drukuj    zapisz    Powrót do listy

6559, Środki unijne, Zarząd Województwa, Stwierdzono przeprowadzenie oceny projektu w sposób naruszajacy prawo, III SA/Łd 655/19 - Wyrok WSA w Łodzi z 2019-10-29, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Łd 655/19 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2019-10-29 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2019-07-17
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Monika Krzyżaniak /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6559
Hasła tematyczne
Środki unijne
Sygn. powiązane
I GSK 2159/19 - Wyrok NSA z 2020-01-08
Skarżony organ
Zarząd Województwa
Treść wyniku
Stwierdzono przeprowadzenie oceny projektu w sposób naruszajacy prawo
Powołane przepisy
Dz.U. 2018 poz 1431 art. 61 ust. 1, art. 60, art. 67, art. 58 ust. 2 i 3, art. 61 ust. 8 pkt 1 lit. a
Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014- 2020.
Dz.U. 2018 poz 1302 art. 201 par. 1 i art. 205 par 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity
Dz.U. 1980 nr 9 poz 26 art. 24 par. 1 pkt 5, art. 24 par. 4
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego - t.j.
Sentencja

Dnia 29 października 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, , Protokolant Starszy sekretarz sądowy – Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2019 roku sprawy ze skargi "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na uchwałę Zarządu Województwa [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnej oceny formalnej projektu 1. stwierdza, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny; 2. przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa [...]; 3. zasądza od Zarządu Województwa [...] na rzecz "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z [...], wydaną na podstawie art. 41 ust. 1 i 2 pkt 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 512), art. 57 i art. 58 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014 - 2020 (Dz. U z 2018 r. poz. 1431 ze zm., dalej jako: "ustawa wdrożeniowa") Zarząd Województwa [...] w § 1 nie uwzględnił protestu złożonego przez [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] od negatywnej oceny formalnej projektu pn. "Budowa farmy fotowoltaicznej [...]" o nr [...], złożonego w ramach Konkursu zamkniętego dla naboru [...] wniosków o dofinansowanie projektów w ramach Osi Priorytetowej IV Gospodarka niskoemisyjna Działania IV. 1 Odnawialne źródła energii Poddziałania IV. 1.2 Odnawialne źródła energii RPO Województwa [...] na lata 2014 - 2020.

W uzasadnieniu uchwały w pierwszej kolejności odwołano się do treści art. 125 ust. 1, ust. 3 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 roku ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 2013 nr 347, str. 320; Dz. Urz. UE L 2015 nr 270, poz.1), a także do art. 9 ust.1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 2, art. 37 ust. 2, art. 41 ust. 1 ustawy wdrożeniowej.

Organ wskazał, że Regulamin Konkursu dla naboru nr [...] został przyjęty uchwałą nr 1146/17 Zarządu Województwa [...] z dnia 30 sierpnia 2017 roku i zmieniony uchwałami: nr 1571/17 z 7 listopada 2017 r., nr 562/18 z 17 kwietnia 2018 r. oraz nr 43/19 z dnia 15 stycznia 2019 r.

Z regulacji przyjętych w § 6 pkt 1 i pkt 3 Regulaminu Konkursu dla naboru nr [...] wynika, iż ocena projektów dokonywana jest przez Komisję Oceny Projektów (KOP) w oparciu o formalne i merytoryczne kryteria wyboru projektów, stanowiące załącznik nr 3 do Szczegółowego Opisu Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa [...] na lata 2014 - 2020, przyjętego uchwałą nr 103/16 Zarządu Województwa [...] z u 5 lutego 2016 roku w sprawie przyjęcia Szczegółowego Opisu Osi Priorytetowych RPO Województwa [...] na lata 2014 - 2020 oraz stanowiące załącznik nr IV do Regulaminu Konkursu nr [...].

W ramach konkursu dla naboru nr [...] [...] Sp. z o.o. złożyła w dniu 18 stycznia 2018 r. wniosek o dofinansowanie projektu o nr [...] pod nazwą "Budowa farmy fotowoltaicznej [...]".

W wyniku weryfikacji ww. wniosku pismem z dnia [...] spółka została poinformowana o negatywnej ocenie formalnej złożonego wniosku o dofinansowanie z uwagi na niespełnienie kryteriów formalnych: Zachowana jest spójność informacji między poszczególnymi elementami wniosku o dofinansowanie, Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi, Kwalifikowalność wydatków, Prawidłowość opracowanego montażu finansowego.

W dniu 25 kwietnia 2019 roku do Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa [...] na lata 2014 - 2020 (zwanej dalej IZ RPO WŁ) został złożony przez [...] Sp. z o.o. pisemny protest w związku z negatywną oceną formalną projektu nr [...].

Rozpatrując protest IZ RPO WŁ podniosła, iż w zakresie kryterium: Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi pismem z dnia 31.01.2019 r. wezwano Wnioskodawcę do skorygowania punktu IX formularza wniosku poprzez przeniesienie kosztów związanych z budową ogrodzenia, drogi dojazdowej i placu manewrowego do kosztów niekwalifikowalnych. W wyniku oceny skorygowanego wniosku KOP stwierdziła, że Wnioskodawca w punkcie IX formularza wniosku wykazał w/w pozycje po stronie wydatków niekwalifikowalnych, jednakże nie wykazał ich w punkcie XI ("Pomoc publiczna, pomoc de minimis"). Z uwagi na zapisy Instrukcji wypełniania wniosku o dofinansowanie stanowiące, że w przedmiotowym punkcie należy "wskazać wydatki projektu, które będą spełniały przesłanki pomocy publicznej oraz/lub będą stanowiły pomoc de minimis, jak również te wydatki, które nie będą objęte pomocą publiczną/pomocą de minimis (jeśli dotyczy)", KOP uznała, że nie zostało spełnione kryterium: Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi.

Z uwagi na brak Załącznika nr 10, KOP pismem z dnia 31.01.2019 r. wezwała Wnioskodawcę do uzupełnienia ww. dokumentu. W skorygowanym wniosku o dofinansowanie Wnioskodawca w ramach Załącznika nr 10 przedłożył dwa oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w których wskazano, iż prawo do dysponowania działkami o numerze 147/4, oraz 154/1 wynika z umowy dzierżawy nieruchomości z 02.01.2018 r. (zawartej na okres do 31.12.2047 r.) natomiast dla działki 151/1 - z Decyzji z [...], zezwalającej na lokalizację zjazdu z drogi powiatowej nr 2301E [...] - [...]. Jednocześnie do ww. oświadczeń nie dołączono wskazanych dokumentów, potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomościami. Mając na uwadze powyższe, oraz zapisy Instrukcji wypełniania wniosku o dofinansowanie stanowiące, że "dopuszcza się posiadanie ograniczonego prawa rzeczowego do nieruchomości; w sytuacji, w której Wnioskodawca posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowalne z tytułu innego niż własność, zobowiązany jest on przedłożyć kopię dokumentu potwierdzającego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W sytuacji, w której prawo do dysponowania nieruchomością wynika z umowy czasowej (np. umowa dzierżawy) zapisy tej umowy muszą umożliwiać zachowanie trwałości projektu" KOP w piśmie [...] z dnia [...] stwierdziła, że z uwagi na brak dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomością nie zostało spełnione kryterium: Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi.

W proteście złożonym w dniu 25 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem KOP. Odnośnie zarzutu nieuwzględnienia wydatków niekwalifikowanych w pkt. XI formularza wniosku stwierdził, że uwaga wskazana w piśmie wzywającym do korekty wniosku o dofinansowanie dotycząca "infrastruktury towarzyszącej w postaci ogrodzenia farmy fotowoltaicznej, budowy drogi dojazdowej i placu manewrowego, a także przewidywanych odbiorów energetycznych i budowlanych oraz uzyskania koncesji na sprzedaż energii elektrycznej" odnosiła się wyłącznie do pkt. IX formularza. Natomiast odnośnie zarzutu braku dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomością Wnioskodawca stwierdził, że z Instrukcji wypełniania wniosku wynika, iż obowiązkiem wnioskodawcy jest dołączenie oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane, złożonego pod rygorem odpowiedzialności karnej, natomiast jeżeli prawo to wynika ze stosunku zobowiązaniowego - z umowy czasowej (np. umowy dzierżawy) instrukcja nie nakłada na wnioskodawcę obligatoryjnego obowiązku przedłożenia takiej umowy, pozostawiając wnioskodawcy swobodną ocenę czy przedłoży taki dokument. W świetle powyższego Wnioskodawca nie zgodził się z oceną, że brak dołączenia dokumentów, potwierdzających treść złożonych oświadczeń o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a których przedłożenie nie jest obligatoryjne oraz do których przedłożenia wnioskodawca nie został wezwany stanowi podstawę negatywnej oceny w ramach kryterium Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi.

Po analizie dokumentacji IZ RPO WŁ odnosząc się do zarzutu nieuwzględnienia w pkt. XI formularza wniosku kosztów niekwalifikowalnych (a więc nieobjętych pomocą publiczną lub pomocą de minimis) potwierdziła, że powyższe było niezgodne z zapisami Instrukcji wypełniania wniosku o dofinansowanie, co oznacza, że kryterium zostało ocenione przez KOP w sposób prawidłowy. Jednakże z uwagi na fakt, że wszystkie koszty nieuwzględnione przez Wnioskodawcę w pkt. XI były kosztami niekwalifikowalnymi (a więc ich brak nie miał wpływu na poprawność obliczeń dotyczących kosztów kwalifikowanych i dofinansowania projektu stanowiącego pomoc publiczną i pomoc de minimis), oraz fakt, że w pkt. IX oraz XII formularza wniosku Wnioskodawca prawidłowo określił wysokość kosztów niekwalifikowalnych projektu IZ RPOWL stwierdziła, że powyższy błąd nie miał wpływu na poprawność obliczeń oraz nie uniemożliwiał dokonania poprawnej oceny merytorycznej całego projektu. Tym samym IZ RPO WŁ uznała protest Wnioskodawcy i stwierdziła, że w zakresie poprawności wypełnienia pkt. XI formularza wniosku odnośnie występowania w projekcie kosztów objętych/ nieobjętych pomocą publiczną lub pomocą de minimis projekt spełnia kryterium formalne: Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi.

Natomiast odnosząc się do zarzutu braku dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane IZ RPO WŁ nie przyjęła wyjaśnień Wnioskodawcy i podtrzymała decyzję KOP z dnia [...] o niespełnieniu przedmiotowego kryterium. IZ RPO WŁ nie zgodziła się ze stanowiskiem Wnioskodawcy i wskazała że zapisy instrukcji jednoznacznie wskazują, iż "w sytuacji, w której Wnioskodawca posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowalne z tytułu innego niż własność, należy przedłożyć kopie dokumentu potwierdzającego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane". Zapis stanowiący, że "Wnioskodawca może więc przedłożyć np. umowę najmu, której unormowanie pozwala na realizację projektu oraz zachowanie jego trwałości" należy odczytywać "całościowo" (tzn. Wnioskodawca może przedłożyć umowę najmu (lub jakiś inny dokument) potwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością), a nie jako pozostawienie do wyboru Wnioskodawcy czy chce on lub nie przedłożyć dokument potwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością.

Mając na uwadze powyższe IZ RPO WŁ stwierdziła, że w ramach dokumentacji aplikacyjnej Wnioskodawca nie przedłożył dokumentów potwierdzających jego prawo do dysponowania nieruchomościami położonymi na działkach nr 151/1, 147/4 oraz 154/1. Tym samym IZ RPO WŁ nie uwzględniła protestu [...] Sp. z o.o. w zakresie poprawnego wypełnienia załącznika nr 10 i podtrzymała decyzję KOP z dnia [...], iż w powyższym zakresie projekt nie spełnia kryterium Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi.

W zakresie oceny kryterium: Zachowana jest spójność informacji między poszczególnymi elementami wniosku o dofinansowanie IZ RPO WŁ wskazała, że pismem z 31.01.2019 r. wezwano Wnioskodawcę do ujednolicenia zapisów dotyczących nazw zadań oraz harmonogramu rzeczowego pomiędzy studium wykonalności (str. 6 i 29), a formularzem wniosku. W skorygowanym wniosku o dofinansowanie Wnioskodawca nie poprawił niespójności w zakresie harmonogramu realizowanych prac. Wobec powyższego KOP pismem z dnia [...], poinformowała Wnioskodawcę, że nie zostało spełnione kryterium: Zachowana jest spójność informacji między poszczególnymi elementami wniosku o dofinansowanie.

Odnosząc się do zarzutu nieskorygowania rozbieżności w zakresie harmonogramu realizowanych prac we wniosku o dofinansowanie, Wnioskodawca w złożonym proteście stwierdził, że zarówno w formularzu wniosku o dofinansowanie oraz w załączniku nr 1 - studium wykonalności zachowana została pełna spójność w zakresie zadań, poszczególnych kosztów oraz terminów ich ponoszenia. W dalszej części protestu wyjaśnił, że w ramach projektu wyodrębnione zostały 3 zadania: zadanie 1: prace przygotowawcze, zadanie 2 - budowa instalacji fotowoltaicznej, zadanie 3 - promocja i zarządzanie projektem. Natomiast w ramach poszczególnych zadań zostały wykazane ponadto konkretne koszty przy zachowaniu spójności we wniosku o dofinansowanie oraz studium wykonalności. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma żadnych wątpliwości, że zarówno w formularzu wniosku o dofinansowanie, jak i studium wykonalności użyto identycznych nazw poszczególnych zadań oraz identycznych nazw dla poszczególnych wydatków wyodrębnionych w ramach tych zadań. Wyjaśnił on, że w tabeli na stronie 6 studium wykonalności wskazał nazwy zadań, natomiast na stronie 29 w tabeli wykazał zadania oznaczając je numeracją rzymską, oraz w ramach poszczególnych zadań wykazał szczegółowo koszty oznaczając je cyfrą rzymską jako zadanie oraz cyfrą arabską jako koszt w ramach poszczególnych zadań.

Po analizie dokumentacji aplikacyjnej, pisma z negatywną oceną wniosku, korespondencji z Wnioskodawcą, oraz argumentów przedstawionych w proteście, IZ RPO WŁ stwierdziła, że KOP dokonała oceny projektu w sposób prawidłowy. Jednocześnie z uwagi na fakt, iż graniczne daty realizacji inwestycji (tj. data rozpoczęcia oraz daty rzeczowego i finansowego zakończenia realizacji projektu) są spójne pomiędzy formularzem wniosku, a studium wykonalności, a błędne przyporządkowanie miesięcy do kwartałów nie ma wpływu na merytorykę projektu i nie uniemożliwia dokonania prawidłowej oceny merytorycznej projektu IZ RPO WŁ uznała kryterium Zachowana jest spójność informacji między poszczególnymi elementami wniosku o dofinansowanie za spełnione.

W zakresie kryterium: Kwalifikowalność wydatków, Prawidłowość opracowanego montażu finansowego IZ RPO WŁ wskazała, że Wnioskodawca w studium wykonalności umieścił zapis, iż przy użyciu kalkulatora pomocy publicznej dla inwestycji posiadającej instalację referencyjną przyjęto ostateczną kwotę kosztów kwalifikowalnych netto, która wynosi 3 083 821,20 PLN. Jednocześnie z zapisów formularza wniosku wynikało, że kwota kosztów kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną wynosi 3 024 535,00 PLN. Dodatkowo w montażu finansowym w formularzu wniosku nie wskazano kosztów niekwalifikowalnych inwestycji. Wobec powyższego pismem z 31.01.2019 r. KOP wezwała Wnioskodawcę do korekty zapisów, oraz przedłożenia cytowanego przez Wnioskodawcę kalkulatora. Wnioskodawca w skorygowanym wniosku o dofinansowanie przedłożył stosowne dokumenty. Po ich zweryfikowaniu KOP stwierdziła, że w wydruku kalkulatora wskazano nakłady inwestycyjne w wysokości 3 890 435,00 PLN, co pozostawało w sprzeczności z informacjami przedstawionymi w punkcie IX formularza wniosku o dofinansowanie, w którym koszty kwalifikowalne wydatków objętych pomocą publiczną określono na poziomie 3 024 535,00 PLN. Tym samym KOP stwierdziła, że w wyniku błędnego uzupełnienia nakładów inwestycyjnych została przekroczona dopuszczalna wartość maksymalnej potencjalnej kwoty pomocy publicznej. Mając na uwadze powyższe KOP pismem z dnia [...] poinformowała Wnioskodawcę że nie zostało spełnione kryterium: Kwalifikowalność wydatków oraz Prawidłowość opracowanego montażu finansowego.

W proteście złożonym w dniu 25 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca stwierdził, że stanowisko wyrażone przez KOP w piśmie z [...] jest błędne. Zdaniem Wnioskodawcy w ramach kryterium "kwalifikowalność wydatków" ocenie powinno podlegać, czy planowane przez wnioskodawcę wydatki są zgodne z Wytycznymi programowymi w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa [...] na lata 2014-2020 (EFRR) oraz z przepisami o pomocy publicznej (w tym pomocy de minimis). Wnioskodawca podkreślił, że w ww. piśmie nie wskazano żadnych powodów ani nie zakwestionowano żadnego wydatku, który był wskazany we wniosku o dofinansowanie, a jednocześnie byłby wydatkiem niezgodnym z w/w wytycznymi lub przepisami o pomocy publicznej, w tym pomocy de minimis. Wartość nakładów inwestycyjnych została określona jako wartość wszystkich wydatków bezpośrednio związanych z realizacją inwestycji oraz zgodnych z wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków oraz przepisami pomocy publicznej, w tym pomocy de minimis. Wnioskodawca podkreślił, że - jego zdaniem - nie ma żadnych wątpliwości, że wszystkie wydatki wskazane we wniosku o dofinansowanie w wysokości 3 776 808,00 zł są nakładami inwestycyjnymi bezpośrednio związanymi z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie wydatki wskazane we wniosku o dofinansowanie zgodnie z rozporządzeniem nr 651/2014 mogłyby podlegać dofinansowaniu w ramach pomocy publicznej. Jednak wnioskodawca w celu uzyskania korzystniejszego dla siebie poziomu dofinansowania, zgodnie z regulaminem konkursu, objął pewne wydatki pomocą de minimis, tym samym wyłączając je z możliwości objęcia pomocą publiczną, ale nie zmniejszył wartości nakładów inwestycyjnych. Wnioskodawca wyjaśnił, że zastosowany kalkulator wylicza wartość wydatków kwalifikowalnych dla planowanej instalacji oraz maksymalną wartość dofinansowania. Jego zdaniem, przyjęty w piśmie KOP sposób wyliczenia wartości prowadziłby do tego, że wartość wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną należałoby liczyć od wartości wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną, co w konsekwencji doprowadziłoby do zaniżania wartości dofinansowania, a wręcz uniemożliwiło wyliczenie wydatków kwalifikowalnych, ponieważ każdorazowe takie wydatki we wniosku musiałyby być niższe od tych wykazanych zgodnie z kalkulatorem, a w konsekwencji nigdy nie mogłyby być spójne. Zgodnie z kalkulatorem wartość nakładów inwestycyjnych wynosi 3 890 435,00 zł (wszystkich wydatków, które bezpośrednio wiążą się z instalacją i spełniają warunki kwalifikowalności, określone w art. 41 ust. 6 rozporządzenia), obliczona wartość wydatków kwalifikowalnych możliwych do objęcia pomocą publiczną wynosi 3 043 003,20 zł, natomiast maksymalna kwota pomocy publicznej wynosi 2 434 402,56 zł. Natomiast zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie wartość kwalifikowalna wydatków w ramach projektu (bezpośrednio związanych z instalacją - nakłady inwestycyjne) wynosi 3 890 435,00 zł, wartość wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną wynosi 3 024 535,00 zł, natomiast wartość pomocy publicznej (wartość dofinansowania) wynosi 2 114 149,96 zł. Zatem - zdaniem Wnioskodawcy - nie ulega wątpliwości, że koszty kwalifikowalne określone we wniosku o dofinansowanie oraz wartość dofinansowania nie przekraczają maksymalnych wartości obliczonych przy pomocy wskazanego kalkulatora.

Po analizie dokumentacji aplikacyjnej, pisma z negatywną oceną wniosku, korespondencji z Wnioskodawcą, oraz argumentów przedstawionych w proteście, IZ RPO WŁ nie przyjęła wyjaśnień Wnioskodawcy przedstawionych w proteście i stwierdziła, że zgodnie z zapisami Regulaminu konkursu w celu prawidłowego obliczenia intensywności pomocy publicznej Wnioskodawca mógł skorzystać z dołączonego do dokumentacji konkursowej kalkulatora (stanowiącego narzędzie pomocnicze (nieobowiązkowe). Przy jego pomocy Wnioskodawca mógł obliczyć "maksymalną potencjalną kwotę pomocy publicznej" dla realizowanej inwestycji w zależności od poniesionych nakładów inwestycyjnych. Zgodnie z zapisami formularza wniosku [...] Sp. z o.o. realizować będzie inwestycję w oparciu o dwa rozporządzenia pomocowe:

- rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 19 marca 2015 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach RPO na lata 2014-2020 (dla której to formy pomocy określono koszty kwalifikowalne w wartości 865 900,00 PLN i dofinansowanie w wartości 587 946,10 PLN), oraz

- rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 3 września 2015 r. w sprawie udzielania pomocy na inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji oraz na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych w ramach RPO na lata 2014-2020 (dla której to formy pomocy określono koszty kwalifikowalne w wartości 3 024 535,00 PLN i dofinansowanie w wartości 2 114 149,96 PLN).

Natomiast łączna wartość kosztów kwalifikowanych przedmiotowej inwestycji wynosi 3 890 435,00 PLN, zaś wartość dofinansowania - 2 702 096,06 PLN. IZ RPO WŁ podkreśliła, ze w złożonym proteście Wnioskodawca sam wskazuje, iż "zastosowany kalkulator wylicza wartość wydatków kwalifikowalnych dla planowanej instalacji oraz maksymalna wartość dofinansowania". IZRPO WŁ po weryfikacji zapisów ww. kalkulatora (złożonego przez Wnioskodawcę wraz ze skorygowanym wnioskiem) stwierdziła, że zgodnie z wyliczeniami Wnioskodawcy, tj. przy wskazaniu nakładów inwestycyjnych w wysokości 3 890 435,00 PLN, maksymalna potencjalna kwota pomocy publicznej została skalkulowana na 2 434 402,56 PLN, co oznacza, że dla takiej wartość "wydatków inwestycyjnych" [...] Sp. z o.o. przekroczyła maksymalny poziom pomocy publicznej, gdyż - zgodnie z zapisami formularza wniosku - ubiega się o dofinansowanie w wysokości 2 702 096,06 PLN, nie zaś - jak twierdzi Wnioskodawca w proteście - o kwotę 2 114 149,96 PLN.

IZRPO WŁ stwierdziła zatem, że Wnioskodawca błędnie wskazał wartość dofinansowania projektu (tj. wnioskowanej pomocy): zarówno całkowitego (dla wartości kosztów kwalifikowalnych 3 890 435,00 PLN), jak i dofinansowania dla komponentu objętego rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 3 września 2015 r. w sprawie udzielania pomocy na inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji oraz na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014-2020 (dla wartości kosztów kwalifikowalnych 3 024 535,00 PLN). Tym samym podtrzymała stanowisko KOP z dnia [...], że projekt (z uwagi na przekroczenie maksymalnej potencjalnej kwoty pomocy publicznej) nie spełnia kryterium Kwalifikowalność wydatków oraz kryterium Prawidłowość opracowanego montażu finansowego.

Mając na uwadze powyższe, IZ RPO WŁ stwierdziła, że pomimo uwzględnienia dwóch zarzutów, nie uwzględnia protestu złożonego przez [...] Sp. z o.o. od negatywnej oceny formalnej projektu nr [...] pn. "Budowa farmy fotowoltaicznej [...]", z uwagi na niespełnienie kryteriów formalnych: Kwalifikowalność wydatków, Prawidłowość opracowanego montażu finansowego oraz Formularz wniosku o dofinansowanie i załączniki zostały przygotowane zgodnie z obowiązującymi dla nich wzorami, instrukcjami i wytycznymi w zakresie poprawnego przygotowania załącznika nr 10.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego [...] Sp. z o.o. zaskarżyła powyższą uchwałę, zarzucając jej naruszenie:

1. art. 37 ust 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (dalej : ustawa wdrożeniowa) poprzez naruszenie zasad przejrzystości i rzetelności, co ma istotny wpływ na przebieg postępowania;

2. art. 58 ust. 1 ustawy wdrożeniowej poprzez przyjęcie, że w chwili wydania zaskarżonej uchwały zaistniały przesłanki do negatywnej oceny formalnej projektu, podczas gdy projekt spełnia kryteria oceny formalnej w zakresie przygotowania formularza wniosku o dofinansowanie i załącznika numer 10 zgodnie z obowiązującym wzorem i instrukcjami oraz prawidłowo został opracowany montaż projektu;

3. art. 60 i art. 65 § 1 i 2 k.c. poprzez niezastosowanie zawartych w tych przepisach reguł wykładni oświadczenia woli w stosunku do złożonej umowy użyczenia z 27 marca 2015 roku.

W oparciu o wskazane zarzuty skarżąca wniosła o uwzględnienie skargi oraz stwierdzenie, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także zasądzenie od Instytucji Zarządzającej RPO Województwa [...] kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Pismem procesowym z dnia 8 października 2019 r. skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do przedłożenia egzemplarza uchwały nr [...], zawierającego podpisy osób przygotowujących uchwałę, który był procedowany na posiedzeniu Zarządu Województwa [...] w dniu [...] oraz przeprowadzenie dowodu z tego dokumentu na okoliczność weryfikacji czy w rozpatrzeniu protestu nie brały udziału osoby, które były zaangażowane w ocenę projektu o nazwie "Budowa farmy fotowoltaicznej [...]" nr [...], w szczególności pracownicy wchodzący w skład Komisji oceny projektu oraz Dyrektor Departamentu ds. RPO Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...].

Do pisma procesowego z dnia 16 października 2019 r. pełnomocnik organu złączył egzemplarz uchwały Zarządu Województwa [...] nr [...] zawierający podpisy członków Zarządu oraz podpisy osób przygotowujących uchwałę i wyjaśnił, iż Regulamin Organizacyjny Urzędu wymaga zaparafowania projektów dokumentów na ostatniej stronie przez określone osoby. W ocenie organu, powyższego nie można jednak utożsamiać z podpisem pod dokumentem, o czym pisze strona skarżąca w piśmie z dnia 8 października 2019 r. Funkcje podpisu i parafy składanych na dokumentach są bowiem całkowicie odmienne. Zgodnie z uchwałą 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 30 grudnia 1993 r., sygn. akt III CZP 146/93: "Trzeba jednak odróżnić pojęcie parafy od skrótu podpisu. Pierwsze w ścisłym tego słowa znaczeniu - jeśli chodzi o formę - oznacza znak ręczny składający się z inicjałów, drugie - skrócony podpis przez pominięcie niektórych liter w celu uczynienia go krótszym. Parafę odróżnia od podpisu przede wszystkim funkcja. Parafa stanowi bowiem sposób sygnowania dokumentu, mający świadczyć o tym, że jest on przygotowany do złożenia podpisu. Nawet wówczas, gdy parafujący zamiast inicjałów zamieści na dokumencie swój pełny podpis, jego znak zachowa jedynie znaczenie przygotowania dokumentu do złożenia na nim podpisu. O merytorycznym znaczeniu znaku bowiem przesądzi w takim wypadku treść dokumentu."

Pełnomocnik organu zaznaczył, iż wynikający z Regulaminu Organizacyjnego wymóg zaparafowania ostatniej strony dokumentu przez wymienione w § 40 ust. 6 Regulaminu osoby ma charakter wyłącznie formalny, porządkowy i służy łatwiejszej identyfikacji osób przygotowujących dany dokument. Parafy stawiane na dokumencie przedkładanym do podpisu Zarządowi Województwa [...] składane są automatycznie przez określone osoby, nie znaczy to jednak że wszystkie te osoby brały udział w rozpatrywaniu protestu i z tego względu podlegają wyłączeniu, o czym stanowi art. 60 ustawy wdrożeniowej. W szczególności parafy takich osób jak: przełożony pracownika przygotowującego projekt dokumentu, Dyrektor Departamentu ds. RPO. Skarbnik Województwa czy Członek Zarządu Województwa mają charakter czysto techniczny i spowodowane są wymogiem wynikającym z § 40 ust. 6 Regulaminu Organizacyjnego. W przypadku dyrektorów departamentów jako kierowników komórek organizacyjnych, parafa dyrektora właściwego departamentu którego zakresu działania dotyczy dany dokument, winna znaleźć się na ostatniej stronie projektu dokumentu wnoszonego na posiedzenie zarządu. Nie oznacza to jednak, iż w myśl art. 60 ustawy wdrożeniowej, dyrektor departamentu - w tym przypadku Dyrektor M. R. - bierze udział w rozpoznawaniu protestu w jakikolwiek sposób. Organ wskazał, iż wyłącznie ze względów organizacyjnych i porządkowych, także Dyrektor Departamentu ds. RPO zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym zobowiązany jest zaparafować ostatnią stronę każdego dokumentu wnoszonego z jego departamentu na posiedzenie zarządu, w tym także projektu uchwały w sprawie rozstrzygnięcia protestu, co nie oznacza iż brał on udział w rozpatrywaniu protestu ani że miał wpływ na treść przygotowanego projektu uchwały. Parafa dyrektora departamentu nie stanowi oświadczenia woli, takie oświadczenie uprawniony jest złożyć jedynie Zarząd Województwa [...], który podejmuje uchwałę w sprawie rozpatrzenia protestu w zaproponowanym przez pracownika przygotowującego projekt uchwały kształcie lub innej treści, bowiem to Zarząd Województwa odpowiada za rozstrzygnięcie protestu.

Pełnomocnik organu wskazał przy tym, iż nie można zgodzić się z poglądem wyrażonym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2018 r., sygn. akt I GSK 153/18, zgodnie z którym każda osoba, która brała udział w przygotowaniu projektu lub jego ocenie podlega wyłączeniu od rozpoznania protestu, przez co należy rozumieć także osobę, która informowała o wynikach oceny czy też o wynikach postępowania odwoławczego. Tak szeroko rozumiany zakres wyłączenia jest zdecydowanie zbyt daleko idący, albowiem podkreślenia wymaga fakt, iż osoba podpisująca pismo informujące o wyniku oceny projektu - w niniejszej sprawie Dyrektor Departamentu ds. RPO która podpisała pismo z dnia [...] o negatywnym wyniku oceny formalnej projektu, nie miała jakiegokolwiek wpływu na treść tej informacji, która stanowiła powielenie informacji zawartej w kartach oceny formalnej wniosku o dofinansowanie dokonanej przez ekspertów, a więc inne osoby niż te które brały udział w rozpoznawaniu protestu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie, chociaż z innych powodów aniżeli w niej podniesione. Zasadne okazały się bowiem zarzuty podniesione w piśmie procesowym złożonym przez skarżącą na rozprawie w dniu 9 października 2019 r.

Na wstępie rozważań należy wskazać, że zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2107 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Z kolei przepis art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a."), stanowi, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje przede wszystkim orzekanie w sprawach skarg na rozstrzygnięcia, akty, czynności i bezczynność określone w art. 3 § 2 p.p.s.a. Stosownie do art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Do ustaw szczególnych, przewidujących kontrolę sądów administracyjnych sprawowaną w stosunku do działania organów administracji publicznej, zaliczyć trzeba niewątpliwie ustawę wdrożeniową, która w art. 61 ust. 1 stanowi, że w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, w tym w przypadku, o którym mowa w art. 66 ust. 2 pkt 1, wnioskodawca może w tym zakresie wnieść skargę do sądu administracyjnego, zgodnie z art. 3 § 3 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie kontroli sądowej została poddana informacja skierowana do skarżącej z dnia 17 czerwca 2019 r. wraz z załączoną do niej uchwałą Zarządu Województwa [...] nr [...] z [...] o nieuwzględnieniu protestu złożonego przez [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] od negatywnej oceny formalnej projektu o nr [...] pn. "Budowa farmy fotowoltaicznej [...]", zawartej w piśmie Dyrektora Departamentu ds. Regionalnego Programu Operacyjnego Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...] z dnia [...].

Mając na uwadze tak zakreślony zakres kontroli sprawowanej przez wojewódzkie sądy administracyjne należało uznać, że skarga zasługuje na uwzględnienie, albowiem zarówno informację z dnia [...] zawierającą negatywną ocenę projektu, jak również uchwałę z dnia [...] o nieuwzględnieniu protestu, podpisała ta sama osoba. Stanowi to naruszenie art. 60 i art. 67 ustawy wdrożeniowej.

Zgodnie z pierwszym z przywołanych wyżej przepisów, w rozpatrywaniu protestu, w weryfikacji, o której mowa w art. 56 ust. 2, a także w ponownej ocenie, o której mowa w art. 58 ust. 3, nie mogą brać udziału osoby, które były zaangażowane w przygotowanie projektu lub jego ocenę. Przepis art. 24 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. Natomiast art. 67 ustawy wdrożeniowej stanowi, że do procedury odwoławczej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłączenia pracowników organu, doręczeń i sposobu obliczania terminów.

Wyłączenie pracownika od udziału w postępowaniu unormowano w art. 24 § 1 pkt 1-7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 - dalej jako "k.p.a."). W myśl art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie, w której brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji. Zgodnie z art. 24 § 4 k.p.a., wyłączony pracownik powinien podejmować tylko czynności niecierpiące zwłoki ze względu na interes społeczny lub ważny interes stron.

Wskazane wyżej przepisy k.p.a. regulujące wyłączenie pracownika od udziału w postępowaniu mają zastosowanie w sprawie dotyczącej oceny wniosków dokonywanej w ramach postępowań konkursowych przeprowadzanych w trybie przepisów ustawy wdrożeniowej. Odpowiednio stosując art. 24 § 1 k.p.a. należy mieć na uwadze, że instytucja wyłączenia pracownika organu dotyczy zasadniczo spraw związanych z wydawaniem decyzji administracyjnych.

Pomimo tego, że informacja z dnia [...] o negatywnej ocenie formalnej wniosku skarżącej nie była decyzją administracyjną, to z racji odesłania zawartego w art. 60 i art. 67 ustawy wdrożeniowej, w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów tej ustawy należało odpowiednio stosować przepisy k.p.a. regulujące instytucję wyłączenia pracownika organu od udziału w sprawie. Instytucję tę należy postrzegać - jak wyjaśnił Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 7 marca 2005 r. sygn. akt P 8/03 (OTK ZU 2005, nr 3/A, poz. 20) - jako służącą realizacji prawa strony do obiektywnego rozstrzygnięcia sprawy.

W judykaturze podnosi się, że regulację, o której mowa w art. 60 ustawy wdrożeniowej, należy rozumieć szeroko, co oznacza, że każda osoba, która na jakimkolwiek etapie postępowania konkursowego i również przed tym postępowaniem, w jakimkolwiek charakterze i zakresie brała udział w przygotowaniu projektu (wniosku) lub jego ocenie (formalnej lub merytorycznej) podlega wyłączeniu od rozpoznawania protestu. Związek danej osoby z projektem nie musi mieć charakteru bezpośredniego. Zakaz, o którym mowa w tym przepisie dotyczy osób, które poczynając od momentu złożenia projektu do konkursu były zaangażowane w jego rozpatrywanie i czynności, których związanie z tym projektem znalazło swój wyraz w treści dotyczącej tego projektu dokumentacji przebiegu procedury konkursowej, w tym osoba, która informowała o wynikach oceny (por. wyroki NSA: z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt II GSK 364/13, z dnia 13 kwietnia 2011 r. sygn. akt II GSK 494/11, wszystkie przywołane w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia dostępne w CBOSA, na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl).

W wyroku z dnia 6 października 2017 r. sygn. akt II GSK 3048/17 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przepis art. 60 ustawy wdrożeniowej odnosi się do wszystkich czynności wiążących się z określonym projektem i nie ogranicza się do jego oceny (podobnie NSA w wyrokach z dnia 18 lutego 2011 r. sygn. akt II GSK 125/11 i z dnia 9 grudnia 2010 r. sygn. akt II GSK 1367/10).

Nie można nie dostrzegać, że analizowany przepis stanowi o wszystkich czynnościach związanych z określonym projektem, zaś sama ocena projektu jest tylko jedną z nich. Nie chodzi zatem tylko o ocenę merytoryczną projektu, ale o każdą czynność z projektem związaną, która znajduje odbicie w dokumentacji dotyczącej danego wniosku. Także podpisanie informacji skierowanej do wnioskodawcy o wynikach oceny projektu czy o wynikach postępowania odwoławczego jest czynnością związaną z projektem - w tym przypadku - z oceną projektu. Udział osoby w dokonywaniu tych czynności na jakimkolwiek z etapów rozpatrywania wniosku wyłącza tę osobę od udziału w postępowaniu odwoławczym, w tym od dokonywania ponownej oceny wniosku po uwzględnieniu protestu (por. wyroki: NSA z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt II GSK 1367/10; NSA z dnia 18 lutego 2011 r., sygn. akt II GSK 125/11; NSA z dnia 11 marca 2011 r., sygn. akt II GSK 268/11; NSA z dnia 23 marca 2018 r., sygn. akt I GSK 153/18; NSA z dnia 10 sierpnia 2018 r. sygn. akt I GSK 2658/18; NSA z dnia 6 września 2018 r. sygn. akt I GSK 2770/18).

Podzielając powyższe poglądy stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie doszło do naruszenia art. 60 ustawy wdrożeniowej, bowiem zarówno informację z dnia [...] o negatywnej ocenie formalnej wniosku skarżącej oraz uchwałę Zarządu Województwa [...] nr [...] z dnia [...] o nieuwzględnieniu protestu złożonego przez [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] od negatywnej oceny formalnej projektu pn. "Budowa farmy fotowoltaicznej [...]", zawartej w informacji z dnia [...] podpisała z ramienia instytucji przeprowadzającej postępowanie konkursowe ta sama osoba - Dyrektor Departamentu ds. Regionalnego Programu Operacyjnego – M. R. Udział pani Dyrektor Departamentu ds. Regionalnego Programu Operacyjnego w czynnościach zawiązanych z projektem na etapie jego formalnej oceny spowodował, że podlegała ona wyłączeniu od udziału w czynnościach związanych z rozpatrzeniem protestu. Mimo to brała jednak w nich udział. Jak bowiem wskazał pełnomocnik organu w piśmie procesowym z dnia 16 października 2019 r. podpisy osób na pierwszej i ostatniej strony uchwały Zarządu Województwa [...] nr [...] spowodowane są wymogami Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Marszałkowskiego (§ 40 ust. 6) i służą łatwiejszej identyfikacji osób przygotowujących dany dokument. Skoro zatem Dyrektor Departamentu ds. RPO przygotowała, czy też zatwierdziła przygotowany przez podległego jej pracownika projekt uchwały o nieuwzględnieniu protestu złożonego przez skarżącą od negatywnej oceny formalnej projektu, to niewątpliwie brała udział w rozpatrzeniu protestu spółki [...]. W ocenie Sądu, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy są rozważania pełnomocnika organu na temat tego, czy pieczęć służbowa złożona wraz z podpisem danej osoby pod uchwałą Zarządu Województwa ma charakter parafy czy też podpisu pod uchwałą. Zarówno bowiem podpisanie uchwały o nieuwzględnieniu protestu przez osobę nieuprawnioną, jak i parafowanie tej uchwały w sposób mający świadczyć o tym, że jest ona przygotowana do złożenia podpisu przez osobę uprawnioną, potwierdza udział w rozpatrzeniu protestu. Pracownik organu, który wprawdzie formalnie nie przygotowuje projektu uchwały o nieuwzględnieniu protestu, ani nie "podpisuje" tego rozstrzygnięcia w imieniu organu, ale który z uwagi na swoje kompetencje i miejsce w strukturze organizacyjnej urzędu oraz przyjęty sposób organizacji trybu wydawania orzeczeń w imieniu organu, ma decydujący wpływ - zarówno faktycznie, jak i formalnie na wydaną uchwałę i jej ostateczny kształt, musi być także traktowany jako osoba biorąca udział w rozpatrzeniu protestu w rozumieniu art. 60 ustawy wdrożeniowej. Do tej kategorii należy w szczególności zaliczyć pracowników organu, którzy po sporządzeniu projektu uchwały, a przed jej podpisaniem przez organ, muszą wyrazić formalną akceptację dla podjęcia uchwały w określonym kształcie. Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie, za osobę biorącą udział w rozpatrzeniu protestu musi być zatem uznana Dyrektor Departamentu ds. Regionalnego Programu Operacyjnego, która m.in. parafowała/podpisała na pierwszej i ostatniej stronie znajdujący się w aktach sprawy (k. 69-82 akt sądowych) egzemplarz uchwały o nieuwzględnieniu protestu skarżącej.

Z uwagi na gwarancyjny charakter zakazu przewidzianego w art. 60 ustawy wdrożeniowej należy uznać, że jego złamanie jest istotnym naruszeniem prawa, mającym wpływ na wynik oceny. Sytuacja, w której osoba podlegająca wyłączeniu dokonała czynności na etapie rozpatrzenia protestu, podważa zasadę rzetelności i bezstronności, o której mowa w art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej.

Wobec takiego stanu rzeczy Sąd nie mógł odnieść się do merytorycznych zarzutów skargi, ani też udzielić wskazówek co do dalszego toku postępowania. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się bowiem, że w sytuacji, gdy w wyniku stwierdzenia przez Sąd pierwszej instancji, że protest został rozpatrzony przez osobę wyłączoną od tej czynności, formułowanie przez ten sąd ocen co do przyczyn negatywnej oceny i ewentualnych zaleceń stanowiłoby niedopuszczalne zastępowanie właściwych organów w realizacji ich zadań własnych i nie ma nic wspólnego z oceną prawną, o której mowa w art. 153 p.p.s.a. (por. wyrok NSA z dnia 11 marca 2011 r. sygn. akt II GSK 268/11; wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 18 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Go 998/13).

Ponownie rozpatrując sprawę organ jeszcze raz rozpozna protest bez udziału osoby podlegającej wyłączeniu w świetle art. 60 ustawy wdrożeniowej.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 ust. 8 pkt 1 lit. a) ustawy wdrożeniowej Sąd uwzględnił skargę stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia instytucji pośredniczącej (pkt 1 i 2 sentencji wyroku).

O zwrocie kosztów postępowania sądowego, obejmujących kwotę 200 zł z tytułu wpisu sądowego od skargi oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 480 zł, Sąd orzekł w pkt 3 sentencji wyroku na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 205 § 2 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 265).

R.T.



Powered by SoftProdukt