drukuj    zapisz    Powrót do listy

6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami, Inne, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono zażalenie, I OZ 79/08 - Postanowienie NSA z 2008-02-20, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OZ 79/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-02-20 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-01-31
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Marek Stojanowski /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
III SA/Łd 525/07 - Wyrok WSA w Łodzi z 2008-10-01
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 199, art. 214 § 1 i § 2 , art. 220 § 1 i § 3, art. 245 , 246 § 1 pkt 2, art 184 w zw z art 197
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 1993 nr 61 poz 284 art. 6
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2.
Dz.U. 1997 nr 78 poz 483 art. 45 ust 1, art. 77 ust 2
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2008r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ł. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 listopada 2007r., sygn. akt III SA/Łd 525/07 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi Ł. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy do czasu złożenia egzaminu sprawdzającego kwalifikacje postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

W wykonaniu zarządzenia z dnia 31 lipca 2007r., wezwano Z. D. (pełnomocnika Ł. D.) do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy do czasu złożenia egzaminu sprawdzającego kwalifikacje - w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwano także pełnomocnika do złożenia pełnomocnictwa.

W wyznaczonym terminie pełnomocnik złożył stosowne pełnomocnictwo oraz wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, który jednak nie zawierał danych o stanie majątkowym skarżącego. W związku z tym wezwano pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy - pod rygorem 7 dni pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy. Skarżący jednak nie zastosował się do zarządzenia Sądu.

Postanowieniem z dnia 3 października 2007r. referendarz sądowy Sądu Administracyjnego w Łodzi odmówił Ł. D. przyznania prawa pomocy.

Na to postanowienie pełnomocnik skarżącego złożył sprzeciw, w związku z czym zaistniała sytuacja określona w art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 listopada 2007r., sygn. akt III SA/Łd 525/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił Ł. D. przyznania prawa pomocy, wskazując, że ze złożonego przez skarżącego formularza nie wynika, jaka jest jego sytuacja finansowa i czy jest w stanie ponieść koszty postępowania.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył pełnomocnik skarżącego podnosząc merytoryczne kwestie związane ze skargą na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy do czasu złożenia egzaminu sprawdzającego kwalifikacje. Zażalenie stanowi także polemikę pełnomocnika z zasadnością wniesienia opłaty od tej skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

zgodnie z art. 199 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, strony obowiązane są ponosić koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wysokość oraz szczególne zasady pobierania wpisu określone zostały przez Radę Ministrów, w rozporządzeniu z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

Natomiast w myśl art. 214 § 1 i § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki.

Stosownie do art. 220 § 1 wskazanej ustawy, sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby uiścił opłatę w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd, o czym stanowi art. 220 § 3 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny pragnie wskazać, że w myśl art. 230 § 1 powołanej ustawy, od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami zaś, o których mowa w art. 230 § 1, są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania.

Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny pragnie podkreślić, że prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, która ma na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego, a tym samym realizację uprawnień wynikających z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku (Dz. U. z 1993roku, nr 61, poz. 284 ze zm.).

Prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym, o czym stanowi art. 245 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Prawo pomocy w zakresie częściowym, o którego przyznanie wnosił skarżący w niniejszej sprawie, obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części, albo tylko od wydatków, albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym (o co wnosił skarżący) następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Wskazać jednak należy, iż ograniczona ilość funduszy publicznych dostępna na udzielanie pomocy prawnej sprawia, że koniecznością systemu wymiaru sprawiedliwości jest przyjęcie procedury selekcji, a sposób, w jaki ta procedura funkcjonuje w poszczególnych sprawach, winien być pozbawiony arbitralności lub dysproporcjonalności i nie powinien rzutować na istotę prawa dostępu do sądu.

Obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy obciąża wnioskodawcę. Oznacza to, iż wnioskodawca powinien przedstawić dane dotyczące sytuacji rodzinnej i majątkowej, przemawiające za przyznaniem prawa pomocy. Informację składaną Sądowi należy podać w sposób pełny i rzetelny.

W niniejszej sprawie, skarżący był wzywany do nadesłania dodatkowego oświadczenia i stosownych dokumentów dotyczących jego sytuacji majątkowej, jednak nie zastosował się do wezwania Sądu.

W związku z tym, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi nie narusza obowiązującego prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny pragnie podkreślić, że niniejszym postanowieniem dokonano wyłącznie oceny prawidłowości zaskarżonego postanowienia z dnia 14 listopada 2007r., sygn. akt III SA/Łd 525/07, zatem merytoryczne kwestie dotyczące skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nie mogły być rozpoznane w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie przepisów art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt