drukuj    zapisz    Powrót do listy

6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz, Budowlane prawo Administracyjne postępowanie, Wojewoda, Uchylono decyzję I i II instancji, VII SA/Wa 867/10 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-07-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VII SA/Wa 867/10 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-07-14 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-04-29
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Daria Gawlak-Nowakowska
Elżbieta Zielińska-Śpiewak
Jarosław Stopczyński /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne
Budowlane prawo
Administracyjne postępowanie
Skarżony organ
Wojewoda
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 77 par. 4
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2006 nr 156 poz 1118 art. 35
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Stopczyński (spr.), , Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2010 r. sprawy ze skargi W.P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2010 r. znak [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wykonanie robót budowlanych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Wojewody [...] na rzecz W.P. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt VIISA/Wa 867/10

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2010 r. ([...]) Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] r., którą odmówiono zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wykonanie robót budowlanych obejmujących przebudowę pomieszczeń na parterze – wykonanie przejścia gospodarczego do klatki schodowej na parterze Kancelarii Podatkowej [...] zlokalizowanej na działce o nr. [...] w [...] przy Placu [...].

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przytoczył treść art. 35 ust. 1 i 3 Prawa budowlanego oraz podkreślił że z analizy dokumentów znajdujących się w aktach organu I instancji wynika, iż w trakcie prowadzonego postępowania Prezydent Miasta [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. nałożył na inwestora obowiązek usunięcia braków i nieprawidłowości zawartych w projekcie budowlanym w terminie do dnia 22 stycznia 2010 r.

Obowiązek ten dotyczył:

1) przedłożenia ostatecznego pozwolenia konserwatorskiego na wykonanie przedmiotowego przedsięwzięcia inwestycyjnego albowiem wydana w tej materii przez Prezydenta Miasta [...] decyzja nr [...] ([...]) nie posiada waloru ostateczności a poza tym winna stanowić część składową projektu co oznacza, że należy umieścić ją w projekcie budowlanym.

2) do wniosku o pozwolenie na budowę dołączono oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane wypełnione przez Beatę [...], która nie jest inwestorem.

3) sporządzenia projektu budowlanego w sposób uniemożliwiający jego dekompletację. Poza tym wszystkie strony i arkusze stanowiące część projektu budowlanego oraz załączniki do niego powinny być opatrzone numeracją. Części projektu budowlanego odrębnie oprawione oraz załączniki, o których mowa powinny mieć numerację zgodną ze spisem zawartości tego projektu.

Organ odwoławczy zauważył, iż z przekazanych dokumentów wynika, że decyzja z dnia [...] grudnia 2009 r. wydana z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] udzielająca pozwolenia konserwatorskiego nie posiada cech ostateczności oraz nie została włączona do projektu budowlanego.

Podkreślono także, że w myśl przepisów art. 33 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi. Przekazany do zatwierdzenia projekt budowlany został sporządzony niezgodnie z § 5 i 6 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego ( Dz. U z 2003 r. nr 120, poz. 1133 ze zm.) W myśl ww. paragrafów projekt budowlany powinien być sporządzony w sposób uniemożliwiający jego dekompletację. Poza tym wszystkie strony i arkusze stanowiące projekt budowlany oraz załączniki do projektu powinny być opatrzone numeracją.

Ponieważ inwestor nie wykonał nałożonych na niego postanowieniem obowiązków dlatego też organ I instancji zgodnie z treścią art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego wydał zasadną decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Skargę na decyzję Wojewody [...] wniósł W.P. zarzucając jej naruszenie prawa materialnego przez błędną jego interpretację a w szczególności art. 35 ustawy Prawo budowlane oraz § 6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego ( Dz.U nr 120/2003, poz. 1133)

Zdaniem skarżącego kwestionowana przez niego decyzja narusza także treść art. 77 § 4 kpa.

W uzasadnieniu skargi podkreślono m.in. iż wniosek skarżącego o wydanie pozwolenia budowlanego był typowym wnioskiem składanym do tego organu. Zawierał dodatkowo kopię pozwolenia konserwatorskiego wydanego przez ten sam organ tj. Prezydenta Miasta [...], który posiada wiedzę z urzędu o tym, czy decyzja ta stała się prawomocna. Poza tym z art. 35 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego wynika, że odrębnie ocenia się przedłożony projekt budowlany i odrębnie pozwolenie.

Skarżący podniósł nadto, że organ II instancji w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji nie wyjaśnił w ogóle powodów dla których nie uwzględnił argumentu skarżącego wynikającego z art. 77 § 4 kpa.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie oraz podtrzymał swoją dotychczasową argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ sprawdza m.in. kompletność projektu budowlanego i posiadanie przez inwestora wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń oraz sprawdzeń i informacji o ile są w konkretnej sprawie wymagane ( art. 35 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego)

W przypadku uzgodnień chodzi zwykle o rozstrzygnięcia kompetentnych organów mające najczęściej formę postanowień bądź decyzji.

W sprawi niniejszej decyzja taka została wydana przez Prezydenta Miasta [...] w dniu [...] grudnia 2009 r. Działał on z upoważnienia właściwego konserwatora zabytków. Okoliczność ta jest niesporna.

W ocenie Sądu w realiach przedmiotowej sprawy obowiązek uzyskania stosownej adnotacji na tejże decyzji, która potwierdzałaby jej ostateczność nie spoczywał jednak na wnioskodawcy. Wydał ją przecież ten sam organ, który rozstrzygnął w I instancji w przedmiocie winsoku inwestora o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na wykonanie robót budowlanych. Decyzja z dnia [...] grudnia 2009 r. nie była poza tym kwestionowana.

Wszystko to uzasadnia istnienie wyjątkowo złej woli po stronie organu, który niewątpliwie miał wiedzę co do tego, iż decyzja którą wydał jest ostateczna.

Ocena braku dotyczącego decyzji z dnia [...] grudnia 2009 r. wydanej przez Prezydenta Miasta [...] dokonana przez organy nie była więc prawidłowa co oznacza, że postawiony w związku z tym zarzut naruszenia art. 77 § 4 kpa uznać należało za zasadny.

Jeśli chodzi o uchybienia przepisom § 5 i § 6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego ( Dz.U Nr 120/2003 poz. 1133) to w ocenie Sądu organy nadały im zbyt duże znaczenie nie znajdujące oparcia tak w charakterze regulacji normatywnej, która je zawiera ( rozporządzenia) jak i w ich literalnej treści.

Stanowią one, że:

1) wszystkie strony i arkusze stanowiące części projektu budowlanego oraz załączniki do projektu powinny być opatrzone numeracją a części projektu budowlanego odrębnie oprawione oraz załączniki powinny mieć numerację zgodną ze spisem zawartości tego projektu (§ 5),

2) projekt budowlany należy sporządzić w czytelnej technice graficznej oraz oprawie w okładkę formatu A-4 w sposób uniemożliwiający dekompletację projektu (§ 6 ust. 1)

Sformułowania "powinny", "należy" nie stanowią jednak o istnieniu bezwzględnego obowiązku co oznacza, iż brak spełnienia wymogów tamże przewidzianych sam w sobie nie może być podstawą odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na wykonanie robót budowlanych.

Trzeba również pamiętać, że w przypadku realizowania inwestycji na terenie stanowiącym współwłasność inwestorów można planować inwestycję jedynie zgodnie z zakresem upoważnienia uzyskanego od współwłaściciela (współwłaścicieli)

W niniejszej sprawie współwłaścicielami nieruchomości są małżonkowie P. Oboje jednak złożyli oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Z tego też względu twierdzenie organu odwoławczego jakoby oświadczenie, o którym mowa złożyła jedynie B.P. nie odpowiada rzeczywistemu stanowi rzeczy.

Niejako na marginesie powyższego przypomnieć wypada, że wówczas gdy wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę jest niekompletny pod względem formalnoprawnym to wówczas organ powinien wezwać do jego uzupełnienia w trybie art. 64 § 2 kpa. Natomiast w przypadku materialnoprawnych braków wniosku określonych w art. 33 ust. 1 Prawa budowlanego powinien być zastosowany art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego przewidujący nałożenie postanowieniem obowiązku usunięcia wskazanych nieprawidłowości w określonym terminie a po jego bezskutecznym upływie wydanie decyzji odmownej.

W ocenie Sądu braki o charakterze materialnoprawnym w sprawie niniejszej nie występowały.

Podstawą wyroku jest art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 152 p.p.s.a.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt