Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.P. na bezczynność Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich w przedmiocie postępowania skargowego w trybie skarg i wniosków postanawia odrzucić skargę.

Pismem z dnia 10 marca 2013 r. S. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na brak odpowiedzi ze strony Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich na wezwanie skarżącego do "usunięcia" uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie ponownego rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Strzelec Opolskich.

W piśmie z dnia 23 kwietnia 2013 r., organ wniósł o uznanie skargi S. P. za bezzasadną z uwagi na okoliczność, że postępowanie skargowe na działalność Burmistrza, którego dotyczy kwestionowana uchwała, jest samodzielnym, jednoinstancyjnym postępowaniem o charakterze uproszczonym (nie dającym podstaw do uruchomienia dalszego trybu instancyjnego, tj. postępowania odwoławczego lub postępowania sądowo-administracyjnego), a które kończy się czynnością materialno – techniczną, tj. zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi. Organ podniósł także, że w niniejszej sprawie Rada Miejska rozpoznawała już skargę S. P. na działalność Burmistrza Strzelec Opolskich na sesji w dniu 30 października 2012 r., kiedy to podjęła uchwałę Nr [...] bezzasadności skargi. Z uzasadnienia uchwały wynika także, że Rada Miejska postanowiła nie zajmować się już w przyszłości skargami w przedmiocie zagospodarowania działki nr A., położonej w R..

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Obowiązkiem sądu przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi jest zbadanie m.in. legitymacji skarżącego, zachowanie terminu do wniesienia skargi i spełnienia przez nią warunków formalnych, a przede wszystkim ocena dopuszczalności skargi. W tym ostatnim aspekcie chodzi m.in. o to, czy skarga dotyczy przedmiotu objętego właściwością sądu administracyjnego.

Stosownie do treści art. 3 § 2 P.p.s.a. sądy administracyjne orzekają w sprawach w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty jednostek samorządu terytorialnego i ich związków inne niż określone w pkt. 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 P.p.s.a.).

W pojęciu sprawy sądowoadministracyjnej mieści się kontrola działalności administracji publicznej, w zakresie wyznaczonym w art. 3 P.p.s.a., a także inne kwestie rozpoznawane w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów P.p.s.a., jak wymienione w art. 4 spory o właściwość lub kompetencyjne, a także przekazane z mocy ustaw odrębnych. Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w przytoczonych regulacjach.

W niniejszej sprawie S. P. skarży bezczynność organu polegającą na nie udzieleniu mu odpowiedzi na jego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, dotyczącego uchwały Nr [...] w sprawie ponownego rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Strzelec Opolskich. Skarga jest zatem niedopuszczalna, bowiem jej przedmiot nie mieści się w katalogu wskazanych wyżej przepisów prawa. Ponadto, zgodnie z treścią art. 53 § 1 P.p.s.a. rada gminy może, ale nie musi udzielić odpowiedzi na złożone wezwanie. Skargę zaś wnosi się na uchwałę w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.

Zauważyć także warto, iż sama uchwała Nr [...], której uchylenia domagał się skarżący w wezwaniu, nie może stanowić przedmiotu rozpoznania przez sąd administracyjny. Z treści tejże uchwały oraz akt dołączonych do sprawy wynika, że kwestionowana przez skarżącego uchwała jest stanowiskiem organu kolegialnego, stanowiącym o sposobie załatwienia skargi na nieprawidłowe działanie Burmistrza Strzelec Opolskich, rozpatrzonej w trybie przepisów rozdziału II działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwaną dalej - "K.p.a.". Uchwała ta nie jest tożsama z aktami, o których mowa w przywołanych wyżej przepisach art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ustawy P.p.s.a., nie mieści się ona bowiem w katalogu spraw podlegających kognicji sądu administracyjnego. Uregulowane w dziale VIII K.p.a postępowanie skargowe stanowi bowiem rodzaj uproszczonego postępowania administracyjnego. W ramach tego postępowania realizowane jest zagwarantowane każdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 ze zm.) prawo składania petycji, skarg i wniosków, między innymi, do organów jednostek samorządu terytorialnego. Przedmiotem skargi wniesionej na podstawie art. 227 K.p.a. może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe i biurokratyczne załatwianie sprawy. Niedopuszczalne jest natomiast, stosowanie środków ochrony prawnej, ustanowionych art. 101 i art. 101a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) do spraw załatwianych w uproszczonym postępowaniu administracyjnym. W postępowaniu uregulowanym przepisami działu VIII K.p.a. nie rozstrzyga się żadnej sprawy administracyjnej, jedynie informuje o sposobie załatwienia tej skargi. Uchwała organu samorządu niczym nie różni się od informacji organu administracji rządowej lub samorządowej, a przez to tylko, że załatwia skargę w takiej formie nie staje się uchwałą, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i pkt 6 P.p.s.a. Pogląd ten zgodny jest z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych (postanowienie NSA z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt I OZ 520/09, Lex nr 575330; także postanowienie NSA z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt II OSK 2389/10, LEX nr 743417).

W tym stanie rzeczy, skoro rozpatrywana sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę należało odrzucić, na podstawie wskazanego wyżej art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.