Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 grudnia 2017 r. sygn. akt II SAB/Rz 158/17 o odrzuceniu skargi W. Z. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w R. w przedmiocie nielegalnie wybudowanej linii gazowej postanawia oddalić zażalenie

Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2017 r., sygn. akt II SAB/Rz 158/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę W. Z. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w R. w przedmiocie nielegalnie wybudowanej linii gazowej.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem z dnia 31 października 2017 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie dowodu wniesienia ponaglenia w trybie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) - dalej: "k.p.a.". W wezwaniu zakreślono siedmiodniowy termin na jego wykonanie, pod rygorem uznania, że ponaglenie nie było składane. Skarżący wezwany także został do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. W zakreślonym terminie W. Z. uiścił żądany wpis od skargi. Nie przedłożył natomiast dokumentu potwierdzającego uprzednie wniesienie ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie. W ocenie Sądu pierwszej instancji, świetle powyższego wyczerpane zostały przesłanki odrzucenia skargi przewidziane art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a.".

W zażaleniu skarżący zaskarżył powyższe postanowienie w całości. Wskazał, że interweniował 3 razy w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w R. i uzyskał informację, że mają praw budować linię gazową bez jego zgody.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie.

Z art. 37 § 1 k.p.a. wynika zaś, że stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli: 1) nie załatwiono sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność); 2) postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość). Zgodnie z art. 37 § 3 k.p.a. ponaglenie wnosi się: 1) do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie; 2) do organu prowadzącego postępowanie - jeżeli nie ma organu wyższego stopnia.

Z powyższego wynika, że przed wniesieniem skargi na bezczynność postępowania skarżący powinien był wystąpić z ponagleniem o jakim mowa w art. 37 § 1 pkt 2 k.p.a. W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi przez nadesłanie dowodu wniesienia ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie. W wezwaniu zakreślono siedmiodniowy termin na jego wykonanie, pod rygorem uznania, że ponaglenie nie było składane. Wezwanie zostało doręczone skarżącemu w dniu 8 listopada 2017 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy. Skarżący pomimo wezwania nie przedłożył dokumentu potwierdzającego uprzednie wniesienie ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Do zażalenia również nie załączono dowodu wyczerpania środków zaskarżenia. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił skargę.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. jak w sentencji