drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, , Prezydent Miasta, zobowiązano do wydania aktu lub podjęcia czynności w zakresie punktu 1
oddalono skargę w zakresie punktu 2
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, II SAB/Kr 152/12 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-11-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 152/12 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2012-11-26 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-09-11
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Krystyna Daniel /sprawozdawca/
Renata Czeluśniak
Wojciech Jakimowicz /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Skarżony organ
Prezydent Miasta
Treść wyniku
zobowiązano do wydania aktu lub podjęcia czynności w zakresie punktu 1
oddalono skargę w zakresie punktu 2
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2012 r. sprawy ze skargi T.Z. na bezczynność Prezydenta Miasta K. w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznej I. zobowiązuje Prezydenta Miasta K. do wydania w terminie 14 dni aktu lub podjęcia czynności w sprawie z wniosku T.Z. z dnia 18 maja 2012 r. w zakresie punktu 1; II. oddala skargę w sprawie z wniosku T.Z. z dnia 18 maja 2012 r. w zakresie punktu 2; III. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. zasądza od Prezydenta Miasta K. na rzecz skarżącego T.Z. kwotę100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 6 czerwca 2012 r. do Urzędu Miasta Krakowa Wydziału Organizacji i Nadzoru wpłynął drogą elektroniczną wniosek T.Z. z 18 maja 2012 r. o udostępnienie w formie elektronicznej informacji publicznej w następującym zakresie:

1. udostępnienie do ponownego wykorzystania bazy danych z rozkładami jazdy komunikacji miejskiej przekazywanej przez MPK Kraków Urzędowi Miasta. Wnioskodawca podkreślił, że wnosi o wierną kopię pliku/plików przekazywanych przez MPK wraz z informacjami/plikami dodatkowymi, które są niezbędne do odczytania, rozkodowania i przetworzenia informacji o kursowaniu pojazdów komunikacji miejskiej.

2. udostępnienie do ponownego wykorzystania kodu źródłowego rozwiązania pozwalającego na transformację bazy danych do postaci stron WWW prezentowanych pod adresem http://krakow.pl/komunikacia/rozkladviazdv/.

W odpowiedzi organ w zakresie punktu 1 poinformował, że Gmina Miejska Kraków nie zawierała umowy z Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym S.A. , natomiast w zakresie punktu 2 wskazał, że kod źródłowy nie stanowi

informacji publicznej w rozumieniu ustawy. Są to poufne dane i ich przekazanie podmiotom niezwiązanym z funkcjonowaniem strony może stanowić zagrożenia dla jej bezpiecznego funkcjonowania.

T.Z. w piśmie z 24 sierpnia 2012 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Prezydenta Miasta Krakowa w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, zarzucając naruszenie:

- art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji w zw. z art. 1 ust. 1 i 23a ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez niewykonanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej do ponownego wykorzystywania i twierdzenie, iż żądana publiczna nie stanowi informacji publicznej,

- 23a ust. 1 w zw. z art. 23g ust. 5 i art. 23b ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez niewykonanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej do ponownego wykorzystywania w zakresie przekazania baz danych z rozkładami jazdy.

Skarżący wniósł o zobowiązanie strony przeciwnej do podjęcia czynności zmierzających do wykonania wniosku o udostępnienie informacji publicznej do ponownego wykorzystywania oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżący podał, że w piśmie z 8 sierpnia 2012 r. otrzymał informację od Dyrektora ds. Przewozów MPK, w której podano: "W 2012 r. bazę danych z rozkładami jazdy komunikacji miejskiej udostępniamy, bez pisemnych uzgodnień, wg wytycznych Miasta, organizatorowi komunikacji miejskiej Zarządowi Infrastruktury Komunalnej i Transportu oraz Wydziałowi Informacji Turystycznej i Promocji Miasta jeśli chodzi o trwającą umowę (umowy) o świadczenie usług między Urzędem Miasta a MPK . , informuję, że jest ich kilka, a dotyczą różnych usług. (...) Sama podstawowa umowa o świadczenie usług komunikacji miejskiej z 21 lipca 2006 r. wraz z późniejszymi aneksami liczy około 330 stron". Skarżący podkreślił, że baza danych stanowi informację publiczną o czym stanowi wprost art. 23b ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Odnośnie wniosku o udostępnienie informacji publicznej w zakresie kodu źródłowego skarżący wskazał, że każda informacja znajdująca się w posiadaniu organu władzy publicznej stanowi informację publiczną. Nie można wydzielić z działalności Prezydenta Krakowa informacji prywatnych, czy też niepublicznych. Art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP nie pozwala odtworzyć normy, która wydzielałaby ze sfery działalności wymienionych w zdaniu pierwszym art. 61 ust. 1 Konstytucji RP podmiotów przestrzeni w jakiej działają te podmioty jako niepubliczne, a zatem nie podlegające zasadom jawności. Takiego wnioskowania organ nie przeprowadził, a jedynie stwierdził, iż żądania informacja nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy. Jednakże zgodnie z treścią art. 61 ust. 4 nie można poszukiwać zakresu informacji publicznej w treści ustawy o dostępie do informacji publicznej. Prowadzenie wnioskowania na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej odnośnie definicji informacji publicznej obarczone jest błędem i wskazuje na nieznajomość prawa do informacji ukonstytuowanego w art. 61 Konstytucji. Jedynie jak to czyni organ możliwe jest poszukiwanie przesłanek (normy) zgodnie z regułami wskazanymi w art. 61 ust. 3 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Powołania się na zagrożenie dla bezpieczeństwa funkcjonowania strony internetowej, w ocenie skarżącego, nie można uznać za prawidłowe. Takie podejście do budowy systemów informatycznych znane jest jako "security through obscurity"

("bezpieczeństwo poprzez niezrozumiałość") i stanowi przywoływany w literaturze przedmiotowej przykład złych praktyk. Jego istotą jest ukrywanie detali dotyczących implementacji, formatów i protokołów przed potencjalnymi adwersarzami. Osoby stosujące tę technikę wierzą, że nawet jeśli system posiada luki, nieznajomość błędów uniemożliwia przeprowadzenie ataku. Organ powinien mieć świadomość, że niejawność kodu źródłowego często bywa przykrywką dla niestaranności i niskiej jakości rozwiązań informatycznych. Jeśli więc organ ma świadomość usterek w utworzonym lub zamówionym oprogramowaniu, powinien dążyć do ich jak najszybszej eliminacji. Niezależnie od powyższych rozważań kod źródłowy, którego produkcję opłacono ze środków publicznych, pozostaje informacją publiczną - bez względu na jakość.

Skarżący nadmienił, że we współczesnej kryptografii - obszarze bezpieczeństwa informatycznego najbardziej narażonym na wrogi atak -powszechnie stosowane algorytmy szyfrujące są w pełni jawne, zaś ich implementacja (wzorcowy kod źródłowy) wszechstronnie przebadana przez wszystkich zainteresowanych. Zastosowanie ma tzw. zasada Kerckhoffsa która mówi, że system kryptograficzny powinien być bezpieczny nawet wtedy, gdy wszystkie szczegóły jego działania - oprócz klucza – są znane. Jeśli więc system informatyczny jest niezabezpieczony przed ingerencją osób trzecich, utajnienie kodu źródłowego daje jedynie złudzenie bezpieczeństwa. Większość niejawnych algorytmów, które wprowadzano na rynek w celach komercyjnych i na skalę masową, stosunkowo szybko została ujawniona i złamana (np. szyfr DYD-CSS mający w zamierzeniu zabezpieczać filmy na płytach DVD).

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta Krakowa wniósł o jej oddalenie. Organ wyjaśnił, iż Urząd Miasta nie uczestniczy w procesie tworzenia i przekazywania baz danych z rozkładami jazdy komunikacji miejskiej. Bazy te są przekazywane pomiędzy MPK S.A. a Akademickim Centrum Komputerowym [...] ([...]) bez udziału Gminy. [...] jako administrator techniczny publikuje rozkłady komunikacji miejskiej na stronie www.krakow.pl. Dlatego w odpowiedzi organu znalazła się informacja o braku umowy pomiędzy Gminą a MPK S.A. Rozwiązanie polegające na transformacji bazy danych do postaci stron WWW zostało opracowane na podstawie umowy z 28 marca 2008 r. zawartej- pomiędzy Gminą Miejską Kraków a Akademickim Centrum Komputerowym [...] w K. na: opracowanie mechanizmów prezentacji rozkładów jazdy komunikacji miejskiej w Krakowie w serwisach www.krakow.pl oraz mobi.krakow.pl. Zgodnie z § 8 ust. 4 tej umowy "Prawa autorskie Programu należą wyłącznie do Wykonawcy, a Zamawiającemu nie wolno ujawniać ani dostarczać jakimkolwiek osobom trzecim wersji źródłowej lub wykonywalnej programu lub nawet jego części, ani jego dokumentacji technicznej (...)". Opracowany przez [...] program nie jest własnością Gminy i jego udostępnienie osobom trzecim jest wyłączone na podstawie przepisu art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy.

Na tej samej podstawie nie podlega udostępnieniu kod źródłowy rozwiązania pozwalającego na transformację bazy danych do postaci stron www. Jest to rozwiązanie chronione z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy, dodatkowo wskazano w odpowiedzi, że kod źródłowy nie jest informacją publiczną. Wynika to wprost z przepisu art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Sąd Administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod wzgjędem zgodności z prawem, stosownie do art. 1 ustawy z 25. 07. 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, póz. 1269 ze zm.). Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydawania przez nie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, innych niż wskazane wyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach - art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z 30. 08. 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.: Dz. U. z 2012 r., póz. 270).

Na wstępie należy wskazać, że spełnione zostały warunki formalne do wystąpienia ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność organu, gdyż skarga na bezczynność organu w przedmiocie informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia (por. wyrok NSA z 24. 05. 2006 r., l OSK 601/05 LEX nr 236545).

W niniejszej sprawie skarga została złożona na bezczynność Prezydenta M. Krakowa w przedmiocie wniosku skarżącego z 6. 06. 2012 r. o udostępnienie do ponownego wykorzystania informacji publicznej, tj.: 1. przekazania wnioskodawcy bazy danych z informacjami o kursach pojazdów komunikacji miejskiej wraz z niezbędnym oprogramowaniem (programy bazo-danowe do wykorzystania bazy zakresie jej odczytania, rozkodowania i przetworzenia oraz 2. udostępnienia kodu źródłowego - tj rozwiązania pozwalającego na transformację bazy danych do postaci stron WWW. (stworzenia aplikacji na stronie WWW).

Należy wskazać, że bezczynność podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej w celu ponownego wykorzystywania ma miejsce wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie zobowiązany nie podjął żadnych czynności w sprawie lub prowadził postępowanie w sprawie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go w terminie w formie przewidzianej przez prawo. Należy podkreślić, że dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność wskazująca na powody, dla których określony akt nie został podjęty lub czynność dokonana, a w szczególności czy bezczynność została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością podmiotu, czy też wiąże się z jego przeświadczeniem, że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna zostać dokonana, przy czym w postępowaniu sądowoadministracyjnym wywołanym wniesieniem skargi na bezczynność możliwe są różne rozstrzygnięcia. Uwzględnienie skargi na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 - przy jej zasadności, prowadzi - w myśl art. 149 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - do zobowiązania podmiotu do wydania w określonym terminie aktu lub w innych przypadkach, do dokonania czynności lub stwierdzenia, albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. W wyroku uwzględniającym skargę na bezczynność sąd nie może jednak określić, w jaki sposób powinna być rozpoznana sprawa, w której dany podmiot pozostaje w bezczynności, nie może bowiem nakazywać temu podmiotowi wydania decyzji, postanowienia lub podjęcia czynności określonej treści.

Z kolei niezasadna skarga na bezczynność podlega oddaleniu na podstawie art. 151 p.p.s.a. Zgodnie z art. 23a ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej "wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej informacji publicznej lub każdej jej części, będącej w posiadaniu podmiotów, o których mowa w ust. 2 i 3, niezależnie od sposobu jej utrwalenia (w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej), w celach komercyjnych lub niekomercyjnych, innych niż jej pierwotny publiczny cel wykorzystywania, dla którego informacja została wytworzona, stanowi ponowne wykorzystywanie informacji publicznej i odbywa się na zasadach określonych w niniejszym rozdziale".

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z 8. 10. 2001 r. o dostępie do informacji publicznej w brzmieniu obowiązującym od 29 września 2012 r. , każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie, jednak przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi.

Zgodnie z art. 2a u.d.i.p każdemu przysługuje z zastrzeżeniem art. 5 , prawo do ponownego wykorzystania informacji publicznej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie tajemnic ustawowo chronionych (ust.1). Prawo do informacji podlega ograniczeniu ze względu na prywatność os. fizycznej lub tajemnice przedsiębiorcy, (ust. 2 zd. pierwsze).

Należy przy tym wskazać, że ww. ustawa w brzmieniu obowiązującym wprowadza instytucje dostępu do informacji publicznej (uregulowana w 2 rozdziale ustawy) oraz instytucję ponownego wykorzystywania informacji publicznej (rozdział 2a ustawy). Z samego wniosku skarżącego złożonego w dniu 6. 06. 2012 r.( data na piśmie 18 maja 2012 r.) wynika iż. wniósł on o udostępnienie do ponownego wykorzystanie informacji publicznej w zakresie żądanej w punkcie 1. wniosku - bazy danych dotyczących funkcjonowania systemu komunikacji miejskiej "z rozkładami jazdy komunikacji miejskiej przekazywanej przez MPK Urzędowi Miasta", wskazując aby to była wierna kopia pliku/plików przekazywanych przez MPK Kraków wraz z informacjami, plikami dodatkowymi, które są niezbędne do odczytania, rozkodowania i przetworzenie informacji o kursowaniu pojazdów komunikacji miejskiej" oraz w punkcie 2 wniosku - kodu źródłowego - rozwiązania pozwalającego na transformacji bazy danych do postaci stron WWW prezentowanych pod adresem http://krakow.pl/komunikacia/rozkłady jazdy.

Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego sprawy w zakresie punktu 1 wniosku odnoszącego się do bazy danych z rozkładami komunikacji miejskiej należy wskazać, że poza sporem jest iż żądana informacja ma charakter informacji publicznej w rozumieniu art. 1 u.d i.p. , a zatem podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystaniu na zasadach i w trybie określonym ww. ustawą, l z takim wnioskiem skarżący zwrócił się do organu. Organ tj. Prezydent M. Krakowa takiej informacji nie udzielił T.Z. , a w piśmie skierowanym do T.Z. z 29 . 06. 2012 r. wskazał - odniesieniu do bazy danych - iż Gmina Miejska Kraków nie zawierała umowy z MPK S.A.

Jednocześnie należy zauważyć, że z odpowiedzi pełnomocnika Prezydenta Miasta Krakowa udzielonej na pytanie Sądu na rozprawie w dniu 12. 11. 2012 r. wynika, że "baza danych do tworzenia rozkładów jazdy jest w posiadaniu Zarządu Infrastruktury Komunikacji i Transportu w Krakowie. Mając na uwadze fakt, że Zarząd Infrastruktury Komunikacji i Transportu w Krakowie stanowi jednostkę organizacyjną podległa Prezydentowi M. Krakowa, co wynika zarówno z przepisów ustawy o drogach publicznych jak i statutu ZIKiT nadanego, uchwałą nr XLVII/594/08 Rady M. Krakowa z 9.07. 2008 r. w sprawie reorganizacji jednostki budżetowej Krakowski Zarząd Komunalny w Krakowie, zmiany jej nazwy i nadania statutu oraz upoważnienia Dyrektora ZIKiT w Krakowie do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego Nr 511,póz. 3306) należy wskazać, że oznacza to, iż także Prezydent jest dysponentem wnioskowanej do ponownego wykorzystania bazy danych.

Nadto należy mieć na uwadze przepis art. 23 f u.d.i.p. stanowiący, że podmioty zobowiązane (takim podmiotem w sprawie jest Prezydent M. Krakowa) które przekazują informacje publiczne w celu ponownego wykorzystania z użyciem systemów teleinformatycznych są obowiązane do stosowania formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących umożliwiających odczyt maszynowy, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 pkt 1 ustawy z 17. 02. 2005 t. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zdania publiczne (dz. U. nr 64. póz. 565 ze zm.) Z przepisu tego wynika zatem obowiązek udostępnienia danych elektronicznych w formatach umożliwiających odczyt maszynowy. Szczegółowe regulacje warunków i trybu realizacji wniosków o udostępnienie informacji do ponownego wykorzystania reguluje art. 23 g u.d.i.p. przy czy należy wskazać, zgodnie z 23g ust. 2 u.d.i.p. przekazanie informacji publicznej w celu jej ponownego wykorzystania następuje na wniosek w przypadkach gdy:

1. informacja nie publiczna nie została udostępniona w BIP lub w centralnym repozytorium, chyba, ze została udostępniona w inny w inny sposób i nie zostały określone warunki jej ponownego wykorzystania,

2. wnioskodawca zamierza wykorzystać informację publiczną na warunkach innych niż zostały dla tej informacji określone.

Należy także wskazać na art. 23g ust. 7 podmiot zobowiązany: 1. przekazuje informacje publiczne w celu ponownego wykorzystania bez ograniczenia, a w przypadku posiadania informacji publicznych przez wnioskodawcę zawiadamia o braku ograniczenia warunkami ponownego wykorzystania informacji publicznej; 2. przedstawia wnioskodawcy ofertę zawierającą warunki ponownego wykorzystania inf. publicznej (....) 3. Odmawia w drodze decyzji, ponownego wykorzystania informacji publicznej. .

W art. 23g. ust 8 wskazane zostały sytuacje, gdy podmiot obowiązany odmawia ponownego wykorzystania informacji publicznej co następuje, gdy dostęp do informacji podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 5.lub w przepisach odrębnych; 2. ponowne wykorzystanie informacji naruszy prawa własności intelektualnej przysługującej podmiotom trzecim.

Zgodnie z art. 23g ust. 5 wniosek rozpatruje się bez zbędnej zwłoki , nie później jednak niż w terminie 20 dni od otrzymania wniosku. W sprawach szczególnie skomplikowanych podmiot zobowiązany może przedłużyć załatwienie sprawy o kolejne 20 dni, po zawiadomieniu wnioskodawcy w terminie 20 dni od otrzymania wniosku. A zatem w sytuacji gdy Prezydent M. Krakowa będący podmiotem zobowiązanym nie uwzględnił wniosku w zakresie punktu pierwszego i nie wydał również decyzji odmownej w zakresie ww. punktu należy uznać, że Prezydent M. Krakowa pozostaje w bezczynności w kwestii rozpatrzenia wniosku z 18 maja 2012 r. w zakresie żądania " o udostępnienie do ponownego wykorzystania informacji publicznej, tj. przekazania wnioskodawcy bazy danych z informacjami o kursach pojazdów komunikacji miejskiej wraz z niezbędnym oprogramowaniem (programy bazo-danowe do wykorzystania bazy zakresie jej odczytania, rozkodowania i przetworzenia o ponowne wykorzystanie informacji publicznej".

Odnosząc się natomiast do drugiego żądania przedmiotowego wniosku o udostępnienie do ponownego użycia informacji publicznej należy wskazać, że ponieważ kod źródłowy nie stanowi informacji publicznej będąc tylko technicznym elementem przetwarzania danych. Kod źródłowy stanowi bowiem ciąg instrukcji i deklaracji zapisanych w zrozumiałym dla człowieka języku programowania, opisując operacje jakie powinien wykonać komputer przy pomocy ściśle zdefiniowanych rozkazów. W prawie nie ma podstawy do udostępniania wraz z informacją publiczną oprogramowania służącego do dalszego przetwarzania danych bazowych jak żąda skarżący. Równie nieuzasadnione byłoby żądanie przekazania przez organ komputera do przetwarzania uzyskanej bazy danych - jakkolwiek komputery wykorzystywane przez organ także zostały nabyte z publicznych środków. Prezydent M. Krakowa prawidłowo zatem poinformował skarżącego pismem z 29. 06. 2012, że "kod źródłowy nie stanowi informacji publicznej". Jeżeli bowiem żądanie udzielenia informacji publicznej jak i udzielenia do ponownego wykorzystania informacji publicznej nie dotyczy informacji publicznej - podmiot zobowiązany powiadamia wnoszącego wniosek, iż zawarte we wniosku żądanie nie znajduje podstaw w przepisach prawa. Należy podkreślić, że przepisy ustawy "o dostępie do informacji publicznej nie przewidują w takiej sytuacji wydania decyzji odmownej, natomiast wydanie decyzji bez podstawy prawnej musiałoby skutkować stwierdzeniem jej nieważności.

Uwagi skarżącego dotyczące współczesnej kryptografii nie mają znaczenia dla sprawy.

W tej sytuacji skoro w dacie orzekania bezczynność wniosku nie ustała, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie orzekł jak w punkcie l sentencji , biorąc za podstawę art. 149 § 1 p.p.s.a oraz jak w punkcie II sentencji , biorąc za podstawę art. 151 p.p.s.a.

Mając na uwadze okoliczność, że Prezydent M. Krakowa pismem z 29 czerwca 2012 r. ustosunkował się do wniosku skarżącego przesłanego do organu 6 czerwca 2012 r. , jakkolwiek w formie nieodpowiadającej prawu, Sąd nie stwierdził aby bezczynność w niniejszej sprawie miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 200 p.p.s.a



Powered by SoftProdukt