Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sylwester Marciniak po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia E. S.A. w T. na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Gl 105/08 w zakresie wezwania do uzupełnienia wpisu sądowego w sprawie ze skargi E. S.A. w T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 15 listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie

I FZ 147/08

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Gl 105/08, w oparciu o art. 220 § 1 i § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) wezwano pełnomocnika E. S.A. w T. do uzupełnienia częściowo (w wysokości 500 zł) uiszczonego wpisu sądowego od skargi spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z 15 listopada 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym. Wysokość wpisu uzupełniającego określono na 1.500 zł, stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

W zażaleniu na powyższe zarządzenie spółka wniosła o jego uchylenie, gdyż od skargi na decyzję w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym należy jej zdaniem uiścić wpis stały w oparciu o § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia.

Spółka zarzuciła Sądowi I instancji naruszenie art. 231 p.p.s.a. oraz § 1 i § 2 ust. 3 pkt 12 wskazanego rozporządzenia poprzez przyjęcie, że skarga na decyzję utrzymującą w mocy decyzję organu podatkowego I instancji odmawiającą stwierdzenia nadpłaty podatku podlega wpisowi stosunkowemu, a nie stałemu.

Zdaniem skarżącej nie można przyjąć, iż spór w przedmiotowej sprawie dotyczy należności pieniężnej, a wpis stosunkowy może być pobierany wyłącznie od skarg na decyzje ustalające lub określające wysokość zobowiązania podatkowego. W ocenie skarżącej odmowa stwierdzenia nadpłaty nie jest decyzją, która ustala lub określa zobowiązanie podatkowe, bowiem ani nie nakłada na stronę zobowiązania pieniężnego, ani nie stwierdza, że takie zobowiązanie obciąża stronę.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 231 p.p.s.a. wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, w pozostałych sprawach zaś pobierany jest wpis stały.

Znaczne uproszczenie zastosowane w powołanym przepisie budzi poważne wątpliwości interpretacyjne. W pierwszej kolejności należy wskazać, że przedmiotem zaskarżenia w sprawach sądowoadministracyjnych nie są należności pieniężne, ale akty i czynności wymienione w art. 3 § 2 i 3 p.p.s.a. Z tego względu należy przyjąć, iż ustawodawca miał na myśli sprawy, w których przedmiotem zaskarżenia są akty lub czynności kreujące określoną należność pieniężną, bądź stwierdzające jej istnienie lub nieistnienie. Z powyższego przepisu wynika bez wątpienia, że zasadą w takich sprawach w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest pobieranie wpisu stosunkowego.

Uregulowanie zawarte w zdaniu pierwszym § 1 cytowanego rozporządzenia w sprawie wpisu lepiej oddaje istotę wpisu stosunkowego w sprawach rozpatrywanych przed sądem administracyjnym. W tym przepisie, określającym procentowo wysokość wpisu stosunkowego w zależności od wartości przedmiotu zaskarżenia, jest mowa o tym, że "wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem" (vide B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II.).

Spółka w zażaleniu powołała się na orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (postanowienie z 28 września 2006 r., sygn. akt II FZ 581/06 i postanowienie z 21 grudnia 2006 r., sygn. akt I FZ 551/06), jednak żadne z tych postanowień nie dotyczy kwestii wpisu od skargi na decyzję lub postanowienie w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty, czyli de facto należności pieniężnej, której stwierdzenia domaga się strona.

W niniejszej sprawie przedmiotem sporu - w pewnym uproszczeniu - jest nadpłata w podatku akcyzowym. Strona twierdzi, że należy jej się zwrot nadpłaconego podatku w kwocie 135.685 zł, natomiast organ podatkowy stoi na stanowisku, że podatek został słusznie zapłacony, a zwrot się nie należy. Istotą sprawy jest zatem stwierdzenie istnienia bądź nieistnienia należności pieniężnej w określonej wysokości (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 stycznia 2007 r., sygn. akt I FZ 644/06). Z tego względu konieczne jest uznanie, że w niniejszej sprawie od skargi spółki należny jest wpis stosunkowy, a jego wysokość wynika z § 1 pkt 4 cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów, zgodnie z którym w przypadku, gdy wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi powyżej 100.000 zł, wpis stosunkowy wynosi 1 % od tej wartości, nie mniej jednak niż 2.000 zł i nie więcej niż 100.000 zł. W przedmiotowej sprawie wpis należny od skargi wynosi 2.000 zł, słusznie więc wezwano stronę do uzupełnienia wpisu do właściwej wysokości ustalonej na podstawie przepisów o wpisie stosunkowym, a zatem zaskarżone zarządzenie nie narusza prawa.

Z uwagi na powyższe Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.