Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Maciej Kobak /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 lutego 2020 r. sprawy ze skargi J. G. i M. P. na bezczynność Starosty w przedmiocie udzielenia informacji publicznej I. zobowiązuje Starostę do rozpoznania wniosku skarżących J. G. i M. P. z dnia 14 października 2019 r. w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt sprawy organowi; II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Starosty na rzecz skarżących J. G. i M. P. solidarnie kwotę 680 zł /słownie: sześćset osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Przedmiotem skargi J. G. i M. P. (dalej w skrócie: "skarżący") reprezentowanych przez r. pr. A. S., jest bezczynność Starosty [...] (dalej w skrócie: "Starosta") w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Z akt sprawy wynika, że skarżący pismem opatrzonym datą 8 października 2019 r., które wpłynęło do Starostwa Powiatowego w [...] w dniu 14 października 2019 r. zwrócili się do Starosty o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii dokumentu - decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę dla "B." Sp. z o. o. dla inwestycji realizowanej przy ul. S. na osiedlu " N." w G., a w przypadku dokonania zmian w/w decyzji, projektu budowlanego lub planu zagospodarowania terenu, również o udostępnienie informacji publicznej w formie kopii dokumentów dotyczących wprowadzonych zmian.

Pismem z dnia 24 października 2019 r. znak: [...], doręczonym pełnomocnikowi skarżących w dniu 29 października 2019 r., Starosta przesłał zanonimizowane kserokopie decyzji nr [...] z dnia [...] lipca 2015 r. znak: [...], decyzji nr [...] z dnia [...] lipca 2015 r. znak: [...], oraz decyzji nr [...] z dnia [...] lipca 2015 r. znak: [...] wydanych w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych. W piśmie przewodnim Starosta wyjaśnił, że dane osobowe osób fizycznych zostały wyłączone z udostępnianych kserokopii zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych.

W dniu 4 grudnia 2019 r. skarżący wnieśli skargę na bezczynność Starosty w sprawie rozpatrzenia ww. wniosku, domagając się:

1) zobowiązania Starosty do załatwienia wniosku z dnia 8 października 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej w całości, w zakreślonym przez sąd terminie;

2) stwierdzenie, że bezczynność Starosty miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

3) zasądzenie od organu na rzecz skarżących solidarnie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazali, że Starosta udostępnił wnioskowane decyzje administracyjne, utajniając jednakże część informacji w nich zawartych, w zakresie danych inwestora, miejsca położenia terenu objętego inwestycjami, w tym numerów działek ewidencyjnych, na których będą prowadzone inwestycje, danych dotyczących projektanta, jego uprawnień budowlanych, przynależności do samorządu zawodowego. Ponadto Starosta nie udostępnił skarżącym kopii projektów budowlanych, na podstawie których zostały wydane decyzje o pozwoleniu na budowę, stanowiących załączniki do decyzji.

Skarżący stwierdzili, że ich wniosek nie został załatwiony w całości, albowiem Starosta nie wyjaśnił, wobec jakiej przyczyny utajnił w/w informacje, które są istotne dla zapoznania się z treścią wydanych decyzji administracyjnych, oraz na jakiej podstawie nie udostępnił kopii projektów budowlanych realizowanych przez inwestora inwestycji. Dlatego też w ocenie skarżących, Starosta pozostaje w bezczynności.

Skarżący wskazali również, że w orzecznictwo sądów administracyjnych nie budzi wątpliwości, iż wydawane przez organ architektoniczno- budowlany decyzje o pozwoleniu na budowę, jak również projekt budowlany podlegający zatwierdzeniu w drodze decyzji organu budowlanego - stanowią informację publiczną.

W odpowiedzi na skargę Starosta wniósł o jej oddalenie.

W uzasadnieniu Starosta wskazał, że skarżący reprezentowani przez fachowego pełnomocnika, w swoim wniosku o udostępnienie informacji publicznej nie domagali się wydania projektów budowlanych.

Starosta nie kwestionując tego, że treść aktów administracyjnych jest przedmiotem informacji publicznej, udostępnił kserokopie decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę. Organ zauważył przy tym, że skarżący nie posiadali statusu strony postępowania, ani też statusu pełnomocnika ustanowionego przez stronę, w sprawie dotyczącej udzielenia pozwolenia na budowę inwestycji wydanej dla "B." Sp. z o. o. realizowanej przy ul. S. na osiedlu "N." w G. Ponadto z informacji pozyskanych z zasobów archiwalnych nie wynika, aby inwestor złożył oświadczenie o rezygnacji z przysługującego mu prawa do ochrony prywatności.

Odnosząc się do podstawy odmowy wydania projektu budowlanego, Starosta wskazał, że projekt ten stanowi integralną część decyzji administracyjnej, a co za tym idzie stanowi informację publiczną, jednak dostęp do informacji publicznej w postaci dokumentacji projektowo- technicznej budynku, będącej załącznikiem do decyzji o pozwoleniu na budowę, podlega ograniczeniu na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicy przedsiębiorstwa, w sytuacji, gdy osoba ta nie pełni funkcji publicznej ani nie ma związku z pełnieniem takiej funkcji, jak również dokumentacja ta nie dotyczy sfery publicznej.

W ocenie Starosty projekt budowlany, złożony do akt sprawy przez inwestora, a wykonany przez projektantów, którzy są osobami prywatnymi, wykonującymi wolny zawód na własny lub cudzy rachunek i sporządzającymi projekty budowlane na podstawie umowy cywilnoprawnej z inwestorem, wykazuje jednocześnie cechy "utworu architektonicznego" w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zatem jako "dzieło", korzysta z ochrony przewidzianej w ww. ustawie i jako przedmiot prawa autorskiego nie stanowi informacji publicznej. Ponadto udostępnienie dokumentacji projektowo- budowlanej prywatnego budynku mieszkalnego, narusza prywatność zamieszkującej go osoby. Natomiast szczegółowe rozwiązania architektoniczno- budowlane, zawarte w projekcie budowlanym dotyczącym obiektu stanowiącego własność osób prawnych (np. rozkład pomieszczeń w budynku), stanowią uprawnienia przysługujące jedynie inwestorowi i są opracowywane według jego zamysłów, koncepcji oraz możliwości finansowych i ze względu na prywatność podlegają ochronie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie rozważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2107). Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydawania przez nie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, innych niż wskazane wyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach - art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325), dalej zwana "p.p.s.a.".

Stosownie do art. 149 § 1 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a:

1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;

2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa;

3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania.

Jak stanowi § 1a tego przepisu, jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Zgodnie zaś z art. 149 § 2 p.p.s.a. sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6.

Sąd rozpoznał niniejszą sprawę w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w oparciu o art. 119 pkt 4 i art. 120 p.p.s.a.

Rozpocząć należy od stwierdzenia, że zgodnie z art. 1 ust. 1 u.d.i.p. każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w tejże ustawie. Wedle zaś art. 2 u.d.i.p. każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej "prawem do informacji publicznej", a nadto, od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Wskazany przepis art. 5 zawiera ograniczenie prawa do informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.

Stanowisko sądów administracyjnych zaliczające projekt budowlany do informacji publicznej jest ugruntowane i potwierdzone w licznych orzeczeniach (por. wyroki NSA: z dnia 18 września 2008 r., I OSK 315/08, z dnia 6 marca 2013 r., I OSK 3073/12, z dnia 5 września 2013 r., I OSK 865/13, z dnia 5 września 2013 r., I OSK 953/13, z dnia 21 listopada 2013 r., I OSK 1566/13, z dnia 5 listopada 2015 r., I OSK 2143/14, z dnia 12 kwietnia 2017 r., I OSK 1856/15, z dnia 10 stycznia 2018 r. I OSK 204/16, a także wyroki: WSA w Poznaniu z dnia 29 listopada 2007 r., IV SA/Po 656/07, WSA w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2013 r., II SAB/Rz 48/12, WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 21 listopada 2012 r., II SAB/Go 41/12, WSA w Olsztynie z dnia 11 czerwca 2013 r., II SA/Ol 319/13 oraz WSA w Krakowie z dnia 8 stycznia 2013 r., II SA/Kr 1393/12). Stanowisko to opiera się na trafnym ustaleniu, że projekt budowlany podlega zatwierdzeniu w decyzji o pozwoleniu na budowę (art. 34 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 t.j., dalej "Pb.") będąc przedmiotem sprawdzenia przez organ administracji architektoniczno - budowlanej przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego. Jego treść kształtuje zatem treść dokumentu urzędowego, jakim jest decyzja administracyjna, stanowiąc integralną część tejże decyzji administracyjnej. Skoro bowiem decyzje administracyjne w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę wydane przez organ w ramach wykonywanych przez niego zadań władzy publicznej jako akty administracyjne stanowią informację publiczną, to za taką - w myśl przywołanych regulacji - należy również uznać treść dokumentów, które jakkolwiek nie zostały przez organ wytworzone, to jednak służyły czy też umożliwiły realizację przewidzianych prawem zadań z zakresu administracji architektoniczno - budowalnej. Do takich niewątpliwie należą dokumenty zawarte w projektach budowlanych, które

w zakresie określonym ustawą podlegają sprawdzeniu przez organ administracji architektoniczno - budowalnej w toku postępowania w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę, co też wynika z art. 35 ust. 1 P.b.

Sprawdzeniu, o którym mowa w przepisie art. 35 ust. 1 pkt 1 P.b. podlega cały projekt budowlany, tj. projekt zagospodarowania działki lub terenu i projekt architektoniczno - budowlany. Natomiast w art. 35 ust. 1 pkt 2 P.b. sprawdzenie zgodności z przepisami, w tym techniczno - budowlanymi, zostało przez ustawodawcę ograniczone w zasadzie tylko do projektu zagospodarowania działki lub terenu, co nie wyklucza sprawdzenia z tego punktu widzenia także pozostałych rozwiązań w sytuacjach szczególnych.

Przy utrwalonym stanowisku w zakresie tego, że projekt architektoniczno-budowlany będący elementem decyzji o pozwoleniu na budowę stanowi informację publiczną, w orzecznictwie zwrócono uwagę na istotne kwestie, jakie przemawiają przeciwko udostępnianiu projektu budowlanego prywatnego inwestora w trybie przepisów u.d.i.p. Nie można bowiem generalnie wykluczyć, iż w konkretnym stanie faktycznym pewne części projektu budowlanego nie będą podlegały udostępnieniu np. ze względu na prywatność osób fizycznych. W takiej sytuacji w momencie stwierdzenia przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, iż żądane informacje nie mogą być udostępnione ze względu na wystąpienie okoliczności określonych w art. 5 u.d.i.p. lub we wskazanych w tym przepisie ustawach szczególnych, podmiot zobowiązany powinien wydać decyzję odmawiając udostępnienia informacji publicznej w tym zakresie.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organ w odpowiedzi na skargę, skarżący nie domagali się udostępnienia projektu budowlanego. Analiza wniosku dowodzi, że skarżący w swoim wniosku explicite wskazali, iż wnoszą o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii dokumentu - decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę dla "B." Sp. z o. o. dla inwestycji realizowanej przy ul. S. na osiedlu " N." w G., a w przypadku dokonania zmian w/w decyzji, projektu budowlanego lub planu zagospodarowania terenu, również o udostępnienie informacji publicznej

w formie kopii dokumentów dotyczących wprowadzonych zmian. Z treści wstępnej części wniosku faktycznie jednoznacznie nie wynika, aby skarżący domagali się udostępnienia im projektu budowlanego, jednakże jeżeli uwzględni się dalszą jego część, w której przywołują tezy orzeczeń odnoszące się do oceny projektu budowlanego w kontekście prawa do informacji publicznej, konkluzja jest już zupełnie inna. W ocenie Sądu nie ma wątpliwości, że skarżący wnosili o udostępnienie im projektu budowlanego w ramach dostępu do informacji publicznej.

Z treści odpowiedzi na skargę wynika również, że organ nie widzi podstaw do udostepnienia projektu budowlanego, albowiem prawo do informacji w tym zakresie jest ograniczone na podstawie art. 5 ust. 2 u.d.i.p., ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Nie wykluczając takiej oceny, Sąd zwraca jednak uwagę, iż w takim układzie, obowiązkiem organu było wydać decyzję administracyjną w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej

w adekwatnym – odnoszącym się do projektu budowlanego – zakresie. Ponieważ decyzja taka nie została wydana w terminie 14 dni, o którym mowa w art. 13 ust. 1

w zw. z art. 16 ust. 1 u.d.i.p. Sąd przyjmuje, że organ dopuścił się bezczynności.

Za wadliwe należy wreszcie uznać zanonimizowanie takich danych jak: miejsce położenia terenu objętego inwestycjami, w tym numerów działek ewidencyjnych, na których będą prowadzone inwestycje, danych dotyczących projektanta, jego uprawnień budowlanych, przynależności do samorządu zawodowego. Sąd zwraca uwagę, że skarżący w swoim wniosku sami podali miejscowość położenia nieruchomości, ulicę przy której położona jest działka oraz nazwę osiedla. Dane dotyczące numeru działki, jej położenia i powierzchni nie podlegają ochronie w trybie art. 5 ust. 2 u.d.i.p., bowiem nie pozwalają na łatwe ustalenie danych osobowych właściciela nieruchomości. Zgodnie z art. 24 ust. 5 pk 3) ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne starosta udostępnia dane ewidencji gruntów i budynków zawierające dane osobowe podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, oraz wydaje wypisy z operatu ewidencyjnego, zawierające takie dane osobowe, na żądanie innych podmiotów niż wymienione w pkt 1 i 2, które mają interes prawny w tym zakresie. Również w judykaturze utrwalił się pogląd, że przedmiotem ewidencji gruntów i budynków są dane o charakterze przedmiotowym (art. 20 ust. 1 i 2 pkt 3 i 4 p.g.k.) oraz dane o charakterze podmiotowym (art. 20 ust. 2 pkt 1 i 2 p.g.k.) (por. wyroki NSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2009 r., I OSK 189/09, LEX nr 707709, z dnia 21 lipca 2010 r., I OSK 1312/09, LEX nr 694343 i z dnia 19 maja 2010 r., I OSK 1030/09, LEX nr 594845). Przy tym na żądanie wszystkich zainteresowanych

w trybie art. 24 ust. 2 p.g.k. udzielane mogą być tylko informacje o charakterze przedmiotowym, a więc niezawierające danych podmiotowych, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawy. Jeżeli żądanie podania informacji dotyczy numerów ksiąg wieczystych nieruchomości, których właścicielem bądź użytkownikiem wieczystym jest określony podmiot, dotyczy ono danych o charakterze podmiotowo-przedmiotowym, czyli w istocie danych osobowych. W tej sytuacji, zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 3 p.g.k., wnioskodawca powinien wykazać interes prawny w uzyskaniu informacji podmiotowo-przedmiotowej (zob. uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2010 r., II SA/Wr 546/10, LEX nr 1112662). (...)

W przeciwieństwie jednak do możliwości uzyskania danych osobowych właściciela nieruchomości na podstawie internetowego zbioru ksiąg wieczystych, do którego dostęp uzyskuje się według numeru księgi wieczystej, to brak jest powszechnej bazy, w której można uzyskać dane osobowe osób na podstawie numeru ewidencyjnego działki.

Dlatego też nie można zaaprobować poglądu, że ustalenie personaliów inwestora jest bardzo proste do osiągnięcia w przypadku posiadania numeru ewidencyjnego nieruchomości. Wymaga to bowiem uzyskania z ewidencji gruntów i budynków informacji na temat numeru księgi wieczystej dla wskazanej działki ewidencyjnej, a następnie przeglądnięcie w Centralnej Bazie Danych Ksiąg Wieczystych - ogólnodostępnym serwisie internetowym Ministerstwa Sprawiedliwości, działu II danej księgi wieczystej. Jak wcześniej podano, dostęp do uzyskania tych danych z ewidencji gruntów nie jest taki oczywisty. W trybie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne na żądanie wszystkich zainteresowanych udzielane mogą być tylko informacje o charakterze przedmiotowym, a więc niezawierające danych podmiotowych, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawy. Jeżeli żądanie podania informacji dotyczy numerów ksiąg wieczystych nieruchomości, których właścicielem bądź użytkownikiem wieczystym jest określony podmiot, dotyczy ono danych o charakterze podmiotowo-przedmiotowym, czyli

w istocie danych osobowych. W tej sytuacji, zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 3 p.g.k., wnioskodawca musi wykazać interes prawny w uzyskaniu informacji podmiotowo-przedmiotowej (zob. uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2010 r., II SA/Wr 546/10, LEX nr 1112662).

Dlatego też Sąd uznał, że żądane przez skarżących informacje obejmujące numery ewidencyjne działek, dla których wydano decyzje o pozwoleniu na budowę nie są informacjami dotyczącymi zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Informacji nie uważa się bowiem za umożliwiającą określenie tożsamości osoby, jeżeli wymagałoby to nadmiernych kosztów, czasu lub działań.

Zdaniem Sądu dane projektanta, w tym jego nazwisko i imię, adres i numer telefonu, dane dotyczące jego uprawnień i przynależności do samorządu, podlegają udostępnieniu w trybie dostępu do informacji publicznej jako informacje publiczne.

W tym zakresie Sąd podziela stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 9 czerwca 2004 r., II SA/Kr 253/04, że "działalność architektów w zakresie projektowania obiektów budowlanych nie jest generalnie objęta żadną tajemnicą państwową ani służbową, ani też ich nazwiska nie są objęte sferą prywatności.". Wręcz przeciwnie, działalność ta odbywa się w sposób jawny, co wynika m.in. z art. 42 ust. 2 pkt 2 i art. 45 ust. 5 Prawa budowlanego oraz z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (t.j.: Dz. U. z 2018 r. poz. 963). Przepisy tego rozporządzenia nakazują umieścić w miejscu widocznym od strony drogi publicznej lub dojazdu do takiej drogi, na wysokości umożliwiającej jej odczytanie (§ 13 ust. 3), tablicę informacyjną, a na niej m.in. imiona, nazwiska, adresy i numery telefonów projektantów (§ 13 ust. 1 pkt 5 lit. d). Oznacza to, iż wspomniane dane, jako dostępne dla każdego, stanowią zarazem informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Skoro każdy ma dostęp do tych danych, to może go uzyskać również skarżący nie musząc wykazywać interesu prawnego lub faktycznego, aby dane takie uzyskać.

Kwestia ostatnia. Skarżący jednoznacznie wskazali we wniosku, że domagają się udostępnienia informacji publicznej dotyczącej podmiotu niebędącego osobą fizyczną: "B." Sp. z o. o. Tymczasem przekazane skarżącym kserokopie decyzji o pozwoleniu na budowę zostały zanonimizowane w zakresie dotyczącym inwestora z uwagi na – jak wyjaśniono

w piśmie organu z dnia 24 października 2019 roku – ochronę danych osobowych osób fizycznych. Albo więc argumentacja organu co do podstaw zanonimizowania danych inwestora jest wadliwa, albo organ udostępnił informację publiczną niewnioskowaną przez skarżących, bo dotyczącą osoby fizycznej, a nie "B." Sp. z o. o. Kwestie te będą musiały ulec wyjaśnieniu przez organ.

Rozpoznając sprawę organ uwzględni zaprezentowane przez Sąd oceny i rozpozna wniosek skarżących. Obowiązkiem organu będzie więc ustalić, czy projekt budowlany podlega udostępnieniu, czy też nie. W razie przyjęcia, że sprawie ma zastosowanie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. organ wyda decyzję o odmowie udostepnienia informacji publicznej i szczegółowo uzasadni zajęte stanowisko. Co do pozostałych kwestii, stosowne uwagi znajdują się we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 i 205 § 2 P.p.s.a.