drukuj    zapisz    Powrót do listy

6262 Radni 6392 Skargi  na  uchwały rady powiatu  w przedmiocie ...  (art. 87  i  88  ustawy o  samorządzie powiatowym), Samorząd terytorialny, Rada Powiatu, Oddalono skargę, III SA/Lu 655/14 - Wyrok WSA w Lublinie z 2014-12-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Lu 655/14 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2014-12-04 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2014-06-26
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Ewa Ibrom /sprawozdawca/
Grzegorz Wałejko
Jadwiga Pastusiak /przewodniczący/
Symbol z opisem
6262 Radni
6392 Skargi  na  uchwały rady powiatu  w przedmiocie ...  (art. 87  i  88  ustawy o  samorządzie powiatowym)
Hasła tematyczne
Samorząd terytorialny
Sygn. powiązane
II OSK 890/15 - Wyrok NSA z 2015-05-28
Skarżony organ
Rada Powiatu
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2013 poz 595 art. 22 ust. 2
Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym - tekst jednolity.
Dz.U. 2012 poz 270 art. 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca),, Sędzia WSA Grzegorz Wałejko, Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 4 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na uchwałę Rady Powiatu W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie niewyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym oddala skargę.

Uzasadnienie

W pismach z dnia [...] i [...] lutego 2014 r. Dyrektor L. Oddziału Regionalnego ARiMR zwrócił się do Rady Powiatu we W. z wnioskiem o wyrażenie zgody na rozwiązanie umowy o pracę z radnym J. G. bez wypowiedzenia.

Dyrektor wyjaśnił, że J. G. wykorzystując stanowisko zajmowane w ARiMR, pozyskiwał i przekazywał osobie nieuprawnionej informacje o działkach powiatu włodawskiego, na które nie złożono wniosków o dopłaty bezpośrednie. Na podstawie tych informacji, osoba nieuprawniona składała wnioski o przyznanie dopłat do gruntów, których formalnie nie była użytkownikiem, a następnie uzyskiwała dopłaty. J. G. czerpał z tego korzyści finansowe. Sąd Rejonowy Lublin – Wschód z dnia 14 lutego 2014 r. wydał w sprawie J. G. wyrok skazujący i jednocześnie orzekł wobec niego roczny zakaz zajmowania stanowisk związanych z wydawaniem pieniędzy ze środków publicznych. W dniu składania wniosku wyrok był nieprawomocny.

W dniu [...] marca 2014 r. Rada Powiatu we W. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie przez Dyrektora L. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowy o pracę z radnym Rady Powiatu we W. J. G., zatrudnionym na stanowisku Głównego Specjalisty w Biurze Powiatowym ARiMR we W.

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że skoro wyrok z dnia 14 lutego 2014 r. jest nieprawomocny, to w chwili J. G. należy uznać za osobę niewinną, zgodnie z zasadą domniemania niewinności. Wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym stwarzałoby sytuację przypisania winy osobie oskarżonej o dokonanie przestępstwa, nieskazanej prawomocnym wyrokiem skazującym.

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora ARiMR do usunięcia naruszenia prawa, organ podtrzymał argumentację zaprezentowaną w w/w uchwale.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na wyżej wymienioną uchwałę Dyrektor L. Oddziału Regionalnego ARiMR zarzucił naruszenie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 595 z późn. zm.), dalej: u.s.p.

W uzasadnieniu skarżący podkreślił, że wyrokiem z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt III K 1418/11 J. G. został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów polegających na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem ARiMR. Sąd nałożył na J. G. obowiązek naprawienia szkody poprzez zwrot całej kwoty oraz zakaz zajmowania stanowisk związanych z dystrybucją środków publicznych. W tych okolicznościach zatrudnianie J. G. w Biurze Powiatowym ARiMR stanowi realne zagrożenie interesów ARiMR. Wskazana przyczyna nie ma związku z wykonywaniem funkcji radnego.

W odpowiedzi na skargę Rada Powiatu we W. wniosła o oddalenie skargi, podkreślając, że rozwiązanie stosunku pracy z radnym J. G. jest przedwczesne, ponieważ wyrok skazujący z dnia 14 lutego 2014 r. jest nieprawomocny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga podlegała oddaleniu.

Przedmiotem kontroli Sądu w niniejszej sprawie jest uchwała Rady Powiatu we W. z dnia [...] marca 2014 r., Nr [...] w sprawie odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie przez Dyrektora L. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowy o pracę z radnym Rady Powiatu we W. J. G., zatrudnionym na stanowisku Głównego Specjalisty w Biurze Powiatowym ARiMR we W.

Na wstępie podnieść należy, że spełnione zostały warunki formalne do jej wniesienia. Złożenie skargi poprzedzone zostało wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, które skarżący skierował do Rady Powiatu we W. w dniu [...] kwietnia 2014 r. (data nadania). Organ udzielił odpowiedzi na to wezwanie w piśmie z dnia [...] kwietnia 2014 r. Zgodnie z art. 53 § 2 p.p.s.a. wniesienie skargi powinno nastąpić w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Termin ten został zachowany.

Zaskarżona uchwała została wydana na podstawie art. 22 ust. 2 u.s.p.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 u.s.p., rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady powiatu, której radny jest członkiem. Rada powiatu odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu.

Powołany przepis wprowadza szczególną ochronę trwałości stosunku pracy osoby piastującej mandat radnego, gwarantującą większą, niż w przypadku pracowników objętych jedynie ochroną powszechną, zasadę trwałości zatrudnienia. Dla rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy z radnym wymagane jest uzyskanie uprzedniej zgody rady powiatu, wyrażonej w formie jej uchwały, a ewentualne złożenie pracownikowi oświadczenia woli zmierzającego do rozwiązania łączącego strony stosunku prawnego bez zgody rady stanowi czynność dokonaną z naruszeniem prawa (por. wyrok NSA z dnia 21 września 2010 r., sygn. akt II OSK 723/10, z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. akt II OSK 1884/11).

Podkreślić należy, że przedmiotem zainteresowania rady powiatu przy wyrażaniu przez nią stanowiska na podstawie art. 22 ust. 2 u.s.p., pozostaje jedynie kontrola, czy rozwiązanie stosunku pracy nie ma związku z wykonywaniem przez pracownika mandatu radnego. Z powołanego przepisu nie wynika, aby rada powiatu udzielając zgody lub odmawiając jej wydania na rozwiązanie z radnym rady powiatu stosunku pracy miała obowiązek badać i ocenić kwestie winy radnego w relacji do pracodawcy. Wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy lub odmowa jest pozostawiona uznaniu rady powiatu z wyjątkiem jednak sytuacji, gdy dojdzie ona do przekonania, że podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu. W takiej sytuacji rada zobowiązana jest odmówić wyrażenia zgody.

Motywy pracodawcy, zamierzającego rozwiązać stosunek pracy z radnym, muszą być badane, ponieważ od tych ustaleń zależy, czy rada zobowiązana będzie odmówić wyrażenia zgody (zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu), czy też odmówi z innego powodu, albo wyrazi zgodę, kierując się okolicznościami konkretnego przypadku. W obu tych sytuacjach o motywach, jakimi kierowała się rada, można dowiedzieć się tylko z uzasadnienia uchwały. W przeciwnym razie nie będzie wiadomo, z jakiego powodu rada udzieliła względnie odmówiła udzielenia takiej zgody (vide NSA w wyrokach z dnia 21 września 2010 r. sygn. akt II OSK 723/10, z dnia 15 grudnia 2005 r., sygn. akt II OSK 1124/05, z dnia 18 lutego 2009 r., sygn. akt II OSK 1747/08, z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. akt II OSK 1074/10).

W niniejszej sprawie Dyrektor L. Oddziału Regionalnego ARiMR wniósł o wyrażenie zgody na rozwiązanie bez wypowiedzenia stosunku pracy z radnym J. G. Wskazał, że wyrokiem z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt III K 1418/11 Sąd Rejonowy Lublin – Wschód uznał J. G. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów polegających na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem ARiMR w ten sposób, że pozyskiwał i przekazywał osobie nieuprawnionej informacje o działkach powiatu włodawskiego, na które nie złożono wniosków o dopłaty bezpośrednie. Na podstawie tych informacji, osoba nieuprawniona składała wnioski o przyznanie dopłat do gruntów, których formalnie nie była użytkownikiem, a następnie uzyskiwała dopłaty. J. G. czerpał z tego korzyści finansowe. Sąd nałożył na J. G. obowiązek naprawienia szkody poprzez zwrot całej kwoty oraz zakaz zajmowania stanowisk związanych z dystrybucją środków publicznych.

Bezsporne jest, że w okolicznościach niniejszej sprawy rozwiązanie stosunku pracy z radnym J. G. nie ma związku z wykonywaniem przez pracownika mandatu radnego.

W ocenie Sądu zaskarżona uchwała nie jest sprzeczna z prawem. W uzasadnieniu zaskarżonej uchwały rada powiatu, odmawiając wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym J. G. uzasadniła motywy swojego rozstrzygnięcia, stwierdzając, że skoro wyrok z dnia 14 lutego 2014 r. jest nieprawomocny, to w chwili orzekania przez organ J. G. należy uznać za osobę niewinną, zgodnie z zasadą domniemania niewinności.

Sąd dokonuje oceny zgodności z prawem uchwał jednostek samorządu terytorialnego według stanu z daty podjęcia uchwały. Odmowa zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, który nie został prawomocnie skazany nie naruszała zatem prawa.

Na marginesie podnieść należy, że wyrok z dnia 14 lutego 2014 r. uprawomocnił się dnia 3 października 2014 r., bowiem Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z dnia 3 października 2014 r., sygn. akt V Ka 651/14 utrzymał w mocy wyrok Sądu Rejonowego Lublin – Wschód z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt III K 1418/11. Ponadto z pisma ARiMR z dnia [...] listopada 2014 r. wynika, że J. G. nie jest już pracownikiem ARiMR (k. 40 akt sądowych).

Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt