Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E.J. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

W dniu 15 czerwca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynęła skarga E.J. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 2012r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia.

Pismem z dnia [...] lipca 2012 r. skarżąca – E.J. zwróciła się o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia powołując się na zagrożenie wyrządzenia zarówno znacznej szkody jak i trudnych do odwrócenia skutków. W tym zakresie skarżąca wskazała na ryzyko związane z wykonaniem egzekwowanego obowiązku szczepienia dzieci – O.J. oraz O.J..

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia w oparciu o cytowany przepis prawny jest zatem wykazanie przez stronę niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przez niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, należy rozumieć taki uszczerbek (majątkowy lub niemajątkowy), który nie będzie mógł być usunięty przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego surogat w postaci sumy pieniężnej nie przedstawiałby znaczenia dla skarżącego, albo gdyby zachodziło zagrożenie życia lub zdrowia (postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004r., sygn. akt GZ 138/04). Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione (postanowienie NSA z dnia 7 kwietnia 2005r., sygn. akt II OZ 201/05).

Zdaniem Sądu, przedmiotowy wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia jest nieuzasadniony. Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, wstrzymaniu podlegać mogą jedynie takie orzeczenia, które faktycznie wiążą się z koniecznością ich wykonania. Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Postanowienie o stwierdzeniu uchybienia terminu do wniesienia zażalenia, stwierdza jedynie zaistniały fakt i bezpośrednio nie wiąże się z koniecznością wykonania określonych czynności (por. postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II OSK 1728/11, sygn. akt I FZ 399/11, postanowienie WSA w Łodzi z dnia 5 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Łd 464/12).

Z zasady postanowienie o stwierdzeniu uchybienia terminu do wniesienia zażalenia nie jest rozstrzygnięciem, którego wykonanie może spowodować trudne do odwrócenia skutki. Postanowienie tego rodzaju ma charakter proceduralny i wbrew twierdzeniom skarżącej, nie dotyczy bezpośrednio egzekwowanego obowiązku.

Ponadto w rozpatrywanym wniosku o wstrzymanie brak jest konkretnych odniesień, co do przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia. Znajdują się w nim jedynie zapisy, z których wynika, iż skarżąca wskazuje na negatywne konsekwencje i potencjalnie nieodwracalne skutki wykonania obowiązku szczepienia. Tymczasem przedmiotem postępowania toczącego się przed sądem w niniejszej sprawie nie jest bezpośrednio kwestia obowiązku poddania dziecka skarżącej szczepieniom ochronnym lecz kwestia uznania przez organ, że strona wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 8 lutego 2012 r. Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Zielonej Górze (NS-EP-4262/8/10/3-2012) o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia z uchybieniem ustawowego terminu do jego wniesienia.

Na marginesie należy zauważyć, iż wstrzymanie wykonania postanowienia ma charakter tymczasowy i jak wskazuje treść art. 61 § 6 p.p.s.a. upada w razie wydania przez Sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji.

Z uwagi na powyższe zgodnie z treścią art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.