Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia del. NSA Tadeusz Geremek, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2008r. sygn. akt II SA/Wa 413/08 w sprawie ze skargi A.D. na decyzję Wojskowego Prokuratora Okręgowego w Warszawie z dnia [...] lutego 2008r. nr [...] w przedmiocie dodatku do uposażenia prokuratora prokuratury wojskowej oddala skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 413/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę A.D. na decyzję Wojskowego Prokuratora Okręgowego w Warszawie z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzje Wojskowego Prokuratora Garnizonowego w Krakowie z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] oraz z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...], wydane w przedmiocie dodatku do uposażenia skarżącego, będącego prokuratorem wojskowym.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd powołał następujące okoliczności faktyczne i prawne:

A.D. w dniu 3 grudnia 2007 r., wystąpił do Wojskowego Prokuratora Garnizonowego w Krakowie z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej, przyznającej mu z dniem [...] grudnia 2007 r. wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej stawce awansowej oraz wypłacenie odsetek ustawowych wynikających z niewypłacenia kwoty, stanowiącej różnicę pomiędzy wynagrodzeniem obliczonym w stawce pierwszej awansowej, a wynagrodzeniem obliczonym z uwzględnieniem wynagrodzenia zasadniczego w stawce podstawowej.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. Wojskowy Prokurator Garnizonowy w Krakowie przyznał skarżącemu, z dniem [...] stycznia 2008 r.:

1. na podstawie art. 80 ust, 1 pkt 3 i art. 104 ust. 1 w związku z art. 80 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.) oraz § 24 pkt 4 i § 25 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 141, poz. 1497 ze zm.), dodatek za długoletnią służbę wojskową oraz

2. na podstawie art. 80 ust. 2 i art. 104 ust. 1 w związku z art. 80 ust. 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz § 2 pkt 4, § 3, § 4 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 21 maja 2004 r. w sprawie dodatku wyrównawczego dla żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych oraz aplikantów, asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. Nr 135, poz. 1440), dodatek wyrównawczy dla prokuratorów

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż staż pracy dla uzyskania stawki awansowej na stanowisku prokuratora dla skarżącego liczony jest od dnia [...] stycznia 2001 r. i w związku z tym, przysługuje mu uposażenie równe wynagrodzeniu prokuratora prokuratury rejonowej w stawce awansowej podstawowej.

Z kolei decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. Wojskowy Prokurator Garnizonowy w Krakowie przyznał stronie, z dniem [...] stycznia 2008 r., na podstawie art. 80 ust. 1 pkt 3 i art. 104 ust. 1 w związku z art. 80 ust. 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz § 24 pkt 4 i § 25 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych, dodatek za długoletnią służbę wojskową oraz na podstawie art. 80 ust. 2 i art. 104 ust. 1 w związku z art. 80 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz § 2 pkt 4, § 3, § 4 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Prezydenta RP w sprawie dodatku wyrównawczego dla żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych oraz aplikantów, asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury - dodatek wyrównawczy dla prokuratorów.

Organ w uzasadnieniu ponownie podniósł, iż staż pracy dla uzyskania stawki awansowej na stanowisku prokuratora dla A.D. jest liczony od dnia [...] stycznia 2001 r. i z dniem [...] stycznia 2008 r. organ przyznał mu wynagrodzenie zasadnicze w stawce pierwszej awansowej. Dodatkowo organ odniósł się do wniosku z dnia 3 grudnia 2007 r. i wskazał, iż Prokurator Generalny powołał skarżącego z dniem [...] grudnia 2000 r. na stanowisko prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej, a Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] stycznia 2001 r. nr [...] wyznaczył go na stanowisko prokuratora Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Opolu. Z tym zatem dniem nastąpiło formalne objęcie stanowiska, od którego uzależnione jest nabycie przez prokuratora uprawnienia do wyższego uposażenia. Organ wyjaśnił, iż okoliczność otrzymywania przez prokuratora uposażenia w wysokości przysługującej na stanowisku prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej przez okres poprzedzający formalne objęcie obowiązków nie mogła przesądzać o wcześniejszym nabyciu uprawnienia do wyższego uposażenia niż wynikałoby to z daty decyzji Ministra Obrony Narodowej o wyznaczeniu na konkretne stanowisko służbowe. Z tych też względów wniosek o przyznanie uposażenia w pierwszej stawce awansowej z dniem [...] grudnia 2007 r. nie został uwzględniony.

Od powyższych decyzji A.D. wniósł odwołanie, w którym zarzucił organowi naruszenie art. 62 ust. 1c ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.), gdyż na stanowisko prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej został powołany przez Ministra Sprawiedliwości z dniem [...] grudnia 2000 r. i od tego też dnia objął i wykonywał obowiązki prokuratora. Dodatkowo podniósł, iż decyzja Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2001 r. nie określała daty wyznaczenia na nowe stanowisko oraz zwolnienia z poprzednio zajmowanego, a stanowisko, na które został wyznaczony nie było tym samym, które wcześniej zajmował. Z tych względów, zdaniem odwołującego się, zasadne było przyznanie mu wynagrodzenia w pierwszej stawce awansowej od dnia [...] grudnia 2007 r., gdyż okres niezbędny do nabycia uprawnienia do uposażenia w pierwszej stawce awansowej biegnie od dnia [...] grudnia 2000 r., tj. od powołania na stanowisko prokuratora, a nie od dnia [...] stycznia 2001 r., tj. od dnia wyznaczenia na konkretne stanowisko prokuratora.

Skargę na powyższą decyzję wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie A.D., stawiając zarzut naruszenia art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze i przedstawiając argumentację jak w odwołaniu.

W odpowiedzi na skargę Wojskowy Prokurator Okręgowy w Warszawie wniósł o jej oddalenie.

Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, iż zaskarżona decyzja wydana została zgodnie z prawem.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż stosunek służbowy prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury jest stosunkiem mieszanym, gdyż jest on normowany przez dwie ustawy: ustawę o prokuraturze, a poprzez treść art. 116 ust. 1 tej ustawy również przez ustawę o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Sąd pierwszej instancji podniósł, iż w dniu [...] grudnia 2000 r. Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny, na podstawie art. 11 ustawy o prokuraturze, powołał A.D. na stanowisko prokuratora. Z uwagi na fakt, iż skarżący pełnił zawodową służbę wojskową, to w stosunku do niego miał zastosowanie art. 111 ust. 1 ustawy o prokuraturze z treści którego wynika, iż prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury wyznacza Minister Obrony Narodowej na wniosek Naczelnego Prokuratora Wojskowego, w trybie określonym w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Na podstawie art. 35 ust. 1 tej ustawy żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko służbowe stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, w zależności od kwalifikacji i opinii służbowej, natomiast stosownie do treści ust. 5 tego przepisu, żołnierza zawodowego wyznacza na stanowisko służbowe i zwalnia z tego stanowiska Minister Obrony Narodowej. W oparciu o powołane przepisy Minister decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2001 r. zwolnił A.D. z zajmowanego stanowiska asesora w Wojskowej Prokuraturze Garnizonowej w Opolu i wyznaczył na stanowisko służbowe prokuratora w tej samej Prokuraturze.

Sąd pierwszej instancji przyjął, iż z treści § 45 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. wynika, że czas pełnienia służby na stanowisku służbowym liczy się od dnia faktycznego objęcia tego stanowiska, ogłoszonego w rozkazie dowódcy jednostki po wydaniu rozkazu personalnego o wyznaczeniu żołnierza zawodowego na to stanowisko przez właściwy organ wojskowym, a warunkiem wykonania § 45 rozporządzenia jest wydanie decyzji o objęciu wyznaczonego stanowiska służbowego ze wskazaniem daty objęcia tego stanowiska na podstawie rozkazu personalnego o wyznaczeniu na stanowisko służbowe. Sąd zauważył, iż Wojskowy Prokurator Garnizonowy w Opolu rozkazem z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...] stwierdził fakt zwolnienia A.D. z zajmowanego stanowiska służbowego i wyznaczenia na stanowisko służbowe Prokuratora Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Opolu. Rozkaz ten, co prawda, nie stanowił wprost o objęciu przez skarżącego wyznaczonego stanowiska, jak również nie wskazywał daty dziennej objęcia, lecz poprzez wskazanie na decyzję Ministra Obrony Narodowej o wyznaczeniu na stanowisko, potwierdzał faktyczne objęcie wyznaczonego stanowiska przez stronę z dniem wydania przez tegoż Ministra decyzji o wyznaczeniu. Zdaniem Sądu organ zasadnie przyjął zatem, iż datą faktycznego objęcia stanowiska służbowego prokuratora Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Opolu jest data [...] stycznia 2001 r.

W ocenie Sądu niezasadnym był także zarzut naruszenia przez organ art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze, który stanowi, iż prokurator, obejmując stanowisko, otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora podwyższa się do wysokości stawki pierwszej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim. Sąd podkreślił, iż w stosunku do A.D., który jest żołnierzem zawodowym, w zakresie uposażenia ma zastosowanie art. 116 ust. 4 ustawy o prokuraturze, który wyraźnie odsyła do ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Z treści art. 78 ust. 3 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych wynika, iż żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu na stanowisko służbowe uposażenie zasadnicze przysługuje od dnia objęcia tego stanowiska. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 17 tej ustawy, objęcie stanowiska służbowego to określony w rozkazie dowódcy jednostki wojskowej dzień przystąpienia żołnierza zawodowego do wykonywania obowiązków służbowych na stanowisku służbowym, na które żołnierz został wyznaczony decyzją uprawnionego organu.

Sąd podzielił stanowisko wyrażone przez organ w decyzji z dnia [...] stycznia 2008 r., iż okoliczność otrzymywania przez prokuratora uposażenia w wysokości przysługującej na stanowisku prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej przez okres poprzedzający formalne objęcie obowiązków na tym stanowisku, jak również wykonywanie w tym czasie czynności prokuratora, nie może przesądzać o wcześniejszym nabyciu uprawnienia do wyższego uposażenia, niżby to wynikało z daty decyzji Ministra Obrony Narodowej o wyznaczeniu oficera na konkretne stanowisko służbowe.

Uznając zaskarżoną decyzję za prawidłową Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę w oparciu o art. 151 w związku z art. 132 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego A.D., i zaskarżając wyrok w całości zarzucił naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisu art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze, polegającą na przyjęciu, że okres pełnienia obowiązków na stanowisku prokuratora prokuratury garnizonowej winien być liczony od dnia [...] stycznia 2001 r., zamiast od dnia [...] grudnia 2000 r.

W uzasadnieniu wnoszący skargę kasacyjną wywodzi, iż od dnia [...] grudnia 2000 r. otrzymywał wynagrodzenie w wysokości równej wynagrodzeniu prokuratora, a do czasu formalnego wyznaczenia go na wyższe stanowisko - prokuratora - wykonywał czynności, których wcześniej, jako asesor, nie mógł wykonywać (oskarżanie przed Wojskowym Sądem Okręgowym w Poznaniu). Skarżący dodał, że był wtedy nieprzerwanie zatrudniony na stanowisku asesor/prokurator zaszeregowanym odpowiednio do stopni kpt./mjr Nie było żadnego rozkazu ani innego aktu prawnego, którym zwolniono by go z obowiązków wynikających z ustawy o prokuraturze, czy służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Ponadto skarżący zauważył, że stanowisko, na które został wyznaczony decyzją z dnia [...] stycznia 2001 r., nie było tym samym, które wcześniej zajmował, ale całkowicie innym, zaszeregowanym do stopnia podpułkownika. Dlatego też uznać należy, jego zdaniem, że obowiązki prokuratora objął w dniu [...] grudnia 2000 r., ponieważ tego dnia stawił się do wykonywania obowiązków na zajmowanym stanowisku (przeznaczone ono było zarówno dla osoby będącej asesorem jak i prokuratorem), a ponadto faktycznie takie obowiązki od tego dnia wykonywał. Nie można też twierdzić, że po dniu [...] listopada 2000 r. był asesorem, skoro coś całkowicie odmiennego wynika z dokumentu wydanego przez Ministra Sprawiedliwości.

Autor skargi kasacyjnej nie zgodził się ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zawartym w zaskarżonym wyroku, iż staż dla uzyskania stawki awansowej, wynikający z art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze, na stanowisku prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej należy liczyć od dnia [...] stycznia 2001 r. W ocenie skarżącego jest ono wynikiem niewyjaśnienia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia w tej sprawie, niekonsekwencji w interpretacji poszczególnych przepisów, co w efekcie skutkowało błędną wykładnią powołanego przepisu art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze i oddaleniem skargi. Wnoszący skargę podkreślił, iż ani w toku postępowania przed organami administracyjnymi, ani przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie miał czasu na uzyskanie odpisów z etatu Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Opolu i innych dokumentów (obecnie są to dokumenty przechowywane w archiwum wojskowym). Takiej dokumentacji nie zbadał też żaden z organów prowadzących postępowanie, stąd też żaden z nich, łącznie z Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, nie ustosunkował się do stawianych zarzutów w zakresie dotyczącym pełnienia służby przez okres od [...] grudnia 2000 r. do dnia [...] stycznia 2001 r. na tzw. "łamanym" stanowisku przewidzianym jednocześnie dla prokuratora i asesora.

Skarżący podkreślił też, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pominął fragment art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze mówiący o "odpowiednio równorzędnym" stanowisku prokuratorskim, a nie tylko prokuratorskim. Łącząc ten fakt z dosyć luźną oceną przepisu § 45 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r., w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych należało stwierdzić, zdaniem A.D., że przede wszystkim to było wynikiem błędnej interpretacji przepisu art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze. Brak konsekwencji w interpretacji tych przepisów polega na uznaniu przesłanek określonych w § 45 cyt. rozporządzenia jako tych, które, w jednym momencie, muszą jednocześnie wystąpić, by w innym fragmencie uzasadnienia wyroku jedną z tych przesłanek uznać za nieistotną i ją pominąć. Sąd nie wyjaśnił, czemu niewydanie na czas rozkazu o zwolnieniu strony z wcześniej zajmowanego stanowiska i zbyt późne wydanie rozkazu, którym na takie stanowisko skarżącego wyznaczono, ma istotne znaczenie, a całkiem dowolnie można podejść do wymogu stwierdzenia rozkazem faktu objęcia stanowiska służbowego. Ponadto skarżący stwierdził, iż nie jest też jasne, czemu akurat dzień [...] stycznia 2001 r. uznać należało za dzień objęcia przez niego stanowiska prokuratora, skoro o fakcie tym, tego właśnie dnia, wiedział jedynie Minister Obrony Narodowej.

Niepełną też jest, zdaniem autora skargi kasacyjnej, interpretacja przepisu art. 116 ust. 2 ustawy o prokuraturze, dokonana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, pomijająca fragment stwierdzający, że uposażenie prokuratorów wojskowych nie może być niższe, niż wynagrodzenie prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury. Skarżący zaznaczył, że w okresie od [...] grudnia 2000 r. do [...] stycznia 2001 r. otrzymywał takie samo wynagrodzenie jak prokurator prokuratury powszechnej, zgodnie zresztą z przepisami obowiązującego wtedy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy. Taki dokument, jak rozkaz o wyznaczeniu na konkretne stanowisko w wojsku, miał znaczenie dla określenia wojskowej części mojego uposażenia, nie wpływał natomiast na jego całkowitą wysokość.

W ocenie A.D. odmienność przepisów wojskowych w połączeniu z opieszałością jego przełożonych spowodowała błąd interpretacyjny przepisu art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Naczelny Sąd Administracyjny stosownie do art. 183 § 1 ustawy P.p.s.a. rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, z urzędu biorąc pod rozwagę nieważność postępowania, której przesłanki określone w § 2 tegoż artykułu nie wystąpiły w tej sprawie.

Skargą kasacyjną, będącą przedmiotem rozpoznania, oparto o podstawę z art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. Ocena prawidłowości przyjętej przez Sąd pierwszej instancji wykładni prawa materialnego może nastąpić jedynie na podstawie stanu faktycznego przyjętego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, gdyż wniesiony środek zaskarżenia nie podważył go w sposób skuteczny.

Opierając skargę kasacyjną na podstawie zarzutu błędnej wykładni przepisu art. 62 ust. 1c ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.) jej autor podważa kompletność ustaleń Sądu pierwszej instancji, dotyczącą wydania rozkazów personalnych oraz istotne braki w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, dotyczące przyjętej daty objęcia przez skarżącego stanowiska prokuratora i zawarcia w nim niepełnej interpretacji przepisu art. 116 ust. 2 ustawy o prokuratorze z pominięciem części tego przepisu.

Przy tak skonstruowanym uzasadnieniu skargi kasacyjnej koniecznym było oparcie jej na podstawie naruszenia przepisów postępowania, które miałyby być naruszone przez Sąd pierwszej instancji przy rozpoznawaniu sprawy, ze wskazaniem które przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zostały naruszone przez Sąd, na czym naruszenie to polegało oraz wykazanie, iż mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Brak takiego zarzutu uniemożliwia poddanie zaskarżonego wyroku kontroli instancyjnej w opisanym zakresie.

Nie jest bowiem skuteczne przy podstawie naruszenia prawa materialnego konstruowanie uzasadnienia skargi kasacyjnej z posługiwaniem się zarzutami kwestionującymi stan faktyczny tzn., iż nie został on w sposób pełny ustalony lub podnosić braki w uzasadnieniu wyroku, do czego w szczególności służy zarzut naruszenia przepisu art. 141 § 4 ustawy P.p.s.a., powiązany z ewent. naruszeniem innych jeszcze przepisów procedury.

Z uwagi na związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej, Sąd ten ograniczył kontrolę instancyjną do zbadania zarzutu naruszenia prawa materialnego i odmówił mu trafności.

Wskazany jako naruszony przepis art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze stanowi, iż prokurator obejmując stanowisko otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora podwyższa się do wysokości stawki pierwszej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim lub na innym odpowiednio równorzędnym stanowisku prokuratorskim lub sędziowskim.

Wydając ten przepis Sąd pierwszej instancji powiązał go z uregulowaniem zamieszczonym w art. 116 ust. 1 ustawy o prokuraturze, przyjmując, iż status prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej jest normowany przez dwa akty prawne i oprócz ustawy o prokuraturze mają zastosowanie przepisy dotyczące żołnierzy zawodowych. Mają zatem do niego zastosowanie także przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz akty wykonawcze obowiązujące w dacie wyznaczenia skarżącego na stanowisko służbowe prokuratora.

Kompetencje do wyznaczania prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury na stanowiska służbowe ustawodawca przypisał w art. 111 ust. 1 ustawy o prokuraturze Ministrowi Obrony Narodowej odsyłając do trybu określonego w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. To odesłanie stanowiło podstawę do określenia czasu pełnienia służby na stanowisku służbowym prokuratora z zastosowaniem zasad przewidzianych w § 45 rozporządzenia MON z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 7, poz. 38 ze zm.). Czas ten w myśl powołanego przepisu liczy się od dnia faktycznego objęcia stanowiska, ogłoszonego w rozkazie dowódcy jednostki po wydaniu rozkazu personalnego o wyznaczeniu żołnierza zawodowego na to stanowisko.

Dualizm regulacji prawnej dotyczy także sfery uposażenia prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.

W myśl art. 116 ust. 4 ustawy o prokuraturze w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 29 marca 2007 r. (Dz. U. Nr 64, poz. 431), obowiązującym z dniem 26 kwietnia 2007 r., uposażenie prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjny prokuratury będących oficerami określają przepisy o uposażeniu żołnierzy.

Stąd też skoro przepis art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze, przewidując podwyższenie wynagrodzenia do wysokości pierwszej stawki awansowej po siedmiu latach pracy na stanowisku prokuratora, nie określa sposobu obliczania tego terminu dla prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych, to uwzględniając podwójne odesłanie z art. 116 ust. 1 i ust. 4 (to ostatnie doprecyzowanie nowelą z 29 marca 2007 r. - Dz. U. Nr 64, poz. 431) należy termin ten obliczać według zasad przewidzianych w przepisach o uposażeniu żołnierzy zawodowych.

Z powyższych względów zarzut naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przepisu art. 62 ust. 1c ustawy o prokuraturze nie był trafny i nie mógł prowadzić do uchylenia zaskarżonego wyroku.

Kasator stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego nie dostrzegł, iż w dacie wydania zaskarżonego wyroku oraz zaskarżonych decyzji nastąpiła zmiana stanu prawnego, bowiem z dniem 1 lipca 2004 r. weszła w życie ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 129, poz. 1750) która zastąpiła ustawę z dnia 30 czerwca 1970 r.

Związanie Sądu odwoławczego granicami skargi kasacyjnej uniemożliwia jednakże ocenę zaskarżonego wyroku w aspekcie regulacji prawnych zamieszczonych w nowej ustawie. Granice te, a także granice przedmiotowej sprawy przekraczałoby odniesienie się do zarzutów skargi kasacyjnej zamieszczonych w jej uzasadnieniu, a dotyczących niewyjaśnienia przez Sąd pierwszej instancji powodów niewydania "na czas" przez organy wojskowe rozkazów o zwolnieniu ze stanowiska asesora i wyznaczeniu na stanowisko prokuratora.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak we sentencji na podstawie art. 184 ustawy P.p.s.a.