drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę, VI SA/Wa 1302/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2009-10-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1302/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2009-10-13 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-07-20
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Magdalena Maliszewska /sprawozdawca/
Małgorzata Grzelak
Pamela Kuraś-Dębecka /przewodniczący/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 132 ust. 2 pkt 2, art. 246, art. 247, art.255, art. 256
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 6, art. 12, art. 71, art. 75 par. 1, art. 80, art. 84, art. 86
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2009 r. sprawy ze skargi Z. Sp. j. z siedzibą w N. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia w części prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę

Uzasadnienie

VI SA/Wa 1302/09

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. Urząd Patentowy RP działający w trybie postępowania spornego unieważnił prawo ochronne udzielone na znak towarowy METAL - CHEM [...] w części dotyczącej następujących towarów z klasy 7: maszyny i urządzenia specjalne do obróbki odpadów, linie technologiczne do przeróbki odpadów jak również zespoły linii i części do nich, zgrzewarki do rur.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] stycznia 2009 r. sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy METAL-CHEM [...] udzielonego na rzecz: Z. "M." Sp. j. A. P., L. S., M. A. z R. na skutek sprzeciwu I. "M." z T. (obecnie I. z T.) uznanego za bezzasadny na podstawie art. 246 i 247 ust. 1 i art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm; dalej: P.w.p.).

W dniu [...] maja 2006 roku I. "M." z T. obecnie I. z T. złożył sprzeciw wobec udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy METAL- CHEM [...], udzielonego na rzecz Z. "M." Sp. j. A. P., L. S., M. A. z R. i przeznaczonego do oznaczania towarów i usług w klasach 6, 7, 11 i 40. Wnoszący sprzeciw powołał się na uprawnienia wynikające z tytułu rejestracji znaku towarowego METALCHEM [...], chronionego z pierwszeństwem od dnia [...] maja 1989r. i przeznaczonego do oznaczania towarów w klasach 6, 7, 12 i 20. Sprzeciw został ograniczony do żądania unieważnienia spornego prawa ochronnego jedynie w odniesieniu do towarów sklasyfikowanych w klasie 7: maszyn i urządzeń specjalnych do obróbki odpadów, linii technologicznych do przeróbki odpadów jak również zespołów linii i części do nich oraz zgrzewarek do rur.

Jako podstawę prawną sprzeciwiający wskazał naruszenie przez sporne prawo wyłączne art. 129 ust. 1 pkt 2 oraz art. 131 ust. 1 pkt 1, art. 132 ust. 2 pkt 1- 3 P.w.p.

Uzasadniając zarzut naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 1-3 P.w.p. sprzeciwiający stwierdził, że sporny znak towarowy jest podobny w odbiorze wizualnym oraz identyczny w odbiorze fonetycznym z powszechnie znanym i zarejestrowanym za nr [...] znakiem towarowym METALCHEM dla części identycznych towarów. Oceniając podobieństwo oznaczeń sprzeciwiający podniósł, że słowa użyte w porównywanych znakach towarowych są identyczne bez względu na to, czy jest to jedno słowo czy dwa słowa połączone myślnikiem, ponieważ brzmienie tego słowa w całości jest identyczne w płaszczyźnie fonetycznej, co zdaniem sprzeciwiającego ma zasadnicze znaczenie. Oceniając podobieństwo towarów z klasy 7 wnoszący sprzeciw uznał, że towary są identyczne i wchodzą w zakres przedmiotowy tej klasy, stwarzając ryzyko skojarzenia tych znaków, a więc i uprawnionych z tych znaków towarowych podmiotów. Tym samym – w jego ocenie - istnieje ryzyko powstania niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów. Sprzeciwiający dla porównania towarów objętych ochroną przeciwstawionych znaków towarowych posłużył się Międzynarodową Klasyfikacją Patentową. Powyższe okoliczności uzasadniają jego zdaniem twierdzenie, że w rozumieniu art. 129 ust. 1 pkt 2 u.p.w.p. sporny znak towarowy nie posiada w przedmiotowym zakresie dostatecznych znamion odróżniających. Wnoszący sprzeciw podkreślił również, że znak, do którego jest uprawniony jest znakiem powszechnie znanym od ponad 35 lat i posiada odpowiednią renomę na terenie kraju oraz zagranicą, a jego ochrona trwała od ponad 17 lat. W związku z tym niebezpieczeństwo pomylenia znaków towarowych jest znaczne. Ponadto sprzeciwiający podniósł, iż udzielenie ochrony na sporny znak towarowy przynosi uprawnionemu niezasłużoną korzyść. Nadto jest szkodliwa dla odróżniającego charakteru znaku, na który powołuje się sprzeciwiający, czyli METALCHEM [...] tego znaku, co świadczy o naruszeniu art. 132 ust. 2 pkt 3 u.p.w.p. Zdaniem sprzeciwiającego sporny znak towarowy narusza także art. 131 ust. 1 pkt 1 u.p.w.p. poprzez naruszenie praw majątkowych do nazwy I. "M.".

Uprawniony ze spornego prawa wyłącznego swoje stanowisko w sprawie przedstawił pismem z dnia [...] września 2006 r. stwierdzając, że sprzeciw jest bezzasadny. Zakwestionował zarzucane przez sprzeciwiającego podobieństwo między znakami towarowymi - w szczególności w zakresie podobieństwa towarów. Uprawniony podniósł, że towary objęte ochroną znaku spornego: maszyny i urządzenia specjalne do przeróbki odpadów, linie technologiczne do przeróbki odpadów, zespoły linii i części do nich oraz zgrzewarki do rur nie są podobne do towarów objętych ochroną znaku towarowego, na który powołuje się wnoszący sprzeciw, czyli do maszyn i urządzeń specjalnych do przetwórstwa tworzyw sztucznych i gumy. Różnica między tymi towarami zdaniem uprawnionego ze spornego prawa wyłącznego polega na tym, że maszyny do rozdrabniania, mycia, suszenia itp. odpadów, z których otrzymuje się produkt wyjściowy do dalszej przeróbki są inne od maszyn i urządzeń służących do przetwarzania surowca w postaci tworzywa sztucznego lub gumy na gotowe wyroby z tych materiałów. Ponadto uprawniony stwierdził, że ze strony internetowej przedsiębiorstwa T. (poprzednik prawny uprawnionego) wynika, że produkowane maszyny i urządzenia były przeznaczone dla przemysłu spożywczego, chemicznego, energetycznego czy też wydobywczego, który to przemysł nie ma nic wspólnego z przerabianiem odpadów. Świadczy to o tym, że w dacie zgłoszenia spornego znaku do ochrony nie można mówić o wprowadzeniu w błąd odbiorców, ponieważ krąg odbiorców oznaczanych porównywanymi znakami towarowymi był zupełnie odmienny. Uprawniony stwierdził nadto, że faktycznie zmieniono profil produkcji, ale nastąpiło to dopiero [...] października 2001r, a więc podacie zgłoszenia spornego znaku do ochrony. W dalszym uzasadnieniu uprawniony podniósł, iż tak sformułowany sprzeciw jest próbą rozszerzenia zakresu ochrony znaku towarowego, na który powołuje się sprzeciwiający METALCHEM [...], poprzez rozszerzającą interpretację pojęć zawartych w wykazie towarów tego znaku. Uprawniony podkreślił, że znak towarowy METAL - CHEM [...] jest jednocześnie nazwą przedsiębiorstwa uprawnionego pod którą spółka jawna – Z. i prowadzi działalność od dnia [...] października 1997r., nie otrzymując żadnego sygnału ze strony wnoszącego sprzeciw, że firmy są mylone, tym bardziej, że obie firmy mają inne nazwy w pełnym brzmieniu. Uprawniony podkreślił, że w przedmiotowej sprawie do oceny podobieństwa towarów i/lub usług objętych ochroną, nie ma zastosowania Międzynarodowa Klasyfikacja Patentowa, ale Międzynarodowa Klasyfikacja Towarów i Usług przeznaczona do klasyfikacji towarów i usług znaków towarowych.

Wnoszący sprzeciw ponownie zajął stanowisko pismami z dnia [...] grudnia 2006 r. oraz z dnia [...] grudnia 2007 r. Poinformował, że oznaczenie METALCHEM jest znane od 34 lat w Polsce, w Unii Europejskiej, Europie Wschodniej, Azji i Afryce i używane przed datą pierwszeństwa spornego znaku towarowego. Przedstawiając historię podmiotu wnoszącego sprzeciw stwierdził, że od [..] lipca 1972 r. METALCHEM stanowi nazwę własną I. (dawniej – O.), od 1972 roku podlegając wraz z innymi jednostkami pod byłe Zjednoczenie Budowy Aparatury Chemicznej M., którego organem nadrzędnym było Ministerstwo Przemysłu Chemicznego. Zjednoczeniu Budowy Aparatury Chemicznej z G. podlegały również państwowe Z. M. w T. - dawne Z. "T.". Od dnia [...] marca 1991 roku przedsiębiorstwo wnoszącego sprzeciw nosiło nazwę Z. "T." w T., następnie od [...] września 1995 roku Z. zostały przekształcone w spółkę akcyjną o nazwie "T." S.A. w T. W dniu [...] stycznia 2001r., Z. "T." S.A. przeniosły na rzecz I. M. prawa z rejestracji znaków towarowych.

Wskazał, iż obecnie uprawnionym do znaku towarowego METALCHEM [...] jest I. z T. Jednocześnie wnoszący sprzeciw wyjaśnił, że powodem zastosowania Klasyfikacji Patentowej przy ocenie podobieństwa towarów oznaczanych przeciwstawionymi znakami towarowymi było podkreślenie jednoznaczności i jednorodzajowości tychże towarów, a więc zarzut uprawnionego o próbie rozszerzenia zakresu ochrony jest nietrafny.

Wnoszący sprzeciw nie zgodził się z zarzutem dotyczącym próby rozszerzenia ochrony wynikającego z wykazu towarów znaku towarowego METALCHEM [...], na który się powołał składając sprzeciw. Powołał się na informacje uzyskane ze strony internetowej uprawnionego ze spornego prawa wyłącznego, które świadczą o tym, że uprawniony po dacie zgłoszenia znaku towarowego METAL - CHEM [...] specjalizuje się w produkcji maszyn i urządzeń dla przemysłu przetwórstwa tworzyw. Powołał się na ogłoszenie prasowe zamieszczone przez uprawnionego, o treści "Produkcja linii do recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych (również PET) - Młyny - Wirówki - Suszarki - Sortownice - Transportery. METAL-CHEM (...)". Z wyżej przedstawionych materiałów, zdaniem sprzeciwiającego wynika, że M. S.j. S. przyznaje, że wytwarza maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw sztucznych, w tym do recyklingu poużytkowych butelek PET i opakowań chemii gospodarczej a więc, że są to maszyny i urządzenia specjalne oraz linie technologiczne do przeróbki odpadów, z tego zaś wynika, że towary te wchodzą w zakres towarów chronionych prawem z rejestracji znaku towarowego METALCHEM [...]. Uprawniony ze spornego prawa w takiej sytuacji ma niezasłużoną korzyść, natomiast sprzeciwiającemu przynosi to szkodę w aspekcie braku charakteru odróżniającego znaku towarowego METALCHEM.

Na rozprawie w dniu [...] stycznia 2009 r. pełnomocnicy stron postępowania podtrzymali swoje dotychczasowe stanowiska w przedmiotowej sprawie.

Pełnomocnik wnoszącego sprzeciw potwierdził, że jego sprzeciw obejmuje konkretne towary z klasy 7 objęte ochroną spornego prawa na znak towarowy [...]. Potwierdził także podstawy prawne swojego sprzeciwu, t.j. zarzut naruszenia art. 129 ust. 1 pkt 2, art. 131 ust. 1 pkt 1 oraz art. 132 ust. 2 pkt 1-3 u.p.w.p. Wyjaśnił, że przeróbka odpadów, utylizacja, recykling są to zbliżone nazwy procesów technologicznych. Naruszenia art.129 ust. 1 pkt 2 p.w.p. sprzeciwiający upatruje w tym, że sporny znak towarowy nie posiada dostatecznych znamion odróżniających w stosunku do znaku wcześniejszego, na który powołał się sprzeciwiający, jak również z powodu identyczności towarów z klasy 7. Sporne prawo wyłączne narusza także przepis art. 131 ust. 1 p.w.p. poprzez naruszenie praw osobistych lub majątkowych osób trzecich, ograniczając zastosowanie tego artykułu do zarzutu naruszenia wyłącznie praw majątkowych. Podkreślił, że znak towarowy METALCHEM [...] jest znakiem powszechnie znanym od 1972 r., a w chronionym zakresie od roku 1979. Poinformował, że przedsiębiorstwo uprawnionego nie jest następcą prawnym przedsiębiorstwa P. M. w R. Co do zarzutu naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 1, 2 i 3 p.w.p. wnoszący sprzeciw podniósł, że ad pkt 1 - znaki są identyczne, ad pkt 2 - znaki są identyczne i wobec tego pomyłka jest wręcz nieunikniona przy identyczności znaków, ad pkt 3 - znak wnoszącego sprzeciw M. jest w Polsce znakiem powszechnie znanym i renomowanym, a na Litwie, Łotwie i Ukrainie jest znakiem powszechnie znanym. Podkreślił, że produkowane przez przedsiębiorstwo wnoszącego sprzeciw maszyny i urządzenia były opatrywane znakiem METALCHEM, a zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie miała wpływu na używanie tego znaku.

Pełnomocnik uprawnionego wniósł o oddalenie sprzeciwu. Co do zarzutu o braku zdolności odróżniającej spornego znaku towarowego, uprawniony stwierdził, że znak towarowy METAL-CHEM [...] ma charakter odróżniający, a zatem w jego ocenie przepis ten nie został naruszony. Również co do zarzutu naruszenia prawa majątkowego uprawniony podniósł, że sporne prawo nie narusza żadnych praw majątkowych, nie mając w sprawie zastosowania. Odnosząc się do zarzutu wynikającego z naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 1-3 p.w.p. uprawniony podniósł, że uprawnione przedsiębiorstwo M. Sp. j. przejęło produkcję w 1997r., na dowód przedkładając fakturę. Dodatkowo wyjaśnił okoliczności związane z powstaniem przedsiębiorstwa M. spółka cywilna a obecnie spółka jawna. Podkreślił, że przedsiębiorstwo wnoszącego sprzeciw wiedziało o istnieniu spółki cywilnej M. i nie żądało zaprzestania używania spornego znaku towarowego. W związku z tym podniósł, iż w sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 165 p.w.p., który stanowi o niedopuszczalności złożenia wniosku o unieważnienie znaku towarowego, w sytuacji gdy wnioskodawca wiedział o używaniu spornego znaku w ciągu pięciu lat i nie sprzeciwiał się temu. Poinformował również, że uprawniony prowadzi swoje przedsiębiorstwo w oparciu o własną technologię, w tym o wynalazki zgłoszone do Urzędu Patentowego. Uprawniony uzyskał także nagrodę na wystawie w K. w 2002 roku.

Pełnomocnik uprawnionego wyjaśnił, że uprawniony produkuje urządzenia z tzw. pierwszej fazy, których odbiorcy są różni. Towary są także różne i nie zachodzi ryzyko wprowadzenia w błąd odbiorców co do źródła pochodzenia towarów. Zdaniem uprawnionego przedsiębiorstwo "T." nie reklamowało urządzeń swojej produkcji, a zwłaszcza zgrzewarek do rur. Uprawniony przedłożył zestaw aktów prawnych dotyczących problematyki utylizacji odpadów oraz dokumenty określające zakres działalności gospodarczej wnoszącego sprzeciw. W dalszym wyjaśnieniu uprawniony stwierdził, że są dwa rodzaje odpadów - odpady poprodukcyjne i odpady porządkowe (tzw. wszystkie śmieci) a produkty - towary uprawnionego mieszczą się w tym zakresie. Podkreślił, że w dacie zgłoszenia spornego znaku towarowego wnoszący sprzeciw nie uszczegółowił wykazu towarów, ani też nie rozszerzył zakresu ochrony. Przedłożone zostały także dokumenty w postaci rozporządzeń Ministra Gospodarki dotyczące zakresu działalności i zadań wnoszącego sprzeciw – I. "M." z T. obecnie I. W odpowiedzi na powyższe twierdzenia, sprzeciwiający stwierdził, że żadne z przytoczonych aktów prawnych nie zabraniają jednostce naukowej, jaką jest I., prowadzenia działalności w zakresie produkcji urządzeń. Jednocześnie oświadczył, że I. produkuje urządzenia i linie produkcyjne a także prowadzi produkcję tworzyw polimerowych, na poparcie tego twierdzenia sprzeciwiający przedłożył wyciąg z KRS-u, podkreślając, że I. prowadzi usługi unieszkodliwiania odpadów.

Uprawniony ze spornego prawa wyłącznego podkreślił nadto, że odpady, którymi zajmują się strony postępowania nie są identyczne, ponieważ uprawniony zajmuje się przeróbką wstępną odpadów użytkowych to jest: mycie, segregowanie, cięcie i ich suszenie. Następnym etapem jest przeznaczenie tak oczyszczonych odpadów do dalszego odzysku. Natomiast wnoszący sprzeciw przetwarza odpady poprodukcyjne także skierowane do dalszego przerobu.

Urząd Patentowy uzasadnił rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonej decyzji w sposób następujący.

Na wstępie wskazał, iż z uwagi na treść art. 315 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej ustawowe warunki wymagane do uzyskania prawa z rejestracji znaku towarowego ocenia się według przepisów obowiązujących w dniu zgłoszenia tego znaku do zarejestrowania. W przedmiotowej sprawie znak towarowy METAL-CHEM [...] został zgłoszony celem udzielenia ochrony w dniu [...] września 2001 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy Prawo własności przemysłowej. Ustawa ta będzie więc stanowić podstawę prawną oceny zdolności rejestrowej przedmiotowego znaku.

W niniejszej sprawie zadaniem Kolegium Orzekającego była ocena podniesionych przez wnoszącego sprzeciw zarzutów, a więc naruszenia przez sporne prawo na znak towarowy METAL-CHEM [...] - art. 129 ust. 1 pkt 2, art. 131 ust. 1 pkt 1 oraz art. 132 ust. 2 pkt 1 -3 p.w.p.

Ustosunkowując się do zawartego w sprzeciwie zarzutu naruszenia art. 129 ust. 1 pkt 2 u.p.w.p., UP wskazał, iż zdolność odróżniająca znaku towarowego jest podstawową cechą konstytutywną znaku, od której uzależnione jest udzielenie ochrony. Istnienie zdolności odróżniającej warunkuje spełnienie przez znak towarowy jego funkcji indywidualizowania źródła pochodzenia oznaczanego nim towaru. Wynika z tego, że podnosząc zarzut braku zdolności odróżniającej sprzeciwiający powinien wskazać powody, dla których sporny znak towarowy METAL-CHEM [...], nie spełnia funkcji znaku towarowego - nie indywidualizuje źródła pochodzenia towarów nim oznaczanych. Chodzi o to, aby podnosząc ten zarzut wykazać, że znak towarowy METAL-CHEM nie może służyć do oznaczania towarów objętych ochroną, a więc, że brak jest konkretnej zdolności odróżniającej. Wnoszący sprzeciw podniósł, że spornemu znakowi brak jest tej zdolności, ponieważ istnieje wcześniejszy znak towarowy METALCHEM [...] co, w ocenie UP jest błędem, ponieważ zdolność odróżniająca znaku towarowego nie może być oceniana poprzez pryzmat innego chronionego znaku towarowego i ich ewentualnego podobieństwa. Tym samym zdolność odróżniająca nie jest uzależniona od istnienia innego czy też innych znaków towarowych, a dotyczy wyłącznie możliwości pełnienia przez oznaczenie funkcji znaku towarowego. W tym aspekcie sprawy wydaje się, że wnoszącemu sprzeciw chodziło o kolizję ze znakiem wcześniejszym, co potwierdza stawiany równocześnie zarzut naruszenia przepisu art. 132 ust. 2 pkt 1-3 p.w.p. Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez sporne prawo wyłączne art. 131 ust. 1 pkt 1 u.p.w.p., który stanowi, że nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, których używanie narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich, UP podkreślił, iż wnoszący sprzeciw nie wykazał, jakie konkretnie prawo majątkowe zostało naruszone przez przedmiotową rejestrację, co uniemożliwiło ocenę tego zarzutu przez Kolegium Orzekające.

W następnej kolejności UP odniósł się do zarzutu naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 1, 2 i 3 Prawo własności przemysłowej, który stanowi:

ust. 2 - nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy:

pkt 1: identyczny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla identycznych towarów;

pkt 2: identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego lub zgłoszonego w celu uzyskania ochrony (o ile na taki znak zostanie udzielone prawo ochronne) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia w błąd odbiorców, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym;

pkt 3: identyczny lub podobny do znaku renomowanego znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego z wcześniejszym pierwszeństwem do rejestracji (o ile taki znak zostanie zarejestrowany) na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli mogłoby to przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do znaku powszechnie znanego.

Organ podkreślił, że treść powyższego przepisu uwzględnia redakcję, która obowiązywała w dniu zgłoszenia spornego znaku do ochrony, t.j. [...] września 2001 r. (przed nowelizacją z 2004 r.). Przedmiotem oceny podobieństwa według wówczas obowiązujących przepisów prawnych był słowno-graficzny znak towarowy METAL-CHEM [...], przeznaczony do oznaczania towarów i usług z klas: 6, 7, 11 i 40: konstrukcje stalowe, maszyny i urządzenia specjalne do przeróbki odpadów, linie technologiczne do przeróbki odpadów jak również zespoły linii i części do nich, maszyny i urządzenia do produkcji kostki brukowej, cegieł i kamieniarstwa, zgrzewarki do rur, grzałki elektryczne, usługi w zakresie wykonawstwa maszyn specjalnych, obróbka mechaniczna i cieplna, odlewnictwo metali kolorowych. Sprzeciwem zostały objęte towary z klasy 7: maszyn i urządzeń specjalnych do obróbki odpadów, linii technologicznych do przeróbki odpadów jak również zespołów linii i części do nich oraz zgrzewarek do rur. Znakiem podlegającym ochronie z wcześniejszym pierwszeństwem jest znak towarowy słowny METALCHEM [...] dla towarów z klas: 6, 7, 12 i 20, przy czym w klasie 7 chronione są w szczególności następujące towary: maszyny i urządzenia specjalne do przetwórstwa tworzyw sztucznych i gumy, jak również ich zespoły oraz części zamienne.

Organ oceniając podobieństwo towarów w kontekście pkt 1 art. 132 ust. 2 p.w.p przyjął, że nie został potwierdzony przez wnoszącego sprzeciw zarzut identyczności towarów z klasy 7. Nie można bowiem uznać, że maszyny i urządzenia do przeróbki odpadów (chronione spornym prawem [...]) są tożsame z maszynami i urządzeniami przeznaczonymi do przetwórstwa tworzyw sztucznych (chronione prawem [...]), ponieważ nie wszystkie odpady są tworzywami sztucznymi, dla których przerobu służą maszyny i urządzenia chronione znakiem sprzeciwiającego. Dokonując analizy samych oznaczeń - Kolegium Orzekające przyjęło, że są one względem siebie identyczne w płaszczyźnie słownej i znaczeniowej. Organ podkreślił, iż bez znaczenia pozostaje fakt, iż sporny znak towarowy METAL-CHEM [...] jest znakiem słowno-graficznym i, że pomiędzy elementami tego znaku METAL oraz CHEM występuje myślnik, ponieważ użycie myślnika nie niweluje identyczności między tymi znakami. W ocenie organu nie zostały łącznie spełnione przesłanki identyczności towarów jak i identyczności samych oznaczeń, o których stanowi pkt 1 art. 132 ust. 2 p.w.p

Organ oceniając podobieństwo towarów w kontekście pkt 3 art. 132 ust. 3 u.p.w.p. wskazał, iż przepis ten przewiduje możliwość unieważnienia prawa ochronnego na późniejszy znak towarowy w sytuacji, gdy sprzeciwiający wykaże, że ze względu na renomowany charakter znaku towarowego chronionego z wcześniejszym pierwszeństwem bądź jego powszechną znajomość utrzymanie ochrony dla znaku towarowego późniejszego przyniosłoby uprawnionemu ze spornego prawa wyłącznego nienależną korzyść lub byłoby szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku, na który powołuje się wnoszący sprzeciw. W ocenie organu w przedmiotowej sprawie wnoszący sprzeciw nie wykazał ani renomowanego charakteru znaku METALCHEM [...], ani też jego powszechnej znajomości. Stwierdzenia sprzeciwiającego zawarte w sprzeciwie, jak i w późniejszych stanowiskach prezentowanych w trakcie postępowania, nie zostały poparte żadnymi dowodami, potwierdzającymi renomę czy powszechną znajomość znaku towarowego METALCHEM [...], wobec czego Kolegium Orzekające uznało, że zarzut ten nie został uzasadniony.

Organ oceniając podobieństwo towarów w kontekście pkt 2 art. 132 ust. 2 p.w.p przyjął, że w tym wypadku zarzut wnoszącego sprzeciw został potwierdzony.

Analizując podobieństwo towarów, dla których przeznaczono przeciwstawione znaki towarowe UP stwierdził, że sklasyfikowane w klasie 7 maszyny i urządzenia do przeróbki odpadów (chronione spornym prawem [...]) są podobne do maszyn i urządzeń przeznaczonych do przetwórstwa tworzyw sztucznych (chronione prawem [...]), ponieważ nie można wykluczyć, że odpady nie są tworzywami sztucznymi. Ponadto organ powołał się na stwierdzenie uprawnionego ze spornego prawa ochronnego sformułowane podczas rozprawy w dniu [...] stycznia 2009 r, zgodnie z którym maszyny i urządzenia chronione przeciwstawionymi znakami towarowymi mogą być wykorzystywane w tym samym procesie technologicznym. Urządzenia i maszyny chronione prawem spornym mogą być przeznaczone do wstępnej obróbki odpadów użytkowych polegającej na segregowaniu, myciu i suszeniu odpadów, natomiast maszyny i urządzenia chronione prawem, na które powołał się sprzeciwiający, służą do przeróbki posegregowanego plastiku na granulat. Wobec powyższego UP przyjął, że towary (urządzenia i maszyny) oznaczane znakiem METAL-CHEM oraz METALCHEM są podobne pod względem przeznaczenia (obróbka odpadów), sposobu użytkowania (przerabianie), ten sam jest również krąg odbiorców takich urządzeń - wyspecjalizowane przedsiębiorstwa zajmujące się przerobem odpadów. Również co do objętych spornym prawem ochronnym zgrzewarek do rur, Kolegium Orzekające przyjęło, że tego rodzaju urządzenia są podobne do zakresu pojęciowego towarów maszyny i urządzenia specjalne do przetwórstwa tworzyw sztucznych (...) jak również ich zespołów oraz części zamiennych, które są chronione wcześniejszym znakiem towarowym, na który powołał się sprzeciwiający. Nie można bowiem wykluczyć, że zgrzewarka (jako urządzenie) będzie wykorzystywana do rur z tworzyw sztucznych, stąd tez wynika podobieństwo między tymi towarami.

Następnie dokonując oceny podobieństwa samych oznaczeń Kolegium Orzekające oceniło przeciwstawione znaki w trzech płaszczyznach - słownej, graficznej i znaczeniowej, przyjmując jednocześnie, iż wystarczy stwierdzenie podobieństwa w jednej z ocenianych płaszczyzn, aby uznać przeciwstawione znaki za podobne (R. Skubisz Prawo Znaków Towarowych Komentarz Wyd. Prawnicze, wyd. II, W-wa '97, str. 91). Organ doszedł do przekonania, iż porównywane oznaczenia są względem siebie identyczne w płaszczyźnie słownej i znaczeniowej przyjmując, iż bez znaczenia w tym kontekście jest to, że sporny znak towarowy METAL-CHEM [...] jest znakiem słowno-graficznym oraz, że pomiędzy elementami tego znaku METAL oraz CHEM występuje myślnik, ponieważ element ten nie wyklucza istniejącego podobieństwa. Organ dokonał też całościowej oceny podobieństwa chronionych znaków towarowych i stwierdził, że znaki te są podobne, co wynika z podobieństwa towarów oznaczanych przeciwstawionymi znakami jak i również z podobieństwa samych oznaczeń. W ocenie organu podobieństwo to może nieść ze sobą ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, polegający na skojarzeniu ze znakiem wcześniejszym. W tej konkretnej sprawie Kolegium Orzekające uznało, że podobieństwo między chronionymi znakami towarowymi - spornym METAL-CHEM oraz znakiem METALCHEM jest "wysokie", zatem ryzyko skojarzenia przez odbiorców może być "wysokie". Tak więc w konsekwencji organ uznał, iż został potwierdzony zarzut wnoszącego sprzeciw o istniejącym podobieństwie pomiędzy chronionymi znakami towarowymi METAL-CHEM [...] oraz METALCHEM [...], o którym stanowi art. 132 ust. 2 pkt 2 u.p.w.p., a więc zaistniały uzasadnione podstawy do unieważnienia prawa na sporny znak towarowy.

Kolegium Orzekające odniosło się następnie do pozostałych kwestii podnoszonych w toku postępowania spornego przed UP przez uprawnionego. Odnosząc się do kwestii, iż wnoszący sprzeciw wiedział o istnieniu spółki cywilnej M. - uprawnionego ze spornego prawa wyłącznego już w roku 1997r., w ocenie organu nie ma w sprawie znaczenia, ponieważ ocenie podlegały przesłanki rejestracji spornego znaku towarowego wobec chronionego z wcześniejszym pierwszeństwem prawa na znak towarowy. Bez znaczenia dla oceny sprawy jest także okoliczność podnoszona również przez uprawnionego, że przedsiębiorstwem, które dokonało zgłoszenia znaku, na które powołał się sprzeciwiający nie był I. z T. ale przedsiębiorstwo T. z T., ponieważ - jak wynika to z akt rejestrowych znaku towarowego METALCHEM [...] obecnie na podstawie odpowiednich decyzji i postanowień Urzędu Patentowego - uprawnionym do tego znaku jest I. z T., jako następca prawny przedsiębiorstwa dokonującego w dniu [...] maja 1989r. zgłoszenia znaku towarowego Z. "M.". Okoliczności związane z podmiotem wnoszącego sprzeciw nie są jednak według organu w przedmiotowym postępowaniu istotne, ponieważ kwestią do rozstrzygnięcia była prawidłowość udzielenia ochrony na sporne prawo wyłączne wobec istnienia wcześniejszego prawa z rejestracji na znak towarowy METALCHEM [...]. Kolegium Orzekające nie zgodziło się także ze stanowiskiem uprawnionego, który powołując się na zapis art. 165 p.w.p. stwierdził, że sprzeciwiający przez okres pięciu lat nie sprzeciwiał się używaniu spornego znaku towarowego, co powinno skutkować oddaleniem sprzeciwu, ponieważ z treści powołanego przepisu art. 165 p.w.p. wynika w sposób jednoznaczny, że chodzi o możliwość wystąpienia o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy po upływie pięciu lat od daty udzielenia tejże ochrony - rejestracji, nie zaś od daty zgłoszenia. Organ podkreślił, iż w niniejszym postępowaniu przedmiotem oceny było prawo wyłączne na znak towarowy METAL-CHEM [...], nie zaś kwestia używania przez wnoszącego sprzeciw znaku towarowego, na który powołał się wnosząc sprzeciw, tj. METALCHEM [...].

Uprawniony do spornego znaku zaskarżył powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zaskarżonej decyzji postawił następujące zarzuty:

I. Naruszenie prawa procesowego w postaci:

1. naruszenia art. 6, 7, 11, 75 § 1, 77 § 1, 80, 84, 86 kpa w zw. z art. 256 ust. 1 p.w.p. poprzez odstąpienie przy rozpatrywaniu sprawy od zasady legalności działania, prawdy obiektywnej i przekonywania przez zaniechanie wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego oraz niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy przejawiające się w zaniechaniu przeprowadzenia następujących dowodów:

• z opinii biegłego w przedmiocie ustalenia, czy urządzenia chronione spornym znakiem [...] (w postaci maszyn i urządzeń specjalnych do przeróbki odpadów, linii technologicznych do przeróbki odpadów, jak również zespołów linii i części do nich, zgrzewarki do rur) są podobne do urządzeń chronionych prawem [...] (w postaci maszyn i urządzeń specjalnych do przetwórstwa tworzyw sztucznych i gumy, jak również ich zespoły oraz części zamienne);

• z opinii biegłego oraz z zeznań stron w przedmiocie ustalenia czy powyższe towary (chronione spornym prawem [...] oraz chronione prawem [...]) są skierowane do tego samego kręgu odbiorców;

2. naruszenie art. 107 § 3 kpa w zw. z art. 256 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. p.w.p. poprzez niewskazanie w uzasadnieniu faktycznym decyzji faktów, które uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł stwierdzając, iż:

• towary chronione spornym prawem [...] są podobne do towarów chronionym prawem [...];

• towary chronione spornym prawem [...] oraz chronione prawem [...] są skierowane do tego samego kręgu odbiorców

oraz nie wskazania przyczyn, z powodu których odmówił wiarygodności dowodom wskazanym w piśmie pełnomocnika skarżącego z dnia [...] września 2006 r.

3. brak oceny dowodów w postaci wizerunków spornych towarów oraz wydruków stron internetowych oraz dowolna ocena pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie i w konsekwencji bezpodstawne uznanie, iż:

• towary chronione spornym prawem [...] są podobne do towarów chronionym prawem [...];

• towary chronione spornym prawem [...] oraz chronione prawem [...] są skierowane do tego samego kręgu odbiorców

4. pomylenie pojęć "maszyny i urządzenia do obróbki tworzyw sztucznych" i "maszyny i urządzenia do przeróbki tworzyw sztucznych", co w konsekwencji spowodowało wydanie błędnej decyzji z dnia [...] stycznia 2009 r. w zakresie wykazu towarów, co do których unieważniono znak [...].

II. naruszenie prawa materialnego poprzez:

1. błędne zastosowanie art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (w brzmieniu obowiązującym na dzień [...] września 2001 r. -dzień zgłoszenia spornego znaku celem udzielenia ochrony) i uznanie, iż spornemu ; znakowi nie przysługuje ochrona ze względu, iż jest on podobny do znaku towarowego [...] zarejestrowanego z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz wnoszącego sprzeciw dla towarów podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami, gdy tymczasem sporny znak nie dotyczył towarów podobnych oraz jego używanie nie mogło spowodować wśród części odbiorców błędu polegającego w szczególności na skojarzeniu między znakami.

Podnosząc wyżej sformułowane zarzuty uprawniony wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

Skarżący w odniesieniu do podobieństwa znaków podkreślił, iż nie zaprzecza podobieństwa znaków w płaszczyznach słownej i znaczeniowej, wskazując jednocześnie na brak odniesienia się organu do faktu, iż sporny znak towarowy przedstawiony jest w zielonej kolorystyce i w cudzysłowie, w przeciwieństwie do znaku [...], który takich oznaczeń nie posiada. Podniósł, iż Urząd Patentowy RP oceniając przesłanki podobieństwa towarów oparł się wyłącznie na wyrwanych z kontekstu twierdzeniach takich, jak: "nie można wykluczyć, że odpady nie są tworzywami sztucznymi" oraz "nie można wykluczyć, iż zgrzewarka (jako urządzenie) będzie wykorzystywana do rur z tworzyw sztucznych", nie wskazując przy tym żadnych dowodów stanowiących ich podstawę. Jednocześnie organ w ogóle nie odniósł się do faktu, że zgrzewarki do rur nie biorą udziału w procesie przetwórstwa tworzyw sztucznych, a więc nie można ich zaliczyć do grupy towarów z wykazu znaku [...], natomiast jako takie nie zostały wymienione w tym wykazie. Ponadto w ocenie skarżącego Urząd Patentowy niejednolicie operuje pojęciem "maszyny i urządzenia do obróbki tworzyw sztucznych" i "maszyny i urządzenia do przeróbki tworzyw sztucznych", co w konsekwencji spowodowało wydanie błędnej decyzji z dnia [...] stycznia 2009r. w zakresie wykazu towarów, co do których unieważniono znak [...]. "Obróbka" wg encyklopedii to proces technologiczny mający na celu nadanie wytwarzanym przedmiotom odpowiednich kształtów, wymiarów i jakości powierzchni, natomiast "przeróbka" to przekształcenie, przystosowanie do innych celów. Maszyny do tego rodzaju operacji, jak również ich odbiorcy będą zupełnie inni.

W ocenie skarżącego powyższe prowadzi jednoznacznie do wniosku, iż Urząd Patentowy RP nie posiada wiedzy specjalnej pozwalającej na pogłębioną analizę problemu podobieństwa porównywanych towarów oraz specyfiki przetwórstwa odpadów komunalnych oraz tworzyw sztucznych. Urząd Patentowy RP nie rozróżnia bowiem zakresu ani etapów przeróbki odpadów komunalnych oraz produktów uzyskiwanych w następstwie takiego procesu technologicznego od zakresu, etapów oraz efektów przeróbki tworzyw sztucznych oraz gumy. Podkreślił on jednocześnie, iż do powyższej analizy niezbędne są szczegółowe wiadomości specjalne z zakresu przerobu odpadów komunalnych oraz poprodukcyjnych. Jednakże taki, naturalny zresztą, brak wiedzy specjalnej dotyczącej spornego zagadnienia, nie zwalnia Urzędu Patentowego RP od odstąpienia podstawowych zasad wyrażonych w Kodeksie Postępowania Administracyjnego (zasady legalności działania, prawdy obiektywnej i przekonywania) i wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie oraz dokładnego wyjaśnienie stanu faktycznego.

Ograniczenie się przez organ do używania sformułowań typu "nie można wykluczyć" spowodowało niczym nieusprawiedliwioną rozszerzającą wykładnię istotnych dla istoty niniejszego sporu zagadnień podobieństwa spornych urządzeń, maszyn, linii technologicznych, surowców, materiałów oraz efektów końcowych produkcji. Urząd Patentowy nie wykazał również wiedzy technicznej w zakresie analizy wykazu towarów znaku [...] i odniósł się wybiórczo do maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych włączając do nich również urządzenia do przeróbki odpadów. Podczas, gdy w wykazie umieszczono oddzielnie suszarki wirowe i rozpryskowe oraz granulaty oscylacyjne, a oddzielnie maszyny i urządzenia specjalne do przetwórstwa tworzyw sztucznych, czyli do uzyskiwania konkretnych wyrobów z tworzywa sztucznego (kształtki, kubki itp.). Nie wspomniano natomiast nigdzie o urządzeniach do przetwórstwa odpadów komunalnych, które jak wiadomo wymagają wstępnej segregacji, rozdrobnienia, oczyszczenia z naklejek, ponownej segregacji wielokrotnego mycia i suszenia. Taka sytuacja spowodowana została tym, że przepisy o zagospodarowaniu odpadów poużytkowych weszły w życie dopiero od 2001 r. W dacie zgłoszenia znaku [...] nie było mowy o przerabianiu odpadów komunalnych, zaś Urząd Patentowy zastosował rozszerzającą interpretację wykazu towarów nieadekwatną do stanu techniki jaki był w dacie zgłoszenia znaku [...].

Mając zaś na względzie fakt, iż do jednoznacznego rozstrzygnięcia podobieństwa towarów chronionych spornym znakiem [...] do towarów chronionych znakiem [...] niezbędna jest wiedza specjalna, Urząd Patentowy RP stosownie do dyspozycji art. 84 § 1 k.p.a. w zw. z art. 256 § 1 p.w.p., powinien dopuścić dowód z opinii biegłego posiadającego wiedzę specjalną z zakresu procesu przeróbki odpadów komunalnych i poprodukcyjnych, następnie zaś dokonać oceny przeprowadzonego dowodu i dopiero podjąć decyzję o rozstrzygnięciu w przedmiocie podobieństwa powyższych towarów. Dopiero bowiem ustalenie w jakich procesach na jakich etapach są używane sporne maszyny, linie technologiczne i zgrzewarki rur pozwoli na rozstrzygnięcie o ich podobieństwie. Zdaniem skarżącego - ze względu na dyspozycję art. 7 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 256 § 1 p.w.p. - nie był w tym zakresie konieczny stosowny wniosek dowodowy.

Skarżący podniósł nadto brak właściwego zbadania przez UP kwestii kręgu odbiorców maszyn, o których mowa w wykazach towarów, dla których zostały zarejestrowane porównywane znaki. Urząd Patentowy RP orzekł jedynie w sposób lakoniczny, iż ten sam jest krąg odbiorców takich urządzeń – są nimi wyspecjalizowane przedsiębiorstwa zajmujące się przerobem odpadów. Powyższe zaś stwierdzenie w ocenie skarżącego nie zostało w żaden sposób uzasadnione, ani też nie zostały wskazane żadne dowody, który uprawniałyby do wysunięcia konkluzji o takiej właśnie treści. Urząd Patentowy RP stwierdzając, że takimi odbiorcami są wyspecjalizowane przedsiębiorstwa zajmujące się przerobem odpadów, nie zajął się w ogóle kwestią ich specjalizacji, ignorując przy tym argumentację pełnomocnika skarżącego zawartą w piśmie z dnia [...] września 2006 roku oraz na rozprawie przed Urzędem Patentowym RP. Pełnomocnik skarżącego wskazywał zaś, iż całkiem inne przedsiębiorstwa specjalizują się w przerabianiu odpadów komunalnych, a całkiem inne w przerabianiu odpadów poprodukcyjnych, które używają do swoich zadań całkowicie innych maszyn i linii technologicznych, dlatego też nie można mówić o tożsamości przynajmniej części odbiorców spornych towarów. Urząd Patentowy RP nie zbadał przy tym liczby takich specjalistycznych przedsiębiorstw funkcjonujących na rynku oraz faktu, czy w ogóle istnieją przedsiębiorstwa, które jednocześnie zajmują się przerobem odpadków komunalnych i poprzemysłowych oraz czy takie przedsiębiorstwa ściśle wyspecjalizowane w swojej działalności (a nie laicy) mogą zostać wprowadzone w błąd polegający na skojarzeniu między znakami.

Zdaniem skarżącego w rozpatrywanym więc przypadku również należy stwierdzić, iż Urząd Patentowy RP w powyższym zakresie również powinien przeprowadzić dowód z opinii biegłego posiadającego wiedzę specjalną z zakresu procesu przeróbki odpadów komunalnych i poprodukcyjnych, ewentualnie przeprowadzić na tę okoliczność dowód z przesłuchania stron.

W odpowiedzi na skargę Kolegium Orzekającego wskazało, iż podtrzymuje dotychczasową argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji, w której dokonało oceny zarzutów oraz ich uzasadnienia sformułowanych w sprzeciwie oraz w trakcie postępowania i stwierdziło, że jedynie zarzut podobieństwa wynikający z naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. został potwierdzony. Tym samym wykazane podobieństwo spornego znaku towarowego METAL-CHEM [...] wobec wcześniejszego prawa wyłącznego METALCHEM [...], do którego uprawniony jest sprzeciwiający, stało się podstawą do unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy METAL-CHEM w żądanym zakresie. Jednocześnie UP wskazał, iż obowiązek wyjaśnienia stanu faktycznego spoczywa na organie na podstawie przepisów art. 7 i 77 k.p.a. odpowiednio stosowanych na podstawie art. 256 ust. 1 p.w.p. Obowiązek ten powinien być tak rozumiany, że inicjatywa do powoływania argumentów i przedstawiania środków dowodowych spoczywa na stronach, zwłaszcza, jeśli korzystają z profesjonalnych pełnomocników. Rola organu ma natomiast charakter uzupełniający." (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2007 r, sygn. akt II GSK 235/07, str. 13). Odnosząc się do zarzutu zaniechania przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego Urząd Patentowy podkreślił, że Kolegium Orzekające, składające się z ekspertów Urzędu Patentowego i rozstrzygające sprawy w postępowaniu spornym może w trybie art. 84 § 1 k.p.a. powołać specjalistów do stwierdzenia okoliczności co do której Urząd Patentowy ma wątpliwości, a jednocześnie znawstwo przedmiotu nie jest wystarczające. Wynika z tego, że korzystanie z biegłych powinno mieć incydentalny charakter (analogicznie do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 20 października 2006 roku, sygn. akt VI SA/ Wa 1075/06). Organ administracji publicznej zatem ma prawo, ale nie obowiązek odwoływania się do jakichkolwiek opinii. Wskazuje na to fakultatywny charakter przepisu art. 84 § 1 k.p.a. UP jako wyspecjalizowany organ udzielający praw ochronnych dla znaków towarowych oraz innych przedmiotów prawa własności przemysłowej zgodnie z przepisami prawa jest także jedynym organem weryfikującym w trybie postępowania spornego, czy określone prawo wyłączne na znak towarowy spełnia ustawowe przesłanki ochrony. W przedmiotowej sprawie zadaniem Kolegium była prawidłowa ocena podobieństwa towarów znajdujących się w wykazach przeciwstawionych znaków towarowych, w których zarówno uprawniony ze spornego prawa jak i sprzeciwiający użyli ogólnych sformułowań, których zakres znaczeniowy jest dostępny i nie budzący wątpliwości. Zdaniem Kolegium Orzekającego w tej sytuacji występowanie o opinię biegłego byłoby niezasadne. Ponadto, jak wynika to uzasadnienia skargi, ewentualna okoliczność powołania biegłych czy specjalistów została podniesiona dopiero w skardze. W analogiczny sposób należy zdaniem Kolegium Orzekającego odnieść się do zarzutu nie powołania biegłych na okoliczność oceny co do kręgu odbiorców tak oznaczanych towarów.

Co do zarzutów ujętych w pkt 2 skargi Kolegium Orzekające stwierdziło, że zarzut ten nie znajduje potwierdzenia, ponieważ o podobieństwie nie decydują fakty, ale dokonana analiza w zakresie podobieństwa chronionych znaków towarowych, a więc ocena odnosząca się do podobieństwa towarów jak podobieństwa oznaczeń przeznaczonych dla oznaczania tych towarów z uwzględnieniem zasad oceny podobieństwa znaków towarowych, stanowiska doktryny i orzecznictwa.

Zdaniem organu brak jest podstaw do przyjęcia, aby Kolegium Orzekające odmówiło wiarygodności dowodom wskazanym w piśmie z dnia [...] września 2006 r., skoro ww. pismo przedstawia stanowisko uprawnionego, wraz z dołączonym wydrukiem dotyczącym firmy T. SA, która nie ma związku z przedmiotowym postępowaniem, ponieważ uprawnionym ze znaku towarowego chronionego z wcześniejszym pierwszeństwem - wnoszącym sprzeciw jest I. z T.

W zakresie zarzutów podniesionych w pkt 3 skargi - braku oceny dowodów w postaci wizerunków przeciwstawionych znaków towarowych, wydruku stron internetowych oraz przeprowadzenia dowolnej oceny pozostałych dowodów w sprawie UP stwierdził, iż materiały te nie świadczą o zdolności ochronnej spornego znaku towarowego wobec którego postawiono zarzut podobieństwa do znaku wcześniejszego. Istotą postępowania, w którym podniesiono zarzut podobieństwa jest prawidłowa ocena kolidujących znaków towarowych gwarantująca niezakłócone funkcjonowanie znaków towarowych w obrocie.

Kolegium Orzekające uznało również za niezasadny zarzut zawarty w pkt 4 skargi, iż w zaskarżonej decyzji doszło do pomylenia pojęć: "maszyny i urządzenia do obróbki tworzyw sztucznych" i "maszyny i urządzenia do przeróbki tworzyw sztucznych", co w konsekwencji spowodowało wydanie błędnej decyzji. Organ stwierdził po pierwsze, iż w przedmiotowej sprawie zadaniem Kolegium Orzekającego była prawidłowa ocena podobieństwa towarów chronionych przeciwstawionymi znakami towarowymi ujętych w wykazach i jednocześnie będących przedmiotem sprzeciwu. Jedynie w odniesieniu do tych towarów należało dokonać takiej oceny, a w sytuacji, gdy przedmiotem analizy były znajdujące się w wykazie spornego znaku towarowego (klasa 7) maszyny i urządzenia specjalne do obróbki odpadów, linii technologicznych do przeróbki odpadów, jak również zespołów linii i części do nich oraz zgrzewarek do rur wobec towarów z klasy 7 chronionych znakiem wcześniejszym: maszyny i urządzenia specjalne do przetwórstwa tworzyw sztucznych i gumy, jak również ich zespoły oraz części zamienne, to należy uznać za prawidłowe kryterium polegające na porównaniu zakresu pojęciowego określeń użytych w tych wykazach. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że nie można wykluczyć, iż przedmiotem obróbki, przeróbki czy przetworzenia odpadów będą przedmioty z tworzyw sztucznych, tym bardziej, że sam skarżący wskazał, że słowa obróbka i przeróbka są znaczeniowo zbliżone. Powołując się na definicje wskazanych pojęć pochodzące ze słownika języka polskiego dostępnego na stronach www.pwn.pl, stwierdził, iż użyte w wykazach słowa łączy zbliżony kontekst pojęciowy, stąd nie można twierdzić, że okoliczność operowania, w uzasadnieniu decyzji, słowami o podobnym zakresie pojęciowym ma wpływ na błędną decyzję w przedmiotowej sprawie.

Kolegium Orzekające UP w podkreśliło, iż zarówno skarżący jak i uprawniony ze znaku wcześniejszego zdefiniowali w decyzji, iż nie można kategorycznie wykluczyć, że obrabiane odpady nie będą z tworzywa sztucznego, przy przyjęciu, że odpady to wszystkie przedmioty, substancje powstałe w wyniku działalności człowieka. A contrario nie można uznać, że maszyny i urządzenia, linie technologiczne do przeróbki były przeznaczone wyłącznie do odpadów nie będących tworzywami sztucznymi. Stąd też istniejące podobieństwo między porównywanymi towarami, które są oznaczane znakiem spornym METAL-CHEM i znakiem wcześniejszym METALCHEM, które to podobieństwo wynika z obiektywnie sprawdzalnego zakresu pojęciowego słów użytych w wykazie dla określenia towarów. Zdaniem Kolegium Orzekającego nie jest zasadny zatem zarzut skarżącego o przyjęciu rozszerzającej wykładni w zakresie zagadnień podobieństwa spornych urządzeń, a tym bardziej zarzut o braku wiedzy technicznej. Ocena podobieństwa towarów nie jest bowiem uzależniona od poziomu technicznego towarów oznaczanych przeciwstawionymi znakami towarowymi. Nie jest zasadne też twierdzenie skarżącego, iż Kolegium Orzekające nie odniosło się szczegółowo do towarów objętych ochroną znaku wcześniejszego tj. METALCHEM [...] tym bardziej, że uprawniony z tego prawa wskazał (podkreślając) konkretne towary chronione znakiem [...], których ochrona jest naruszona istniejącym zakresem ochrony towarów spornego znaku [...] (akta, k. [...]). Towary wskazane przez sprzeciwodawcę jako kolizyjne, wyznaczyły tym samym zakres żądania. Jako nie mające wpływu na ocenę podobieństwa należy także wskazać przedłożone przez uprawnionego - skarżącego dowody potwierdzające okoliczności uzyskania praw wyłącznych na inne przedmioty prawa własności przemysłowej (do czego odniesiono się w uzasadnieniu decyzji) czy też przedłożone materiały dotyczące przedsiębiorstwa sprzeciwiającego i jego historii, ponieważ materiały te pozostają bez znaczenia dla sprawy. Tym samym prawidłowe i logicznie uzasadnione jest sformułowanie, iż "nie można wykluczyć", że odpady poddane obróbce, przetworzeniu mogą być z tworzyw sztucznych czego nie może zaakceptować skarżący. Ponadto, w toku postępowania ustalono (uzasadnienie decyzji str. 10), że maszyny i urządzenia objęte ochroną przeciwstawionych znaków towarowych mogą być wykorzystywane w tym samym ciągu produkcyjnym, czego w niniejszej skardze uprawniony ze spornego znaku towarowego nie zakwestionował.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia prawa materialnego poprzez błędne zastosowanie przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. i stwierdzenie, iż podobieństwo przeciwstawionych znaków towarowych - spornego METAL-CHEM [...] i znaku wcześniejszego METALCHEM [...] wynikające z istnienia podobieństwa towarów oraz identyczność znaków przeznaczonych do oznaczania towarów uzasadniają unieważnienie spornego prawa ochronnego w zakresie, w jakim wskazał to sprzeciwiający - Urząd Patentowy - Kolegium Orzekające potwierdziło swoje stanowisko w tym aspekcie sprawy, podkreślając jednocześnie, że przedmiotowa sprawa została rozpatrzona w zakresie podniesionych przez sprzeciwiającego zarzutów, z których zarzut naruszenia przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. został potwierdzony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słusznościowych.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Rozpoznając sprawę w świetle powołanych wyżej kryteriów, zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem rozpoznania jest skarga Z. "M." Sp. j. A. P., L. S., M. A. z R. na decyzję Urzędu Patentowego RP o unieważnieniu prawa ochronnego na znak towarowy METAL - CHEM [...].

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] stycznia 2009r. sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy METAL-CHEM [...] udzielonego na rzecz: Z. "M." Sp. j. A. P., L. S., M. A. z R. na skutek sprzeciwu I. "M." z T. (obecnie I. z T.) uznanego za bezzasadny na podstawie art. 246 i 247 ust. 1 i art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.).

Postępowanie toczyło się na skutek złożenia sprzeciwu z dnia [...] maja 2006r. przez I. "M." z T. - obecnie I. z T. - wobec udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy METAL- CHEM [...], udzielonego na rzecz skarżącego, a przeznaczonego do oznaczania towarów i usług w klasach 6, 7, 11 i 40. Wnoszący sprzeciw powołał się na uprawnienia wynikające z tytułu rejestracji znaku towarowego METALCHEM [...], chronionego z pierwszeństwem od dnia [...] maja 1989 r. i przeznaczonego do oznaczania towarów w klasach 6, 7, 12 i 20. Sprzeciw został ograniczony do żądania unieważnienia spornego prawa ochronnego jedynie w odniesieniu do towarów sklasyfikowanych w klasie 7: maszyn i urządzeń specjalnych do obróbki odpadów, linii technologicznych do przeróbki odpadów jak również zespołów linii i części do nich oraz zgrzewarek do rur.

Zgodnie z art. 246 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu prawa ochronnego w ciągu sześciu miesięcy od opublikowania w Wiadomościach Urzędu Patentowego informacji o udzieleniu prawa. W świetle wyżej cytowanego przepisu sprzeciw jest powszechnym środkiem prawnym służącym każdej osobie, która nie musi wykazywać interesu prawnego we wszczęciu tego postępowania. Natomiast zgodnie z art. 246 ust. 2 powyższej ustawy podstawę sprzeciwu stanowią okoliczności, które uzasadniają unieważnienie prawa ochronnego.

Podstawą materialnoprawną przyjętą przez Urząd Patentowy przy rozpatrywaniu niniejszej sprawy, wszczętej sprzeciwem wniesionym przez I. "M." z T., uznanym za uzasadniony, był przepis art.132 ust. 2 pkt 2 P.w.p., zgodnie z którym: "nie udziela się prawa ochronnego na znak identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego lub zgłoszonego w celu uzyskania prawa ochronnego (o ile na znak taki zostanie udzielone prawo ochronne) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym".

Przesłanki niedopuszczalności rejestracji znaku są zatem następujące:

• rejestracja znaku dla towarów tego samego rodzaju;

• podobieństwo do znaku zarejestrowanego na rzecz innego przedsiębiorstwa;

• podobieństwo znaków musi być kwalifikowane to znaczy takie, że może odbiorcę wprowadzić w błąd co do pochodzenia towarów w szczególności poprzez ryzyko skojarzenia między znakami.

Jak wynika z powyższego, niedopuszczalna jest rejestracja znaków towarowych, gdyby w jej wyniku powstało prawo, którego zakres pokrywałby się chociaż częściowo z zakresem prawa z rejestracji z wcześniejszym pierwszeństwem. Czy obydwa znaki towarowe są podobne, rozstrzyga się na podstawie kryterium niebezpieczeństwa wprowadzania w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów.

W doktrynie prawa definiuje się, że "niebezpieczeństwo, wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów polega na możliwości błędnego nie odpowiadającego rzeczywistości, przypisania przez przeciętnego odbiorcę uprawnionemu z rejestracji danego towaru ze względu na nałożony nań znak, a ponadto, iż niebezpieczeństwo to jest wynikiem podobieństwa towarów i podobieństwa oznaczeń." (R. Skubisz "Prawo Znaków Towarowych" komentarz Wydawnictwo Prawnicze Spółka z o.o. str. 83 Warszawa 1997).

Innymi słowy niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów jest wypadkową podobieństwa towarów i oznaczeń.

Punktem wyjścia przy ocenie ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd jest ocena, czy przeciwstawione znaki są identyczne lub podobne i czy odnoszą się do towarów identycznych lub podobnych. Problem podobieństwa towarów stanowi kwestię wstępną rozstrzyganą przed badaniem podobieństwa oznaczeń, albowiem dopiero stwierdzenie podobieństwa towarów uzasadnia rozpoczęcie badania podobieństwa oznaczeń. Przy ustalaniu podobieństwa towarów bierze się pod uwagę takie kryteria jak rodzaj towarów, ich przeznaczenie oraz warunki ich zbytu, a więc szeroko rozumiany związek techniczny i ekonomiczny pomiędzy porównywanymi towarami.

W odniesieniu do stanu faktycznego niniejszej sprawy podkreślenia wymaga, iż jednorodzajowość towarów wynika z ich charakteru i analizy znaczeniowej pojęć użytych do ich opisu w zakresie objętym sprzeciwem, t.j. w klasie 7. Badaniu nie podlega więc zakres faktycznej produkcji, czy też wprowadzania na rynek towarów o określonym przeznaczeniu. Dokonując analizy podobieństwa towarów, dla których przeznaczono przeciwstawione znaki towarowe UP prawidłowo wyjaśnił na podstawie rozumowania uwzględniającego zasady logiki, że sklasyfikowane w klasie 7 maszyny i urządzenia do przeróbki odpadów (chronione spornym prawem [...]) są podobne do maszyn i urządzeń przeznaczonych do przetwórstwa tworzyw sztucznych (chronione prawem [...]), ponieważ nie można wykluczyć sytuacji, w której odpady są tworzywami sztucznymi. Zakres zastosowania maszyn oznaczanych porównywanymi znakami byłby wówczas zbieżny. Ponadto należy podkreślić, iż jednorodzajowość towarów została dodatkowo potwierdzona w sposób nie budzący żadnych wątpliwości przez samego uprawnionego, który podczas rozprawy w dniu [...] stycznia 2009 r. przyznał, że maszyny i urządzenia chronione przeciwstawionymi znakami towarowymi mogą być wykorzystywane w tym samym procesie technologicznym. Konkretnie - urządzenia i maszyny chronione prawem spornym mogą być przeznaczone do wstępnej obróbki odpadów użytkowych polegającej na segregowaniu, myciu i suszeniu odpadów, natomiast maszyny i urządzenia chronione prawem, na które powołał się sprzeciwiający, służą do przeróbki posegregowanego plastiku na granulat. Wobec powyższego UP przyjął, że towary (urządzenia i maszyny) oznaczane znakami METAL- CHEM oraz METALCHEM są podobne pod względem przeznaczenia (obróbka odpadów), sposobu użytkowania (przerabianie), ten sam jest również krąg odbiorców takich urządzeń - wyspecjalizowane przedsiębiorstwa zajmujące się przerobem odpadów. Również co do objętych spornym prawem ochronnym zgrzewarek do rur, Kolegium Orzekające zasadnie przyjęło, że tego rodzaju urządzenia są podobne do zakresu pojęciowego towarów maszyny i urządzenia specjalne do przetwórstwa tworzyw sztucznych (...) jak również ich zespołów oraz części zamiennych, które są chronione wcześniejszym znakiem towarowym, na który powołał się sprzeciwiający. Nie można bowiem wykluczyć, że zgrzewarka (jako urządzenie) będzie wykorzystywana do rur z tworzyw sztucznych, stąd też wynika podobieństwo między tymi towarami. Jak wyżej wskazano, sama przynależność towarów do tej samej klasy nie przesądza o podobieństwie towarów. W tym miejscu należy wskazać przyczynę, dla której Sąd uznał za niezasadne zarzuty skargi odnoszące się do zaniechania przeprowadzenia przez UP dowodów: z opinii biegłego w przedmiocie ustalenia, czy urządzenia chronione spornym znakiem [...] (w postaci maszyn i urządzeń specjalnych do przeróbki odpadów, linii technologicznych do przeróbki odpadów, jak również zespołów linii i części do nich, zgrzewarki do rur) są podobne do urządzeń chronionych prawem [...] (w postaci maszyn i urządzeń specjalnych do przetwórstwa tworzyw sztucznych i gumy, jak również ich zespoły oraz części zamienne), jak również z opinii biegłego oraz z zeznań stron w przedmiocie ustalenia czy powyższe towary (chronione spornym prawem [...] oraz chronione prawem [...]) są skierowane do tego samego kręgu odbiorców. Mianowicie – jak wynika z treści art. 132 ust. 2 pkt 2 P.w.p., in fine – skutek prawny w postaci niedopuszczalności rejestracji stanowi taka sytuacja, w której można domniemywać istnienie "ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym". Oznacza to, że badaniu podlega jedynie hipotetyczna możliwość wystąpienia skojarzenia pomiędzy towarami, a nie pewność wynikająca z ustaleń faktycznych - np. faktycznego wprowadzania towarów na rynek, sposobu ich użytkowania i in. Krąg odbiorców także winien być ustalony w sposób teoretyczny, gdyż – jak wyżej wskazano – nie można go ustalić na podstawie realiów sprawy, albowiem wprowadzanie do obrotu towarów oznaczanych spornym znakiem nie jest elementem dyspozycji normy prawnej zawartej w omawianym przepisie ustawowym.

Niezależnie od powyższego, należy zgodzić się z organem, że korzystanie przez Kolegium Orzekające Urzędu Patentowego z opinii biegłych może mieć incydentalny charakter z uwagi na specyfikę samego organu i specyfikę postępowania. Jeżeli Urząd Patentowy rozpatrując sprawę w trybie spornym uzna, że do rozstrzygnięcia nie jest mu potrzebna wiedza specjalna, o której mowa w art. 84 § 1 Kpa - niezasadne i naruszające zasadę sprawnego i szybkiego działania sformułowaną w art. 12 ust. 1 Kpa i art. 255 ust. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej, byłoby powoływanie specjalistów dla stwierdzenia okoliczności, co do której organ rozstrzygający nie ma wątpliwości a jego znawstwo przedmiotu jest wystarczające (vide - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2006r. Sygn. akt VI SA/Wa 1075/06).

Dokonując oceny podobieństwa samych oznaczeń, zgodnie z obowiązującą doktryną prawa (por. R. Skubisz Prawo Znaków Towarowych Komentarz Wyd. Prawnicze, wyd. II, W-wa '97, str. 91) Kolegium Orzekające oceniło przeciwstawione znaki w trzech płaszczyznach - słownej, graficznej i znaczeniowej, przyjmując jednocześnie, iż wystarczy stwierdzenie podobieństwa w jednej z ocenianych płaszczyzn, aby uznać przeciwstawione znaki za podobne. Sąd przyjął jako prawidłowy pogląd, zgodnie z którym bez znaczenia w tym kontekście jest to, że sporny znak towarowy METAL-CHEM [...] jest znakiem słowno-graficznym oraz, że pomiędzy elementami tego znaku METAL oraz CHEM występuje myślnik, ponieważ element ten nie wyklucza istniejącego podobieństwa. Grafika spornego znaku nie stanowi w ocenie Sądu dostatecznej przeciwwagi istniejących między nim a przeciwstawionym znakiem podobieństw.

W doktrynie przyjmuje się, że badając podobieństwo oznaczeń, należy uwzględnić ogólne wrażenie, jakie porównywane oznaczenia wywierają na odbiorcy, dla którego decydujące znaczenie mają zbiorcze elementy porównywanych oznaczeń. Należy bowiem pamiętać, że odbiorca kieruje się przy wyborze towaru jedynie pewnymi przewodnimi elementami oznaczeń, z pominięciem drobnych rozbieżności (por. M. Kępiński, Niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do źródła pochodzenia towarów w prawie znaków towarowych, Zeszyty naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 28/1982). Dla nabywcy decydujące znaczenie mają przede wszystkim elementy zbieżne. Oznaczenia należy porównywać w trzech płaszczyznach: wizualnej, fonetycznej i znaczeniowej. W przypadku znaków kombinowanych konieczne jest rozważenie podobieństwa wszystkich elementów porównywanych oznaczeń, ale elementy słowne mają decydujące znaczenie (por. R. Skubisz, Prawo znaków towarowych. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze 1997 r.). W orzeczeniu z dnia 1 lutego 2001 r. (sygn. akt I CKN 1128/98, OSNC 2001/9/136) Sąd Najwyższy podkreślił, że w stosowanych w obrocie znakach słowno-graficznych części słownej takich znaków przypisać należy znaczenie dominujące. W warstwie słownej znaku mieści się bowiem z reguły informacja o przeznaczeniu towaru lub rodzaju usługi i ta jego postać sprzyja łatwości postrzegania oraz przyswajania go przez odbiorców, względnie potencjalnych odbiorców. Znaki towarowe porównuje się całościowo, ze szczególnym uwzględnieniem elementów o charakterze dystynktywnym i dominującym.

Według ugruntowanego stanowiska doktryny prawa "imitacja części słownej znaku słowno-obrazowego przy zmianie części obrazowej w zasadzie wystarcza do przyjęcia, że podobieństwo znaków występuje" (Marian Kępiński, "Niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd co do pochodzenia towarów w prawie znaków towarowych", ZNUJ 28/1982). Natomiast zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 22/01: "w stosowanych w obrocie znakach słowno-graficznych, części słownej przypisuje się znaczenie dominujące, bowiem decyduje ona o łatwości postrzegania oraz przyswajania przez odbiorców. Warstwa słowna odgrywa też decydującą rolę w reklamie towaru ".

W ocenie Sądu podobieństwo porównywanych znaków może nieść ze sobą ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, polegający na skojarzeniu ze znakiem wcześniejszym. W tej konkretnej sprawie zachodzi wręcz wysokie podobieństwo między chronionymi znakami towarowymi - spornym METAL-CHEM oraz znakiem przeciwstawionym: METALCHEM. Zatem ryzyko skojarzenia przez odbiorców jest również w wysokim stopniu prawdopodobne.

Tak więc w konsekwencji Sąd uznał, iż został potwierdzony zarzut wnoszącego sprzeciw o istniejącym podobieństwie pomiędzy porównywanymi znakami, o którym stanowi art. 132 ust. 2 pkt 2 u.p.w.p., a więc zaistniała uzasadniona podstawa do unieważnienia prawa na sporny znak towarowy w postaci tzw. względnej przeszkody udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy.

Reasumując, w ocenie Sądu Urząd Patentowy w sposób prawidłowy zgromadził materiał dowodowy oraz dokonał jego oceny, przy czym odniósł się do wszystkich argumentów podnoszonych w sprawie przez obydwie strony, dochodząc do prawidłowej pod względem prawnym konkluzji, zawartej w zaskarżonej decyzji. Nie doszło przy tym do naruszenia procedury administracyjnej, w szczególności w zakresie zastosowania art. 6, 71, 75 § 1, 80, 84 i 86 k.p.a. oraz 256 ust. 1 P.w.p. w rozumieniu art. 145 § 1 lit. c. p.p.s.a.

W związku z powyższym na podstawie art. 151 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt