Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I OSK 1828/12, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej W.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2767/11 w sprawie ze skargi W.G. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych, uchylił zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] października 2011 r.
Pismem z dnia 17 lipca 2018 r., M.P. wniósł o sprostowanie uzasadnień wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2012 r. oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2013 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369; dalej: "P.p.s.a."), Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Jak podnosi się w piśmiennictwie, sprostowanie wyroku może nastąpić z urzędu i na wniosek strony (B. Dauter, Komentarz do art. 156 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [w:] Dauter Bogusław, Kabat Andrzej, Niezgódka-Medek Małgorzata, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Lex nr 498611). W tym kontekście zauważa się, że może się wydawać, iż ze zdania pierwszego art. 156 § 1 P.p.s.a. wynika, że sprostowanie wyroku następuje wyłącznie z urzędu. Jednak o możliwości złożenia stosownego wniosku świadczy rozpatrywanie ww. przepisu wobec treści art. 159 P.p.s.a. (w którym mowa jest o "wniosku o sprostowanie") oraz art. 194 § 1 pkt 5 P.p.s.a. (który przewiduje zażalenie m.in. na odmowę sprostowania orzeczenia). Wniosek o sprostowanie może złożyć każdy uczestnik postępowania na prawach strony (B. Dauter, dz. cyt.).
Z akt sprawy wynika jednak, że M.P. nie jest w niniejszej sprawie stroną postępowania, ani osobą, o której mowa w art. 33 P.p.s.a., nie działa również w imieniu skarżącego.
W związku z powyższym, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 w związku z art. 193 P.p.s.a. - wniosek należało odrzucić.
