drukuj    zapisz    Powrót do listy

6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s, , Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, Uchylono decyzję I i II instancji, IV SA/Po 735/09 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2009-12-02, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

IV SA/Po 735/09 - Wyrok WSA w Poznaniu

Data orzeczenia
2009-12-02 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-09-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Sędziowie
Ewa Kręcichwost-Durchowska /sprawozdawca/
Ewa Makosz-Frymus /przewodniczący/
Maciej Dybowski
Symbol z opisem
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Skarżony organ
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz - Frymus Sędziowie WSA Maciej Dybowski WSA Ewa Kręcichwost – Durchowska (spr.) Protokolant Sekr.sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi K. M.-B., B. B., A. J., I. J., J. W., S. M., K. J. – M. i R. F. na decyzję W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...]lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta P. z dnia [...]maja 2009 r. nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana 3. zasądza od W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. na rzecz K. M.-B., B. B., A. J., I. J., J. W., S. M., K. J. – M. i R. F. solidarnie kwotę 2.488 (słownie: dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt osiem złotych 00/100) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. /-/ E. Kręcichwost-Durchowska /-/ E. Makosz-Frymus /-/ M. Dybowski JH

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta P. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm. dalej kpa) oraz art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) nakazał K. M. – B., B. B., U. D.-F., R. F., A. J., I. J., K. J.-M., S. M. i J. W., właścicielom budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. B. [...] usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości w wyżej wymienionym budynku poprzez wykonanie wejść na dach co najmniej z jednej klatki schodowej oraz wykonanie stałych dojść do kominów, urządzeń technicznych oraz anten radiowych i telewizyjnych. W uzasadnieniu organ wskazał m. in., że dnia [...] lutego 2009 r. pracownicy Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego dla Miasta P. przeprowadzili czynności kontrolne na nieruchomości przy ul. B. [...] w P.. Kontrola wykazała istnienie budynku mieszkalnego wielorodzinnego, składającego się z 5 lokali mieszkalnych. Stwierdzono brak rozwiązań technicznych umożliwiających wyjście na dach budynku z klatek schodowych, a także rozwiązań umożliwiających dostęp do kominów i anten radiowo-telewizyjnych. Ustalono ponadto, że budynek został wybudowany na podstawie pozwolenia na budowę wydanego przez Prezydenta Miasta P. w dniu [...]lipca 1999r. (nr [...], sygn. [...]), którym zatwierdzono projekt architektoniczno-budowlany autorstwa dr inż. arch. E. S.. Projekt ten nie przewidywał zarówno wejść na dach budynku jak i rozwiązań technicznych umożliwiających poruszanie się po dachu. Ponadto ustalono, że dnia [...] lutego 2002 r. Prezydent Miasta P. wydał dla przedmiotowego budynku pozwolenie na użytkowanie. Zgodnie z przepisami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. z 2002 r., Nr 75, poz.690 z późniejszymi zmianami) w budynkach o dwóch lub więcej kondygnacjach nadziemnych należy zapewnić wyjście na dach co najmniej z jednej klatki schodowej, umożliwiające dostęp na dach i do urządzeń technicznych tam zainstalowanych (§ 308 ust.1 rozporządzenia). Ponadto na dachu o spadku ponad 25% oraz na dachu pokrytym materiałami łamliwymi (tłukącymi) należy wykonać stałe dojścia do kominów, urządzeń technicznych oraz anten radiowych i telewizyjnych (§ 308 ust. 4). Jak wynika z zebranego materiału dowodowego (projekt budowlany, protokół z kontroli) przedmiotowy budynek ma trzy kondygnacje nadziemne, a jego dach pokryły jest w części dachówką cementową, a więc materiałem łamliwym (tłukącym). Przeprowadzone czynności kontrolne wykazały, że wymogi w zakresie zapewnienia wyjścia na dach jak i w zakresie zapewnienia stałych dojść do kominów i urządzeń technicznych nie są spełnione. W tej sytuacji przywrócenie porządku prawnego w budownictwie, w granicach niniejszej sprawy może nastąpić w oparciu o przepisy rozdziału 6-go ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, odnoszące się do utrzymania obiektów budowlanych, a w szczególności na podstawie art.66 przywołanej ustawy. W przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi lub bezpieczeństwu mienia, organ nadzoru budowlanego nakazuje, w drodze decyzji na podstawie art. 66 ust.1 pkt 2 powołanej wyżej ustawy Prawo budowlane, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku. Brak wejścia na dach z klatki schodowej oraz brak urządzeń umożliwiających bezpieczne dojście do kominów (tak zwanych ław kominiarskich) powoduje ponad wszelką wątpliwość zagrożenie upadkiem dla kominiarzy wykonujących przeglądy przewodów kominowych. Ponadto utrudnienie w dostępie do kominów może prowadzić do nierzetelnego wykonywania czynności sprawdzających, co z kolei w związku z wyposażeniem budynku w instalacje gazowe, może prowadzić do wystąpienia zagrożeń zatruciem tlenkiem węgla lub wybuchem gazu. Zgodnie z art. 61 ustawy Prawo budowlane obowiązek usunięcia nieprawidłowości w określonym obiekcie budowlanym spoczywa na właścicielu lub zarządcy tego obiektu. W tej sytuacji zachodzi konieczność ustalenia podmiotu lub podmiotów będących właścicielami nieruchomości lub jej zarządcy. Z zebranego materiału dowodowego wynika, że właścicielami nieruchomości przy ul. B. [...] jest grono właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych, tworzących wspólnotę mieszkaniową, wymienione w sentencji niniejszej decyzji. Sposób zarządzania nieruchomością wspólną regulują przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r., Nr 80, poz.903 z późniejszymi zmianami). W przypadku, gdy właściciele lokali nie powierzają zarządu nieruchomością wspólną w sposób określony w art,18 wymienionej wyżej ustawy (w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego) oraz gdy liczba lokali mieszkalnych nie jest większa niż siedem do zarządu tą nieruchomością wspólną, zgodnie z art. 19 mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności. W niniejszej sprawie wyodrębniono pięć lokali, a ich właściciele nie powierzyli nikomu sprawowania zarządu nieruchomością wspólną. W tej sytuacji decyzja organu nadzoru budowlanego skierowana jest do wszystkich współwłaścicieli budynku. Takie skierowanie decyzji znajduje uzasadnienie w normie art. 200 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że każdy ze współwłaścicieli zobowiązany jest do współdziałania w zarządzaniu rzeczą wspólną.

W zakreślonym terminie odwołanie od powyższej decyzji wniósł zarządca powyższej nieruchomości " L. " Spółka z o. o. W uzasadnieniu odwołania wskazano, że właściciele przedmiotowej nieruchomości nie są winni tego, że wydano decyzję o pozwoleniu na budowę i dopuszczono do użytku budynek naruszając przepisy ustawy Prawo budowlane. To inwestor T. organizował i finansował budowę budynku. Dlatego błędnym jest zobowiązanie wspólnoty do usunięcia nieprawidłowości.

W. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 104 § 1 i 2 kpa po rozpatrzeniu odwołania utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu podniósł, że Prezydent Miasta P. decyzją z dnia [...].02.2002r. (znak [...]) po rozpatrzeniu wniosku inwestora udzielił PI "T." z siedzibą w P. przy ul. H. [...] pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego, zrealizowanego w P. przy ul. B. [...] na podstawie decyzji z dnia [...].07.1999r. Nr [...] (znak [...]) o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego wolnostojącego nr [...] w P. na osiedlu Ż. wraz z przyłączem i instalacją wewnętrzną gazu, przyłączem do sieci wod - kan. " Zgodnie z art. 61 ustawy Prawo budowlane właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany: utrzymywać i użytkować w sposób zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymywać w należytym stanie technicznym i estetycznym, nie dopuszczając do nadmiernego pogorszenia jego właściwości użytkowych i sprawności technicznej. Konsekwencją przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, jest ustalenie zakresu stwierdzonych nieprawidłowości oraz ustalenie sposobu i warunków doprowadzenia obiektu do właściwego stanu technicznego i bezpieczeństwa. Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia PINB dla Miasta P. stanowi art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, stanowiący że w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany jest użytkowany w sposób zagrażając życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowiska właściwy organ nakazuje w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku. Bez wątpienia brak wyjścia na dach z klatki schodowej oraz brak urządzeń umożliwiających bezpieczne dojście do kominów powoduje, że budynek jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi (np. kominiarzy dokonujących przeglądy przewodów kominowych), a co za tym idzie niedokonanie przeglądu w związku z wyposażeniem budynku w instalacje gazowe może doprowadzić do zagrożenia zatruciem tlenkiem węgla lub wybuchem gazu. Stąd organ I instancji orzekając w sprawie prawidłowo wskazał normy prawne, których wymagania zostały naruszone przez ustalony stan faktyczny w obiekcie budowlanym i prawidłowo nałożył na współwłaścicieli nieruchomości przy ul. B. [...]. Odnosząc się do treści odwołania podkreślenia wymaga, że obiekt zrealizowany został zgodnie z ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę i posiada ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, a co za tym idzie ich wzruszenie możliwe jest jedynie w jednym z trybów nadzwyczajnych tj. uchylenie lub zmiana decyzji (art. 154 i 155 kpa), stwierdzenie nieważności (art. 156 kpa), oraz wznowienie postępowania (art. 145 kpa), tylko w sytuacjach, gdy zachodzą przesłanki wskazane w w/w artykułach. Ewentualne wzruszenie decyzji i tak oznaczałoby konieczność nałożenia obowiązków na właścicieli obiektu wobec sprzedaży nieruchomości przez inwestora.

W. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego nie podziela stanowiska Odwołujących, jakoby zobowiązanym do wykonania obowiązków określonych w rozstrzygnięciu decyzji winien być inwestor T. sp. z o. o. Zakończenie procesu inwestycyjnego, do którego odnoszą się przepisy rozdziału 5 ustawy Prawo budowlane oznacza, że dbanie o zrealizowany obiekt budowlany spoczywa na jego właścicielu. Roszczenia nabywców mieszkań do inwestora mogą być dochodzone w postępowaniu przed sądami powszechnymi, a nie organami administracji publicznej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skarżący działający przez pełnomocnika wnieśli o uchylenie decyzji W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...] lipca 2009 r. w sprawie [...] i poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2009 r. w sprawie [...] nakazującej usunięcie nieprawidłowości w budynku poprzez wykonanie wejść na dach co najmniej z jednej klatki schodowej oraz wykonanie stałych dojść do kominów, urządzeń technicznych oraz anten radiowych i telewizyjnych i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie decyzji W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...] lipca 2009 r. w sprawie [...] i poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2009 r. w sprawie [...] nakazującej usunięcie nieprawidłowości w budynku poprzez wykonanie wejść na dach co najmniej z jednej klatki schodowej oraz wykonanie stałych dojść do kominów, urządzeń technicznych oraz anten radiowych i telewizyjnych i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego. Zaskarżonej decyzji zarzucili:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, poprzez nieuzasadnione zastosowanie tego przepisu i w konsekwencji nakazanie skarżącym usunięcie stanu niezgodnego,

- naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, a w szczególności art. 7 i 77 Kodeksu postępowania administracyjnego, polegające na nie wyjaśnieniu w sposób wszechstronny i dokładny stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu wskazali, że w trakcie postępowania ustalono, iż przedmiotowy budynek posiada dach o różnych kątach nachylenia pokryty w części dachówką cementową, a w części blachą. Stwierdzono również brak rozwiązań umożliwiających dostęp do kominów i anten radiowo-telewizyjnych. Jak słusznie stwierdził organ II instancji budynek mieszkalny wielorodzinny przy ul. B. [...] w P. został zrealizowany zgodnie z udzieloną P. I. "T." Sp. z o.o. z siedzibą w P. ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę z dnia [...]lipca 2007 r. wydaną przez Prezydenta Miasta P. i posiada ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie. Podkreślenia wymaga fakt, iż projekt budowlany nie przewidywał wykonania stałego dojścia do przewodów kominowych a inwestor zrealizował inwestycję zgodnie z zatwierdzonym projektem. Zgodnie z treścią art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawo Budowlane w przypadku stwierdzenia, iż obiekt budowlany zagraża życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku właściwy organ nakazuje w drodze decyzji usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku. Wskazany przepis znajduje się w rozdziale zatytułowanym "utrzymanie obiektów budowlanych" Prawa budowlanego i służy usunięciu nieprawidłowości wynikłych bądź powstałych w trakcie użytkowania obiektu, a więc po oddaniu obiektu do użytkowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasowe argumenty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna dlatego zaskarżona decyzja i decyzja ją poprzedzająca, nie mogą się ostać.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności organów administracji publicznej. Z tych powodów sąd administracyjny ma obowiązek wziąć pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, które zauważył w rozpoznawanej sprawie niezależnie od zarzutów podniesionych w skardze i dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu.

Jako materialno-prawna podstawę rozstrzygnięcia organ w niniejszej sprawie wskazał art. 66 ust.1 pkt 2 Prawa budowlanego. W swojej decyzji organ stwierdził, że w budynku mieszkalnym usytuowanym przy ul. B. [...] brak rozwiązań technicznych umożliwiających wyjście na dach budynku z klatek schodowych, a także rozwiązań umożliwiających dostęp do kominów i anten radiowo telewizyjnych. Taki stan narusza § 308 ust.1 i § 308 ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. nr 75, poz. 690 ze zm.).

Zgodnie z art. 66 Prawa budowlanego w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany: może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska albo jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku, albo jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia, właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.

Bezsporne jest, że budynek mieszkalny usytuowany przy ul. B. [...] został wybudowany na podstawie pozwolenia na budowę wydanego przez Prezydenta Miasta P. w dniu [...] lipca 1999r. (nr [...], sygn. [...]), którym zatwierdzono projekt architektoniczno-budowlany autorstwa dr inż. arch. E. S. i że projekt ten nie przewidywał zarówno wejść na dach, jak i rozwiązań technicznych umożliwiających poruszanie się po dachu. Z akt sprawy nie wynika, aby przedmiotowy budynek powodował swym wyglądem oszpecenie otoczenia albo był użytkowany niezgodnie z przeznaczeniem, bądź w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, środowisku lub bezpieczeństwu mienia. Przepis art. 66 Prawa budowlanego znajdujący się w rozdziale zatytułowanym "utrzymanie obiektów budowlanych" służy usunięciu nieprawidłowości powstałych w trakcie użytkowania obiektu. Nieodpowiedni stan techniczny obiektu budowlanego będzie z reguły wynikiem zużycia technicznego obiektu budowlanego lub nagłych zdarzeń mających miejsce po oddaniu obiektu do użytkowania. W niniejszej sprawie nieodpowiedni stan techniczny budynku został zaaprobowany w decyzji o pozwoleniu na budowę, a także w wydanym w dniu [...] lutego 2002r. przez Prezydenta P. pozwoleniu na użytkowanie.

W orzecznictwie sądowo - administracyjnym od dawna panuje pogląd i rację mają skarżący, że przepis art. 66 Prawa budowlanego nie daje podstaw do nakazania usunięcia stanu niezgodnego z przepisami techniczno-budowlanymi, jeśli stan ten został zaakceptowany w decyzji o pozwoleniu na budowę. Kwestionowanie stanu zgodności obiektu budowlanego z wyżej wskazanymi wymogami byłoby naruszeniem zasady trwałości decyzji administracyjnych ( patrz wyroki: NSA z dnia 7 stycznia 2009r. sygn. akt II OSK 1721/09 i 17 września 2009r. II OSK 1394/08 niepublikowane, WSA z Warszawie z dnia 26 kwietnia 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 579/04, Lex nr 169369, z dnia 4 października 2007 r. sygn. akt VII SA/Wa 738/06, Lex nr 439829). Ustawodawca wskazując warunki odstąpienia od zasady trwałości decyzji administracyjnych nie wskazał jako przypadek szczególny określony w odrębnych przepisach art. 66 Prawa budowlanego (art. 16 § 1 kpa). Tym samym w niniejszej sprawie organy dokonały błędnej wykładni art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego przyjmując, że powyższy przepis daje podstawę do nakazania usunięcia stanu niezgodnego z przepisami techniczno-budowlanymi zaakceptowanymi w decyzji o pozwoleniu na budowę.

W związku powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku. Na podstawie art. 152 wyżej powołanej ustawy zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

E. Kręcichwost-Durchowska E. Makosz-Frymus M. Dybowski

mb

.



Powered by SoftProdukt