Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2012r. sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko - Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Kętrzynie z dnia 31 maja 2012r., Nr XXX/177/12 w przedmiocie określenia wymiaru godzin zajęć nauczycieli 1. stwierdza nieważność § 3 ust. 1 L.p. 2 i 3 uchwały Nr XXX/177/12 Rady Miejskiej w Kętrzynie z dnia 31 maja 2012r. w sprawie określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli nie wymienionych w artykule 42 ust. 3 ustawy Karta Nauczyciela oraz ustalenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin; 2. w pozostałej części skargę oddala; 3. orzeka, że zaskarżona uchwała w części opisanej w pkt. 1 wyroku nie podlega wykonaniu.

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że pismem z dnia 2 sierpnia 2012r. Wojewoda Warmińsko-Mazurski wywiódł skargę na uchwałę Nr XXX/177/12 Rady Miejskiej w Kętrzynie z dnia 31 maja 2012r. w sprawie określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli nie wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy Karta Nauczyciela oraz ustalenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin – w części dotyczącej zawartych w § 3 ust. 1 poz. 1, 2, 3 i 4 tabeli stanowisk oraz poz. 5 tabeli w zakresie wyrazów "oraz inni specjaliści prowadzący zajęcia specjalistyczne w szkołach i placówkach".

W uzasadnieniu skargi wskazano, że zaskarżoną uchwałą, na podstawie art. 42 ust. 7 pkt 3 i art. 91d ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela - KN (Dz. U. z 2006r., Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) Rada Miejska w Kętrzynie określiła tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli nie wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy Karta Nauczyciela oraz ustaliła tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin. W § 3 ust. 1 uchwały określiła tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych nauczycieli: prowadzących gimnastykę korekcyjną, ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym, prowadzących zajęcia w oddziałach integracyjnych przedszkoli prowadzących zajęcia w grupach mieszanych, obejmujących dzieci sześcioletnie i innych grup wiekowych, prowadzących zajęcia terapeutyczne

i rewalidacyjno-wychowawcze oraz socjoterapetów i innych specjalistów prowadzących zajęcia specjalistyczne w szkołach i placówkach. Tymczasem w art. 42 ust. 7 pkt 3 ustawy ustawodawca wyczerpująco określa krąg podmiotów, którym organ prowadzący szkołę lub placówkę określa tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć. Wojewoda podniósł, że przepis ten stanowi, że organ prowadzący szkołę lub placówkę określa tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli szkół nie wymienionych

w ust. 3, natomiast nauczyciele, o których mowa w niniejszej skardze są nauczycielami szkół wymienionych w art. 42 ust. 3. W ocenie organu nadzoru ustalenie obowiązkowego wymiaru zajęć dla innych niż wymienionych art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty Nauczyciela specjalistów oraz ww. nauczycieli szkół, wykracza poza delegację ustawową, wynikającą z tego przepisu. Tym samym uchwała Rady Miejskiej

w Kętrzynie w ocenie wojewody w zakwestionowanym zakresie rażąco narusza art. 42 ust. 7 pkt 3 ustawy Karta Nauczyciela.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Organ podniósł, że wojewoda w żaden sposób nie uzasadnił, w oparciu o co twierdzi, że nauczyciele wymienieni w uchwale są nauczycielami szkół wymienionych w ust. 3 lub innymi specjalistami oraz dlaczego ustalenie ich tygodniowego wymiaru godzin wykracza poza delegację ustawową. Wojewoda nie zauważył, że art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty Nauczyciela nie ogranicza się w swojej redakcji do przedmiotowego wyłączenia "pedagoga, psychologa, logopedy, doradcy zawodowego", wymieniając również inne grupy zawodowe. Jest to według organu niekonsekwencja, bowiem uchwała np. wymienia socjoterapeutę, czego wojewoda już nie kwestionuje i dopuszcza w rezultacie innych specjalistów, ale wymienionych z nazwy specjalności. Dotyczy to wymienionych

w uchwale: nauczycieli prowadzących gimnastykę korekcyjną, ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym prowadzących zajęcia w oddziałach integracyjnych, prowadzących zajęcia terapeutyczne i ewidencyjno-wychowawcze. W ocenie organu powinni oni być traktowani jak specjaliści a ustalenie ich tygodniowego wymiaru godzin leży w kompetencjach Rady Miejskiej w Kętrzynie. Ponadto w odpowiedzi na skargę podkreślono, że uchwała wskazuje także nauczyciel przedszkoli, prowadzących zajęcia w grupach mieszanych obejmujących dzieci sześcioletnie i inne, którzy są wyłączeni

z ust. 3 już na mocy samej tabeli w treści ustępu 3 w poz. 1 i 2 – powoduje to nawet przy wykładni wojewody możliwość ustalenia im wymiaru godzin przez Radę. Są to nauczyciele realizujący w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk

o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin, wymienieni w art. 42 ust. 7 pkt 3 ustawy Karta Nauczyciela.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami

a organami administracji rządowej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2). Oznacza to, że badaniu

w postępowaniu sądowym podlega prawidłowość zastosowania przepisów prawa

w odniesieniu do istniejącego w sprawie stanu faktycznego oraz trafność zastosowania wykładni tych przepisów. Wskazać należy również na zapis art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.

z 2012r., poz. 270, ze zm.) zwana dalej: ustawą ppsa., zgodnie z którym sąd rozstrzyga

w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, jak również przepis art. 135, który obliguje sąd do wzięcia pod uwagę z urzędu wszelkich naruszeń prawa.

W myśl art. 147 § 1 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane

z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności. Wprowadzając sankcję nieważności jako następstwo naruszenia przepisu prawa, ustawodawca nie określił rodzaju naruszenia prawa. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się jednak, że podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały stanowią takie naruszenia prawa, które mieszczą się w kategorii istotnych, rażących naruszeń, np.

w razie podjęcia uchwały przez organ niewłaściwy, braku podstawy prawnej do podjęcia uchwały określonej treści, niewłaściwego zastosowania przepisu prawnego będącego podstawą podjęcia uchwały, naruszenia procedury jej uchwalania.

W niniejszej sprawie skarga jest częściowo zasadna.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem zaskarżenia Wojewody jest uchwała Nr XXX/177/12 Rady Miejskiej w Kętrzynie z dnia 31 maja 2012 r. w sprawie określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli nie wymienionych

w art. 42 ust. 3 ustawy Karta Nauczyciela oraz ustalenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin –

w części dotyczącej zawartych w § 3 ust. 1 l.p. 1, 2, 3 i 4 tabeli stanowisk oraz poz. 5 tabeli w zakresie wyrazów "oraz inni specjaliści prowadzący zajęcia specjalistyczne

w szkołach i placówkach".

Zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 1 tej uchwały tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych prowadzonych przez nauczycieli nie wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć, określa poniższa tabela:

1. Nauczyciele prowadzący gimnastykę korekcyjną - 26 godzin,

2. Nauczyciele ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym prowadzący zajęcia w oddziałach integracyjnych - 26 godzin,

3. Nauczyciele przedszkoli prowadzący zajęcia w grupach mieszanych, obejmujących dzieci sześcioletnie i innych grup wiekowych – 25 godzin,

4. Nauczyciele prowadzacy zajęcia terapeutyczne i rewalidacyjno-wychowawcze - 26 godzin,

5. Pedagog psycholog, logopeda, socjoterapeuta, doradca zawodowy oraz inni specjaliści prowadzący zajęcia specjalistyczne w szkołach i placówkach – 30 godzin.

Stosownie zaś do art. 42 ust. 7 pkt 3 KN organ prowadzący szkołę lub placówkę określa tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli szkół nie wymienionych w ust. 3, nauczycieli szkół, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1a, nauczycieli prowadzących kształcenie w formie zaocznej, nauczycieli kolegiów pracowników służb społecznych, nauczycieli kształcenia na odległość, nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin, pedagogów, psychologów, logopedów, doradców zawodowych prowadzących zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu w celu wspomagania uczniów w podejmowaniu decyzji edukacyjnych i zawodowych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 11 ustawy o systemie oświaty, bibliotekarzy bibliotek pedagogicznych oraz zasady zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w formie zaocznej i w kształceniu na odległość.

W ocenie Wojewody nauczyciele, o których mowa w niniejszej skardze są nauczycielami szkół, wymienionymi w art. 42 ust. 3. W ocenie organu nadzoru ustalenie obowiązkowego wymiaru zajęć dla innych niż wymienionych art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty Nauczyciela specjalistów oraz ww. nauczycieli szkół, wykracza poza delegację ustawową, wynikającą z tego przepisu.

Przede wszystkim zasadnym jest wyjaśnić, że stosownie do art. 42 ust. 3 KN obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli ustala się według norm określonych

w tym przepisie, różnicując czas pracy nauczycieli zatrudnionych na poszczególnych stanowiskach różnych typów szkół, przy czym pod pojęciem nauczycieli rozumie się zgodnie z art. 3 pkt 1 tej ustawy nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w przedszkolach, szkołach i placówkach wymienionych w art. 1 ust. 1. Co do zasady więc pensum nauczycieli zatrudnionych w szkołach różnych typów zostało unormowane przez ustawodawcę w art. 42 ust. 3 KN. Natomiast pozostałym nauczycielom nie wymienionych typów szkół lub placówek w tym przepisie obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli określa organ prowadzący szkołę lub placówkę stosownie do ust. 7 pkt 3 tego przepisu. Nie do przyjęcia postaje bowiem inne odczytywanie treści art. 42 ust. 3 i ust. 7 pkt 3 KN,

w wyniku którego doszłoby do sytuacji, gdzie pozostawiono by grupę nauczycieli,

w stosunku do których nie byłoby wiadomym, który organ uprawniony jest do ustalenia ram tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć, których pensum nie zostało określone czy to przez samego ustawodawcę, czy też organ prowadzący szkołę bądź placówkę.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne należy dojść do wniosku, że Rada Miejska w Kętrzynie zaskarżoną uchwałą całkowicie bezpodstawnie ustaliła

w § 3 ust. 1 l.p. 2 dla nauczycieli ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym prowadzących zajęcia w oddziałach integracyjnych, obowiązkowy wymiar 26 godzin. Nauczyciele tacy należą bowiem do kategorii nauczycieli wymienionych w art. 42 ust. 3 KN. Jak najbardziej mieszczą się oni w definicji nauczyciela opisanej w art. 3 pkt 1 KN, zatrudnionych w placówce, o której mowa w art. 1 ust. 1 KN. Tygodniowa zaś liczba godzin obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych

i opiekuńczych jest w stosunku do tych nauczycieli ściśle określona w art. 42 ust. 3 KN w postaci tabeli, która w pkt 3 wyznacza im 18 godzinny tygodniowy wymiar zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Są to bowiem bezsprzecznie nauczyciele zatrudnieni w placówkach, o których mowa we wspomnianym pkt 3. Prowadzenie zaś przez nich zajęć w oddziałach integracyjnych w żadnym razie nie może być podstawą do samowolnej wykładni rozszerzającej, za pomocą której podwyższa się im wbrew regulacjom ustawowym obowiązkowy tygodniowy wymiar czasu pracy z 18 godzin do 26 godzin. W takiej sytuacji bowiem organ reguluje materię, która jest już unormowana przepisem ustawowym, co stanowi o rażącym naruszeniu prawa.

Podobnie bezzasadne było ustalenie w § 3 ust. 1 l.p. 3 zaskarżonej uchwały tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin wobec nauczycieli przedszkoli prowadzących zajęcia w grupach mieszanych, obejmujących dzieci sześcioletnie

i innych grup wiekowych. Stosownie bowiem do art. 42 ust. 3 ustalona została tygodniowa liczba godzin obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych – 25 godzin w stosunku nauczycieli przedszkoli,

z wyjątkiem nauczycieli pracujących z grupami dzieci 6 – letnich (lp. 1), - 22 godziny w stosunku do nauczycieli przedszkoli i innych placówek przedszkolnych pracujących z grupami dzieci 6 – letnich (lp. 2). Dlatego też określenie w uchwale tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych w postaci 25 godzin w stosunku do nauczycieli przedszkoli prowadzących zajęcia w grupach mieszanych, obejmujących dzieci sześcioletnie i innych grup wiekowych, nosi znamiona obejścia ww. przepisów prawa regulujących tę materię, co stanowi o ich rażącym naruszeniu.

W powyższym zakresie zaskarżona uchwała została podjęta z przekroczeniem delegacji ustawowej, co stanowi o rażącym naruszeniu prawa, przesądzającym

o konieczności częściowego stwierdzenia nieważności kwestionowanego aktu prawnego.

Jednakże kwalifikowaną wadą nieważności nie są dotknięte wszystkie regulacje uchwały, a co za tym idzie nie wszystkie zarzuty skargi są zasadne.

Odnosząc się do pozostałych regulacji zaskarżonej uchwały należy w pierwszej kolejności wskazać, że stosownie do art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.

o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm) dalej: u.s.o. podstawowymi formami działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły są nie tylko obowiązkowe zajęcia edukacyjne (pkt 1 i 2) oraz praktyczna nauka zawodu

w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe (pkt 3 i 5), ale także zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane dla uczniów wymagających szczególnego wsparcia w rozwoju lub pomocy psychologiczno - pedagogicznej (pkt 2), czy też zajęcia rewalidacyjne dla uczniów niepełnosprawnych (pkt 4). Właśnie w celu realizacji tych zadań art. 22 ust. 1 u.s.o. nadaje ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania umocowanie do określenia w drodze rozporządzenia zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach i placówkach, które powinny tworzyć warunki dla zaspokajania potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów, a w szczególności wspomagać rozwój ucznia i efektywność uczenia się. Wydane na tej podstawie rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach

i placówkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1487) dalej zwanym: rozporządzeniem z 17 listopada 2010 r., nakłada na dyrektora szkoły, placówki obowiązek utworzenia zespołu, który planuje i koordynuje udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi szkoły czy placówki, składającego się z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem (§ 19 ust. 1 i 2) a także określa, że w szkole pomoc psychologiczno - pedagogiczna jest udzielana uczniom m.in. w formie zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym, porad i konsultacji, przy czym pomoc ta jest udzielana także rodzicom uczniów i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów

i szkoleń ( § 6 ust. 1 pkt 2, 3, 4, 6 , § 6 ust. 4 w związku z § 4 ust. 1). Zajęcia wskazane w tych przepisach odbywają się w określonych rozporządzeniem grupach (§ 8, § 9, § 10, § 11, § 12), przy czym jak wynika z § 4 ust. 2 ww. pomocy psychologiczno - pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści wykonujący

w przedszkolu, szkole i placówce zadania z zakresu psychologiczno-pedagogicznego, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi i doradcy zawodowi, zwani dalej "specjalistami". Jak wynika z treści tego zapisu katalog specjalistów określonych w powołanym przepisie nie jest katalogiem wyczerpującym, który zamyka się jedynie w obrębie zawodu psychologa, pedagoga, logopedy czy doradcy zawodowego, bowiem te profesje zostały w rozporządzeniu wskazane tylko przykładowo, a nie jako katalog wyczerpujący. Powyższe oznacza, że w celu realizacji zadań określonych w ramach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej mogą być także zatrudniani inni specjaliści z tego zakresu zwłaszcza, że jak wskazano wyżej forma udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej może przybierać różne formy, w tym także zajęć specjalistycznych korekcyjno-kompensacyjnych, socjoterapeutycznych, terapeutycznych czy też rewalidacyjno-wychowawczych.

Mając na uwadze powyższe regulacje wynikające z cytowanego wyżej rozporządzenia nietrafny wydaje się zarzut skarżącego, że przepis art. 42 ust. 7 pkt 3 KN nie ma zastosowania do wskazanych w § 3 ust. 1 lp. 1, 4 i częściowo 5 kategorii nauczycieli i innych specjalistów, którzy prowadzą zajęcia specjalistyczne będących zatrudnionymi w szkołach i placówkach prowadzonych przez organ jednostki samorządu powiatowego.

Skoro w art. 42 ust. 3 KN uregulowano pensum nauczycieli pracujących w różnych typach szkół, przy czym uwzględniono zarówno nauczycieli przedmiotów edukacyjnych, jak i nauczycieli praktycznej nauki zawodu, wychowawców, bibliotekarzy bibliotek szkolnych oraz nauczycieli poradni psychologiczno - pedagogicznych, to czas pracy wszystkich pozostałych nauczycieli nie wymienionych w tym przepisie musi być ustalony albo na podstawie ust. 4a, bądź ust. 7 tego przepisu, bowiem w innej sytuacji brak byłoby podstawy prawnej do ustalenia innym specjalistom realizującym poza nauczycielami i wychowawcami grup wychowawczych zadania z zakresu pomocy psychologiczno - pedagogicznej tygodniowego obowiązkowego wymiaru czasu zajęć.

Nadto należy wskazać, iż zapotrzebowanie na tego typu zajęcia w szkołach i placówkach jest zróżnicowane w zależności od uwarunkowań lokalnych i środowiskowych. Powierzenie prowadzenia tych zajęć specjalistom, a wśród nich pedagogom, psychologom, doradcom zawodowym, logopedom, socjoterapeutom odbywa się w związku z tym w dużym stopniu z uwzględnieniem obszaru kompetencji i kwalifikacji zawodowych, jakie posiadają nauczyciele zajęć edukacyjnych zatrudnieni w tych szkołach i placówkach, a także indywidualnych potrzeb dzieci i młodzieży ściśle związanych z konkretnym środowiskiem i konkretną placówką. Z tego też powodu ustawodawca celowo kompetencję do określenia liczby etatów wskazanych specjalistów, a także ich wymiaru zajęć obowiązkowych prowadzonych bezpośrednio z uczniami, pozostawił organowi prowadzącemu szkołę.

Reasumując, Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w pełni podziela pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 stycznia 2011 r. sygn.

I PK 153/10, że "w zależności od rozmiaru indywidualnych potrzeb dzieci i młodzieży uczących się w danej szkole lub palcówce, a konkretnie - mniejszego lub większego- zapotrzebowania w danej szkole na zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno - pedagogicznej, realizacja tych zajęć może odbywać się albo poprzez powierzenie ich prowadzenia nauczycielom (np. zajęć edukacyjnych), posiadającym odpowiednie przygotowanie, albo poprzez zatrudnienie nauczyciela posiadającego odpowiednie kwalifikacje ( art. 9 ust. 1 KN) na stanowisku miedzy innymi pedagoga lub logopedy, z powierzeniem mu obowiązków i zadań określonych w przepisach rozporządzenia. W takim przypadku obowiązkowy wymiar zajęć podlega ustaleniu na podstawie art. 42 ust. 7 pkt 3 KN. Jest to rozwiązanie zrozumiałe i zasługujące na akceptację, gdy się uwzględni, że stanowisko nauczyciela przedmiotu edukacyjnego, dla którego pensum zostało określone w art. 42 ust. 3, jest stanowiskiem innym, związanym z innymi zadaniami, obowiązkami i uciążliwościami niż stanowisko nauczyciela - pedagoga lub nauczyciela - logopedy, podobnie jest ze stanowiskiem innym niż stanowisko nauczyciela praktycznej nauki zawodu czy też nauczyciela - bibliotekarza, dla których określona została większa liczba godzin obowiązkowych zajęć". Nadto jak zauważono w cytowanym wyroku, o ile art. 42 ust. 3 określa obowiązkowy wymiar zajęć dla nauczycieli bezpośrednio realizujących zadania edukacyjne szkoły, o tyle w art. 42 ust. 7 pkt 3 odnosi się miedzy innymi, do ustalenia tego obowiązkowego tygodniowego wymiaru zajęć dla nauczycieli zatrudnionych na stanowiskach związanych z realizacją zadań szkoły z zakresu pomocy psychologiczno - pedagogicznej.

Mając powyższe na uwadze, prawidłowo w § 3 ust. 1 lp. 1, 4 i 5 Rada ustaliła obowiązkowy tygodniowy wymiar zajęć dla nauczycieli realizujących zadania poza edukacyjne związane z realizacją wszechstronnej różnego rodzaju pomocy psychologiczno – pedagogicznej, w formach określonych w rozporządzeniu z dnia 17 listopada 2010 r.

W tym stanie rzeczy Sąd nie podzielił zarzutu Wojewody, że treść § 3 ust. 1 l.p. 1, 4 i we wskazanym zakresie 5 skarżonej uchwały rażąco narusza prawo z uwagi na przekroczenie delegacji ustawowej, bowiem jak wskazano wyżej działanie Rady mieściło się w granicach art. 42 ust. 7 pkt 3 KN.

Mając powyższe na względzie Sąd w pkt 1 sentencji wyroku stwierdził na podstawie art. 147 § 1 ppsa nieważność § 3 ust. 1 l.p. 2 i 3 uchwały Nr XXX/1777/12 Rady Miejskiej w Kętrzynie z dnia 31 maja 2012r. w sprawie określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli nie wymienionych w artykule 42 ust. 3 ustawy Karta Nauczyciela oraz ustalenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin nauczycieli realizujących w ramch stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin. Jednocześnie orzeczono w pkt 2 stosownie do art. 151 ustawy ppsa o oddaleniu skargi w pozostałej części. W pkt 3 natomiast orzeczono iż zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w części określonej w pkt 1. Zgodnie bowiem z art. 152 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w razie uwzględnienia skargi Sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.