Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2019 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. O. na bezczynność Koła Łowieckiego nr [...] w S. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. zobowiązuje Koło Łowieckie nr [...] w S. do rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia 18 stycznia 2019 r. w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych wraz z wyrokiem ze stwierdzeniem jego prawomocności; 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Koła Łowieckiego nr [...] w S. na rzecz skarżącego K. O. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

K. O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Koła Łowieckiego, która zaistniała w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z 18 stycznia 2019 r. skarżący zwrócił się do Koła Łowieckiego o udostępnienie informacji publicznej poprzez:

1. podanie daty i numeru uchwały wraz z podstawą prawną, uchwalonej przez Walne Zgromadzenie Członków Koła Łowieckiego, dotyczącej zobowiązania członków Koła Łowieckiego do wykonania prac na rzecz łowiska;

2. podania daty i numeru uchwały wraz z podstawą prawną, uchwalonej przez Walne Zgromadzenie Członków Koła Łowieckiego, dotyczącej zobowiązania Zarządu Koła Łowieckiego do sporządzenia wykazu prac zaliczonych do prac na rzecz łowiska;

3. podania daty i numeru uchwały wraz z podstawą prawną, uchwalonej przez Walne Zgromadzenie Członków Koła Łowieckiego, dotyczącej zobowiązania Zarządu Koła Łowieckiego do umieszczenia na stronie internetowej informacji o pracach wykonanych na rzecz koła;

4. podania daty i numeru uchwały wraz z podstawą prawną, uchwalonej przez Walne Zgromadzenie Członków Koła Łowieckiego, dotyczącej zobowiązania członków Koła Łowieckiego do wpłat kwoty 600 zł za nie wykonanie prac na rzecz łowiska.

Skarżący zaznaczył, że wnosi o udostępnienie wnioskowanej informacji w formie kserokopii wszystkich wskazanych uchwał oraz protokołów Komisji Uchwał i Wniosków Walnego Zgromadzenia Członków Koła Łowieckiego i przesłanie ich na adres domowy.

W odpowiedzi na powyższe, pismem z 15 lutego 2019 r. Sekretarz Koła nr 1 poinformował skarżącego, że wszystkie żądane informacje w pkt 1 – 4 nie mają charakteru informacji publicznej, a jedynie wewnętrzny, a w związku z tym nie zostaną udostępnione. Jednocześnie, poinformował, że wpłaty na rzecz zagospodarowania łowiska i wartość prac zwalniających z tych wpłat oraz warunki zwolnienia zostały ustalone uchwałą nr [..] Walnego Zgromadzenia Koła Łowieckiego. Pismo to doręczono skarżącemu 20 lutego 2019 r.

W piśmie z 22 lutego 2019 r., wniesionym za pośrednictwem Koła Łowieckiego do tut. Sądu, K. O. sformułował skargę na bezczynność Koła w udzieleniu informacji publicznej na powyższy wniosek, zarzucając naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm., powoływanej dalej jako u.d.i.p.). Skarżący jest zdania, że wniosek z 18 stycznia 2019 r., jako że dotyczy udzielenia informacji o charakterze publicznym i skierowany został do podmiotu realizującego zadania publiczne, powinien zostać rozpatrzony przez Koło Łowieckie w trybie przewidzianym w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Koło Łowieckie zaś w piśmie z 15 lutego 2019 r. wyraziło błędne stanowisko, że żądana informacja nie ma charakteru publicznego, lecz wewnętrzny i nie podlega udostępnieniu. Ponadto, wskazało, że w uchwale nr [..] określiło warunki zwolnienia z obowiązku wykonania prac na rzecz zagospodarowania łowiska. Skarżący, który w dacie podejmowania tej uchwały był członkiem Koła Łowieckiego, zakwestionował fakt podjęcia uchwały o deklarowanej treści oraz wyraził przekonanie, że uchwała ta jest sprzeczna z prawem i pozbawiona podstawy prawnej.

W odpowiedzi na skargę Koło Łowieckie wniosło o oddalenie skargi, ewentualnie jej odrzucenie, wyjaśniając, że udzieliło odpowiedzi skarżącemu w piśmie z 15 lutego 2019 r. W ocenie Koła Łowieckiego żądane informacje nie mają charakteru publicznego, a jedynie wewnętrzny, gdyż dotyczą wyłącznie członków Koła.

Rozpoznając wniesioną skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., - zwanej dalej p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w punktach 1-4.

Z przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wynika, że wniosek o udzielenie informacji publicznej powinien być załatwiony albo przez udzielenie żądanych informacji (w formie czynności materialno – technicznej) albo przez wydanie decyzji o odmowie jej udostępnienia na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. albo przez zawiadomienie wnioskodawcy, że żądana informacja nie może być udzielona w trybie ustawy, albo przez wydanie decyzji o umorzeniu postępowania w sytuacji określonej w art. 14 ust. 2 i per analogiam w sytuacji określonej w art. 15 ust. 2, gdy wnioskujący wycofa uprzednio złożony wniosek. Art. 16 ust. 1 u.d.i.p. ma przy tym zastosowanie tylko wówczas, gdy konieczna jest odmowa udzielenia informacji lub umorzenie postępowania i spełniony jest warunek przedmiotowy (informacja ma charakter informacji publicznej) i podmiotowy (podmiot jest zobowiązany do udzielenia informacji publicznej). Jeżeli zaś wnioskodawca żąda udzielenia informacji publicznej, które nie są informacjami publicznymi, lub takich informacji publicznych, w stosunku do których tryb dostępu regulują odrębne zasady, organ nie ma obowiązku wydawania decyzji o odmowie udzielenia informacji, lecz zawiadamia wnoszącego, że żądane dane nie mieszczą się w pojęciu objętym przedmiotową ustawą lub, że jej przepisy nie znajdują zastosowania ze względu na odmienne tryby dostępu (zob. I. Kamińska, M. Rozbicka – Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2016 r., str. 314 – 315). Ponadto, z art. 13 u.d.i.p. wynika, że udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (ust. 1), a jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot zobowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku (ust. 2).

A zatem, z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji publicznej będziemy mieć do czynienia wtedy, gdy we wskazanym w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. terminie zobowiązany podmiot nie udzieli żądanej informacji lub nie podejmie nakazanych prawem czynności zmierzających do powiadomienia o przyczynach zwłoki i o dodatkowym terminie albo nie wyda na zasadach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego decyzji o odmowie udzielenia żądanej informacji.

W ocenie sądu, Koło Łowieckie, w świetle art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p., jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia będącej w jego posiadaniu informacji publicznej. Do udostępniania informacji publicznej, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p., obowiązane są bowiem władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2033 ze zm.) Polski Związek Łowiecki jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz działają na rzecz jej ochrony poprzez regulacje liczebności populacji zwierząt łownych. Łowiectwo zaś, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu powołanej ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej (art. 1 tej ustawy). Zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa (art. 2 przedmiotowej ustawy). Zatem, w świetle przepisów ustawy Prawo łowieckie, Polski Związek Łowiecki wykonuje m. in. zadania administracji państwowej związane z wyrażonym w art. 5 oraz art. 74 ust. 2 Konstytucji obowiązkiem ochrony środowiska naturalnego (porównaj: motywy uzasadnienia do wyroku TK z 6 listopada 2012 r., sygn. K 21/11, opubl. OTK-A 2012/10/119). Zadania te wykonują także koła łowieckie jako podstawowe ogniwo organizacyjne w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa. Stanowi o tym przepis art. 33 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie. Przy czym, koła łowieckie posiadają osobowość prawną, którą nabywają w momencie nabycia członkostwa w Polskim Związku Łowieckim. Podmioty te prowadzą swoją działalność na podstawie ustawy Prawo łowieckie, statutu oraz uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego i koła łowieckiego. Dalej wskazać należy, że podstawowym podmiotem wydzierżawiającym obwody łowieckie jest koło łowieckie. Zgodnie bowiem z art. 28 ustawy Prawo łowieckie obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego, a mogą one być wydzierżawione innym podmiotom niż koła łowieckie tylko wtedy, gdy żadne koło łowieckie nie jest zainteresowane ich dzierżawieniem i tylko do czasu złożenia oferty przez koło łowieckie (art. 28 ust. 1a powołanej ustawy). Zatem na dzierżawionym przez siebie obwodzie koło ma obowiązek realizacji celów i zadań łowiectwa, tj. prowadzenia gospodarki łowieckiej (art. 8 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie) rozumianej jako element ochrony środowiska przyrodniczego, obejmującego ochronę zwierząt łownych, gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej. Nadto wskazać należy, że koła łowieckie współpracują z jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, albowiem obowiązane roczne plany łowieckie sporządzane przez koła – dzierżawców, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) podlegają zatwierdzeniu przez nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.

Kwestia zaliczenia kół łowieckich do grona podmiotów objętych regulacją art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. była przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w postanowieniu z 28 listopada 2013 r., sygn. akt I OZ 1155/13, stwierdził, że koła łowieckie są "innymi podmiotami wykonującymi zadania publiczne" w rozumieniu powyższej normy. Wykonują one bowiem zadania administracji państwowej związane z łowiectwem w rozumieniu art. 1 ustawy Prawo łowieckie.

Powyższe nie oznacza niewątpliwie, że każda informacja i każdy dokument, jakimi dysponuje koło łowieckie ma walor informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. W tym zakresie należy każdorazowo dokonywać oceny żądanej informacji przez pryzmat uregulowań u.d.i.p.

Stosownie bowiem do art. 1 ust. 1 u.d.i.p. każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Zgodnie z ugruntowanymi już poglądami orzecznictwa, wypracowanymi na tle analizy art. 1 ust. 1, jak i precyzującego go art. 6 u.d.i.p., informacją publiczną jest każda informacja wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Pod pojęciem informacji publicznej należy rozumieć zatem wszelkie fakty dotyczące spraw publicznych rozumianych jako działalność zarówno organów władzy publicznej, jak i samorządów gospodarczych i zawodowych oraz osób i jednostek organizacyjnych w zakresie wykonywania zadań władzy publicznej oraz gospodarowania mieniem publicznym. Charakter publiczny należy przypisać tym informacjom, które odnoszą się do publicznej sfery działalności organów (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 września 2016 r., sygn. akt II SAB/Gd 13/16; wyrok NSA z dnia 25 marca 2003 r., sygn. akt II SA 4059/02 - dostępne na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl), przy czym oceny tej należy dokonywać każdorazowo na gruncie konkretnej sprawy.

Zgodnie przy tym z treścią art. 6 u.d.i.p. udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o: podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o przedmiocie działalności i kompetencjach (ust. 1 pkt 2 lit. c) oraz majątku, którym dysponują (ust. 1 pkt 2 lit. f); zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o trybie działania państwowych osób prawnych i osób prawnych samorządu terytorialnego w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki budżetowej i pozabudżetowej (ust. 1 pkt 3 lit. b); o majątku publicznym, w tym o majątku podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5, pochodzącym z zadysponowania majątkiem, o którym mowa w lit. a – c, oraz pożytkach z tego majątku i jego obciążeniach.

Z uwagi na powyższe, w ocenie sądu, uznać należy, że wniosek skarżącego z 18 stycznia 2019 r. dotyczy udzielenia informacji publicznej.

Zgodnie z art. 33 ustawy Prawo łowieckie koła łowieckie zrzeszają osoby fizyczne i są podstawowym ogniwem organizacyjnym w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa. Stosownie zaś do treści art. 34 tej ustawy do zadań Polskiego Związku Łowieckiego należy: 1) prowadzenie gospodarki łowieckiej; 2) troska o rozwój łowiectwa i współdziałanie z administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, w zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych zwierząt dziko żyjących; 3) pielęgnowanie historycznych wartości kultury materialnej i duchowej łowiectwa; 4) ustalanie kierunków i zasad rozwoju łowiectwa, zasad selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych; 5) czuwanie nad przestrzeganiem przez członków Polskiego Związku Łowieckiego prawa, zasad etyki, obyczajów i tradycji łowieckich; 6) prowadzenie dyscyplinarnego sądownictwa łowieckiego; 7) organizowanie szkolenia w zakresie prawidłowego łowiectwa i strzelectwa myśliwskiego; 8) prowadzenie i popieranie działalności wydawniczej i wystawienniczej o tematyce łowieckiej; 9) współpraca z pokrewnymi organizacjami zagranicznymi; 10) wspieranie i prowadzenie prac naukowych w zakresie gospodarowania zwierzyną; 11) prowadzenie i popieranie hodowli użytkowych psów myśliwskich i ptaków łowczych; 12) realizacja innych zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw środowiska. Przepis art. 1 ustawy Prawo łowieckie wyjaśnia bowiem, że łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej. Stosownie przy tym do treści art. 3 powołanej ustawy celem łowiectwa jest: 1) ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych; 2) ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny; 3) uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego; 4) spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej. Ponadto, jak wskazuje art. 4 ust. 1 tej ustawy gospodarka łowiecka jest to działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskiwania zwierzyny.

Zatem podejmowane przez Walne Zgromadzenie Członków Koła Łowieckiego uchwały dotyczące zasad związanych z określeniem obowiązku wykonania prac na rzecz łowiska, w tym sporządzenia wykazu prac, które mają taki charakter oraz zobowiązania w zakresie wpłat kwot pieniężnych w zamian za niewykonanie prac na rzecz łowiska, jako dotyczące zadań publicznych, zawierają informację publiczną.

Jak wskazano powyżej, w ramach prowadzonej działalności na dzierżawionych obwodach łowieckich podstawowym zadaniem kół łowieckich, jako członków Polskiego Związku Łowieckiego, jest prowadzenie gospodarki łowieckiej. Potwierdza to jednocześnie treść § 34 uchwały XXI Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego z 2 lipca 2005 r. w sprawie uchwalenia Statutu Polskiego Związku Łowieckiego, który w punktach od 1 – 9 doprecyzowuje zadania realizowane przez koła łowieckie. Prowadzenie gospodarki łowieckiej następuje w dzierżawionych obwodach łowieckich zgodnie z przepisami ustawy, wieloletnimi planami hodowlanymi oraz w oparciu o zatwierdzone plany łowieckie, a także zgodnie z zasadami selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych. Statut przy tym przewiduje w szczególności, w ramach realizacji zadań koła łowieckiego, możliwość wykonania innych zadań Zrzeszenia, określonych ustawą oraz wykonanie czynności zleconych przez organy Zrzeszenia. Powyższe oznacza, że jeśli Walne Zgromadzenie Koła, jako najwyższa władza koła (§ 51 pkt 1 statutu) podejmuje jakiekolwiek uchwały, które związane są z realizacją ustawowych zadań koła w ramach prowadzenia gospodarki łowieckiej, a taki charakter niewątpliwie mają uchwały, których udostępnienia domaga się skarżący, to mają one charakter informacji publicznej i podlegają udostępnieniu.

Powyższe świadczy o tym, że wniosek skarżącego z 18 stycznia 2019 r. powinien zostać rozpoznany przez Koło Łowieckie albo poprzez udzielenie informacji w formie czynności materialno – technicznej albo przez wydanie decyzji o odmowie jej udostępnienia na podstawie art. 16 ust. 1 u.i.d.p., bądź decyzji o umorzeniu postępowania w sytuacji określonej w art. 14 ust. 2 i per analogiam w sytuacji określonej w art. 15 ust. 2 u.i.d.p., gdy wnioskujący wycofa uprzednio złożony wniosek.

Koło Łowieckie z obowiązku tego się jednak nie wywiązało, dlatego też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, działając na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zobowiązał Koło do rozpatrzenia wniosku skarżącego z 18 stycznia 2019 r. w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych wraz z wyrokiem ze stwierdzeniem jego prawomocności, o czym orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

W ocenie Sądu bezczynność organu nie wyczerpywała jednak przesłanki rażącego naruszenia prawa, gdyż wynikała z błędnej oceny prawnej organu, nie zaś celowego działania, mającego uniemożliwić uzyskanie wnioskowanej informacji. Mając powyższe na względzie, Sąd, działając na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 oraz § 1a p.p.s.a., orzekł jak w pkt 2 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zaś na podstawie art. 200 i art. 205 § 1 p.p.s.a., zasądzając od Koła Łowieckiego na rzecz skarżącego kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (tj. uiszczonego wpisu sądowego od skargi).

Na podstawie art. 119 pkt 4 p.p.s.a. sąd orzekł na posiedzeniu niejawnym, gdyż przedmiotem skargi jest bezczynność.