drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Inne, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Uchylono zaskarżony wyrok i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, I OSK 815/12 - Wyrok NSA z 2013-01-31, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 815/12 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2013-01-31 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-04-02
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Andrzej Jurkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Dorota Jadwiszczok
Monika Nowicka
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
II SAB/Ol 84/11 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2012-01-31
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Uchylono zaskarżony wyrok i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 133 § 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant asystent sędziego Katarzyna Myślińska po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 31 stycznia 2012 r. sygn. akt II SAB/Ol 84/11 w sprawie ze skargi P.B. na bezczynność Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1/ uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania; 2/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. na rzecz P.B. kwotę 320 złotych (trzysta dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 31 stycznia 2012r., sygn. akt II SAB/Ol 84/11, oddalił skargę P.B. na bezczynność Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. w udzieleniu informacji publicznej.

Wyrok ten wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Wnioskiem z dnia 4 lutego 2011 r. P.B. zwrócił się do Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. o udostępnienie informacji publicznej w postaci treści protokołu z posiedzenia Kolegium z dnia [.2.] stycznia 2011 r. w zakresie sprawy Rep. [...].

W odpowiedzi na złożony wniosek Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. poinformował, że protokoły sporządzane z posiedzeń niejawnych składu orzekającego Kolegium nie stanowią informacji publicznej. Wskazano, że zgodnie z art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.) orzeczenia Kolegium zapadają po przeprowadzeniu rozprawy lub na posiedzeniu niejawnym. Orzeczenia Kolegium, z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, wydawane są w formie decyzji albo postanowień. Kolegium wydaje orzeczenia po odbyciu niejawnej narady składu orzekającego, obejmującej dyskusję oraz głosowanie nad orzeczeniem i zasadniczymi motywami rozstrzygnięcia. Sprawę przedstawia członek kolegium wyznaczony jako jej sprawozdawca. Przepisy wymienionej ustawy nie przewidują sporządzania protokołów z niejawnych narad składu orzekającego. Ponadto Prezes Kolegium wskazał, że informację publiczną, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), stanowi dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, w czym mieści się możliwość wstępu na posiedzenie, możliwość rejestracji dźwięku i obrazu oraz dostęp do dokumentów. Zapisy zawarte w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej odnoszą się do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów oraz ich organów pomocniczych. Z kolei w art. 19 ustawy o dostępie do informacji publicznej nałożono na organy władzy publicznej, pochodzące z powszechnych wyborów i ich kolegialne organy pomocnicze, obowiązek sporządzania i udostępniania protokołów i stenogramów swoich obrad. Kolegium nie jest organem władzy publicznej pochodzącym z powszechnych wyborów, a sporządzane z posiedzeń niejawnych protokoły (zgodnie z § 12 Regulaminu Organizacyjnego Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. stanowiącego załącznik do uchwały Nr [...] Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] grudnia 2005 r.) mają charakter wewnętrzny i pomocniczy celem wpisu treści rozstrzygnięć do ewidencji.

P.B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. w sprawie udostępnienia informacji publicznej w postaci dokumentu urzędowego - treści protokołu z posiedzenia Kolegium z dnia [.2.] stycznia 2011 r. w zakresie sprawy Rep. [...].

W odpowiedzi na skargę Prezes Kolegium wniósł o jej oddalenie argumentując, że protokoły z posiedzeń niejawnych Kolegium nie są składane do akt sprawy, ani też nie są kierowane do innych podmiotów, lecz służą wyłącznie celom ewidencyjnym. Ponadto protokoły, zgodnie z § 14 Regulaminu Organizacyjnego Kolegium podpisywane są przez przewodniczących składów orzekających i protokolanta, a nie przez członków składów orzekających. Wyrazem oświadczenia woli składu Kolegium orzekającego w danej sprawie jest decyzja lub postanowienie, podpisywane przez skład orzekający Kolegium, ewentualnie sporządzone przez członka składu orzekającego zdanie odrębne. Z tego względu twierdzenie, że bez protokołu nie jest możliwe udowodnienie, jakiej treści oświadczenie woli złożył konkretny członek Kolegium w konkretnej sprawie, na konkretnym posiedzeniu, nie odpowiada stanowi faktycznemu. Wyjaśniono również, że rozstrzygnięcie w sprawie Rep. [...] zapadło w dniu [.1.] stycznia 2011 r. Po rozpatrzeniu wniosku P.B., będącego pełnomocnikiem M.B., wydano postanowienie, którym odmówiono stwierdzenia nieważności postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa z dnia [...] grudnia 2010 r. o odmowie wydania zaświadczenia. Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 31 stycznia 2011 r.

Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II SAB/Ol 27/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zobowiązał Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 4 lutego 2011 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt administracyjnych organowi.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. wniosło skargę kasacyjną od powyższego wyroku domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania. W wyniku uwzględnienia tej skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 22 września 2011 r. (sygn. akt I OSK 1114/11) uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że zaskarżony wyrok został wydany z obrazą art. 133 § 1 P.p.s.a., bowiem Sąd I instancji nie dysponował pełnymi aktami sprawy. Akta te, przedstawione wraz ze skargą, sprowadzały się tylko do wniosku skarżącego z dnia 4 lutego 2011 r. oraz pisma organu z dnia 14 lutego 2011 r. stanowiącego odpowiedź na ten wniosek. Biorąc pod uwagę treść odpowiedzi na skargę, rzeczą Sądu było zażądanie uzupełnienia przez organ nadesłanych akt sprawy. W odpowiedzi na skargę organ wskazał bowiem, że w sprawie oznaczonej nr Rep. [...] skarżący jest pełnomocnikiem M.B., strony postępowania administracyjnego w przedmiocie nieważności postanowienia Burmistrza Miasta Miłakowa z dnia [...] grudnia 2010 r. Zawarte zaś we wniosku skarżącego żądanie udostępnienia informacji w postaci treści protokołu posiedzenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [.2.] stycznia 2011 r. dotyczyło tej właśnie sprawy. Oznacza to, że wniosek skarżącego o udzielenie informacji obejmował w istocie udostępnienie części akt sprawy. NSA zwrócił uwagę, że dostęp stron postępowania administracyjnego do akt sprawy uregulowany jest w przepisach art. 73 i art. 74 K.p.a. Strona (pełnomocnik strony) ma prawo wglądu w akta sprawy, sporządzenia z nich notatek, kopii lub odpisów, może również żądać uwierzytelnienia odpisów lub kopii akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, o ile jest to uzasadnione ważnym interesem strony (art. 73 § 1 i 2 K.p.a.). Ograniczenia w tym zakresie wynikają jedynie z przyczyn wymienionych w art. 74 § 1 K.p.a. (informacje niejawne, ważny interes państwowy). W przypadku odmowy udostępnienia akt na postanowienie organu przysługuje stronie zażalenie (art. 74 § 2 K.p.a.), a w sytuacji bezczynności organu w rozpatrzeniu wniosku – skarga do sądu administracyjnego. Skoro dostęp stron postępowania administracyjnego do akt sprawy uregulowany został w Kodeksie postępowania administracyjnego, to tym samym w zakresie żądania stron udostępnienia akt administracyjnych lub informacji o materiale zawartym w aktach wyłączone jest stosowanie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. W myśl bowiem art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej jej przepisy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. NSA podzielił stanowisko Sądu I instancji, że każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i z zastrzeżeniem art. 5 tej ustawy podlega udostępnieniu. Wobec tego, że treść aktów administracyjnych jako dokumentów urzędowych podlega udostępnieniu (art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a), udostępnieniu podlega również treść i postać innych dokumentów urzędowych, w tym protokołów z czynności postępowania administracyjnego. Protokół z posiedzenia niejawnego samorządowego kolegium odwoławczego może być częścią akt sprawy. Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych, orzeczenia kolegium zapadają po przeprowadzeniu rozprawy lub na posiedzeniu niejawnym. Stosownie zaś do art. 67 § 1 K.p.a., organ administracji publicznej sporządza zwięzły protokół z każdej czynności postępowania, mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, chyba że czynność została w inny sposób utrwalona na piśmie. W § 2 tego przepisu wskazane zostały czynności wymagające sporządzenia protokołu, wśród nich rozprawa (pkt 4). Jednakże wymieniony katalog czynności wymagających sporządzenia protokołu stanowi wyliczenie przykładowe, o czym świadczy użyty zwrot "w szczególności". Zatem, jeśli zostanie sporządzony protokół z posiedzenia niejawnego samorządowego kolegium odwoławczego, protokół ten, jako dokument urzędowy, winien zostać dołączony do akt sprawy, po uprzednim jego podpisaniu nie tylko przez przewodniczącego składu i protokolanta, ale przez wszystkie osoby biorące udział w posiedzeniu niejawnym, zgodnie z wymogiem zawartym w art. 68 § 2 K.p.a. Odwoływanie się do odmiennych regulacji wynikających z § 14 Regulaminu Organizacyjnego Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. nie może stanowić argumentu na poparcie odmiennego poglądu, bowiem postanowienia Regulaminu nie mogą zmieniać kodeksowych reguł. NSA wskazał, iż ponownie rozpoznając sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny, po skompletowaniu całości akt, winien ocenić zasadność skargi mając na uwadze fakt, iż chociaż treść protokołu stanowi informację publiczną, to żądanie jego udostępnienia przez stronę postępowania lub jej pełnomocnika winno być realizowane w trybie określonym w art. 73 i 74 K.p.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie ponownie rozpoznając skargę zauważył, iż sprawa bezczynności Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. w związku z nieudostępnieniem skarżącemu treści protokołu z posiedzenia Kolegium, była przedmiotem kontroli dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny. NSA wyrokiem z dnia 22 września 2011r. (sygn. akt I OSK 1114/11) uchylił wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II SAB/Ol 27/11) i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Zgodnie z art. 190 P.p.s.a. sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Oznacza to, że przy niezmienionym stanie faktycznym i prawnym sprawy odstąpienie od wykładni dokonanej przez sąd II instancji jest niedopuszczalne.

Dokonując kontroli w rozpoznawanej sprawie, z uwzględnieniem oceny prawnej przedstawionej przez NSA, Sąd I instancji stwierdził, że nie zasługują na uwzględnienie zarzuty skarżącego dotyczące pozostawania w bezczynności Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. w związku z nieudostępnieniem mu treści protokołu z posiedzenia Kolegium, na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Z akt administracyjnych nadesłanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. - na wezwanie Sądu stanowiące wykonanie wskazań zawartych w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wynika, iż posiedzenie, z którego wydania protokołu domaga się skarżący miało miejsce w dniu [.1.] stycznia 2011 r. (a nie [.2.] stycznia 2011 r. jak podał skarżący). Na posiedzeniu tym wydane zostało postanowienie odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa z dnia [...] grudnia 2010 r., znak [...] odmawiającego wydania zaświadczenia o stwierdzeniu ostateczności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa, znak [...]. W sprawie tej skarżący występuje w charakterze pełnomocnika strony postępowania – M.B. Zgodnie zatem z wykładnią przepisów prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny udostępnienie protokołu stronie postępowania lub jego pełnomocnikowi odbywa się na podstawie art. 73 i art. 74 K.p.a. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził przy tym, iż wprawdzie protokół z posiedzenia Kolegium stanowi informację publiczną w rozumieniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, lecz stosowanie tej ustawy jest w tym przypadku wyłączone z uwagi na regulacje zawarte w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. Przy czym, w ocenie składu orzekającego w niniejszej sprawie, nie ma znaczenia okoliczność, iż przedmiotowy protokół nie został dołączony do akt sprawy, gdyż nie ulega wątpliwości, iż został sporządzony w toku postępowania administracyjnego. Zatem zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 67 § 1 K.p.a. protokół z posiedzenia Kolegium winien być włączony do akt sprawy i bezskuteczne jest w tym zakresie powoływanie się na odmienne uregulowania zawarte w Regulaminie Organizacyjnym SKO w E. Regulamin ten nie może bowiem – jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny - zmieniać reguł kodeksowych.

W związku z powyższym wskazano, iż w błędzie pozostaje skarżący domagając się udostępnienia protokołu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. W tym przypadku bowiem zastosowanie mają przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z których skarżący jako pełnomocnik strony nie skorzystał. W aktach sprawy brak jest bowiem pism skarżącego, z których wynikałoby, iż zwracał się do organu administracji, a to SKO prowadzącego postępowanie w sprawie, w której jest pełnomocnikiem o udostępnieniu mu akt sprawy. W tych okolicznościach nie można, zdaniem Sądu I instancji, mówić o bezczynności w tej sprawie, a to uzasadniało oddalenie skargi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.".

Skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł P.B. zaskarżając go w całości. Wyrokowi temu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj.:

– art. 133 § 1 P.p.s.a. wobec wydania wyroku bez dysponowania aktami sprawy nr [...], oraz bez dysponowania protokołem Kolegium z dnia [.2.] stycznia 20011 r. , którego to postaci i treści dotyczyło żądanie udostępnienie w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, a które – zgodnie z wytycznymi w wyroku z dnia 22 września 2011r., sygn. akt I OSK 1114/11, miały zostać przez Sąd zebrane, a wbrew tym wytycznym zebrane nie zostały, co skutkowało orzekaniem bez akt sprawy i podjęciem oczywiście wadliwego rozstrzygnięcia, w oparciu o wadliwie ustalony stan faktyczny sprawy, gdyby tej wady nie popełniono, wyrok byłby odmienny – skarga zostałby uwzględniona;

– art. 141 § 4 P.p.s.a. wobec przedstawienia stanu faktycznego w sposób sprzeczny z aktami sprawy, tj. ustalenie, że w sprawie [...] skarżący był pełnomocnikiem strony, gdy tymczasem brak jest w aktach sprawy dowodu, że skarżący w ww. sprawie był pełnomocnikiem, nadto istnieje dowód z dokumentu urzędowego, że pełnomocnikiem w tej sprawie nie był. Co więcej Sąd wadliwie wskazał, że w sprawie [...] protokół został sporządzony w dniu [.1.] stycznia 2011 r., gdy tymczasem nie wynika to z akt sprawy. Sąd w sposób nieuprawniony zmienił treść żądania strony przy przedstawianiu sprawy, wskazując, że domagał się on rzekomo wydania protokołu z dnia [.1.] stycznia 2011 r., gdy tymczasem akta sprawy wskazują bezsprzecznie, że domagał się protokołu z dnia [.2.] stycznia 2011 r. Sąd I instancji przedstawił stan sprawy w sposób sprzeczny ze zgromadzonym aktami sprawy. Gdyby Sąd przedstawił stan faktyczny sprawy zgodnie z rzeczywistością, to wyrok byłby inny;

– art. 190 P.p.s.a. wobec niezwiązania się jedyną wskazówką Naczelnego Sądu Administracyjnego, która została wyrażona w wyroku z dnia 22 września 2011 r. sygn. akt I OSK 1114/11 i niewypełnienie należycie wytycznej przedstawionej przez NSA, tj. nieuzupełnienie akt sprawy o akta nr [...] oraz brak uzyskania protokołu z posiedzenia Kolegium z dnia [.2.] stycznia 2011 r.

Powołując się na powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania i zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych, przyjmując trzykrotność stawki minimalnej, uzasadnionej stopniem skomplikowania sprawy i znacznego nakładu pracy. Wniesiono również o dopuszczenie na podstawie art. 106 § 3 P.p.s.a. dowodu z dokumentu urzędowego, który wyjaśni wątpliwości w zakresie stanu faktycznego, który miał być ustalony przez Sąd (zaświadczenie SKO w E. z dnia [...] lutego 2012 r., Rep [...]) i który wykaże, że stan faktyczny został przez Sąd wadliwie ustalony. Dowód ma dodatkowo usprawiedliwiać drugą podstawę kasacyjną.

Wraz ze złożoną skargą kasacyjną P.B. przedstawił zaświadczenie Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] lutego 2012 r., w którym przyznano, iż na podstawie ewidencji z akt sprawy Rep. [...], skarżący P.B. nie był i nie jest pełnomocnikiem, ani stroną w tym postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 183 § 1 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania, której przesłanki zostały enumeratywnie wymienione w § 2 powołanego artykułu.

W rozpoznawanej sprawie nieważność postępowania sądowoadministracyjnego nie wystąpiła, zatem wniesioną skargę kasacyjną należało rozpoznać w granicach zakreślonych podniesionymi w jej treści zarzutami. Zaś tak rozpoznawane zarzuty skargi kasacyjnej w pełni zasługiwały na uwzględnienie.

Niewątpliwie usprawiedliwiony jest, w okolicznościach rozpoznawanej sprawy, zarzut naruszenia art. 133 § 1 P.p.s.a. Należy wskazać, iż na gruncie art. 133 § 1 P.p.s.a. sąd wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy, chyba że organ nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 P.p.s.a. Tym samym sąd administracyjny orzeka na podstawie akt sprawy (akta sądowe i akta administracyjne). Przepis ten oznacza zakaz wyprowadzania oceny prawnej na gruncie faktów i dowodów niewynikających z akt sprawy, a tym samym i zakaz wykraczania przez sąd administracyjny poza materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 497/09, publikowany LEX nr 594014, przyjęto iż naruszenie określonej w art. 133 § 1 P.p.s.a. zasady orzekania na podstawie akt sprawy może stanowić podstawę kasacyjną wskazaną w art. 174 pkt 2 P.p.s.a, w szczególności, jeżeli polega ono na oddaleniu skargi, mimo niekompletnych akt sprawy. Z takim właśnie przypadkiem mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie.

Jak wynika z analizy zaskarżonego wyroku w rozpoznawanej sprawie wnioskiem z dnia 4 lutego 2011 r. P.B. zwrócił się do Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. o udostępnienie informacji publicznej w postaci treści protokołu z posiedzenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [.2.] stycznia 2011 r. w zakresie sprawy Rep. [...].

W ocenie Sądu I instancji z akt administracyjnych nadesłanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. – na wezwanie Sądu stanowiące wykonanie wskazań zawartych w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2011 r. sygn. akt I OSK 1114/11 – wynika, iż posiedzenie, z którego wydania protokołu domaga się skarżący miało miejsce w dniu [.1.] stycznia 2011 r. (a nie [.2.] stycznia 2011 r.). Sąd I instancji uznał, iż na posiedzeniu tym wydane zostało postanowienie odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa z dnia [...] grudnia 2010 r., znak [...] odmawiającego wydania zaświadczenia o stwierdzeniu ostateczności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa znak [...]. W sprawie tej, jak podkreślono, skarżący występuje w charakterze pełnomocnika strony postępowania – M.B.

Takie właśnie ustalenia potwierdzają akta administracyjne sprawy w oparciu o które wyrokował Sąd I instancji. Jak wynika z akt administracyjnych sprawy nadesłanych wraz ze skargą kasacyjną przez Sąd I instancji, niewątpliwie Sąd ten na wezwanie o nadesłanie akt otrzymał następujące materiały: protokół z posiedzenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [.1.] stycznia 2011 r., ogólną teczkę akt organu I instancji i akta sprawy oznaczone jako nr Rep. [...]. W sprawie tej faktycznie dnia [.1.] stycznia 2011 r. wydane zostało postanowienie odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa z dnia [...] grudnia 2010 r. znak [...] odmawiającego wydania zaświadczenia o stwierdzeniu ostateczności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Miłakowa, znak [...]. Niesporną też pozostaje okoliczność, że w sprawie tej skarżący rzeczywiście występował w charakterze pełnomocnika strony postępowania – M.B. Jednakże w rozpoznawanej sprawie nie te akta i nie ten protokół były niezbędne Sądowi I instancji do oceny ewentualnej bezczynności w udostępnieniu żądanej informacji publicznej, gdyż nie o tych aktach i nie o tym protokole z posiedzenia Kolegium była mowa w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2011 r., sygn. akt I OSK 1114/11, który uchylał poprzedni wyrok w tej sprawie.

Skarżący kasacyjnie wpierając argumentację zawartą w motywach wniesionego środka odwoławczego w tej sprawie, wskazując na wadliwość ustaleń Sądu I instancji, podniósł że w sprawie o nr Rep. [...] nie występował jako strona czy też pełnomocnik M.B. Potwierdzeniem powyższego jest dołączone do skargi kasacyjnej zaświadczenie Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] lutego 2012 r., w którym przyznano, iż na podstawie ewidencji z akt sprawy Rep. [...], skarżący P.B. nie był i nie jest pełnomocnikiem, ani stroną w tym postępowaniu. Jednakże zaświadczenie to wydane zostało już po podjęciu zaskarżonego wyroku, tym samym nie mogło być wzięte pod uwagę, gdyż w sprawach o bezczynność organów administracji sąd administracyjny orzeka (jest to wyjątek), biorąc za podstawę stan prawny i faktyczny sprawy istniejący w dacie orzekania, a właściwie w chwili zamknięcia rozprawy, co w tej sprawie nastąpiło dnia 21 stycznia 2012 r. Tym samym zaświadczenie wydane już po wydaniu wyroku nie mogło być wzięte pod uwagę przy ocenie zaskarżonego wyroku.

Jednakże na rozprawie w dniu 27 lipca 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił zwrócić się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. o nadesłanie akt administracyjnych sprawy o sygn. Rep [...] oraz protokołu posiedzenia Kolegium z dnia [.2.] stycznia 2011 r.

Takie materiały zostały nadesłane Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu przy piśmie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. nadanym listem poleconym z dnia 3 sierpnia 2012 r. Z protokołu posiedzenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [.2.] stycznia 2011 r., o udostępnienie którego wystąpił w ramach dostępu do informacji publicznej skarżący, wynika że sprawa o nr Rep [...] była tego dnia rozpoznawana (poz. 12). Na posiedzeniu tym wydano postanowienie z dnia [.2.] stycznia 2011 r. dotyczące stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia przez K.K. na postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy Miłomłyn z dnia [...] października 2010 r., znak [...], dot. zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni biogazowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Z akt tych nie wynika by skarżący występował w powołanym wyżej postępowaniu w charakterze strony czy też pełnomocnika strony.

Tym samym mając powyższe na uwadze uznać należy, iż Sąd I instancji orzekał nie na podstawie akt, które powinny stanowić podstawę oceny bezczynności Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. Zatem wyprowadzono w tej sprawie ocenę prawną o niezasadności skargi na bezczynność na gruncie faktów i dowodów niewynikających z akt sprawy, co niewątpliwie stanowi naruszenie art. 133 § 1 P.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że jednocześnie naruszono przepis art. 141 § 4 P.p.s.a. Należy stwierdzić, że uwzględniając normatywną treść przepisu art. 141 § 4 P.p.s.a., prawidłowo sporządzone uzasadnienie wyroku powinno zawierać zwięzłe przedstawienie stanu sprawy, zarzutów podniesionych w skardze, stanowisk pozostałych stron, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie.

Prawidłowo skonstruowane uzasadnienie daje rękojmię, iż sąd administracyjny dołożył należytej staranności przy podejmowaniu zaskarżonego rozstrzygnięcia. Pozwala bowiem poznać przesłanki podjęcia rozstrzygnięcia, prześledzić rozumowanie sądu pierwszej instancji. Pełni ono dwojaką funkcję. Z jednej strony ma charakter informacyjny względem stron postępowania sądowoadministracyjnego. Prawidłowe uzasadnienie jest niezbędne dla należytego wywiedzenia zarzutów skargi kasacyjnej. Strona, chcąc merytorycznie polemizować ze stanowiskiem sądu musi poznać dokładnie argumenty przemawiające za takim rozstrzygnięciem zawartym w zaskarżonym wyroku. Z drugiej strony, uzasadnienie wyroku umożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu ocenę zasadności przesłanek, na których oparto zaskarżone orzeczenie. Jest to niezbędne dla przeprowadzenia prawidłowej kontroli instancyjnej.

Jak trafnie wskazano w skardze kasacyjnej naruszenie ww. normy wynika z przedstawienia stanu faktycznego w sposób sprzeczny z aktami sprawy, tj. ustalenie, że w sprawie o nr Rep [...] skarżący był pełnomocnikiem strony, gdy tymczasem w aktach sprawy brak jest takiego dowodu, a nadto Sąd wadliwie wskazał, że w opisanej wyżej sprawie o nr Rep [...] protokół został sporządzony w dniu [.1.] stycznia 2011 r. Takie naruszenie ma niewątpliwie wpływ na wynik sprawy.

Dotychczasowe rozważania uzasadniają również przyjęcie jako uzasadnionego zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji art. 190 P.p.s.a. Norma ta stanowi, że sąd któremu sprawa została przekazana związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Wykładnia obejmuje nie tylko prawo materialne, ale i prawo procesowe, w tym wypadku dotyczy również wskazówek co do zakresu uzupełnienia postępowania przez Sąd I instancji. Wynikająca z przepisu art. 190 P.p.s.a. reguła związania sądu, któremu sprawę przekazano wykładnią prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny ma ten skutek, że w razie jej nierespektowania, zarzut kasacyjny naruszenia art. 190 P.p.s.a. w ramach podstawy z art. 174 pkt 2 P.p.s.a. zostanie uznany za usprawiedliwiony. Tak jest w tej sprawie.

W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie rozpoznawał ponownie skargę P.B. po uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku tego Sądu z dnia 19 kwietnia 2011 r. W wydanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązał do zażądania właściwych akt i protokołu z dnia [.2.] stycznia 2011 r. od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E., które związane były z precyzyjnie określonym żądaniem udostępnienia wskazanej informacji publicznej.

Natomiast, jak już wynika z powyżej wskazanych okoliczności, w tej sprawie na żądanie Sądu I instancji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. nadesłało zupełnie inne akta sprawy i inny protokół z posiedzenia Kolegium, niezwiązane z żądaniem strony w rozpoznawanej sprawie. Przesłano bowiem protokół z posiedzenia Kolegium z dnia [.1.] stycznia 2011 r. zamiast z dnia [.2.] stycznia 2011 r. oraz przekazano inne akta sprawy o nr Rep. [...] zamiast właściwych o nr Rep. [...].

Tym samym należy podzielić stanowisko skarżącego kasacyjnie, że Sąd I instancji, orzekając w tej sprawie, nie dysponował aktami o nr Rep. [...], ani też protokołem z posiedzenia Kolegium z dnia [.2.] stycznia 2011 r., którego to postaci i treści dotyczyło żądanie skarżącego udostępnienia w trybie informacji publicznej, a zatem naruszono również przepis art. 190 P.p.s.a., albowiem nie wykonano jedynej wskazówki Naczelnego Sądu Administracyjnego, która wyrażona została w wyroku tego Sądu z dnia 22 września 2011 r. o sygn. akt I OSK 1114/11. Nierespektowanie wskazań Naczelnego Sądu Administracyjnego co do potrzeby uzupełnienia akt sprawy o konkretne materiały niezbędne do wyrokowania równoznaczne jest z niewypełnieniem wytycznych o jakich mowa w art. 190 P.p.s.a. Dlatego też należy uznać, iż w niniejszej sprawie doszło również do naruszenia tej normy procesowej, co miało wpływ na wynik niniejszego postępowania.

Zatem wszystkie podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia prawa procesowego zasługiwały na uwzględnienie.

Mając na uwadze powyższe rozważania wskazać należy, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji winien raz jeszcze ocenić czy mamy do czynienia z bezczynnością Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. w zakresie wniosku skarżącego z dnia 4 lutego 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, mając na uwadze właściwe akta administracyjne sprawy i protokół z posiedzenia Kolegium z dnia [.2.] stycznia 2011 r.

Dotąd powiedziane pozwalało Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, na podstawie art. 185 § 1 P.p.s.a., uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie. O kosztach orzeczono na podstawie art. 203 pkt 1 P.p.s.a., mając na uwadze to, że przedmiotowa sprawa wbrew stanowisku skarżącego nie jest szczególnie skomplikowana.



Powered by SoftProdukt