drukuj    zapisz    Powrót do listy

6110 Podatek od towarów i usług, Odrzucenie skargi, Dyrektor Izby Skarbowej, Uchylono zaskarżone postanowienie i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w..., I FZ 150/17 - Postanowienie NSA z 2017-09-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I FZ 150/17 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2017-09-13 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2017-06-12
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Marek Zirk-Sadowski /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
III SA/Wa 3170/16 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2017-03-21
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Uchylono zaskarżone postanowienie i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w...
Powołane przepisy
Dz.U. 2017 poz 1369 art. 73, art. 299
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Tezy

Aby doręczenie zastępcze, dokonane przez zagranicznego operatora pocztowego na rzecz adresata przesyłki sądowej mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, mogło zostać uznane za skuteczne, musi spełniać standardy przewidziane dla tego typu doręczeń dokonywanych na terytorium Polski (art. 73 w zw. z art. 299 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1369).

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B. [...] GmbH z siedzibą w Austrii na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3170/16 odrzucające skargę B. [...] GmbH z siedzibą w Austrii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 5 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 21 marca 2017 r., III SA/Wa 3170/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę spółki B. [...] GmbH z siedzibą w Austrii. Ustalił bowiem, że strona nie uzupełniła w terminie braków formalnych skargi poprzez jej opłacenie, a także wskazanie z imienia i nazwiska osoby, która podpisała skargę w imieniu spółki oraz poprzez złożenie oryginału lub uwierzytelnionego odpisu dokumentu, z którego wynikałoby upoważnienie osoby, która podpisała skargę, do reprezentacji spółki w dacie wniesienia skargi.

W zażaleniu na powyższe postanowienie zgłoszono wniosek o jego uchylenie w całości, a także o zwrot kosztów postępowania zarzucając, że wbrew ustaleniom Sądu nie doszło w sprawie do skutecznego wezwania o uzupełnienie braków formalnych skargi. Nie miało bowiem miejsca skuteczne awizowanie przesyłki zawierającej wezwania, a w rezultacie nie rozpoczął biegu termin do uzupełnienia braków formalnych. W związku z tym Sąd odrzucając skargę naruszył art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Ppsa).

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Trafny jest zarzut strony o przedwczesnym ustaleniu przez Sąd skuteczności doręczenia przesyłki z wezwaniami do uzupełnienia braków formalnych skargi. Jakkolwiek został on sformułowany w sposób stosunkowo ogólnikowy, sygnalizuje istotną dla rozstrzygnięcia kwestię poprawności przyjętego w zaskarżonym postanowieniu ustalenia o doręczeniu zastępczym przedmiotowych wezwań.

W stanie faktycznym sprawy Sąd przyjął bowiem fikcję doręczenia przesyłki na podstawie art. 73 Ppsa, z dniem 21 listopada 2016 r. Ustalenie takie Sąd powziął, jak wskazano w uzasadnieniu postanowienia, na podstawie adnotacji dokonanych przez doręczyciela na kopercie oraz wydruku ze śledzenia przesyłek.

Należy wobec tego zauważyć, że rzeczoną przesyłkę doręczono na adres strony skarżącej mającej siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. w trybie art. 299 § 1 Ppsa. Przepis ten nakazuje doręczenie w takim przypadku pisma pocztą przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru lub równoważną przesyłką. Unormowanie to nie rozstrzyga, czy w ww. trybie dopuszczalne jest przyjęcie fikcji prawnej doręczenia, o której mowa w art. 73 § 4 Ppsa. Nie przesądza o tym również art. 14 rozporządzenia nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych ("doręczanie dokumentów") oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (Dz. Urz. UE.L. z 2007 r., poz. 324, s. 79 ze zm.). Generuje to pytanie o dopuszczalność przyjęcia fikcji doręczenia w obrocie zagranicznym obejmującym państwa członkowskie UE.

W doktrynie wyrażono w tym zakresie trafne zapatrywanie, że takie ustalenie dopuszczalne jest wtedy, gdy "sposób dokonania awizacji przesyłki odpowiada określonym w prawie polskim regułom co do czasu pozostawienia przesyłki z możliwością jej odbioru, sposobu dokonania powiadomienia o miejscu, terminie i samej możliwości odbioru takiej przesyłki" (R. Lewicka, Doręczenia zagraniczne w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym – problemy praktyczne, Acta Universitatis Lodziensis Folia Iuridica 2016/77, s. 161 i n.). Innymi słowy, aby doręczenie zastępcze dokonane przez zagranicznego operatora pocztowego mogło zostać uznane za skuteczne, musi spełniać standardy przewidziane dla tego typu doręczeń dokonywanych na terytorium Polski. W przeciwnym razie adresaci przesyłek sądowych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego UE byliby traktowani w sposób dyskryminujący w stosunku do podmiotów krajowych, czemu prawo unijne jednoznacznie się sprzeciwia (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-325/11 Alder et Alder).

Na tym tle nie jest jasne, czy prawo austriackie przewiduje taki sposób doręczenia przesyłki, jak ustanowiony w art. 73 Ppsa, tzn. czy zagraniczny operator pocztowy doręcza przesyłki sądowe w sposób spełniający standardy stosowane do przesyłek sądowych nadawanych w obrocie krajowym. W celu weryfikacji tej kwestii należałoby sięgnąć do przepisów prawa obcego (art. 300 Ppsa w zw. z art. 51a § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych). Wątpliwość powyższa jest uzasadniona na tle akt sprawy, jako że zarówno z opisu koperty z przesyłką, jak też z wydruku ze śledzenia przesyłek nie wynika, aby przesyłka z przedmiotowymi wezwaniami została dwukrotnie awizowana, zgodnie z regułami określonymi w art. 73 § 2-3 Ppsa (k. 11, 17-18 akt sądowych).

Konieczne jest wobec tego ustalenie w pierwszym rzędzie trybu doręczenia pisma sądowego przez operatora zagranicznego, a w dalszej kolejności zgodności tegoż trybu z prawem polskim i odniesienie tych ustaleń do wynikającego z akt sprawy sposobu doręczenia przedmiotowej przesyłki. Ustalenie tych kwestii należy do Sądu pierwszej instancji ponownie rozpoznającego przedmiotową sprawę.

Z tych powodów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 Ppsa, ponieważ Sąd pierwszej instancji przedwcześnie uznał, że wobec nieuzupełnienia w terminie braków formalnych skargi zachodziły podstawy do jej odrzucenia w oparciu o treść art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 220 § 3 ww. ustawy. Ustalenie takie może zostać bowiem przyjęte dopiero po stwierdzeniu skuteczności doręczenia zastępczego przez operatora zagranicznego. To zaś z kolei będzie możliwe tylko w razie przesądzenia, że doręczenie to spełniało wymogi art. 73 Ppsa, czemu prima facie wydaje się przeczyć treść akt sprawy.



Powered by SoftProdukt