drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Dostęp do informacji publicznej, Prezes Rady Ministrów, Orzeczono o wymierzeniu grzywny za niewykonanie wyroku-art. 154 PoPPSA, II SA/Wa 1672/08 - Wyrok WSA w Warszawie z 2009-02-20, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 1672/08 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2009-02-20 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-12-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Adam Lipiński /sprawozdawca/
Jacek Fronczyk /przewodniczący/
Joanna Kube
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Prezes Rady Ministrów
Treść wyniku
Orzeczono o wymierzeniu grzywny za niewykonanie wyroku-art. 154 PoPPSA
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 13 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 154 par. 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk, Sędziowie WSA Joanna Kube, Adam Lipiński (spr.), Protokolant Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2009 r. sprawy ze skargi P. B. na niewykonanie przez Prezesa Rady Ministrów wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 721/08, wydanego w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej: 1) wymierza Prezesowi Rady Ministrów grzywnę w wysokości 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych; 2) zasądza od Prezesa Rady Ministrów na rzecz P. B.kwotę 275,20 (dwieście siedemdziesiąt pięć i 20/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 lipca 2008 r. o sygnaturze akt II SA/Wa 721/08 uchylił decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] i utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] kwietnia 2008 r. w przedmiocie udostępnienia P. B. informacji publicznej. Powyższy wyrok stał się prawomocny. Sąd przesłał organowi akta sprawy administracyjnej i organ akta te otrzymał w dniu 3 października 2008 r.

W dniu 12 września 2008 r. P. B. za pośrednictwem Prezesa Rady Ministrów wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez organ powyższego wyroku i wymierzenie z tego powodu organowi grzywny w wysokości 10.000 zł. Skarga została oparta na treści art. 154 § 1 i § 6 w zw. z art. 286 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). W skardze P. B. wskazał, iż w dniu 5 listopada 2008 r. wezwał na piśmie organ do załatwienia sprawy – wniosku z dnia 7 stycznia 2008 r., w którym prosił o udostępnienie informacji publicznej w postaci treści dokumentu urzędowego, zaznaczając jednocześnie, że po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2008 r., pomimo przesłania akt sprawy administracyjnej do organu, nie otrzymał żadnej informacji w przedmiotowej sprawie. Skarżący wskazał także, iż art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej zakreśla 14-dniowy termin do załatwienia sprawy. Organ uchybił temu terminowi. Nadto organ nie załatwił jego sprawy, mimo upływu terminu ogólnego przewidzianego w Kodeksie postępowania administracyjnego.

W odpowiedzi na skargę Prezes Rady Ministrów wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu swojego stanowiska twierdził, iż termin przewidziany w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej nie ma w sprawie zastosowania. Należy stosować przepis art. 35 § 3 Kpa, przewidujący miesięczny termin dla spraw wymagających postępowania wyjaśniającego i dwumiesięczny w sprawach szczególnie skomplikowanych. W ocenie organu przedmiotowa sprawa jest sprawą szczególnie skomplikowaną z uwagi na jej przedmiot, albowiem P. B. domaga się dostępu do dokumentu, którym jest raport na temat funkcjonowania Centralnego Biura Antykorupcyjnego opracowany przez Sekretarza Stanu Julię Piterę. Nadto Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 16 lipca 2008 r. wskazał na konieczność ustalenia, która wersja raportu jest przedmiotem wniosku P. B. (w wyniku licznych konsultacji raport był zmieniany). Organ pracował nad projektem decyzji w danej sprawie, jednakże okazało się, że raport w wersji z grudnia 2007 r. nie istnieje. W dniu 17 listopada 2008 r. organ wystosował do zainteresowanego pismo, czy podtrzymuje nadal swój wniosek, ale z tą różnicą, iż w wersji obecnej raportu. W dniu 28 listopada 2008 r. do organu nadeszła odpowiedź P. B., datowana na dzień 25 listopada 2008 r., w której wskazywał, że cały czas podtrzymuje wniosek o udostępnienia raportu z grudnia 2007 r.

Organ wskazał, iż wcześniej, w trybie pilnym, zostały podjęte czynności, w efekcie których zdjęto klauzulę "Tajne" z raportu na temat CBA (za wyjątkiem części informacji objętych nadal tą klauzulą) i wyciąg z raportu stał się ogólnodostępny. W tej sytuacji w dniu [...] listopada 2008 r. organ wydał w niniejszej sprawie decyzję nr [...] odmawiającą zainteresowanemu udostępnienia informacji publicznej w zakresie objętym tajemnicą państwową.

W odpowiedzi na skargę organ wskazywał nadto na skomplikowany charakter sprawy związany zwłaszcza z klauzulą tajności i szeregiem różnych czynników.

W konkluzji odpowiedzi na skargę organ twierdził, iż załatwił sprawę w terminie, albowiem wydał w dniu [...] listopada 2008 r. stosowną decyzję, a wiec mając na uwadze otrzymanie akt sprawy administracyjnej z WSA w dniu 3 października 2008 r., zmieścił się w dwumiesięcznym terminie do jej załatwienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona.

Stosownie do treści art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Zgodnie z powyższym, dopuszczalność skargi na niewykonanie wyroku uzależniona jest od uprzedniego wystąpienia z pisemnym wezwaniem do jego wykonania. P. B. skierował do Prezesa Rady Ministrów stosowne wezwanie w dniu 5 listopada 2008 r., które organ otrzymał 7 listopada 2008 r., zatem należało przyjąć, iż skarżący spełnił wymóg zawarty w art. 154 § 1 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że akta sprawy administracyjnej, zwrócone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po uprawomocnieniu się wyroku z dnia 16 lipca 2008 r., Prezes Rady Ministrów otrzymał w dniu 3 października 2008 r. Od następnego dnia, zgodnie z treścią art. 286 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, rozpoczynał bieg 14-dniowy termin do załatwienia sprawy, zakreślony art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Trafnie argumentuje skarżący, iż ten właśnie termin, a nie terminy określone w art. 35 Kpa są przewidziane do załatwienia sprawy, której przedmiotem jest dostęp do informacji publicznej. W tym zatem terminie organ powinien rozstrzygnąć wniosek skarżącego z dnia 7 stycznia 2008 r., w którym prosił o udostępnienie informacji publicznej w postaci treści dokumentu urzędowego i w tym też terminie powinien rozpatrzyć sprawę po zwrocie akt przez Sąd Administracyjny, a przynajmniej w tym terminie organ powinien wykonać wytyczne zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2008 r. nakazujące ustalenie, która (z jakiego czasu) wersja raportu jest przedmiotem żądania P. B. Z treści pism stron i z akt administracyjnych niniejszej sprawy bezspornie wynika, że pierwsze i jedyne pismo w niniejszej sprawie, po zwrocie akt, organ wystosował do skarżącego dopiero w dniu 17 listopada 2008 r., a więc nie tylko po upływie 14-dniowego terminu, ale po otrzymaniu wezwania P. B. do wykonania wyroku (organ otrzymał to wezwanie w dniu 7 listopada 2008 r.), a także po wpłynięciu do organu w dniu 13 listopada 2008 r. skargi P. B. na niewykonanie wyroku.

Z tych przyczyn skarga jest uzasadniona.

Wobec rozbieżności między stronami, co do ocen prawnych w przedmiocie terminu do wykonania wyroku, wskazać należy, iż termin zakreślony w przepisie art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej jest właściwy do zastosowania w niniejszej sprawie. Jest tak dlatego, że przedmiot sprawy reguluje ustawa o dostępie do informacji publicznej, która posiada własne rozwiązania proceduralne, dotyczące terminu udzielenia informacji publicznej, wyłączające w tym zakresie przepisy art. 35 Kpa. Fakt wydania w niniejszej sprawie wyroku uchylającego wcześniej wydane decyzje w sprawie dostępu do informacji publicznej, w żaden sposób nie zmienia przedmiotu sprawy i zasad jej rozpatrywania przez organ. Przedmiotowa sprawa nadal pozostaje sprawą rozstrzyganą w oparciu o przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej z tym tylko, iż organ podczas ponownego rozpatrywania sprawy zobowiązany jest do zrealizowania wytycznych zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2008 r., co w ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą skargę, stanowi zazwyczaj ułatwienie dla organu w dalszym rozpatrywaniu sprawy. Skoro jednak organ uznał, że nie jest w stanie dochować zakreślonego 14-dniowego terminu do załatwienia sprawy, powinien jak najwcześniej poinformować o tym skarżącego, wskazując na ewentualne przyczyny zwłoki i podając termin rozstrzygnięcia sprawy. Pisma takiego w sprawie zabrakło.

Powoływanie się w niniejszej sprawie na terminy do rozpatrzenia sprawy przewidziane w art. 35 Kpa nie jest zasadne. Jednakże, mimo błędnego powoływania się w odpowiedzi na skargę na te terminy, organ nie zastosował się także i do nich, albowiem nie poinformował skarżącego o przyczynach niemożności rozstrzygnięcia sprawy w terminie 1 miesiąca, uznaniu jej za szczególnie skomplikowaną i nie podał terminu zakończenia sprawy.

Swoim działaniem organ wywołał u skarżącego uzasadnione wrażenie, że w okresie od 3 października do 17 listopada 2008 r. w ogóle nie zajmował się jego sprawą.

Fakt wydania w dniu [...] listopada 2008 r. decyzji w przedmiotowej sprawie, na który powołuje się organ, nie może stanowić podstawy do umorzenia postępowania albo oddalenia skargi na niewykonanie wyroku sądu administracyjnego, co wynika wprost z treści art. 154 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W niniejszej sprawie wydanie decyzji nastąpiło już po sporządzeniu i wniesieniu skargi na niewykonanie wyroku. Późniejsze dopełnienie obowiązków organu (wydanie decyzji w dniu [...] listopada 2008 r.), a więc po wniesieniu skargi, choć przed wydaniem wyroku w niniejszej sprawie, nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania lub oddalenia skargi, co zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2006 r. sygn. akt II GSK 384/05 (publ. LEX nr 236387).

W tym stanie faktycznym i prawnym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał skargę za uzasadnioną i wymierzył Prezesowi Rady Ministrów grzywnę w wysokości 10.000 zł, uznając ją adekwatną zarówno do przedmiotu sprawy, jak i powagi organu. Zgodnie z art. 154 § 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, grzywnę za niewykonanie wyroku wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Dodać należy, że jednokrotność przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim (Obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 lutego 2008 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2007 r. i w drugim półroczu 2007 r. - M.P. Nr 16, poz. 181) wyniosła 2.417,63 zł. Zatem orzeczona grzywna mieści się w dopuszczalnym przedziale i nie jest nadmiernie wygórowana, a także stanowić będzie adekwatny i dostateczny środek dyscyplinujący.

Z powyższych powodów, na podstawie art. 154 § 1 i 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji wyroku. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zasądzając na rzecz skarżącego poniesione przez niego koszty wpisu sądowego i koszty dojazdu z miejsca zamieszkania do Sądu i z powrotem.



Powered by SoftProdukt