Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] września 2013 r. nr [...] (znak [...]) w przedmiocie zawieszenia postępowania postanawia: odrzucić skargę

Pismem z dnia 5 października 2013 r. T. C. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] września 2013 R. nr [...] (znak [...]) uchylające postanowienie Prezydenta W. nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania.

W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o jej oddalenie.

W piśmie z dnia 24 października 2013 r. Sąd wezwał skarżącego do udzielenia informacji, w terminie 7 dni, czy skargę datowaną na dzień 3 października 2013 r. skarżący wniósł w imieniu własnym czy jako pełnomocnik M. C., a w przypadku jej wniesienia jako pełnomocnik do nadesłania do sądu pełnomocnictwa uprawniającego do działania w imieniu M. C. przed sądami administracyjnymi lub wojewódzkim sądem administracyjnym oraz do wykazania, iż spełnia wymogi wynikające z art. 35 p.p.s.a.

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 31 października 2013 r. skarżący wskazał, iż przedmiotową skargę wniósł w imieniu własnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Merytoryczne rozpatrzenie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi.

Uprawnionym do wniesienia skargi, w myśl art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U z 2012r. poz. 270 ze zm., powoływanej jako: "P.p.s.a."), jest zaś każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto stosownie do § 2 tego unormowania uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.

Z powołanego przepisu wynika jednoznacznie, że legitymacja do wniesienia skargi do sądu administracyjnego została oparta na kryterium interesu prawnego podmiotu wnoszącego skargę. Podkreślenia zatem wymaga, że skarżącym, o którym mowa w art. 50 § 1 P.p.s.a., jest podmiot, który ma interes prawny w złożeniu skargi, rozumiany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw lub obowiązków, a kończącym dane postępowanie administracyjne aktem (czynnością) lub bezczynnością organu. Zaznaczyć należy, że musi to być interes własny, indywidualny i wynikający z konkretnego przepisu prawa powszechnie obowiązującego. W orzecznictwie przyjmuje się, że mieć interes prawny to tyle, co wskazać przepis prawa uprawniający dany podmiot do wystąpienia z określonym żądaniem w stosunku do organu administracji publicznej. Osoba, która nie ma interesu prawnego nie może poszukiwać ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Tak więc istotą interesu prawnego jest jego związek z konkretną normą prawa materialnego - taką normą, którą można wskazać jako jego podstawę i z której podmiot legitymujący się tym interesem może wywodzić swoje racje. Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, to jest sytuację, w której dany podmiot swojego zainteresowania sprawą nie może poprzeć przepisami prawa materialnego. Przymiotu strony nie ma natomiast osoba, która swój udział w postępowaniu opiera na potrzebie ochrony lub zaspokojenia interesu faktycznego.

Przenosząc powyższe na grunt badanej sprawy Sąd uznał, że skarga jest niedopuszczalna. Z dołączonych do akt sprawy sądowej akt administracyjnych wynika, iż T. C. uczestniczył w postępowaniu administracyjnym jako pełnomocnik M. C., nie zaś jako strona tego postępowania. Tym samym nie posiada legitymacji do wniesienia skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] września 2013 R. nr [...] (znak [...]).

Z tego względu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w sentencji.