drukuj    zapisz    Powrót do listy

6111 Podatek akcyzowy, , Dyrektor Izby Celnej, Uchylono zaskarżone postanowienie, I SA/Po 1432/06 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2007-02-20, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Po 1432/06 - Wyrok WSA w Poznaniu

Data orzeczenia
2007-02-20 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2006-12-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Sędziowie
Janusz Ruszyński
Roman Wiatrowski
Włodzimierz Zygmont /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6111 Podatek akcyzowy
Skarżony organ
Dyrektor Izby Celnej
Treść wyniku
Uchylono zaskarżone postanowienie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont /spr./ Sędziowie NSA Janusz Ruszyński as. sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Ajnbacher po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2007r. sprawy ze skargi K.O. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie ; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego K.O. kwotę 340 zł ( trzysta czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; /-/ R.Wiatrowski /-/ W.Zygmont /-/ J.Ruszyński

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] 2006 r. nr [...] odmówił podatnikowi K.O. zwrotu pobranego podatku akcyzowego w kwocie [...] zł, w związku z nabyciem na terytorium N. samochodu osobowego marki "A". Uzasadniając decyzję wskazał na zapisy art. 4, art. 76, art. 80, art., art.81, ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.),

Podatnik działając przez pełnomocnika wniósł odwołanie w którym domagał się rozpatrzenia sprawy przez organ odwoławczy i orzeczenia zwrotu podatku akcyzowego, wskazując, zapisy TWE mają walor bezpośredniej stosowalności w państwach członkowskich, a potwierdzają to orzeczenia ETS m.in. 26/62 Van Gend & Loos (1963) ECR 1 oraz 6/64 Costa/Enel (1964) ECR 1251.

Jednocześnie z odwołaniem pełnomocnik podatnika wniosła o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji przedstawiając zwolnienie lekarskiego z którego wynika, iż przebywała na zwolnieniu lekarskim w dniach [...] - [...] 2006r. Wystawienie powyższego zwolnienia związane było z problemami z błędnikiem, bowiem nie mogła się w ogóle poruszać ( ruchy kończyły się zawrotami głowy oraz odruchami wymiotnymi).

Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z dnia [...] 2006 r. nr [...] odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu wskazał, iż przedstawienie zwolnienia lekarskiego z którego wynika, iż pełnomocnik skarżącego przebywał na zwolnieniu lekarskim w dniach [...] 2006 jest niewystarczające dla usprawiedliwienia nie złożenia odwołania w terminie, który upłynął [...] 2006 r. Od dnia odebrania przez stronę decyzji Naczelnika Urzędu Celnego tj. od [...] 2006r:, do dnia rozpoczęcia choroby, tj: [...] 2006r., upłynęło 13 dni. W tym czasie możliwe było zapoznanie się z przedmiotowym rozstrzygnięciem, a przy dochowaniu należytej staranności sporządzenie odwołania i złożenie go w terminie.

W skardze pełnomocnik podatnika wnosiła o uchylenie zaskarżonego postanowienia jako naruszającego prawo oraz zasądzenie kosztów według norm przepisanych. W uzasadnieniu podała, że wystawienie zwolnienia lekarskiego związane było z problemami z błędnikiem. Zostało ono wystawione kiedy byłam już w takim stanie, że nie mogłam się już w ogóle ruszać związku z tym jej stan zdrowia nie był najlepszy także wcześniej. Przedstawiła, że w tej sprawie projekt odwołania został już rozpoczęty [...] 2006 r., co wynika z wydruku komputerowego "właściwości pliku". Na zwolnieniu przebywała przez 2 dni biegu terminu.

Dyrektor Izby Celnej wniósł o oddalenie skargi stwierdzając, że w sprawie nie zaszły przeszkody nie do przezwyciężenia, które uniemożliwiłyby wniesienie odwołania w ustawowym terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Skutek terminów polega na tym, że pełnią również rolę gwarancyjną dla stron, stabilizują rozstrzygnięcia. Ujmują poszczególne czynności procesowe w wymierne jednostki czasowe zobowiązują do wykonywania ich w oznaczonym czasie, tak przez organ administracyjny prowadzący postępowanie, jak i przez stronę postępowania administracyjnego.

Z tych powodów przywracanie uchybionych terminów nie następuje z urzędu; zainteresowany podmiot musi najpierw złożyć wniosek w tej sprawie do organu właściwego, a samo przywrócenie terminu następuje tylko wyjątkowo - gdy zostaną w zupełności i w sposób nie budzący wątpliwości spełnione prawem przewidziane wymogi.

W rozpatrywanej sprawie skarżący niewątpliwie uchybił terminowi do wniesienia środka odwoławczego (doręczenie decyzji 19 maja 2006r., termin do wniesienia odwołania 2 czerwca 2006r., nadanie odwołania 12 czerwca 2006r.).

Podatnik jednakże podanie o przywrócenie uchybionego terminu złożył przed upływem 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi jednocześnie z dopełnieniem czynności, dla której był określony termin a także wskazał środki dowodowe na uprawdopodobnienie, że uchybienie nastąpiło bez jego winy ( art. 162 O.p.).

O ile uznanie przez organ odwoławczy warunków formalnych podania i warunków jego dopuszczalności nie budzi wątpliwości, to jeżeli idzie o warunek zasadności tego podania w postaci braku winy w uchybieniu terminu, to ocena tej przesłanki przywrócenia terminu przez organ odwoławczy z kilku przyczyn nie mogła być uznana za trafną.

Po pierwsze; należy mieć na uwadze iż wystarcza tu zaledwie o uprawdopodobnienie braku winy. Uprawdopodobnienie, w odróżnieniu do dowodu, nie daje pewności co do prawdziwości danego twierdzenia, lecz sprawia jedynie, iż twierdzenie to staje się prawdopodobne.

Po wtóre pełnomocnik skarżącego niekwestionowanymi przez organ w zakresie wiarygodności środkami dowodowymi wykazała, że w okresie od [...] 2006r. była niezdolna do pracy.

Po trzecie; pełnomocnik skarżącego nie musiała w okresie choroby udzielić pełnomocnictwa substytucyjnego (nawet gdyby do tego została uprawniona przez mocodawcę). Udzielenie pełnomocnictwa substytucyjnego nie jest czynnością tylko techniczną. Udzielenie substytucji powoduje bowiem, że substytuta i stronę łączy taki sam stosunek, jaki łączy stronę z pełnomocnikiem. Wystawienie substytuta oznacza, że strona ma dwóch lub więcej równoprawnych pełnomocników.

Po czwarte; nie może mieć racji organ wywodząc, jakoby choroba nie mogła usprawiedliwić zwłoki pełnomocnika skarżącego, skoro pełnomocnik była chora tylko przez dwa dni terminu otwartego do wniesienia odwołania. Przyznanie przez ustawę stronie postępowania 14 dniowego terminu do wniesienia odwołania sprawia, że ma ona do dyspozycji cały ten termin i nie musi wnosić odwołania w pierwszym, ani nawet trzynastym dniu terminu. Nawet planowania czy wręcz odsuwania wniesienia odwołania do ostatniego dnia terminu nie można traktować jako zawinionego działania strony.

Z tych powodów na podstawie art. 145§1 pkt 1 lit.c, art. 200 i art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

/-/ R. Wiatrowski /-/ W. Zygmont /-/ J. Ruszyński



Powered by SoftProdukt