniku kontroli istotnych odstępstw o jakich mowa w art. 36a Prawa budowlanego organ odwoławczy nie podzielił stanowiska organu I instancji, że brak dziennika budowy i brak ustanowienia kierownika budowy stanowią istotne odstępstwo od zatwierdzonego projektu budowlanego i warunków pozwolenia na budowę. Za zasadne natomiast uznał stanowisko organu I instancji, iż odstępstwem o istotnym charakterze jest, w świetle przepisu art. 36 a ust. 5 pkt 6 Prawa budowlanego, dokonanie zmiany określonego w pozwoleniu na budowę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Wywiódł, że zgodnie z decyzją KUR z dnia [...] grudnia 1996 r. o pozwoleniu na budowę, planowane obiekty miały spełniać funkcję handlową, tymczasem podczas kontroli przeprowadzonej w dniu [...] marca 2010 r. stwierdzono, iż pawilony nr 3 i 4 wybudowane zostały jako lokal o charakterze gastronomicznym, co potwierdził także właściciel tych pawilonów R.W.. Zdaniem organu II instancji, w świetle zaistniałych okoliczności, stosownie do treści art. 50 ust. 1 pkt 4 Prawa budowlanego, PINB zobowiązany był do wydania postanowienia o wstrzymaniu prowadzenia budowy przedmiotowych pawilonów handlowych. WINB uznał też, iż zaskarżone postanowienie spełnia wymogi, o których mowa w art. 50 ust. 2 ustawy oraz, że nałożenie na właściciela obiektów obowiązku przedłożenia ekspertyzy jest uzasadnione w świetle ustalonego stanu faktycznego sprawy. Nadto organ odwoławczy wyjaśnił, iż zgodnie z art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego, w przypadkach o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 organ nadzoru wydaje decyzję bez uprzedniego wydania postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych, gdy zostały one już zakończone. Regulacja ta nie odnosi się jednak do sytuacji określonej w art. 51 ust. 1 pkt 3, jaka zachodzi w niniejszej sprawie. A więc nawet w przypadku zrealizowania budowy już w całości odstąpienie od wydania postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych nie byłoby możliwe. WINB zaaprobował też pogląd organu I instancji, iż adresatem zaskarżonego postanowienia zasadnie uznany został obecny właściciel obiektu, bowiem nabywając, będące nadal w budowie przedmiotowe pawilony, na mocy umowy z dnia 21 października 1997 r. przejął wszelkie prawa i obowiązki z tą budową związane.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. R.W., podnosząc zarzuty analogiczne jak we wcześniejszym zażaleniu na postanowienie, ponadto wskazał, iż prowadzenie przez niego przez trzynaście lat działalności gastronomicznej nie jest działaniem społecznie szkodliwym, a zaprzestanie prowadzenia działalności wiązać się będzie z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej i bankructwem. Wskazał, iż płaci podatki, daje także pracę trzem innym osobom. Podkreślił, iż nabył sporny obiekt w dobrej wierze i ze swojej strony dołożył wszelkich starań aby dopełnić koniecznych formalności w celu przekształcenia pawilonu przemysłowego w lokal gastronomiczny, nie miał natomiast świadomości, iż obiekt nie ma wymaganych odbiorów budowlanych. Zdaniem skarżącego, postępowanie w niniejszej sprawie zainicjowane zostało w celu wyeliminowanie go z życia społecznego przez likwidację należącego do niego lokalu, z uwagi na to, iż wcześniej kilkukrotnie zaskarżał do sądu administracyjnego uchwały Rady Miasta w przedmiocie odpłatności za przedszkola. Świadczy o tym w szczególności fakt, iż organ nadzoru budowlanego podejmuje różnorodne działania i decyzje jedynie w stosunku do niego z pominięciem właścicieli innych pawilonów. Wywodził, iż zważywszy na regulacje przepisów art. 94 Prawa budowlanego, art. 45 Kodeksu wykroczeń i art. 118 Kodeksu cywilnego ewentualne uchybienia zakresie braku wymaganej dokumentacji i decyzji powinny ulec przedawnieniu. Skarżący wnosił o uchylenie postanowienia WINB oraz unieważnienie postanowienia PINB.

W odpowiedzi na skargę organ potrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu i wniósł o oddalenie skargi.

W piśmie procesowym z dnia [...] sierpnia 2010 r., stanowiącym uzupełnienie wniesionej skargi, R.W. zarzucił inspektorom PINB zaniedbania i brak należytych starań w ustaleniu stanu faktycznego, z uwagi na nieprzesłuchanie inwestora spornej inwestycji – Usługowej Spółdzielni posiadającego dziennik budowy, w którym wskazany jest kierownik budowy, jak też nieuwzględnienie, że obowiązki dotyczące zawiadomienia o rozpoczęciu budowy, posiadania i przechowywania niezbędnej dokumentacji oraz uzyskania pozwolenia na użytkowanie obciążają właśnie inwestora. Wywodził, iż bezpodstawny jest nakaz wstrzymania robót budowlanych, których w spornym lokalu od 13 lat nie wykonywano. Zdaniem skarżącego twierdzenie, iż jeżeli nie ma dokumentu o zakończeniu budowy, to inwestycja jest nadal w budowie pozostaje w niezgodzie z brzmieniem art. 3 Prawa budowlanego. Nadto zarzucał, iż niezrozumiałe jest także stanowisko organu odwoławczego, który wprawdzie zakwestionował ustalenia PINB w zakresie oceny braku dziennika budowy i kierownika budowy, jednakże podtrzymał postanowienie o wykonaniu ekspertyz. Skarżący kwestionował również ocenę organu, iż nastąpiła nielegalna zmiany sposobu użytkowania obiektu stanowiąca istotne odstępstwo od pozwolenia na budowę. Zdaniem skarżącego, pozwolenie na budowę nie zakazywało prowadzenia w tym obiekcie lokalu gastronomicznego. Także obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje w tym miejscu taką właśnie działalność. Lokal od początku był budowany do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Nie doszło w tym przypadku także do zmiany kategorii obiektu. Tym samym bezzasadne, w jego ocenie, było nałożenie obowiązku przedstawienia inwentaryzacji wykonanych robót budowlanych, ocen technicznych i ekspertyz. Nieuzasadniony był również nakaz zabezpieczenia obiektu przed dostępem osób trzecich, gdyż obiekt nie jest w budowie, a przez ostatnie 13 lat prowadzony w nim był punkt małej gastronomi. Ponadto, zdaniem skarżącego, postanowienie utraciło już ważność, bowiem w terminie o którym mowa w art. 50 ust. 4 nie otrzymał on decyzji o wstrzymaniu robót budowlanych, zaś decyzja PINB z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] PINB wydana na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 3 nakładająca obowiązek sporządzenia projektu budowlanego zamiennego wydana została już po upływie terminu ustanowionego dla jej wydania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :

Skargę należało uwzględnić.

W pierwszej kolejności wskazania wymaga, iż sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem legalności tj. badania jej zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej ( art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych; Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ). W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania ( art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - powoływanej dalej jako: ppsa, lub stwierdzenia nieważności ( art. 145 § 1 pkt 2 ppsa ). Wyjaśnić również należy, że stosownie do art. 134 § 1 ppsa sąd administracyjny rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Może zatem uwzględnić skargę także z przyczyn, które w ogóle nie zostały w niej podniesione, jak również ma prawo uwzględnić jedynie część wniosków skargi.

W rozpoznawanej sprawie złożenie skargi przez R.W. wywołało sądową kontrolę postanowienia WINB z dnia [...] maja 2010 r., utrzymującego w mocy postanowienie PINB z dnia [...] marca 2010 r. w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych oraz nałożenia obowiązku przedstawienia ekspertyzy technicznej i zabezpieczenia budowy. W świetle powołanych na wstępie regulacji prawnych przedmiot zaskarżonego aktu organu nadzoru budowlanego wyznaczał zakres kontroli sądowoadministracyjnej.

W ocenie Sądu, zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy. Podjęte zostało ono na podstawie przepisu art. 50 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 – Prawo budowlane ( tekst jednolity: Dz.U. 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.). Wskazany przepis art. 50 powołanej ustawy normuje materialnoprawną instytucję wstrzymania robót budowlanych w razie zaistnienia przewidzianych w nim przesłanek do czasu wydania jednej z decyzji przewidzianych w art. 51 Prawa budowlanego w ramach tzw. postępowania naprawczego. Jedną z przesłanek zastosowania przepisu art. 50 Prawa budowlanego – i wstrzymania robót budowlanych - jest ich prowadzenie w przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 i 49b ust. 1 Prawa budowlanego w sposób istotnie odbiegający od udzielonego pozwolenia na budowę. Taką też podstawę do wydania postanowienia przyjął organ I instancji i zaakceptował ( po zweryfikowaniu zakresu istotnych odstępstw jedynie do zmiany sposobu użytkowania ) organ II instancji.

W rozpoznawanej sprawie zaakcentowania wymaga, iż okolicznością bezsporną pozostawało, że w trakcie kontroli przeprowadzonej w dniu [...] marca 2010 r. organ nadzoru budowlanego nie stwierdził na terenie działki [...], pozostającej w użytkowaniu wieczystym skarżącego ( vide: wypis uproszczony z rejestru gruntów – w aktach administracyjnych ) wykonywania jakichkolwiek robót budowlanych, lecz użytkowanie pawilonów nr 3 i 4 jako funkcjonującego zakładu gastronomicznego. W ocenie Sądu, w takiej sytuacji nie można podzielić poglądu organów, iż spełnione zostały przesłanki do wstrzymania robót budowlanych na podstawie art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego, nawet po ustaleniu, iż obiekt czy obiekty budowlane użytkowane są w sposób inny niż by wynikało to z ich funkcji wskazanej w projekcie budowlanym ( pawilony przemysłowe ), zatwierdzonym decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia [...] grudnia 1996r. znak: [...]. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż w ust. 1 art. 50 Prawa budowlanego mowa jest o wstrzymaniu postanowieniem prowadzenia robót budowlanych "wykonywanych", co oznacza, że przepis ten powinien mieć zastosowanie w sytuacjach określonych w pkt 1 - 4 ust. 1 jednak tylko wtedy, kiedy roboty budowlane są aktualnie wykonywane ( realizowane ). Podzielić tym samym należy pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony w wyroku z dnia 12 października 2007 r., w sprawie II OSK 629/07 ( cbois.nsa.gov. pl ), iż wstrzymanie robót budowlanych na podstawie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane może mieć miejsce jedynie w sytuacji, gdy roboty te są wykonywane w dacie wydania postanowienia o ich wstrzymaniu. Natomiast kiedy roboty te zostały wykonane ( w rozumieniu ich zakończenia, przerwania na pewnym etapie, co nie oznacza, że budowa została zakończona) i aktualnie nie są prowadzone, powinien mieć zastosowanie przepis art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego, bowiem w takiej sytuacji wstrzymanie robót budowlanych byłoby bezprzedmiotowe. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 marca 2009 r. w sprawie II OSK 436/08 ( cbois.nsa.gov.pl ) pogląd, iż art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego może mieć zastosowanie tylko do robót budowlanych, które w dacie wydania postanowienia o ich wstrzymaniu nie zostały jeszcze zakończone jest utrwalony w orzecznictwie sądów administracyjnych. Wykładnia ta znajduje uzasadnienie w aspekcie treści art. 51 ust. 7 prawa budowlanego, według którego przepisy ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 art. 51 stosuje się odpowiednio, jeżeli roboty budowlane ( inne niż określone art. 48 lub 49b) zostały wykonane w sposób, o którym mowa w art. 50 ust. 1. W takim przypadku, czyli do robót już wykonanych zbędne jest wydawanie postanowienia o wstrzymaniu ich wykonania jak i nakazywanie zaniechania dalszych robót ( por. wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 lutego 2006 r. II SA/Lu 73/06; wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2007 r. II OSK 861/06).

Mając na uwadze "czasowy" charakter postanowienia z art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego ( art. 50 ust. 4 ustawy ) wyjaśnić należy, iż upływ terminu ważności postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych nie stanowi przeszkody w dokonaniu kontroli jego legalności przez sąd sdministracyjny ( por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2009 r. w sprawie II OSK 1304 /08; Lex 526348 ). Odnosząc się zaś do stanowiska skarżącego, iż postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych straciło ważność ze względu na upływ 2 miesięcy od dnia doręczenia mu go i niewydanie w tym czasie decyzji, o której mowa w art. 50a pkt 2 albo 51 ust. 1 stwierdzić należy , iż stanowisko skarżącego jest błędne. Odpis postanowienia PINB z dnia [...] marca 2010 roku został skarżącemu doręczony 30 marca 2010 r. W aktach administracyjnych organu II instancji znajduje się natomiast notatka służbowa stwierdzająca, iż dniu [...] maja 2010 r. została wydana na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego skierowana do skarżącego decyzja [...]. W związku z powyższym zwrócić należy uwagę na różnice w określeniu utraty ważności postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych ( dwa miesiące od dnia doręczenia postanowienia - art. 50 ust. 4 Prawa budowlanego ) oraz terminu wydania decyzji wskazanych w art. 51 ust. 1 Prawa budowlanego ( dwa miesiące od dnia wydania postanowienia o wstrzymaniu robót - art. 51 ust. 1 prawa budowlanego). Zachodzi zatem różnica między określeniem terminu w art. 50 ust. 4 prawa budowlanego, a określeniem terminu w art. 51 ust. 1 prawa budowlanego. Przepis art. 50 ust. 4 mówi o terminie doręczenia postanowienia wstrzymującego, natomiast przepis art. 51 ust. 1 Prawa budowlanego mówi o terminie wydania decyzji. Skoro zatem postanowienie z dnia [...] marca 2010 r. o wstrzymaniu robót zostało doręczone skarżącemu w dniu 30 marca 2010 r. , a decyzja z art. 51 ust. 1 pkt 3 wydana została w dniu [...] maja 2010 r. to należy uznać iż postanowienie nie utraciło ważności ze względu na upływ 2 miesięcznego terminu z art. 50 ust. 4 jak i z art. 51 ust. 1 Prawa budowlanego.

Odnosząc się w dalszym ciągu do wywodów skargi przypomnienia wymaga, iż wskazany na początku zakres kontroli sądowej, wyznaczony nadto przedmiotem rozpoznawanej sprawy, nie uprawnia Sądu do czynienia ustaleń czy i jakie czynności zostały podjęte przez organy nadzoru budowlanego w stosunku do innych użytkowników pozostałych pawilonów, jak też ustalanie jakie okoliczności i motywy stanowiły inspirację do dokonania kontroli. Organy nadzoru budowlanego obowiązane są bowiem do podejmowania z urzędu działań kontrolnych w każdym przypadku uzyskania podejrzenia niezgodnego z prawem podejmowania robót budowlanych. Wyjaśnienia też wymaga, iż orzeczenie sądu w tej sprawie nie przesądza legalności funkcjonowania lokalu gastronomicznego skarżącego z punktu widzenia przepisów prawa budowlanego, a jest jedynie konsekwencją stwierdzenia naruszenia prawa przy wydawaniu postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych.

Mając zatem na uwadze fakt, iż poza sporem pozostawało, iż postanowienie PINB z dnia [...] marca 2010 roku wydane zostało w sytuacji zakończenia robót budowlanych na działce [...], a zatem doszło do naruszenia przepisu art. 50 ust.1 pkt 4 Prawa budowlanego, czego nie zweryfikował – naruszając przepis art. 138 § 1pkt 1 w zw. z art. 144 Kpa - w postępowaniu odwoławczym organ II Instancji, wyeliminowaniu z obrotu prawnego podlegały akty organów obu instancji ( art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c w zw. z art. 135 ppsa ). Stosownie do przepisu art. 152 ppsa Sąd orzekł, iż oba uchylone akty nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

O kosztach postępowania ( obejmujących uiszczony wpis i koszty dojazdu na rozprawę ) orzeczono na podstawie art. 200 i 205 § 1 ppsa.

Mając na uwadze przedmiot sprawy i przyczyny usunięcia z obrotu wskazanych w wyroku aktów rzeczą organu będzie rozważenie podjęcia stosownych działań związanych z faktem bezprzedmiotowości postępowania dotyczącego wstrzymania robót budowlanych jednakże z uwzględnieniem okoliczności, iż postępowanie przez PINB wszczęte zostało pismem z dnia [...] marca 2009 r. nie w sprawie wstrzymania robót, ale w sprawie budowy pawilonów z istotnymi odstępstwami od zatwierdzonego pozwolenia na budowę.