drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, *Oddalono skargę, IV SAB/Wr 121/18 - Wyrok WSA we Wrocławiu z 2018-09-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

IV SAB/Wr 121/18 - Wyrok WSA we Wrocławiu

Data orzeczenia
2018-09-04 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2018-06-26
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Sędziowie
Alojzy Wyszkowski
Ewa Kamieniecka /przewodniczący/
Mirosława Rozbicka-Ostrowska /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
*Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 576 art. 45, art. 46 ust. 2 iust. 3
Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji - tekst jednolity
Dz.U. 2016 poz 1764 art. 3 ust. 1 pkt 2, art. 4 ust. 1 pkt 4, art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. f, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jedn.
Tezy

Wszelkiego rodzaju rejestry ewidencjonujące korzystanie z obiektów użyteczności publicznej , w tym przypadku strzelnicy prowadzonej przez jednostkę organizacyjną gminy , są nośnikiem informacji o charakterze wewnętrznym, ewidencyjnym , porządkowym. Dane w nich zawarte dotyczą personaliów i innych danych osób z poza organu , nie noszą więc znamion tzw. wiedzy publicznej i tym samym nie mają waloru informacji publicznej . Książka pobytu na strzelnicy nie stanowi bowiem rejestru , o którym mowa w art. 6 ust.1 pkt 3 lit.f u.d.i.p.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka – Ostrowska (spr.), Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 września 2018 r. sprawy ze skargi M. S. na bezczynność Dyrektora Młodzieżowego Centrum Sportu we W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 4 maja 2018 r. - przesłanym za pomocą poczty elektronicznej – M. S. (zwany dalej: wnioskodawcą, skarżącym ) zwrócił się do Młodzieżowego Centrum Sportu W. o udostępnienie informacji publicznej w " postaci wyciągu z książek pobytu na strzelnicy przy [...] od 1 marca 2015 r. zawierającego:

- okres, który opisuje dana książka,

- numer strony oraz datę pierwszego (górnego) wpisu na stronie o danym numerze."

Przy czym jako sposób i formę udostępnienia żądanej informacji wnioskodawca wskazał formę elektroniczną na jego adres mailowy.

W odpowiedzi na powyższy wniosek sekretariat Młodzieżowego Centrum Sportu W. (zwany dalej: MCS , organem) mailem z dnia 17 maja 2018 r. poinformował wnioskodawcę, że " żądane dane zawierają dane osobowe osób korzystających ze strzelnicy i jako takie nie stanowią informacji publicznej, gdyż przebywanie danej osoby fizycznie na terenie obiektu sportowego należącego do jednostki samorządu terytorialnego nie jest daną publiczną, podlegającą udostępnieniu".

Kolejnym mailem z dnia 17 maja 2018 r. wnioskodawca podtrzymał swój wniosek o udostępnienie informacji publicznej w formie wyciągu z książek pobytu na strzelnicy przy [...], od 1 marca 2015 r. do dnia dzisiejszego w zakresie o jakim mowa we wniosku. Jednocześnie wnioskodawca wywodził , że w żądanych przez niego danych nie pojawiają się żadne dane osobowe, a jedynie numery stron i data pierwszego wpisu na tej stronie. Według niego odpowiedź MCS jest nie na temat i nie wpływa na 14 dniowy termin odpowiedzi na jego żądanie.

Mailem z dnia 30 maja 2018 r., w odpowiedzi na wniosek z dnia 4 maja 2018 r., MCS poinformowało wnioskodawcę , że " każda z książek posiada 100 stron -

na każdej z nich znajduje się miejsce na 7 wpisów. Z zasady numer górnego wpisu na stronie 1 ze 100 to zatem 1, na stronie 2 ze 100 - 8, na 3 ze 100 -15 i tak dalej.

Okresy opisywane przez kolejne Rejestry Pobytu na Strzelnicy Sportowej przy al. I. [...] to (każdy z wymienionych okresów to jeden egzemplarz Rejestru): 28.06.2014 r. - 23.01.2015 r., 24.01.2015 r. - 3.06.2015 r., 5.06.2015 r. -15.09.2015 r., 14.09.2015 r. - 28.11.2015., 30.11.2015 r. - 9.04.2016 r., 9.04.2016 r. -11.06.2016 r., 13.06.2016 r. - 3.09.2016 r., 5.11.2016 r., 5.11.2016 r. - 17.12.2016 r., 17.12.2016 r. - 26.02.2017 r., 26.02.2017 r. - 06.04.2017 r., 6.04.2017 r. -21.05.2017 r., 21.05.2017 r. - 2.07.2017 r., 2.07.2017 r. - 26.08.2017 r., 26.08.2017 r. - 1.10.2017 r., 1.10.2017 r. - 15.10.2017 r., 15.10.2017 r. -12.11.2017 r., 3.12.2017 r., 3.12.2017 r. - 10.01.2018 r., 11.01.2018 r. - 4.02.2018 r., 4.02.2018 r. - 02.03.2018 r., 2.03.2018 r. - 14.04.2018 r., 14.04.2018 r. - 4.05.2018 r., 4.05.2018 r. - 26.05.2018 r."

Pismem z dnia 5 czerwca 2018 r. skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność MCS , domagając się zobowiązania strony przeciwnej do załatwienia wniosku z dnia 4 maja 2018 w zakresie nieudostępnionych informacji publicznych tj. wyciągu książek z pobytu na strzelnicy przy [...], od 1 marca 2015 r. zawierającego: okres, który opisuje dana książka, numer strony, datę pierwszego (górnego) wpisu na stronie o danym numerze. Skarga oparta została na zarzucie naruszenia przepisów :

- art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), w zakresie, w jakim przepis ten stanowi normatywną gwarancję prawa do informacji publicznej, poprzez nieuprawnione ograniczenie tego prawa,

- art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2014 r., poz. 782 ze zm.) w zakresie, w jakim przepis ten stanowi o tym, że udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, poprzez brak udostępnienia informacji publicznej we wskazanym terminie w zakresie wskazanym we wniosku.

Zdaniem skarżącego udzielona mu w dniu 30 maja 2018 r. informacja jest niepełna , gdyż nie przekazano mu informacji o tym, jaka jest data górnego wpisu na każdej ze stron danej książki.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej , podnosząc, że udzielił odpowiedzi na przedmiotowy wniosek w obszarze w jakim dotyczył on informacji publicznej. W pozostałym zakresie udzielono wnioskodawcy odpowiedzi, że wnioskowany zakres informacji nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy i tym samym nie podlega udostępnieniu, zwłaszcza, że – zdaniem organu - byłaby to informacja przetworzona.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018 , poz. 1302 ze zm .) – zwanej dalej p.p.s.a , kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów. Uwzględniając skargę na bezczynność sąd administracyjny zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa , o czym stanowi art. 149 §1 p.p.s.a. W tym zakresie stwierdzić należy, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w określonym w prawie terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub, gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże, mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności . Wniesienie skargi na bezczynność organu jest przy tym uzasadnione nie tylko w przypadku niedotrzymania terminu załatwienia sprawy, ale także w przypadku odmowy wydania aktu , mimo istnienia ustawowego obowiązku, choćby organ mylnie sądził, że załatwienie sprawy nie wymaga wydania aktu. Dla uznania bezczynności konieczne jest zatem ustalenie, że organ administracyjny zobowiązany był na podstawie przepisów prawa do wydania decyzji lub innego aktu albo do podjęcia określonych czynności. Innymi słowy bezczynność organu administracyjnego można najogólniej określić jako taki stan rzeczy, w którym zawisła przed organem sprawa nie została załatwiona, mimo upływu przewidzianych w przepisach prawa terminów, a organ nie podejmuje w tym zakresie żadnych działań.

Przechodząc od tych ogólnych uwag do realiów badanej sprawy stwierdzić należy ,że przedmiotem skargi jest prawo do informacji publicznej udzielanej na zasadach i w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej ( tj. Dz. U z 2016 r., poz.1764 .), zwanej dalej: u.d.i.p. . Powyższa ustawa w kompleksowy sposób reguluje procedurę dostępu do informacji publicznej, nie zawiera jednak przepisów, które dotyczyłyby bezczynności organu. Ustawa o dostępie do informacji publicznej, przewiduje, wymienione w art. 7 ust. 1 u.d.i.p. różne sposoby udostępniania. Jednym z nich jest udostępnianie informacji publicznej na wniosek, o czym stanowi art. 10 u.d.i.p. .

W kontrolowanej sprawie pozostaje poza sporem między stronami fakt ,że stosowny wniosek skarżący złożył , zaś adresat wniosku na przedmiotowy wniosek zareagował , wystosowaniem do skarżącego dwóch pism , a to z dnia 17 maja i 30 maja 2018 r. Analiza treści powyższych pism w kontekście złożonej przez stronę skargi na bezczynność organu wymaga stwierdzenia, że złożenie wniosku przez osobę wykonującą prawo do informacji nie nakłada na podmiot zobowiązany obowiązku automatycznego udostępnienia informacji, gdyż w pierwszej kolejności powinien on stwierdzić, czy jest on w posiadaniu wnioskowanej informacji , a następnie czy przepisy komentowanej ustawy znajdują zastosowanie w danej sytuacji. W przypadku pozytywnej odpowiedzi w dalszej kolejności podmiot zobowiązany powinien ocenić, czy nie zachodzą przesłanki ograniczające dostępność informacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. .

Mając na uwadze tak oznaczony przedmiot skargi zaakcentować należy , że w toku oceny zasadności skargi na bezczynność w sprawach z zakresu dostępu do informacji publicznej sąd administracyjny zobowiązany jest do ustalenia czy podmiot, do którego skierowano wniosek był zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej oraz czy dane, o które wnioskował podmiot informacyjnie zainteresowany , miały charakter informacji publicznej oraz czy żądanie wnioskodawcy zostało rozpatrzone w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami tj. w formie i w terminie wynikających z regulacji ustawowej. Powszechne prawo dostępu do informacji publicznej należy bowiem wyraźnie odróżnić od obowiązku udostępnienia tych informacji.

Oceniając zatem pod względem podmiotowym przedmiotowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej wskazać należy ,że stosownie do art. 4 ust. 1 i 2 u.d.i.p. podmiotami zobowiązanymi do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, a także organizacje związkowe i organizacje pracodawców reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2015 r., poz. 1240) oraz partie polityczne. Do wymienionego katalogu zaliczają się w szczególności podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego (art. 4 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p.).

Przy ocenie statusu skarżonego organu jako podmiotu zobowiązanego w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej w pierwszej kolejności odwołać się należy do Statutu MCS (zwanego dalej Statutem ),którego § 1 pkt 1 stanowi ,że jest on jednostką organizacyjną Gminy W. działającą w formie jednostki budżetowej . Z rozdziału 2 tegoż Statutu oraz § 5 pkt 1 i 2 Regulaminu Organizacyjnego organu wynika , że MCS realizuje między innymi zadania własne miasta Wrocławia w zakresie upowszechniania kultury fizycznej i sportu oraz udostępniania w sposób zorganizowany posiadanej bazy sportowej i rekreacyjnej zainteresowanym jednostkom i osobom. Stosownie do przepisu § 5 pkt 1 i § 7 pkt 1 omawianego Statutu , organem jednoosobowym, który kieruje jego działalnością i reprezentuje MCS na zewnątrz, jest dyrektor MCS . W świetle przywołanych regulacji nie ulega wątpliwości, że dyrektor MCS jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p.

Kolejno mając na uwadze ograniczenie badania merytorycznego sprawy , jakim niewątpliwie jest bezczynność organu, w badanej sprawie wymaga również wyjaśnienia kwestia oceny charakteru informacji, jakich udostępnienia domagał się skarżący , a więc stwierdzenia czy dane , o których mowa w przedmiotowym wniosku objęte są zakresem przedmiotowym ustawy o dostępie do informacji publicznej . Jest to niezbędne, aby stwierdzić, że podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej pozostaje w bezczynności .

W tym zakresie na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 1 u.d.i.p. każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjęto, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie realizowania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa (por. wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych w: Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt II SAB/Wa 85/07, Kielcach z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt II SAB/Ke 7/08 oraz Krakowie z dnia 30 stycznia 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 109/08). Ustawodawca w treści art. 6 u.d.i.p. zawarł przykładowy katalog kategorii informacji publicznych wskazując, że udostępnieniu podlegają informacje m.in.: o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., ich statusie prawnym, organizacji, organach i osobach sprawujących w nich funkcje, majątku którym dysponują, trybie działania w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki budżetowej i pozabudżetowej, prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach. Należy przy tym pamiętać, że powyższe wyliczenie ma charakter otwarty, na co wprost wskazuje użyty przez ustawodawcę w tym przepisie zwrot "w szczególności". Oznacza to, że udostępnieniu mogą podlegać także inne kategorie informacji publicznych, które nie zostały określone w powołanym przepisie. Wskazać również należy na pojęcie dokumentu urzędowego zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 6 ust. 2 u.d.i.p. , rozumiane jako treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwaloną i podpisaną w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowaną do innego podmiotu lub złożoną do akt sprawy.

Oceniając pod takim kątem żądanie objęte przedmiotowym wnioskiem w pierwszej kolejności przywołać należy przepisy ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji ( tj. Dz. U. z 2017 r. , poz.1839 ze zm. ) ,której art. 45 stanowi ,że broń palna oraz inna broń zdolna do rażenia celów na odległość może być używana w celach szkoleniowych i sportowych tylko na strzelnicach. Zasady funkcjonowania strzelnic zostały określone w rozdziale 4 cytowanej wyżej ustawy , której art. 46 ust.2 przewiduje ,że szczegółowe zasady bezpieczeństwa na strzelnicy określa regulamin strzelnicy. Jednocześnie w ust.3 art. 46 ustawy o broni i amunicji zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw wewnętrznych do określenia w drodze rozporządzenia , wzorcowego regulaminu bezpiecznego funkcjonowania strzelnic , uwzględniając warunki korzystania ze strzelnicy oraz sposób obchodzenia się z bronią i sposób zachowania się osób przebywających na strzelnicy. Przepisy powołanej wyżej ustawy o broni i amunicji nie zawierają legalnej definicji pojęcia strzelnicy i nie regulują też szczegółowo zasad funkcjonowania strzelnic . Wspomniana definicja znajduje się w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 marca 2000 r. w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic ( Dz. U. Nr 18 , poz.234) , którego § 2 pkt 1 określa strzelnicę jako obiekt przeznaczony do prowadzenia strzelań szkoleniowych , sportowych i rekreacyjnych oraz treningów strzeleckich . Załącznikiem do powyższego rozporządzenia jest wzorcowy regulamin bezpiecznego funkcjonowania strzelnic ( § 3 rozporządzenia ) , który w rozdziale 1 określa warunki korzystania ze strzelnicy . Przepis pkt 1 podpkt 3 omawianego załącznika przewiduje ,że prowadzący strzelanie między innymi prowadzi książkę rejestru pobytu na strzelnicy, w której zamieszcza się następujące dane:

a) imię i nazwisko korzystającego ze strzelnicy,

b) numer pozwolenia na broń oraz nazwę organu, który je wydał, albo adres korzystającego ze strzelnicy, jeśli nie posiada on pozwolenia na broń,

c) oświadczenie korzystającego ze strzelnicy o zapoznaniu się z regulaminem strzelnicy i przepisami bezpieczeństwa, potwierdzone własnoręcznym podpisem.

Jak wynika z załącznika nr 4 do regulaminu organizacyjnego MCS , zawierającego wykaz obiektów zarządzanych przez MCS , strzelnica sportowa położona we W. przy [...] jest jednym z obiektów przy pomocy których organ realizuje swoje zadania . Regulamin bezpiecznego funkcjonowania strzelnicy , zlokalizowanej w kompleksie Stadionu [...] przy [...] we W. , w rozdziale 1 określającym warunki korzystania z tej strzelnicy w odniesieniu do obowiązków prowadzącego strzelanie kreuje te same obowiązki , o których mowa w cytowanym wyżej wzorcowym regulaminie bezpiecznego funkcjonowania strzelnic . W tym zakresie wspomniany regulamin organizacyjny strzelnicy identycznie formułuje obowiązek prowadzenia książki rejestru pobytu na strzelnicy i określa zakres danych jakie powinny być w niej umieszczone.

Z dołączonych przez organ - na żądanie Sądu - oryginałów książek rejestru pobytu na strzelnicy ( w ilości 28 ), będących załącznikiem do regulaminu bezpiecznego funkcjonowania strzelnicy zlokalizowanej w kompleksie Stadionu [...] przy [...] we W. ,obejmujących okres od 9 kwietnia 2016 r. do 28 czerwca 2018 r. ,wynika, że zawierają one od 200 do 700 wpisów w zależności od okresu , który obejmuje dana książka. Z tytułowej strony każdej książki rejestru pobytu na strzelnicy dodatkowo wynika, że wpis do niniejszej książki jest obowiązkowy dla wszystkich osób przebywających na strzelnicy. Przy czym poszczególne dane , o których mowa zarówno we wzorcowym regulaminie bezpiecznego funkcjonowania strzelnic , jak i regulaminie bezpiecznego funkcjonowania strzelnicy położonej przy ul. [...] we W. , we wskazanych wyżej księgach sporządzone zostały własnoręcznym pismem osób korzystających z tej strzelnicy i stanowią dane osobowe tych osób oraz ich oświadczenia wiedzy w zakresie posiadanego zezwolenia na broń i zapoznania się z regulaminem strzelnicy.

Z analizy zarówno charakteru jak i treści prowadzonego rejestru osób korzystających ze strzelnicy , wynika w sposób nie budzący wątpliwości ,że wspomniane księgi pobytu nie mają waloru dokumentu urzędowego w rozumieniu art.6 ust.2 u.d.i.p.

W tym miejscu na tle rozwiązań przyjętych w ustawie o dostępie do informacji publicznej stwierdzić należy ,że katalog uprawnień przysługujących jednostce informacyjnie zainteresowanej obejmuje również prawo wglądu do dokumentu , o czym stanowi przepis art.3 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p. Zauważyć jednak należy, że ustawodawca w art. 3 ust.1 pkt 2 u.d.i.p. nie posługuje się prawną konstrukcją " wglądu do dokumentu" , lecz pojęciem " wglądu do dokumentów urzędowych". A tym samym konkretyzuje uprawnienie podmiotu informacyjnie zainteresowanego do wglądu nie do każdego z możliwych dokumentów , ale wyłącznie do dokumentu urzędowego , zdefiniowanego ustawowo w art.6 ust.2 u.d.i.p. na potrzeby realizacji prawa dostępu do informacji publicznej. Zaakcentować w tym miejscu również należy ,że informacją publiczną jest nie tylko treść dokumentu urzędowego , ale również jego postać . Dlatego też w sytuacji, gdy żądanie wniosku dotyczy udostępnienia dokumentu urzędowego , a nie wyłącznie informacji o jego treści, udostępnienie dokumentu , który zwykle stanowi kserokopię oryginału , w większości przypadków czyni zadość temu żądaniu. Wprawdzie źródłem ( nośnikiem) informacji może być również inny niż urzędowy dokument , znajdujący się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego . W takiej sytuacji dostęp nie musi w żaden sposób wiązać się z wglądem do dokumentu poprzez udostępnienie jego np. skanu , lecz może przyjmować postać informacji o sferze faktów wynikających z tych dokumentów.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w analizowanym przypadku. W odpowiedzi organu z dnia 30 maja 2018r. na przedmiotowy wniosek , skarżący uzyskał informacje wynikające z książek pobytu na strzelnicy , a nie wyciąg z tych książek . Wszelkiego rodzaju rejestry ewidencjonujące korzystanie z obiektów użyteczności publicznej , w tym przypadku strzelnicy prowadzonej przez jednostkę organizacyjną gminy , są nośnikiem informacji o charakterze wewnętrznym, ewidencyjnym , porządkowym. Dane w nich zawarte dotyczą personaliów i innych danych osób z poza organu , nie noszą więc znamion tzw. wiedzy publicznej i tym samym nie mają waloru informacji publicznej . Książka pobytu na strzelnicy nie stanowi bowiem rejestru , o którym mowa w art. 6 ust.1 pkt 3 lit.f u.d.i.p. Wprawdzie prowadzenie książki rejestru pobytu na strzelnicy - dla potrzeb zachowania bezpieczeństwa i porządku na strzelnicy - wymagane jest przepisami prawa , lecz książka ta w zakresie danych w niej uwidocznionych nie zawiera żadnej informacji o sprawach publicznych . Takiej informacji nie stanowi również układ strony graficznej poszczególnej strony tej książki , numer strony i początkowa liczba porządkowa pierwszego wpisu na każdej karcie książki pobytu na strzelnicy . Wspomniane dane nie stanowią także o sposobie realizacji zadań publicznych przez MCS i nie odnoszą się do publicznej sfery działania organu . Dlatego też dane , których dotyczy przedmiotowy wniosek w zaskarżonej skargą części nie są objęte zakresem przedmiotowym ustawy o dostępie do informacji.

Natomiast w sytuacji, gdy żądana informacja jest kwalifikowana jako informacja ,w odniesieniu do której nie ma zastosowania ustawa o dostępie do informacji publicznej , załatwienie zgłoszonego we wniosku żądania następuje w drodze pisma informacyjnego , które jest właściwą proceduralnie formą działania podmiotu zobowiązanego . Powyższemu obowiązkowi organ zadość uczynił , wystosowując do wnioskodawcy pismo z dnia 17 maja 2018r.

Stwierdzenie powyższego oznacza ,że skarga przedstawia się jako bezzasadna , co obligowało Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu do jej oddalenia na podstawie art.151 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt