Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kremis po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 2 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. W. N. na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku sporządzenia i przedłożenia ekspertyzy stanu technicznego obiektów postanawia: odrzucić skargę.

Z. D. pismem z dnia 4 sierpnia 2011 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 czerwca 2011 r. w nakładające na J. W. N. obowiązek sporządzenia i przedłożenia ekspertyzy stanu technicznego obiektów.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 1 września 2011 r. Z. D. został wezwany do usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania braków formalnych skargi przez nadesłanie oświadczenia czy skargę złożył w imieniu własnym, czy jako pełnomocnik J. W. N., a jeśli tak o złożenie do akt sprawy pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi lub uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa oraz o wskazanie, którą jest z osób wymienionych w art. 35 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W odpowiedzi na wezwanie Z. D. w piśmie z dnia 19 września 2011 r. oświadczył, że jest uczestnikiem postępowania i pełnomocnikiem J. W. N., oraz że D. Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. w swoim postanowieniu z dnia 28 czerwca 2011 r. uznał jego za pełnomocnika skarżącego.

Zarządzeniem z dnia 19 października 2011 r. Sąd poinformował Z. D. oraz J. W. N., że po zapoznaniu się z przesłanym przez D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego wraz z odpowiedzią na skargę materiałem aktowym zgromadzonym w sprawie oraz oświadczeniem złożonym przez Z. D. w piśmie z dnia 19 września 2011 r. stwierdzono brak podstaw do uznania Z. D. za pełnomocnika J. W. N. w postępowaniu przed sądem administracyjnym. Jednocześnie wezwano J. W. N. do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi przez podpisanie skargi w siedzibie sądu bądź też nadesłanie podpisanego odpisu skargi.

W odpowiedzi na zarządzenie Sądu, Z. D. powtórnie przedłożył pismo z dnia 19 września 2011 r. Natomiast skierowane do J. W. N. wezwanie zostało dwukrotnie awizowane i ostatecznie zwrócone z adnotacją urzędu pocztowego - "zwrot, nie podjęto w terminie" (dowód: koperta wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 26 akt sądowych). Doręczenie uznano za dokonane z dniem 7 listopada 2011 r. Zakreślony w wezwaniu termin upłynął bezskutecznie w dniu 14 listopada 2011 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej powoływanej jako ,,p.p.s.a." strony i ich organy lub przedstawiciele ustawowi mogą działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników. Natomiast na podstawie art. 35 § 1 p.p.s.a. pełnomocnikiem strony może być adwokat lub radca prawny, a ponadto inny skarżący lub uczestnik postępowania, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia, a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne. Wymienione w tym przepisie osoby dopuszczono do reprezentowania strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym z uwagi na ich związek ze sprawą albo w wypadku osób fizycznych - z uwagi na bliskie pokrewieństwo lub zbliżony do niego stosunek przysposobienia (por. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III).

Wyliczenie zawarte w art. 35 p.p.s.a. ma charakter wyczerpujący w tym sensie, że osoba niespełniająca wymagań oznaczonych w tym przepisie nie może działać jako pełnomocnik procesowy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, choćby nawet udzielone jej zostało pełnomocnictwo do działania za mocodawcę na podstawie art. 98 k.c. Ponadto podkreślić należy, że nawet wówczas gdy osoba działała w postępowaniu administracyjnym jako pełnomocnik strony - jeżeli nie należy ona do kręgu osób wskazanych w art. 35 p.p.s.a. to nie będzie mogła w imieniu mocodawcy wnieść skargi do sądu administracyjnego. Zestawiając bowiem treść art. 33 § 1 k.p.a., zgodnie z którym pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych oraz cytowanego wyżej art. 35 p.p.s.a. wysnuć można podstawowy dla sprawy wniosek, że nie każda osoba, która może być pełnomocnikiem strony w postępowaniu administracyjnym, będzie miała uprawnienia do działania w jej imieniu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zauważyć należy, że Z. D. nie tylko nie przedłożył pełnomocnictwa procesowego w imieniu skarżącego, ale jak wynika z akt administracyjnych oraz ze złożonego przez niego oświadczenia, nie należy on do grona osób uprawnionych na podstawie art. 35 p.p.s.a. do występowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym w charakterze pełnomocnika strony.

Dlatego też wobec dokonanych ustaleń, Sąd zarządzeniem z dnia 19 października 2011 r. wezwał J. W. N. do podpisania skargi lub nadesłania skargi osobiście podpisanej – w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

W związku z tym, że zakreślony w tym wezwaniu termin upłynął bezskutecznie Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.