drukuj    zapisz    Powrót do listy

6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s, Administracyjne postępowanie, Inspektor Nadzoru Budowlanego, uchylono postanowienie II instancji, II SA/Kr 646/16 - Wyrok WSA w Krakowie z 2016-08-12, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Kr 646/16 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2016-08-12 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-06-06
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Andrzej Irla /przewodniczący/
Beata Łomnicka
Krystyna Daniel /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne
Administracyjne postępowanie
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
uchylono postanowienie II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 58 , 59 , 44 , 41 , 9 , 129 , 124 , 7 , 107 , 77 , 61
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2016 poz 718 art. 134 , 145 , 200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie: Sędzia WSA Krystyna Daniel Sędzia WSA Beata Łomnicka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi K.M. na postanowienie nr [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 29 marca 2016 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. , II. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego kwotę 580 zł (Pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. decyzją z dnia 26 września 2013 r. nr [...] działając na podstawie art. 49 b ust. 1 w związku z art. 49 b ust. 3 oraz art. 80 ust. 2 pkt 1, art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane oraz art. 104 k.p.a. po przeprowadzeniu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie samowolnej budowy ogrodzenia działki nr [...]od strony działki nr [...] na odcinku o długości 46 m w miejscowości W. , gmina P. nakazał właścicielce działki nr [...] –K.M. dokonać rozbiórkę samowolnie wykonanej części ogrodzenia działki nr [...] od strony działki nr [...] na odcinku 46 m , rozpoczynającym się od granicy z działka nr [...].

W dniu 14 września 2015 r. do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. wpłynęło pismo K.M. z dnia 9 września 2015 r. zawierające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. z dnia 26 września 2013 r. wraz z odwołaniem.

Postanowieniem nr [...] z dnia 29 marca 2016 r. znak: [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. stwierdził niedopuszczalność odwołania.

W uzasadnieniu organ wskazał, że z analizy akt sprawy wynika, że strona biorąca udział w postępowaniu przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego Powiat [...] Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo P. odebrała w/w decyzję w dniu 3 października 2013 r., nie skorzystała z przysługującego jej prawa zaskarżenia w/w decyzji organu l instancji, wobec czego przedmiotowa decyzja stała się ostateczna wraz z upływem 17 października 2013 r.

Organ uznał, że decyzja PINB Powiat N. z 26 września 2013 r. nakazująca rozbiórkę nie została doręczona K.M. ponieważ " K.M. wskazuje, że nie brała udziału w postępowaniu przed organ l instancji i nie została jej doręczona decyzja PINB z dnia 26 września 2013 r. , nr [...] gdyż PINB wysyłał korespondencję dla P. K.M. na adres wskazany w ewidencji gruntów Starostwa Powiatowego w N. , Wydział Geodezji i Budownictwa, stan ewidencyjny dla działki nr [...] w W. ujawniony, w dniu 25

1

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

czerwca 2013 r., P. K. wskazuje, że żadnej korespondencji pod powyższym adresem nie odebrała". Zaznaczył nadto, że K.M. działająca przez pełnomocnika adwokata M.M. twierdzi, że o decyzji dowiedziała się w dniu 2 września 2015 r. podczas wizyty w Urzędzie Skarbowym gdzie powzięła wiadomość o prowadzeniu przez PINB Powiat N. postępowania i wydaniu decyzji z 26 września 2013 r.

W związku z powyższym [...] WINB uznał, że dla K.M. nie rozpoczął się bieg terminu do złożenia odwołania, a w sprawie nie doszło do uchybienia terminu do złożenia odwołania gdyż nie można uchybić terminowi do wniesienia odwołania skoro strona nie brała ona udziału w postępowaniu i nie doręczono jej decyzji. W konsekwencji WIMB uznał, że stronie, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu i dowiedziała się o wydaniu decyzji gdy ta była już ostateczna przysługuje na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. wniosek o wznowienie postępowania, nie przysługuje jej natomiast wniosek , o którym mowa w art. 58 § 1 k.p.a. Z możliwości jakie stwarza przepis art. 58 k.p.a. może korzystać tylko strona, której organ doręczył decyzje, lecz która z przyczyn od siebie niezależnych nie mogła wnieść odwołania w terminie ustalonym. Tym samy w ocenie

[...] WINB w K. nie zachodzą przesłanki do przywrócenia terminu i do złożenia odwołania od decyzji PINB z dnia 26 września 2013 r.

Zgodnie z treścią art. 129 § 2 k.p.a. odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od doręczenia stronie decyzji. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym dopuszcza się także możliwość wniesienia odwołania przez osobę, która twierdzi, że jest stroną postępowania administracyjnego, a która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym i której organ nie doręczył oraz nie ogłosił decyzji, a o jej wydaniu dowiedziała się z innych źródeł, przy czym odwołanie takie może być wniesione w terminie liczonym od dnia doręczenia decyzji stronie, która brała udział w postępowaniu. W przypadku wielości stron postępowania, termin do wniesienia odwołania rozpocznie bieg dla strony pominiętej w postępowaniu od daty ostatniego doręczenia. W niniejszym przypadku taka sytuacja jednak nie zachodzi, gdyż K.M. odwołanie z dnia 9 września 2015 r., wniosła po uostatecznieniu się decyzji PINB z dnia 26 września 2013r. Postanowieniem z dnia 29 marca 2016 r., MWINB w K. na podstawie art. 58 § 1 k.p.a. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji nr [...] Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiat N. z dnia z 26 września 2013 r.

2

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

Na to postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosła K.M. domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz wskazania organowi, aby pismo skarżącej z dnia 9 września 2015 r. zostało potraktowane jako wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją nr [...] z dnia 26 września 2013 r. w przedmiocie nakazania rozbiórki. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 63 § 2 k.p.a., art. 7 i 77 k.p.a. oraz art. 147 k.p.a., art. 148 § 2 k.p.a., 145 § 1 pkt 4 k.p.a. w związku z art. 6, 8, 9 i 10 k.p.a. oraz art. 134 K.p.a. poprzez zaniechanie pełnego rozpatrzenia stanu faktycznego sprawy i zbadania rzeczywistego charakteru pisma skarżącej z dnia 9 września 2015 r. tj. jako wniosku o wznowienie postępowania; a także naruszenie art. 7 k.p.a., 77 k.p.a. i art. 42 § 1 k.p.a. poprzez zaniechanie ustalenia czy decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiat N. nr [...] z 26 września 2013 r. w przedmiocie nakazania rozbiórki została prawidłowo doręczona skarżącej.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w niniejszej sprawie organ odwoławczy winien był wnikliwie zbadać charakter pisma skarżącej z dnia 9 września 2015 r. i ustalić czy rzeczywiście powinno ono zostać rozpatrzone jako odwołanie, czy też - z uwagi na charakter zarzutów w nim podniesionych oraz termin jego złożenia jako wniosek o wznowienie postępowania z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. Oczywistym jest, że o kwalifikacji pisma w postępowaniu administracyjnym świadczy nie jego tytuł, ale okoliczności konkretnej sprawy i zawarta w tym piśmie argumentacja. Z artykułu 128 k.p.a. wynika, że odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia i wystarczy jeżeli z pisma wynika, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Jednakże przy ocenie czy wniesione przez stronę pismo jest odwołaniem należy kierować się nie tylko treścią pisma (jego tytułem) ale również tym czy pismo to zostało wniesione w terminie do złożenia odwołania.

Z treści pisma z 9 września 2015 r. w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że wolą skarżącej było wzruszenie decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiat N. z 26 września 2013 r. nr [...] nakazującego rozbiórkę wydanej w postępowaniu, w którym skarżąca nie brała udziału i żądanie umożliwienia zajęcia stanowiska zgodnie z podstawowymi regułami postępowania administracyjnego. Wskazała, że decyzja z 26 września 2013 r. nie została jej doręczona gdyż decyzja została wysłana na adres ul. [...] w W. podczas gdy skarżąca od 7 czerwca 2013 r. nie zamieszkiwała pod tym

3

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

adresem. Także postanowienia organu zawiadamiające ją o toczącym się postępowaniu oraz postanowienie z 3 lipca 2013 r. nakładające na nią obowiązek dostarczenia dokumentów zostały skierowane na adres: ul. [...] w W. , pod którym od 7 czerwca 2013 r. nie zamieszkiwała. Wskazała, że o decyzji, która nie została jej doręczona powzięła wiadomość w związku z egzekucją grzywny w celu przymuszenia do wykonania nakazanej rozbiórki. Mając powyższe na względzie organ odwoławczy był zobowiązany rozpatrzeć ww. pismo w kontekście postępowań nadzwyczajnych.

W ocenie Skarżącej uchybienie organu polegało na zaniechaniu ustalenia rzeczywistego charakteru pisma strony z dnia 9 września 2015 r. i zaniechania potraktowania pisma co najmniej jako wniosku o wznowienie postępowania. W piśmie z dnia 9 września 2015 r. strona podnosiła, że nie brała udziału w postępowaniu, przedstawiła dowody na tę okoliczność. Zamiarem strony, który wyraźnie wynika z treści ww. pisma, było wzruszenie decyzji z 26 września 2013 r. i umożliwienie skarżącej przez organ zajęcie merytorycznego stanowiska w sprawie. Dodatkowo przedmiotowe pismo zostało złożone w terminie 7 dni od daty powzięcia przez stronę wiadomości o decyzji z dnia 26 września 2013 r, która jest - zgodnie ustaleniami organu -ostateczna. Zatem zostały spełnione wszystkie materialnoprawne przesłanki wniosku o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt4 k.p.a.

W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując przy tym argumentację zawartą w treści zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:

Stosownie do art. 1 ust 1 ustawy z 30.08. 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., póz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., sądy administracyjne są powołane do kontroli działalności administracji publicznej, w tym zakresie legalności decyzji administracyjnych i stosują środki określone w ustawie (art. 1 i art. 3 p.p.s.a.). W ramach swej kognicji sąd bada czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego lub przepisów postępowania administracyjnego, nie będąc przy tym związanym granicami skargi, stosownie do przepisu art. 134 § 1 p.p.s.a. Skarga zasługuje na uwzględnienie, jakkolwiek nie wszystkie zarzuty skargi są zasadne.

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

Przedmiotem rozpoznania jest postanowienie nr [...] z 29 marca 2016 r. , którym MWINB w K. działając na podstawie art. 59 w zw. z 123 k.p.a. odmówił przywrócenia terminu K.M. do złożenia odwołania od decyzji nr [...] PINB Powiat N. z 26 września 2013 r.

Zgodnie z przepisem art. 129 § 2 k.p.a. odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona - od dnia jej ogłoszenia stronie. Z treści cytowanego przepisu wynika jednoznacznie, że warunkiem wniesienia skargi na decyzję administracyjną jest uprzednie skuteczne doręczenie stronie tej decyzji. Zgodnie z art. 58 § 1 k.p.a. w razie uchybienia terminu należy go przywrócić na prośbę zainteresowanego jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Zgodnie z art 58 § 2 prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby wymagane jest dopełnienie czynności, dla której określony był termin.

Z lakonicznego uzasadnienia zaskarżonego postanowienia można uznać, że organ odmawiając przywrócenia terminu do odwołania od decyzji organu l instancji z 26 września uznał, że nie doszło do doręczenia tej decyzji, nie otworzył się zatem dla skarżącej 14 - dniowy termin do złożenia odwołania, o jakim mowa w art. 129 § 2 k.p.a. Powyższa ocena budzi wątpliwości gdyż w ocenie Sądu należy się zgodzić z zarzutem skargi, że organ nie dokonał wnikliwej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i nie wyjaśnił tej kwestii prawidłowo. Norma wywiedziona z przepisów art. 129 § 2 i art. 58 k.p.a. wskazuje, że zarówno kwestię samego uchybienia terminu do wniesienia odwołania jak też kwestię przywrócenia uchybionego terminu, można rozważać dopiero po ustaleniu, że termin ten rozpoczął skutecznie swój bieg. Warunkiem zaś skutecznego rozpoczęcia biegu terminu jest skuteczne doręczenie lub ogłoszenie decyzji stronie. Z uzasadnienia skarżonego postanowienia nr [...] nie wynika natomiast aby organ badał tę kwestię, jakkolwiek we wniosku o przywrócenie terminu K.M , działająca przez profesjonalnego pełnomocnika jako przyczynę uchybienia terminu wskazała nie tylko brak prawidłowego doręczenia skarżącej decyzji PINB Powiat N. ale również brak wiedzy o toczącym się postępowaniu prowadzonym przez ww. organ ze względu na kierowanie pism pod błędny adres.

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

Trzeba zauważyć, że co prawda żaden z dokumentów kierowanych przez organ l instancji do skarżącej nie został przez nią odebrany, ale w uzasadnienie zaskarżonego postanowienia nie tylko brak rozważań dotyczących tej materii ale również dokumentów pozwalających na prawidłowe ustalenie czy doszło do skutecznego doręczenia decyzji nr [...] poza nieodebranymi przesyłkami kierowanymi przez organ l instancji pod ww. adres z adnotacją o ich podwójnym awizowaniu, co jedynie wskazuje, że wszystkie pisma kierowane do skarżącej były doręczane w trybie art. 44 k.p.a., natomiast kwestia skuteczności tych doręczeń MW! N B w K. nie wyjaśnił.

W związku z powyższym należy wskazać, że zgodnie z ww. przepisem, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 i 43 k.p.a., pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie pocztowym lub w urzędzie gminy, a zawiadomienie o tym, wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W przypadku niepodjęcia przesyłki w podanym terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od daty pierwszego zawiadomienia. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu a pismo pozostawia się w aktach sprawy. Wskazać należy, że przywołany przepis powinien być interpretowany w powiązaniu z art. 41 § 1 k.p.a., który nakłada na strony, ich przedstawicieli i pełnomocników obowiązek zawiadomienia organów administracji publicznej o każdej zmianie swojego adresu. W orzecznictwie przyjmuje się, że obowiązek ten ciąży na stronie od daty dowiedzenia się o prowadzonym postępowaniu administracyjnym zaś na organie, na podstawie art. 9 k.p.a. ciąży obowiązek pouczenia strony o tej powinności i o skutkach jej niedopełnienia (por. wyrok NSA z 23 września 2005 r. l OSK 43/05). Konsekwencją zaniechania przez stronę wskazanego obowiązku jest to, że doręczenie pisma pod dotychczasowym adresem - w tym także doręczenie zastępcze, o którym mowa w art. 44 k.p.a. - ma skutek prawny (art. 41 § 2 k.p.a). W sytuacji gdy skarżąca jako przyczynę uprawdopodobniająca brak winy w uchybieniu terminu podnosi iż decyzja nie została

6

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

jej doręczona, ze względu na skierowanie jej pod błędny adres, organ odwoławczy w pierwszym rzędzie powinien dokonać oceny czy w niniejszej sprawie doszło do do skutecznego doręczenia decyzji. Ocena ta wymagała przede wszystkim rozważenia, czy spełnione zostały przesłanki ustawowe uprawniające organ do przyjęcia domniemania skutecznego doręczenia pisma stronie stosownie do treści art. 41 § 2 k.p.a. Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela pogląd prezentowany w orzecznictwie i piśmiennictwie, że organ administracji ma obowiązek pouczenia strony o treści przepisu art. 41 § 1 i § 2 k.p.a., i że brak takiego pouczenia stanowi naruszenie art. 9 k.p.a. mające wpływ na wynik sprawy, uzasadniające nieskuteczność prawną doręczenia pod dotychczasowym adresem, gdy strona nie powiadomiła o zmianie miejsca zamieszkania (por. wyrok WSA w Warszawie z 21 września 2004 r., li SA 2788/03; wyrok WSA we Wrocławiu z 6 sierpnia 2008r. II SA/Wr 326/08; B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa CH.Beck 2006). Oceniając skarżone postanowienie nr [...] trzeba wskazać, że organ w ogóle tej kwestii nie badał przyjmując - zgodnie z wnioskiem K.M. o przywrócenie terminu do odwołania - że skierowanie przez organ l instancji przesyłki z decyzją na adres ul. [...] w W. należy uznać za nieskuteczne. Trzeba podkreślić, że dla kontroli czy w sprawie doszło do skuteczności doręczenia decyzji K.M. istotne jest w ustalenie czy PINB Powiat N. spełnił obowiązek wynikający z przepisu art. 9 k.p.a. przez skuteczne pouczenie o skutkach prawnych wynikających z art. 41 § 1 i § 2 k.p.a. Z dokumentów przedłożonych w aktach administracyjnych sprawy wynika, że PINB postanowienie nr [...] z dnia 3 lipca 2013 r. wydanym w trybie art. 61 § 4 w zw. z art. 123 k.p.a. zawiadomił o wszczęciu postępowania w sprawie rozbiórki przedmiotowego ogrodzenia, a w postanowieniu tym zawarł również pouczenie o skutkach prawnych wynikających z art. 41 § 1 i § 2 k.p.a. Postanowienie to wraz z pouczeniem oraz z postanowieniem nr [...] nakładającym na K.M. obowiązek dostarczenia dokumentów r. skierowane zostało na adres ustalony - jak ww. - w oparciu o dane z ewidencji gruntów tj. ul. [...] m [...] w W. Co prawda we wniosku o przywrócenie terminu do odwołania wskazano, że skarżąca do dnia 2 września 2013 w ogóle nie wiedziała, że toczy się postępowanie zakończone decyzją organu l instancji z 26 września 2013 r. to jednak w rozpatrywanej sprawie istotne jest ustalenie nie tylko jakie było miejsce zamieszkania K.M. w dacie zastępczego doręczenia

7

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

decyzji nr [...] z 26 września 2013 r., ale także ww. postanowienia nr [...] (tj. w okresie od 9 lipca 2013 do 23 lipca 2013 r.). Z samego faktu, że przesyłka z postanowieniem nr [...] awizowana w dniu 9 lipca 2013 nie została odebrana przez skarżącą nie wynika jeszcze brak jej doręczenia. Kwestii tej WINB w K. nie ustalił. Trzeba nadto wskazać, że z częściowo zamalowanego czarnym pisakiem załącznika do wniosku o przywrócenie terminu do odwołania zawierającym kserokopię poświadczenia o adresach K.M. , wydaną przez UM. W. w dniu 3. 09. 2015 r. - nie wynika, pod jakim adresem mieszkała skarżąca w okresie od 9 lipca 2013 r. do 23 lipca 2013 r. - co ma istotne znaczenie w rozpatrywanej sprawie. Z niezamalowanych, częściowych informacji można jedynie wnioskować , że skarżąca zmieniała często swój adres stałego i czasowego zamieszkania, że pod adresem [...] meldowała się zarówno na pobyt czasowy jak stały, że w dniu 7 czerwca 2013 r. wymeldowała się ze stałego pobytu przy ul. [...] oraz, że w okresie od 10 września 2013 r. do 31 sierpnia 2014 r. była zameldowana na pobyt czasowy przy ul.[...]. Do wniosku skarżąca dołączyła także ksero umowy najmu z 12 lipca 2013 r. zawartej przez skarżącą i właścicielem mieszkania, na mocy której uzyskała prawo najmu do lokalu przy ul. [...] w okresie od 1 września 2013 r. do 31 sierpnia 2014 r. Brak zatem informacji jaki był adres zamieszkiwania skarżącej w okresie doręczenia w trybie art. 44 k.p.a. postanowienia nr [...] o wszczęciu przedmiotowego postępowania. Zgodnie z art. 42 kpa pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. W doktrynie zaś przyjmuje się, że pojęcie "mieszkanie", odnosić należy do rzeczywistego, faktycznego (a nie prawnego) mieszkania adresata (por. G. Łaszczyca, A. Martysz, A. Matan, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Tom l. Komentarz do art. 1-103, LEX, 2007, wyd. II). W rozpatrywanej sprawie - jak wynika z akt administracyjnych WINB nie poczynił ustaleń pozwalających na ocenę czy K.M. została skutecznie zawiadomiona o wszczęciu postępowania postanowieniem nr [...] . wraz z pouczeniem o konsekwencjach wynikających z niezastosowania się przez stronę do obowiązku ustanowionego w art. 41 § 1 k.p.a. Powyższe ma istotne znaczenie dla oceny czy decyzja PINB z 26 września 2013 r. została doręczona skarżącej czy też do takiego doręczenia nie doszło. Jeśli bowiem skarżąca została prawidłowo pouczona o obowiązku informowania organu o każdorazowej zmianie swojego adresu i o

8

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

konsekwencjach niedochowania tego wymogu, to także w sytuacji gdy decyzja PINB z 26 września 2013 r. została skierowana pod adres [...] w W. , pod którym skarżąca nie zamieszkiwała - należało przyjąć, że decyzja ta została w trybie art. 44 kpa doręczona, jeśli natomiast organ ustali - przy ponownym rozpoznaniu sprawy - że skarżąca nie została prawidłowo powiadomiona (także w trybie art. 44 kpa) o wszczęciu postępowania i obowiązku z art. 41 k.p.a. - należy uznać, że decyzja z 26 września 2013 r. nie została jej skutecznie doręczona. [...] WINB w K. nie badał powyższych okoliczności - uznając przedwcześnie, że do takiego doręczenia nie doszło. Wskazane uchybienie stanowi naruszenie przepisów postępowania w tym zasady z art. 7 k.p.a. nakazującej dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, a także naruszenie przepisu art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. Ten ostatni wymaga wskazania w uzasadnieniu faktycznym faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Należy podkreślić, że postanowienie na które przysługuje zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego winno bowiem zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne (art. 124 § 2 k.p.a.), co oznacza, że postanowienia, które podlegają kontroli instancyjnej i sądowej (ze względu na ich znaczenie) winny być należycie uzasadnione. W ocenie Sądu uzasadnienie zawarte w zaskarżonym postanowieniu wymogów powyższych nie spełnia. Organ skrótowo i lakonicznie ograniczył się praktycznie do stwierdzenia, że decyzja z 26 września 2013 r. nie została doręczona skarżącej, a zatem nie rozpoczął się dla niej bieg terminu do złożenia odwołania, co wyklucza również przywrócenie terminu do odwołania. Podstawową okolicznością przemawiającą za koniecznością uchylenia skarżonego postanowienia była jednak kwestia braku należytej oceny skuteczności doręczenia stronie skarżącej decyzji organu pierwszej instancji. Dopiero bowiem po bezsprzecznym ustaleniu, że decyzja została skutecznie doręczona można rozważać czy w ogóle doszło do uchybienia terminu do wniesienia odwołania i oceniać przesłanki przywrócenia uchybionego terminu.

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ odwoławczy zbada prawidłowość doręczenia K.M. decyzji PINB z 26 września 2013 r. w związku z ustaleniami dotyczących prawidłowego doręczenia skarżącej postanowienia nr [...] z 3 lipca 2013 r. , które zawierało pouczenie w trybie przepisu art. 61 § 4 i art. 41 k.p.a. Od oceny powyższej okoliczności zależeć też będzie rozpatrzenie

Sygn. akt II SA/Kr 646/16

przez organ odwoławczy wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Termin ten biegnie bowiem od daty prawidłowego doręczenia decyzji. Rozstrzygnięcie podjęte w powyższym zakresie winno być należycie umotywowane w uzasadnieniu sporządzonym zgodnie z wymogami wynikającymi z art. 124 § 2, art. 107 § 3 i art. 11 k.p.a. Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej okoliczności faktyczne i prawne należało uznać za zasadne te zarzuty skargi, które dotyczyły niewyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności stanu faktycznego sprawy związanych z doręczeniem decyzji.

Odnosząc się natomiast do pozostałych zarzutów skargi wskazujących na nieprawidłowe ustalenie charakteru pisma skarżącej z 9 września 2015 r. działającej przez pełnomocnika adwokata M.M. (data wpływu do organu 14 września 2015 r.) inicjującego kontrolowane postępowanie należy uznać je za niezasadne. Jakkolwiek należy się zgodzić, że o charakterze pism nie decyduje tylko tytuł pisma, ale jego charakter i w sytuacji gdy żądanie w nim zawarte jest niejasne lub niedoprecyzowane to obowiązkiem organu jest wnikliwa ocena i żądanie doprecyzowania przez stronę, to jednak w sytuacji gdy jest ono jednoznaczne organ nie ma obowiązku żądać jego sprecyzowania. Wniosek złożony w rozpoznawanej sprawie został sformułowany jasno, jednoznacznie, zawiera także poprawnie podaną podstawę prawną i w ocenie Sądu prawidłowo został zakwalifikowany przez organ jako wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania.

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie mając na względzie przepis art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 134 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w punkcie l sentencji. O kosztach orzeczono w punkcie li sentencji na podstawie art. 200 p.p.s.a

[pic]

10



Powered by SoftProdukt