Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka (spr.) Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2012 r. sprawy ze skargi J. J. na bezczynność Burmistrza Miasta T. w przedmiocie informacji publicznej 1) zobowiązuje Burmistrza Miasta T. do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] r. o udzielenie informacji publicznej w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku; 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) zasądza od Burmistrza Miasta T. na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W piśmie z dnia [...] października 2011 r., przesłanym pocztą elektroniczną do Urzędu Miejskiego w T., J. J. wniósł o udostępnienie informacji publicznej w postaci wykazu uchwał Rady Miasta T. za lata 1990 – 2002 oraz wykazu uchwał Zarządu Miasta T. za lata 1990 – 2002. Sprecyzował, że wnioskowaną informację należy przesłać pocztą elektroniczną na wskazany przez niego adres.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, Burmistrz Miasta T. w piśmie z dnia . października 2011 r. poinformował, że w latach 1990 – 2002 r. wykazy uchwał Rady Miasta i Zarządu Miasta były prowadzone wyłącznie w formie papierowej w postaci zeszytów A4. Dodał, że wykaz uchwał Zarządu Miasta z 12 lat obejmuje około 664 strony, a wykaz uchwał Rady Miasta z tych lat obejmuje 217 stron. Następnie organ podniósł, że przygotowanie odpowiedzi na powyższy wniosek obejmuje wykonanie 881 kopii stron wykazu, a zgodnie z Zarządzeniem Nr [...] Burmistrza Miasta T. z dnia [...] lipca 2010 r. w sprawie dostępu do informacji publicznej w Urzędzie Miejskim w T. za wykonanie kserokopii w formacie A4 pobierana jest opłata w wysokości 0,20 zł. za stronę. W związku z tym opłata za przygotowanie kopii wykazów wymienionych we wniosku wynosi 176,20 zł. i musi być uiszczona przed dokonaniem czynności. Ponadto organ dodał, że możliwy jest również wgląd do wykazów na miejscu – w Urzędzie Miejskim w T. i podkreślił, że dostęp do informacji publicznej poprzez wgląd do dokumentów urzędowych na miejscu jest bezpłatny.

Pismem z dnia [...] października 2011 r., przesłanym pocztą elektroniczną, J. J. podniósł, że uzależnienie wysłania materiałów od uregulowania należności nie znajduje podstawy prawnej. W związku z tym podniósł, że oczekuje przesłania informacji publicznej zgodnie z wnioskiem, w ustawowym terminie.

Burmistrz Miasta T. w piśmie z dnia [...] listopada 2011 r. wskazał, że zarówno art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak i Zarządzenie Nr [...] Burmistrza Miasta T. z dnia [...] lipca 2010 r. w sprawie dostępu do informacji publicznej w Urzędzie Miejskim w T., stanowią podstawę prawną pobrania opłaty za udostępnienie wymienionej informacji.

Następnie w przesłanym pocztą elektroniczną, piśmie z dnia [...] listopada 2011 r. J. J. wskazał adres, na który należy przesłać wnioskowaną przez niego informację publiczną w formie kserokopii.

W piśmie z dnia [...] listopada 2011 r. skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa i do odstąpienia od pobierania opłaty za udostępnienie informacji publicznej. Podniósł zarzut naruszenia przez organ art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez jego błędne zastosowanie, polegające na wydaniu postanowienia w oparciu o wewnętrzne źródło prawa oraz art. 7 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej poprzez jego błędne zastosowanie i określenie wysokości opłaty za udostępnienie informacji na poziomie przekraczającym upoważnienie ustawowe, a także art. 15 ust. 2 tej ustawy, przez jego niezastosowanie i uzależnienie udzielenia informacji publicznej od uiszczenia opłaty. Następnie wskazał, że zgodnie z zasadą wynikającą z art. 6 K.p.a., organy administracji działają na podstawie prawa. Oznacza to, że podstawą czynności o charakterze administracyjnym (a taką jest pobranie opłaty za udostępnienie informacji publicznej), mogą być wyłącznie źródła prawa w rozumieniu art. 87 Konstytucji. Podniósł, że w orzecznictwie sądowym przyjęto, iż nie może być podstawą działania organów administracji publicznej akt prawodawczy (zarządzenie), wydany na podstawie przepisu mającego charakter ogólnej normy kompetencyjnej i że niewątpliwie takim aktem jest Zarządzenie Burmistrza Miasta T., będące dokumentem wewnętrznym. W związku z tym podkreślił, że dokument ten wiąże wyłącznie pracowników organu i nie może być stosowany wobec osób trzecich. Dodał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w postanowieniu rozstrzygającym sprawę o sygn. akt IV SA/GI 315/09, w analogicznej sytuacji orzekł, iż "zaskarżone zarządzenie jest aktem kierownictwa wewnętrznego. Zarządzenie to jest bowiem skierowane do dyrektorów wydziałów, kierowników biur oraz pracowników na stanowiskach samodzielnych, którym powierzono jego wykonanie i nie zostało skierowane na zewnątrz. Jest to akt wewnętrznego zarządzania kierownika jednostki organizacyjnej, z którego nie wypływają żadne obowiązki ani uprawnienia dla podmiotów zewnętrznych. Stanowi on swego rodzaju instrukcję obliczania opłat za udostępnienie informacji publicznej przez jednostki pozostające w strukturze organizacyjnej urzędu". Następnie skarżący podniósł, iż art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi, że organ może pobrać opłatę od wnioskodawcy, jeśli w wyniku udostępnienia informacji publicznej ma ponieść dodatkowe koszty związane ze sposobem lub formą udostępnienia. W tym zakresie podniósł, że organ nie wskazał, jakie dodatkowe koszty poniósł, ani nie przedstawił rzetelnej kalkulacji tych kosztów. Wskazanie opłat ustalonych w formie zryczałtowanej narusza przepisy ustawy, gdyż ryczałt z istoty nie odpowiada rzeczywiście poniesionym kosztom, a ponadto nie można obowiązku udzielenia informacji publicznej łączyć z uprawnieniem do uzyskania zysku rozumianego jako "wynagrodzenie za usługę" (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 grudnia 2005 r. sygn. akt II SA/Kr 1108/05). Skarżący zarzucił, że organ wskazał, iż opłata za wykonanie kserokopii wynosi [...] zł. (0,20 zł. za jedną stronę), nie przedstawiając sposobu wyliczenia tego kosztu. Dodał, że dostęp do informacji publicznej jest co do zasady bezpłatny (art. 7 ust. 2 ustawy), a zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, podmiot udostępniający informację publiczną ma obowiązek zapewnić możliwość jej kopiowania. Takie sformułowanie tego przepisu wyklucza możliwość pobierania opłaty za tę czynność (por. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia 28 maja 2008 r. sygn. NK.II.KK.0911-118-08, Wspólnota 2008/24/31, LEX nr 388905). Skarżący podniósł, że organ uzależnił udzielenie informacji publicznej od uiszczenia opłaty, co stanowi naruszenie art. 15 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Według tego przepisu informację należy udostępnić po upływie 14 dni od powiadomienia wnioskodawcy o opłacie, o ile ten nie wycofał lub nie zmienił wniosku. Nie umożliwia więc warunkowego udzielenia informacji publicznej w zależności od uiszczenia opłaty.

W odpowiedzi na powyższe, Burmistrz Miasta T. w piśmie z dnia [...] grudnia 2011 r. wskazał, że skarżący został poinformowany o sposobie oraz kosztach udostępnienia wykazów obejmujących 12 lat funkcjonowania zarówno Rady Miejskiej jak i Zarządu Miasta. Podniósł, że nieprawdą jest, iż nie został przedstawiony sposób wyliczenia tego kosztu, gdyż został on ustalony zgodnie z obowiązującym Zarządzeniem Nr [...] Burmistrza Miasta T. z dnia [...] r. w sprawie dostępu do informacji publicznej w Urzędzie Miejskim w T. Organ podkreślił, że pobranie opłaty jest możliwe, jeśli są spełnione jednocześnie dwa warunki: - udostępnienie informacji publicznej (nie udostępnionej w Biuletynie Informacji Publicznej) następuje w trybie wnioskowym; - podmiot obowiązany do udostępnienia informacji ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia informacji lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku. W tym zakresie wskazał, że na koszt przygotowania 881 kopii poszczególnych stron wymienionych wykazów składa się koszt zużytego papieru kserograficznego, toneru kserokopiarki i koszt wysyłki. Dodał, że o wysokości opłaty skarżący został poinformowany indywidualnie w odpowiedzi przesłanej pocztą elektroniczną. Ponadto podkreślił, że organ zobowiązany do udzielenia informacji publicznej w gminie - wójt (burmistrz, prezydent miasta) - zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wykonuje swe zadania przy pomocy urzędu gminy. Jest on równocześnie kierownikiem urzędu gminy (art. 33 ust. 3 ustawy). W związku z tym, w opinii Departamentu Prawnego MSWiA w zakresie kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jako kierownika urzędu gminy, mieści się także wydawanie zarządzeń określających organizację pracy urzędu w zakresie m.in. szczegółowej procedury udostępniania informacji publicznej. W związku z tym prawidłowe jest ustalenie stawek opłat za udostępnienie informacji publicznej właśnie w takim zarządzeniu wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Pismem z dnia [...] grudnia 2011 r. J. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Burmistrza Miasta T. w przedmiocie informacji publicznej, o której udostępnienie wystąpił wnioskiem z dnia [...] października 2011 r. W skardze wniósł o uznanie, że powyższy organ pozostaje w bezczynności w przedmiocie udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej oraz o zobowiązanie organu do dokonania czynności w przedmiocie udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej lub uznanie uprawnienia do uzyskania wnioskowanej informacji publicznej, a tym samym stwierdzenie obowiązku ciążącego w tym zakresie na organie administracji publicznej oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że wnioskowana przez niego informacja należy do kategorii informacji publicznych, o jakich mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej i podlega udostępnieniu na podstawie przepisów art. 2 ust. 1 tej ustawy. Podniósł, że pomimo upływu terminu określonego w art. 13 ust. 1 cytowanej ustawy, organ nie udostępnił skarżącemu wszystkich wnioskowanych informacji publicznych, pozostając w tym zakresie w bezczynności. Nie odmówił również udostępnienia informacji w formie decyzji i nie powiadomił w tym terminie o powodach opóźnienia i nie wskazał nowego terminu, w jakim udostępni skarżącemu wnioskowane informacje.

W odpowiedzi na skargę, organ administracji wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Następnie przedstawił obszerne sprawozdanie z dotychczasowego postępowania i podniósł, że biorąc pod uwagę korespondencję wymienioną ze skarżącym zarówno w formie elektronicznej jak i pisemnej, w przedmiocie wnioskowanej informacji publicznej, określenie jej jako bezczynność jest bezzasadne. Podkreślił, że informacja publiczna określona we wniosku przesłanym pocztą elektroniczną, obejmuje 12 lat i prowadzona była jeszcze w formie tradycyjnej - zeszytów A4. Dodał, że w żadnym piśmie nie odmówił dostępu do wnioskowanej informacji. Poinformował natomiast wnioskodawcę o możliwościach organizacyjno-materialnych (kosztach w przypadku kserokopii, bezpłatnym wglądzie na miejscu), jakie są związane z udostępnieniem informacji z czasów, kiedy nie obowiązywała jeszcze ustawa o dostępie do informacji publicznej oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 2002 r. w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej.

W piśmie z dnia [...] stycznia 2012 r. skarżący podniósł, że organ pozostaje w bezczynności, gdyż nie udostępnił wnioskowanej informacji publicznej. Dodał, że w swojej korespondencji organ nie wskazał, z jakiego powodu nie może lub nie chce udostępnić informacji w sposób wskazany we wniosku - tj. w formie elektronicznej. Podniósł, że fakt, iż wykaz uchwał sporządzony jest w formie papierowej nie tłumaczy, dlaczego wykazu tego nie można przesłać w formie elektronicznej (po jego zeskanowaniu), skoro można go przesłać w formie kserokopii. Ponownie zarzucił, że nie można uzależniać udostępnienia informacji publicznej od uiszczenia opłaty naliczonej przez organ, gdyż stanowi to naruszenie art. 15 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W dalszej części powtórzył argumentację zawartą w jego piśmie z dnia [...] listopada 2011 r. W podsumowaniu dodał, że nie ma znaczenia, kiedy dany dokument został wytworzony, istotne jest bowiem, kiedy realizowany jest wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Podniósł, że organ co prawda nie odmówił udzielenia informacji publicznej, ale bez wątpienia pozostaje w bezczynności, skoro pomimo trwającej dłuższy czas korespondencji nadal nie udostępnił żądanej informacji, choć jest w jej posiadaniu.

Na rozprawie pełnomocnik organu podtrzymał dotychczasowe stanowisko wyrażone w odpowiedzi na skargę i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie podkreślenia wymagało, że zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości w zakresie swojej właściwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym § 2 cytowanego przepisu stanowi, iż kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Ponadto na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 – 4a cytowanego art. 3 § 2 tej ustawy. W przepisie art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. zostały wymienione – inne niż decyzje i postanowienia - akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Natomiast według art. 149 § 1 P.p.s.a. Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 – 4a zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W wyniku rozpoznania skargi J. J. na bezczynność Burmistrza Miasta T. w zakresie wniosku skarżącego z dnia [...] października 2011 r. o udostępnienie wykazu uchwał Rady Miasta T. za lata 1990 – 2002 oraz wykazu uchwał Zarządu Miasta T. za lata 1990 – 2002, stwierdzić należało, że wymieniony organ administracji dopuścił się naruszenia przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 z 2001 r. poz. 1198 ze zm.) i w konsekwencji bezczynności, a wobec tego skarga zasługiwała na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie nie było bowiem kwestionowane, iż informacja, o której udzielenie wnosił skarżący, stanowi informację publiczną w rozumieniu wyżej wymienionej ustawy i wobec tego podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie oraz że podmiotem zobowiązanym do jej udostępnienia jest Burmistrz Miasta T.

Natomiast według art. 13 ust. 1 wymienionej ustawy – co do zasady - udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Zgodnie zaś z art. 13 ust. 2 tej ustawy, jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.

W rozpoznawanej sprawie, w piśmie z dnia [...] października 2011 r., skarżący wniósł o udostępnienie informacji publicznej poprzez przesłanie pocztą elektroniczną na wskazany przez niego adres, wykazu uchwał Rady Miasta T. za lata 1990 – 2002 oraz wykazu uchwał Zarządu Miasta T. za lata 1990 – 2002.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, pismem z dnia [...] października 2011 r. organ poinformował skarżącego, że w wymienionych latach, wykazy uchwał Rady Miasta i Zarządu Miasta były prowadzone w formie papierowej, w postaci zeszytów A4 i wobec tego przygotowanie odpowiedzi na wniosek obejmuje wykonanie 881 kopii stron wykazu, a za wykonanie kserokopii w formacie A4 pobierana jest opłata w wysokości 0,20 zł. za stronę. W związku z tym organ wskazał, że określona przez niego opłata za przygotowanie kopii wykazów wymienionych we wniosku musi być uiszczona przed dokonaniem czynności.

Następnie organ podtrzymał powyższe stanowisko w kolejnych pismach kierowanych do skarżącego, w tym również po wskazaniu przez skarżącego, w piśmie z dnia [...] listopada 2011 r., adresu, na który należy przesłać - w formie kserokopii - wnioskowane przez niego wykazy uchwał.

Wobec tego - w świetle przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, nie budzi wątpliwości bezczynność organu w zakresie rozpoznania wniosku skarżącego z dnia [...] października 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 tej ustawy, odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji. Natomiast na podstawie art. 14 ust. 1 tej ustawy, jeżeli organ udostępnia informację publiczną na wniosek to powinien uczynić to w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem. W sytuacji, gdy informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się (art. 14 ust. 2 ustawy).

Jednakże w ramach powiadomienia wnioskodawcy, iż informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, organ jest również zobowiązany do poinformowania wnioskodawcy, że jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia, nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji zostanie umorzone.

W przedmiotowej sprawie organ administracji publicznej nie dokonał żadnej z wymienionych czynności; przede wszystkim nie udostępnił wnioskowanej informacji, ani też nie wydał decyzji o odmowie jej udostępnienia lub o umorzeniu postępowania.

W związku z tym uzasadniony był zarzut skargi dotyczący bezczynności organu w zakresie rozpoznania wniosku skarżącego z dnia [...] października 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej.

Podkreślenia przy tym wymaga, że uzależnienie udostępnienia informacji publicznej od uiszczenia opłaty, która według organu odpowiada wysokości kosztów związanych z udostępnieniem informacji, stanowi naruszenie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przepis art. 15 ust. 1 tej ustawy stanowi bowiem, że jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom.

W tym zakresie art. 15 ust. 2 wymienionej ustawy stanowi, że podmiot, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, powiadomi wnioskodawcę o wysokości opłaty. Udostępnienie informacji zgodnie z wnioskiem następuje po upływie 14 dni od dnia powiadomienia wnioskodawcy, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej określa zatem tylko, że zawiadamia się wnioskodawcę o wysokości opłaty, a udostępnienie informacji następuje po upływie 14 dni od tego powiadomienia, niezależnie od tego, czy opłata została uiszczona.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należało, że Burmistrz Miasta T. w sposób nieuprawniony uzależnił udostępnienie wnioskowanej przez skarżącego informacji publicznej od uiszczenia ustalonej przez niego opłaty i w następstwie tego doszło do bezczynności tego organu administracji.

Na podstawie cytowanego wyżej art. 149 § 1 P.p.s.a., sąd zobowiązał zatem Burmistrza Miasta T. do załatwienia wniosku skarżącego o udostępnienie informacji publicznej w terminie 14 dni (licząc od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi).

Jednocześnie Sąd nie stwierdził, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Od daty złożenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej do daty wyroku upłynął bowiem okres, który przy uwzględnieniu wymiany korespondencji między organem i skarżącym oraz określonego w art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, wydłużonego terminu udostępnienia informacji, nie uzasadnia stwierdzenia, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Zgodnie z art. 200 P.p.s.a. orzeczono o zwrocie kosztów postępowania, na które składa się uiszczony przez skarżącego wpis od skargi.