Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Protokolant Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 25 października 2012 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w L. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji; III. zasądza od Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w L. na rzecz skarżącego M. J. kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...], nr [...] Rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. W. w L., (dalej: Rektor PWSZ w L.), na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) w związku z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po wniosku M. J. (zwanego dalej skarżącym) o ponowne rozpatrzenie sprawy, z dnia 10 marca 2012 r. o udzielenie informacji publicznej, utrzymał w mocy decyzję z dnia [...], nr [...] odmawiającą udzielenia informacji publicznej w zakresie stanowiącym informację przetworzoną.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 19 stycznia 2009 r. skarżący złożył wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczący wynagrodzenia mgr J. S. - Kanclerza Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. W. w L. Wnioskodawca wystąpił o "podanie wartości brutto wynagrodzenia za poszczególne miesiące: kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2008 roku.", z uwzględnieniem następujących składników: wysokości wynagrodzenia zasadniczego; wysokości dodatku funkcyjnego; wysokości dodatku senackiego przyznanego zgodnie z uchwałą nr 111/71 z dnia 17 października 2007 r. Senatu PWSZ w L. w sprawie przeznaczenia dodatkowych środków na zwiększenie wynagrodzeń i ustalenie zasad ich podziału dla pracowników PWSZ, zmienioną uchwałą nr 111/83 z dnia 22 stycznia 2008 r.; wysokości premii przyznanej zgodnie z zarządzeniem nr 68/07 Rektora PWSZ im. W. w L. z dnia 12 listopada 2007 r.

Odpowiadając na powyższe, udzielono informacji dotyczącej wysokości brutto: wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego, dodatku senackiego, a także wyjaśniono, że premia w wyżej wymienionych miesiącach wypłacana była zgodnie z § 3 ust. 3 lit. a) i ust. 5 lit. a) zarządzenia nr 68/07 Rektora PWSZ im. W. w L. z dnia 12 listopada 2007 r. w sprawie ustalenia zakładowego regulaminu premiowania dla pracowników niebędących nauczycielami akademickimi - w wysokości od 75% do 85% wynagrodzenia zasadniczego. Wskazano, że szczegółowe zestawienie kwoty brutto premii w rozbiciu na poszczególne miesiące stanowi informację przetworzoną i wezwano wnioskodawcę do wykazania powodów, dla których spełnienie tego żądania jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Poinformowano wnioskodawcę, że informacja o wypłacanej premii stanowi iloczyn podanej procentowej premii i wynagrodzenia zasadniczego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Skarżący w piśmie z dnia 9 marca 2009 r. jako powody dla których spełnienie jego żądania jest szczególnie istotne dla interesu publicznego podał: "...środki jakimi dysponuje PWSZ w L. przeznaczane na premie, oraz dodatki senackie tak samo jak wynagrodzenia i dodatki funkcyjne stanowią środki publiczne, a w związku z powyższym, każdy obywatel ma prawo wiedzieć w jaki sposób, na jakie cele oraz w jakiej wysokości są wydatkowane. Instytucja publiczna ma obowiązek oszczędnie gospodarować finansami publicznymi, dlatego opinia publiczna ma prawo wiedzieć, czy środki przeznaczane na wynagrodzenia są wydatkowane zgodnie z polityką gospodarności. Dopóki nie wiadomo jakie kwoty przeznaczane są na wynagrodzenia w postaci premii oraz dodatku senackiego nie można jednoznacznie stwierdzić czy faktycznie jest mowa o prawidłowym gospodarowaniu środkami publicznymi."

Zdaniem Rektora PWSZ w L. powyższa argumentacja nie stanowi wykazania szczególnie istotnego powodu, dla których spełnienie żądania skarżącego jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Skarżący w następnym piśmie podtrzymał swoją argumentację, zaznaczając że w przypadku jej odrzucenia wnosi o udostępnienie kserokopii wyciągów bankowych, potwierdzających wypłatę premii za wskazane wyżej okresy, która to czynność nie wymaga przetworzenia. Prośba dotycząca udostępnienia kserokopii wyciągów bankowych potwierdzających wypłatę premii Kanclerza nie mogła być spełniona, ponieważ wyciągi bankowe nie zawierają takiej informacji, w związku z powyższym ponownie poproszono wnioskodawcę o wykazanie powodów, dla których spełnienie tego żądania jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Zdaniem Rektora, argumentów skarżącego nie można uznać za szczególną potrzebę, dla których spełnienie tego żądania jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, ponieważ na podstawie wysokości jednego składnika wynagrodzenia nie można ocenić prawidłowego gospodarowania finansami publicznymi. Tym bardziej, że skarżący tak jak każdy obywatel, ma możliwość wglądu w przepisy, zamieszczone na stronie internetowej PWSZ w L. w BIP, regulujące zasady wypłacanych dodatków i premii.

Ponadto udzielenie informacji o treści i w formie wnioskowanej może prowadzić do naruszenia dóbr osobistych Kanclerza PWSZ w L. J. S. w postaci prawa do zapewnienia bezpieczeństwa poprzez zachowanie w poufności informacji o jego stanie majątkowym (poza danymi dostępnymi zgodnie z treścią danych upublicznionych w aktach i dokumentach wskazanych w niniejszej decyzji). W efekcie informacje takie, mające cechy informacji przetworzonych z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu decyzji nie mogą zostać udostępnione przez PWSZ w L. jako że w okolicznościach faktycznych sprawy ich udostępnienie należy uznać za sprzeczne z treścią art. 30 pkt 4) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

Dalej wskazano, ze skarżący złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Rektor PWSZ w L. wezwał skarżącego do usunięcia braków formalnych wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, tj. doręczenie następujących dokumentów: oryginału pełnomocnictwa do działania w imieniu podmiotu pn. Legnickiej Lokalnej Grupy Obywatelskiej stosownie do treści art. 33 § 3 k.p.a., złożenia dokumentu określającego sposób reprezentacji podmiotu: L. Lokalna Grupa Obywatelska z siedzibą w L. stosownie do treści art. 30 § 1 i 3 k.p.a.

Skarżący nie doręczył w ustawowym terminie wskazanych dokumentów, pomimo powoływania się na L. Lokalną Grupę Obywatelską. W piśmie z dnia 2 lipca 2009 r. oświadczył, że w niniejszym postępowaniu występuje na podstawie art. 29 k.p.a. jako osoba fizyczna. Natomiast L. Lokalna Grupa Obywatelska jest instytucją, a raczej identyfikatorem adresu do kontaktu dla instytucji doręczającej korespondencję, gdyż w miejscu wskazanym do doręczeń nie jest wyodrębniony numer lokalu.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy w dniu 8 lipca 2009 r. Rektor PWSZ w L. wydał decyzję nr [...], w której rozstrzygnął o pozostawieniu sprawy bez rozpoznania, z uwagi na nieuzupełnienie przez skarżącego braków formalnych wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Na powyższą decyzję skarżący wniósł skargę z dnia 17 sierpnia 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 24 listopada 2010 r. (sygn. akt sprawy IV SAA/Vr413/09) uchylił zaskarżoną decyzję.

Od powyższego wyroku organ złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który to wyrokiem z dnia 2 lutego 2011 r. ( sygn. akt sprawy I OSK 373/11) oddalił przedmiotową skargę kasacyjną nakazując organowi dokonanie ponownej oceny decyzji I instancji i samodzielne podjęcie decyzji w przedmiotowej sprawie.

Wskazano, że wydane w przedmiotowej sprawie wyroki WSA oraz NSA nie odnosiły się ad meritii zapadłego rozstrzygnięcia organu, a jedynie wskazywały na jego niewłaściwą formę prawną.

Organ przeprowadził zatem postępowanie oraz dokonał analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie znajdując podstaw prawnych i faktycznych do udostępnienia stronie postępowania informacji publicznej w szerszym niż to miało miejsce zakresie.

Żądane informacje - zestawienie kwoty brutto premii w rozbiciu na poszczególne miesiące stanowią, zdaniem organu, informację przetworzoną i nie mogą zostać udostępnione wobec nie wskazania przez stronę postępowania uzasadnionych powodów, dla których spełnienie tego żądania jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

W niniejszej sprawie należało również, jak wskazywał uprzednio organ zwrócić uwagę na zastosowanie ustawy o ochronie dóbr osobistych i płynących z niej obowiązków dla organu, jako lex specialis wobec ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Po zapoznaniu się z rozstrzygnięciem organu skarżący złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniósł, że żądana informacja, choć ma cechy informacji przetworzonej, to takiej informacji nie stanowi gdyż żądane dane wystarczy przepisać z dokumentów będących w posiadaniu organu. Skarżący zarzucił, że organ część danych dotyczących składników wynagrodzenia udostępnia ("dodatek senacki") natomiast odmawia udostępnienia innych danych dotyczących wynagrodzenia. Skarżący nie zgodził się przy tym z argumentacja organu, że udostępnienie żądanych informacji może naruszać dobra osobiste Kanclerza PWSZ w L. gdyż kanclerz pełni funkcję publiczną i zarobki jego w związku z tym podlegają ujawnieniu.

Organ ponownie przeprowadził postępowanie zainicjowane tymże wnioskiem strony, nie znajdując jednakże podstaw do zmiany przedmiotowej decyzji z dnia [...] i z uwagi na brak nowych okoliczności i argumentów we wniosku strony, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W skardze na decyzję Rektora PWSZ w L. skarżący wniósł jej uchylenie i orzeczenie, czy żądana informacja w zakresie wynagrodzenia brutto przyznanego dla stanowiska Kanclerza PWSZ w L. za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2008 r., zgodnie z zarządzeniem nr [...] Rektora PWZS z dnia 12 listopada 2007 r. stanowi informację publiczną przetworzoną. Wniósł również, w przypadku orzeczenia, iż żądana informacja stanowi informację publiczną, zobowiązanie PWSZ w L. do wydania żądanej informacji przetworzonej; w przypadku orzeczenia, iż jest to informacja publiczna przetworzona, orzeczenie, czy przedstawiona przez skarżącego argumentacja jest wystarczająca w celu wydania żądanej informacji publicznej przez PWSZ w L.

W uzasadnieniu skargi skarżący przedstawił spór toczący się między stronami od 2009 r. Podniósł, że w świetle obowiązujących przepisów Rektor PWSZ w L. jest zobowiązany do udostępnienia żądanej informacji bez względu na fakt czy jest ona tylko informacją publiczną, czy też informacją publiczną przetworzoną. Zdaniem skarżącego, skoro ustawodawca zawarł w ustawie o szkolnictwie wyższym zapis, że w przypadku uczelni publicznej wynagrodzenia kanclerza są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych, to art. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej dotyczący informacji przetworzonej nie stanowi ograniczenia udostępnienia przedmiotowych informacji. Żądanie omawianej informacji nie wymaga zatem wykazania istotnego interesu publicznego, o którym mowa w art. 3 ustawy o informacji publicznej. Zamierzeniem ustawodawcy wobec tego było aby wynagrodzenia ( w tym również premie jako składnik wynagrodzenia) wskazanych osób były jawne bez względu na sposób na sposób czy formę jaką trzeba przyjąć w celu ich udostępnienia.

Skarżący powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne podniósł, że PWSZ w L. jest instytucją publiczną, co oznacza, że jest zobowiązana do udostępnienia informacji publicznej albowiem wynagrodzenia pochodzą ze środków publicznych. Ponadto osoba zatrudniona na stanowisku Kanclerza PWSZ w L., w rozumieniu przepisów art. 115 § 13 pkt 6 kodeksu karnego jest funkcjonariuszem publicznym i w związku z tym wynagrodzenie tej osoby podlega ujawnieniu.

W końcowej części skargi skarżący powtórzył zarzut wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy odnośnie postępowania organu, który jedne dane dotyczące składników wynagrodzenia udostępnia natomiast innych składników tego wynagrodzenia odmawia udostępnić i w obu tych przypadkach powołuje jednakową argumentację.

W odpowiedzi na skargę Rektor PWSZ w L. wniósł o oddalenie skargi powołując się na argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do zarzutów skargi wskazano, że skarżący nie podniósł w niej nowych argumentów. Podniesiono jednocześnie, że przedmiotem żądania skarżącego była kwota premii brutto Kanclerza, a taka informacja jest informacją przetworzoną. Organ udostępnił skarżącemu te informacje, które nie były informacjami przetworzonymi (dodatek senacki podlegał ujawnieniu, gdyż został określony w kwocie 4 000 zł brutto). Dokumenty wewnętrzne Uczelni wskazują jednoznacznie, że sytuacja prawna dotycząca premii Kanclerza ma się odmiennie aniżeli podstawa prawna dodatku senackiego. Co prawda obydwa składniki wynagrodzenia przyznawane są na podstawie dokumentów wewnętrznych Uczelni, jednakże podstawa do wyliczenia premii wskazywana jest - zarówno w zarządzeniu Rektora jak i jego pismach przyznających premię za kolejne miesiące - jedynie procentowo. Zatem kwota brutto premii stanowi informację przetworzoną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga jest zasadna.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że informacja o wysokości premii przyznanej Kanclerzowi PWSZ w L. w miesiącach: kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2008 r. stanowi informację publiczną, która nie wymagała potwierdzenia wobec czego odmawiając jej udostępnienia zobowiązany naruszył przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 6 powoływanej ustawy przez informację publiczną rozumie się każdą informację o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania tej informacji w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Informacje publiczne mogą być zatem informacjami prostymi czyli dokumentami dostępnymi bez wykazania zasadności uzyskania takiej informacji ze względu na szczególną istotność dla interesu publicznego lub informacjami przetworzonymi, gdzie już tego rodzaju dodatkowymi argumentami trzeba wykazać. Ustawa nie określa pojęcia definicji informacji przetworzonej, jednak zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym, informacją taką jest informacja, na którą składa się pewna suma informacji publicznej prostej, dostępnej bez wykazywania przesłanki interesu publicznego. Ze względu jednak na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej, nawet o prostym charakterze może wiązać się z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem. Takie zabiegi czynią te informacje, informacjami przetworzonymi, których udzielenie jest skorelowane z potrzebą wykazania przesłanki interesu publicznego. Poglądy judykatury podziela literatura. Za informację przetworzoną należy uważać taką informację, do której wytworzenia konieczne było intelektualne zaangażowanie podmiotu, jego pracowników przygotowujących informację, a nie ma możliwości dokonania przez żądającego samodzielnej interpretacji oraz oceny. Dlatego też za przetworzenie należy uznać takie działania, które nie przybierają postaci wyłącznie technicznego przeniesienia danych. A contrario, słuszne jest przyjęcie, że jako przetworzenie należy rozumieć odpowiednie zestawienie konkretnych danych z określonego okresu, przybierając postać różnego rodzaju porównań, ostatecznych wyliczeń, odniesień do innych okresów itp. (M. Jabłoński, K. Wygoda, ustawa o dostępie do informacji publicznej, Komentarz, Wrocław 2002 s. 33). Przedstawioną tezę doprecyzowuje H. Izdebski. Jego zdaniem "przetworzenie informacji jest jednoznaczne z koniecznością odpowiednego zestawienia informacji samodzielnego ich zredagowania, związanego z koniecznością przeprowadzenia przez zobowiązany podmiot czynności analitycznych, których końcowym efektem jest dokument pozwalający na dokonanie przez jednostkę samodzielnej interpretacji i oceny (H. Izdebski, ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, Komentarz (w.) H. Izdebski (red.). Dostęp do informacji publicznej – wdrażanie ustawy, Warszawa 2001, s. 31).

W tej sytuacji gdy podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej nie dysponuje w dniu złożenia wniosku gotową informacją, a jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności polegających np.: na sięgnięciu do dokumentacji źródłowej, wtedy wytworzenie dokumentu wskazywać będzie na proces jej przetworzenia. Wówczas żądana informacja będzie miała charakter informacji przetworzonej tj. takiej, która co do zasady wymaga dokonania stosownych analiz, obliczeń, zestawień statystycznych połączonych z zaangażowaniem w ich pozyskanie określonych środków osobowych i finansowych (por. wyroki WSA w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1048/07, z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 112/07, z dnia 17 maja 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 481/05). W konsekwencji uznać należy, że "(...) informacją prostą jest informacja, której zasadnicza treść nie ulega zmianie przed jej udostępnieniem. Natomiast informacja przetworzona jest jakościowo nową informacją nie istniejącą dotychczas w przyjętej ostatecznie treści i postaci, chociaż jej źródłem są materiały znajdujące się w posiadaniu zobowiązanego" wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt I OSK 1870/10).

Skarżący zwrócił się do rektora PWSZ w L. pismem z dnia 19 stycznia 2009 r. o informację dotyczącą wartości wynagrodzenia brutto przyznanego dla S. K. za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec 2008 z uwzględnieniem składników: wysokości wynagrodzenia zasadniczego, wysokości dodatku funkcyjnego, wysokości dodatku senackiego, wysokości premii.

Na żądanie to zobowiązany udostępnił informację o wysokości wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego, dodatku senackiego. Zaskarżoną decyzją natomiast odmówił udostępnienia informacji w przedmiocie wysokości premii, przyjmując, iż stanowi ona informację przetworzoną, a do jej udostępnienia należy dowieść, że jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego a czego skarżący nie wykazał.

Stanowisko to jest błędne.

Żądanie skarżącego było wyrażone w sposób jasny: oczekiwał on udostępnienia informacji o wysokości premii (do tego też sprowadzać się będą dalsze rozważania Sądu skoro informację w pozostałym zakresie uprawniony uzyskał) za m-c kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2008 r.

Niezrozumiała jest zatem argumentacja zobowiązanego, który stwierdził, że szczegółowe zestawienie kwoty brutto premii w rozbiciu na poszczególne miesiące stanowi informację przetworzoną wobec czego skarżący winien być wykazać powody szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Niezależnie od tego należy stwierdzić, iż żądał on udostępnienia informacji o kwotach premii uzyskanych przez Kanclerza PWSZ w L. w powyższych okresach, a nie zasad ich przyznawania. Tymczasem w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji motywowano, że "premia ta była udzielona w wysokości od 75% do 85% wynagrodzenia zasadniczego" oraz że "informacja o wypłaconej premii stanowi iloczyn podanej procentowej premii i wynagrodzenia zasadniczego zgodnie z obowiązującymi przepisami". Informacja tego rodzaju nie może też być uznana za wystarczającą odpowiedź na wniosek skarżącego. Można tu wskazać nadto, że jeśli zobowiązany miał wątpliwości co do istoty wniosku w szczególności co do sprecyzowania żądania przez skarżącego to należało zwrócić się o jego skonkretyzowanie. Jeśli bowiem premia ta była przyznawana co miesiąc nie ma wątpliwości, że o te kwoty skarżącemu chodziło (por. oświadczenie przed Sądem). Jeśli natomiast premia ta nie była przyznawana miesięcznie, a jednorazowo np.: kwartalnie, półrocznie, czy rocznie to skarżący winien oświadczyć się czy żąda udostępnienia informacji o premiach przyznanych za te dłuższe okresy czasu, czy też żąda by je "podzielić" na miesiące wskazane we wniosku.

Niezależnie od tego niemożność udostępnienia informacji o wysokości premii przyznanej kanclerzowi szkoły motywowano w zaskarżonej decyzji przepisami ustawy o ochronie dóbr osobistych. Jednakże ani konkretnego przepisu tej ustawy, ani też dokładnego jej brzmienia nie podano. Nie sposób odnieść się do tego jaka konkretnie konstrukcja prawna miałaby w tym przypadku zastosowanie, i z jakiego aktu prawnego należałoby ją wywodzić. Można wprost stwierdzić, że w systemie prawa nie sposób znaleźć takiego aktu, który zatytułowany został jako ustawa o ochronie dóbr osobistych. Uszczegółowienie tego zaś jest tym bardziej nieodzowne, że przecież wysokość wynagrodzenia kanclerza jego dodatku funkcyjnego jak i dodatku senackiego została potraktowana przez podmiot zobowiązany jako dostępna informacja publiczna i wniosek skarżącego załatwiono pozytywnie.

Wreszcie za przyczynę odmowy uznano, iż skarżący nie uzasadnił swego żądania względami określonymi w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy tj. szczególnej istotności dla interesu publicznego.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym w tej kwestii stwierdzono, że przesłanka "szczególnej istotności dla interesu publicznego" określona w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. należy uznać za wypełnioną w takiej sytuacji, w której pozyskanie określonej informacji i jej upublicznienie leży w interesie nie tylko wnioskodawcy, ale także innych obywateli" (wyrok NSA z dnia 2011.12.07, sygn. akt I OSK 1505/11 LEX nr 1134288).

Za sprawę szczególnie istotną dla interesu publicznego należy uznać taką, która – ze względu na rodzaj, czas, miejsce, sposób okoliczności rozstrzygania i późniejszej realizacji – w istotnym zakresie wpływa lub może wpływać na wykonanie przez podmioty władzy publicznej ich uprawnień i obowiązków.

Dla dokonania oceny, czy istnieje "ważny interes społeczny" ma znaczenie nie tylko intencja wnioskodawcy i wskazany przez niego cel, lecz także istota i charakter żądanej informacji (wyrok WSA w Warszawie z dnia 2010-11-23 sygn. akt II SA/Wa 927/10).

Odmowa udostępnienia informacji przetworzonej z uwagi na brak interesu publicznego może nastąpić jedynie w przypadku wykazania przez podmiot zobowiązany do jej udostępnienia, iż uzyskanie takiej informacji nie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego" (wyrok NSA z dnia 2011-08-09 sygn. akt I OSK 976/11, LEX nr 1068556).

Zapatrywania w tej mierze wyrażane w orzecznictwie skład orzekający Sądu w pełni podziela wobec czego oceną prawną tej przesłanki udostępnienia informacji publicznej powinien się również kierować podmiot zobowiązany.

To oznacza, iż argumentacja skarżącego ewentualnie konkretyzującego na żądanie tego podmiotu wspomniana przesłanka powinna być oceniana przez pryzmat przytoczonego wywodu. Wskazanie to miałoby jednakże zastosowanie w sytuacji gdyby po ewentualnym uszczegółowieniu wniosku przez skarżącego okazało się ponad wszelką wątpliwość, że informacja publiczna o jaką wystąpił on ma charakter informacji publicznej przetworzonej. Reasumując: zaskarżona decyzja i decyzja ją poprzedzająca narusza przepisy cytowanej ustawy a w szczególności art. 10 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy. Pierwszy z tych przepisów stanowi, iż informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniania na wniosek, drugi natomiast, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do: uzyskania informacji publicznej w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Naruszenie tych przepisów mogło mieć istotny, wpływ na wynik sprawy to też na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) – dalej p.p.s.a Sąd, orzekł jak w sentencji wyroku. Jednocześnie w myśl art. 141 § 4 p.p.s.a. powyższe wywody Sądu powinien traktować podmiot zobowiązany jako wskazania co do dalszego postępowania posądowego w sprawie.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.