II FZ 35/08
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 stycznia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Sz 262/06, odrzucił skargę kasacyjną S.S. od wyroku tego Sądu z dnia 9 maja 2007 roku oddalającego skargę podatniczki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 30 stycznia 2006 roku w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 rok. Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazał, że w dniu 30 listopada 2007 roku pełnomocnik podatniczki złożył do akt sprawy pełnomocnictwo upoważniające go do sporządzenia skargi kasacyjnej. Natomiast pismem z dnia 29 listopada 2007 roku Sąd wezwał pełnomocnika podatniczki do uzupełnienia, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, braków skargi kasacyjnej poprzez złożenie odpisu pełnomocnictwa do sporządzenia skargi kasacyjnej oraz reprezentowania podatniczki w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Pełnomocnik jednak wezwania Sądu nie wykonał. W dalszej kolejności Sąd argumentował, że skarga kasacyjna S.S. nie tylko została sporządzona ale i również wniesiona przez pełnomocnika. W ocenie Sądu jednak, umocowanie wynikające z pełnomocnictwa załączonego do akt sprawy nie obejmowało wniesienia skargi kasacyjnej. W tej sytuacji, Sąd stwierdził brak skargi kasacyjnej w zakresie niewłaściwego umocowania pełnomocnika skarżącej do wniesienia skargi kasacyjnej. Wobec natomiast nieuzupełnienia tego braku stosownie do wezwania z dnia 29 listopada 2007 roku, Sąd zastosował art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej u.p.p.s.a. oraz orzekł o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik podatniczki domagał się uchylenia tego rozstrzygnięcia. Podniósł, że Sąd niesłusznie uznał, że pełnomocnik skarżacej był nienależycie umocowany do sporządzenia oraz wniesienia skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, a więc podlega oddaleniu. W stanowiącym przedmiot zażalenia postanowieniu Sądu z dnia 3 stycznia 2008 roku orzeczono o odrzuceniu skargi kasacyjnej z uwagi na nieuzupełnienia jej braków we wskazanym przez sąd terminie. Jak wynika z akt sprawy, Przewodniczący I Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie zarządzeniem z dnia 28 listopada 2007 roku wezwał pełnomocnika strony skarżącej do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej S.S. od wyroku tego Sądu z dnia 9 maja 2007 roku, I SA/Sz 262/06 (karta 97). Strona jednak nie wykonała tego zarządzenia we wskazanym przez Sąd terminie. Z tej przyczyny, podnoszone przez stronę skarżącą w zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej argumenty dotyczące braku słuszności zarządzenia Sądu z dnia 28 listopada 2008 roku, nie mogły zostać poddane merytorycznej ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd ten bowiem w toczącym się obecnie postępowaniu zażaleniowym jest uprawniony, stosownie do art. 15 § 1 punkt 1 u.p.p.s.a., do dokonania kontroli zasadności postanowienia objętego zażaleniem. Postanowienie to w rozpoznawanej sprawie dotyczy natomiast odrzucenia skargi kasacyjnej podatniczki.
Skoro zatem strona skarżąca nie zastosowała się do wezwania Sądu pierwszej instancji wynikającego z zarządzenia z dnia 28 listopada 2008 roku i tym samym nie uzupełniła dostrzeżonych przez Sąd braków skargi kasacyjnej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie słusznie w zaskarżonym postanowieniu zastosował art. 178 u.p.p.s.a. i prawidłowo orzekł o odrzuceniu tego środka zaskarżenia. Przepis ten uprawnia sąd do odrzucenia skargi kasacyjnej w sytuacji, w której strona nie uzupełniła braków tego środka zaskarżenia w wyznaczonym przez sąd terminie.
Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
