Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 856/12 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi R. B. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie wpisu na listę radców prawnych postanawia: oddalić zażalenie

UZASADNENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 856/12, odmówił R. B. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 2 października 2012 r. oddalającego jego skargę na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...], w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie wpisu na listę radców prawnych.

I

Z uzasadnienia postanowienia wynika, że Sąd pierwszej instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

Pismem z dnia [...] marca 2012 r. R. B. złożył do WSA w W. skargę na uchwałę o odmowie wznowienia postępowania w sprawie wpisu na listę radców prawnych. Wyrokiem z dnia 2 października 2012 r. skarga została oddalona.

Wnioskiem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data nadania) R. B. wystąpił o sporządzenie i doręczenie odpisu uzasadnienia powyższego wyroku. Jednocześnie złożył też wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności, argumentując, że uchybił terminowi 7 dni na zgłoszenie wniosku o uzasadnienie wyroku z uwagi na odległość dzielącą Sz., gdzie zamieszkuje, od W., gdzie ma siedzibę Sąd. Z tego powodu nie mógł przybyć na rozprawę wyznaczoną na dzień 2 października 2012 r. W okresie październik - listopad 2012 r. podejmował próby dodzwonienia się do Sądu celem pozyskania informacji, czy w jego sprawie zapadł wyrok. Pomimo że wielokrotnie, w różnych porach dnia, dzwonił na sądowe numery telefonów (podane na stronie internetowej www.nsa.gov.pl), próby nawiązania połączenia za każdym razem okazywały się bezskuteczne. Pozostawał również w uzasadnionym przekonaniu, że sentencja wyroku wydanego pod nieobecność skarżącego na rozprawie będzie doręczona z urzędu, bowiem wynika to z przepisów prawa i doświadczenia zawodowego skarżącego, zatrudnionego na stanowisku asystenta sędziego w sądzie karnym. Po upływie około miesiąca uznał, że skoro nie otrzymał oczekiwanego zawiadomienia, to Sąd nie wydał jeszcze orzeczenia. O wyroku oddalającym skargę, dowiedział się w dniu 6 grudnia 2012 r. z odpowiedzi Sądu na e-mail (4.12.2012 r.) wysłany do Wydziału Informacji Sądowej WSA w W. (2.12.2012 r.).

Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2013 r. WSA w W. na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej powoływanej jako "p.p.s.a." odmówił R. B. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku gdy strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Tryb złożenia wniosku szczegółowo normuje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Sąd pierwszej instancji przyjął, że przyczyna uchybienia terminu w tej sprawie ustała w dniu 6 grudnia 2012 r. tj. w dniu odczytania przez skarżącego informacji udzielonej przez Wydział Informacji Sądowej (o wydaniu przez Sąd wyroku i nie zgłoszeniu przez żadną ze stron żądania sporządzenia i doręczenia pisemnego uzasadnienia), a zatem termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu został zachowany.

Zdaniem Sądu skarżący nie uprawdopodobnił jednak okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, bowiem podane przez niego okoliczności mogą jedynie świadczyć o niezachowaniu należytej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. Niemożność uzyskania połączenia telefonicznego z Sądem w okresie październik - listopad 2012 r., więc w okresie dwóch miesięcy, Sąd uznał za zdarzenie niemożliwe w świetle doświadczenia życiowego, natomiast z racji ogłoszenia wyroku na rozprawie w dniu 2 października 2012 r., wyrok nie został doręczony skarżącemu z urzędu. Ponadto skarżący został prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy (pismo Sądu z dnia 30 sierpnia 2012 r., k. 48 akt sądowych, prawidłowo doręczone w dniu 18 września 2012 r., k. 60 tych akt) i pouczony m.in. o zasadach i terminie zgłoszenia wniosku o uzasadnienie wyroku w sytuacji wydania przez sąd wyroku oddalającego skargę oraz o tym, że zgłoszenie wniosku stanowi warunek zaskarżenia wyroku.

Mając na uwadze powyższe Sąd pierwszej instancji nie uwzględnił wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

II

Zażaleniem z dnia [...] stycznia 2013 r. złożonym do Naczelnego Sądu Administracyjnego R. B. wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.

Zdaniem R. B. Sąd pierwszej instancji błędnie uznał, że nielogiczna i niezgodna z zasadami doświadczenia życiowego jest niemożność dodzwonienia się do Sądu pod widniejące na jego stronie internetowej trzy numery telefonów. Bezskuteczne wykonywanie na te numery kilkunastu prób połączeń, w różnych dniach i godzinach w okresie dwóch miesięcy, jest okolicznością, która dostatecznie uprawdopodobnia brak winy w uchybieniu terminu do zgłoszenia wniosku o uzasadnienie wyroku.

Wnoszący zażalenie argumentował także, że jako asystent sędziego jest osobą o nieskazitelnym charakterze i nieposzlakowanej opinii, a wszystkie okoliczności niniejszej sprawy jednoznacznie wskazują, iż dołożył należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw. Nie mogąc dodzwonić się do Sądu być może padł ofiarą szczególnego pecha, lecz to nie oznacza, że nie mógł mu się ów pech przydarzyć.

W piśmie z dnia [...] lutego 2013 r., uzupełniającym zażalenie, R. B. podał, że starał się uzyskać od operatora sieci telefonii komórkowej rachunek szczegółowy o niezrealizowanych połączeniach, mogący potwierdzać, że w okresie 2 - 31 października 2012 r. bezskutecznie próbował uzyskać połączenie telefoniczne z Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W. Do pisma załączył korespondencję e-mail’ową z operatorem sieci telefonii komórkowej na ten temat oraz e-mail wysłany do Sądu 2.12.2012 r. wraz z odpowiedzią Sądu z 4.12.2012 r.

III

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak trafnie wskazał WSA w W. zgodnie art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Z treści art. 87 § 2 p.p.s.a. wynika, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie uprawdopodabniające okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi, które to okoliczności stanowią zasadniczą przesłankę przywrócenia terminu.

Zarówno orzecznictwo, jak i piśmiennictwo są zgodne, że uprawdopodobnienie istnienia tej przesłanki (braku winy) jest środkiem zastępczym dowodu w ścisłym tego słowa znaczeniu i nie daje pewności lecz tylko wiarygodność (prawdopodobieństwo) twierdzenia o jakimś fakcie. Uprawdopodobnienie nie oznacza więc konieczności udowodnienia braku winy. Brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku maksymalnej w danych warunkach staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, zaś do sądu należy ocena, czy uprawdopodobnienie braku winy nastąpiło czy nie. Sąd nie jest związany twierdzeniami wniosku, gdyż istota uprawdopodobnienia sprowadza się do przekonania sądu o przynajmniej prawdopodobieństwie zaistnienia okoliczności mających wpływ na brak winy w uchybieniu terminu. Podstawą tej oceny powinien być obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał, iż skarżący nie uprawdopodobnił braku swojej winy w uchybieniu terminu. Za takie uprawdopodobnienie nie może być bowiem uznane gołosłowne twierdzenie o dwumiesięcznej niemożliwości skomunikowania się z Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W. Możliwość ustalenia innych numerów telefonu, a także adresu e-mail lub faksu wskazuje, że strona miała wiele sposobów uzyskania informacji o wyroku. Odczekanie dwóch miesięcy od daty rozprawy na podjęcie efektywnych działań, przy posiadaniu pełnego pouczenia o zasadach zaskarżenia wyroku świadczy o braku staranności przekraczającym dopuszczalną miarę. Brak więc podstaw do przyjęcia, że opóźnienie w zgłoszeniu wniosku o uzasadnienie wyroku było usprawiedliwione i niezawinione.

Zatem stwierdzić należy, że objęte zażaleniem postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 stycznia 2013 r., odmawiające skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku odpowiada prawu.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.