Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA - Katarzyna Radom, Sędzia WSA - Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2019 roku sprawy ze skargi: R.Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie: podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla w całości zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz R. Z. kwotę 697,00 (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Przedmiotem skargi R.Z. jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 grudnia 2018 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu nabycia akcji.

Wnioskiem z 26 października 2018 r. uzupełnionym na wezwanie organu w dniu 4 grudnia 2018 r. R. Z. (zwany dalej: Wnioskodawcą, Podatnikiem, Skarżącym) działając przez pełnomocnika – zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (zwanej dalej: Organem, Dyrektorem KIS) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu w przypadku nabycia akcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach umowy sprzedaży akcji zawartej w 3 kwietnia 2017 r. zakupił pakiet 1.934.727 akcji (dalej również: Akcje) spółki A. ((dalej również: E-S.A. lub "spółka córka") notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych za cenę 1.934.727,00 zł. Akcje zostały zakupione od spółki B. z siedzibą w D. (dalej również: P-SE lub "spółka matka"), tj. większościowego akcjonariusza E-S.A. Wnioskodawca nie jest ani pracownikiem ani członkiem żadnego z organów spółki P-SE. W spółce córce (E-S.A.) Podatnik pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu na podstawie powołania uchwałą Rady Nadzorczej (ze spółką córką nie łączy go ani umowa o pracę ani umowa cywilnoprawna). Umowa sprzedaży akcji została zawarta przy udziale Domu Maklerskiego C. S.A. Umowę sprzedaży akcji poprzedziło zawarcie umowy przedwstępnej we wrześniu 2012 r., która przyznawała obu Stronom w określonym w niej terminie możliwość wezwania drugiej Strony do zawarcia umowy sprzedaży akcji. W wykonaniu prawa do wezwania drugiej Strony Walne Zgromadzenie spółki matki (P-SE) podjęło uchwałę w przedmiocie wykonania umowy przedwstępnej i sprzedaży przez spółkę matkę (P-SE) akcji spółki córki (E- S.A.) na rzecz Wnioskodawcy. W dniu 2 lutego 2017 roku spółka matka (P-SE) wezwała Wnioskodawcę do złożenia zlecenia zakupu akcji, a Wnioskodawca zawiadomił P-SE o zamiarze złożenia zlecenia zakupu akcji na warunkach określonych w umowie przedwstępnej (z 2012 r.), zgodnie z którą akcje mogły zostać nabyte przez Wnioskodawcę za z góry ustaloną ceną, tj. cena za jedną akcję miała odpowiadać ich wartości nominalnej (wynoszącej 1 złotych za każdą akcję). Kurs akcji na koniec sesji giełdy w dniu zawarcia umowy sprzedaży akcji zamknął się na poziomie 1,84 zł za jedną akcję. Przed nabyciem akcji od spółki matki, spółka matka (P-SE) podjęła uchwałę Walnego Zgromadzenia, natomiast w spółce córce (E-S.A.) uchwała Walnego Zgromadzenia nie była w tej sprawie podejmowana.

W związku z tak opisanym stanem faktycznym – zadano następujące pytanie:

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe powstałe po stronie Wnioskodawcy wynikające z nabytych przez Wnioskodawcę akcji powinno być na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 pkt 6a ww. ustawy, który powinien podlegać opodatkowaniu dopiero w momencie zbycia akcji ?

Wnioskodawca akcentował, że w sprawie istotne znaczenie ma interpretacja zdania pierwszego art. 24 ust. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) (dalej: u.p.d.o.f.) i spełnienia zawartych w nim przesłanek. W ocenie Strony, przy transakcji nabycia Akcji spółki E. S.A. przez Wnioskodawcę zostały spełnione wszystkie przesłanki tego przepisu, tj.: 1) Wnioskodawca nabył od E-S.A. (spółki córki) papiery wartościowe w postaci Akcji; 2) P-SE (spółka matka) podjęło uchwałę Walnego Zgromadzenia; 3) pomiędzy wartością rynkową nabytych Akcji, a ich wartością nominalną, tj. ceną za którą zostały nabyte istnieje różnica (nadwyżka); 4) nabyte akcje są Akcjami spółki E. S.A., której siedziba znajduje się na terytorium Polski (państwa członkowskiego UE). Zdaniem Wnioskodawcy - opisane we wniosku zdarzenie jest neutralne podatkowo.

Mając na uwadze brzmienie przepisów: art. 5a pkt 11, art. 10 ust. 1 i 7, art. 17 ust. 1 pkt 6a, art. 23 ust. 1 pkt 38 i art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. - w ocenie Wnioskodawcy - przysporzenie powstałe po jego stronie z tytułu realizacji praw wynikających z nabycia Akcji należy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6a u.p.d.o.f., który powstanie po stronie Wnioskodawcy w momencie zbycia Akcji i dopiero wówczas powinien podlegać opodatkowaniu zgodnie m.in. z art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym na dzień zawarcia Umowy sprzedaży Akcji z zastosowaniem 19% stawki stosownie do art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f.

W interpretacji indywidualnej Nr 0112-KDIL3-2.4011.404.2018.2.DJ z 18 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Analizując opisany we wniosku stan faktyczny w świetle obowiązujących przepisów – stwierdził, że przepisy art. 24 ust. 11 w zw. z art. 24 ust. 12 u.p.d.o.f. nie mają zastosowania w sprawie Wnioskodawcy, gdyż Zainteresowany nabył na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcje od Spółki matki, która nie jest ich emitentem. Przychody uzyskane przez Wnioskodawcę od tej Spółki – z tytułu częściowo odpłatnego nabycia akcji - w wysokości różnicy pomiędzy wartością rynkową nabytych akcji, a odpłatnością za te akcje poniesioną przez Wnioskodawcę – podlegają opodatkowaniu w momencie ich otrzymania i należy zakwalifikować je do przychodów innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. Zatem, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przysporzenie powstałe po jego stronie z tytułu realizacji praw do nabycia Akcji będzie stanowiło przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a (tj. jako przychód ze zbycia akcji), podlegający opodatkowaniu dopiero w momencie zbycia Akcji.

Stanowiska organu nie zaakceptował Wnioskodawca – zaskarżając w całości wydaną interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W skardze podniesiono następujące zarzuty:

I. naruszenie przepisów prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik sprawy:

1. art.. 120 oraz art. 121 § 1 w zw. z art. 14h w zw. z art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej (OP) poprzez:

a) wydanie interpretacji z nieprawidłowo sformułowanym uzasadnieniem prawnym stanowiska wskazanego jako prawidłowego, wobec dopuszczenia się błędów wykładni oraz niewłaściwej oceny przepisów, a to z uwagi na (i) błędną wykładnię art. 24 ust. 11 w zw. z ust. 12 u.p.d.o.f. i uznanie, że ww. przepisy nie mają zastosowania w sytuacji, gdy częściowo odpłatne nabycia akcji nastąpiło na podstawie uchwały spółki matki (europejskiej spółki akcyjnej z siedzibą w Niemczech) emitenta akcji (ii) pominięcie przepisów dotyczących rozliczenia kosztów uzyskania przychodu przy nabyciu oraz zbyciu akcji, tj. art. 23 ust. 1 pkt 38 oraz art. 30b ust. 1 i 2 pkt 4 u.p.d.o.f., podczas gdy prawidłowa i kompleksowa wykładnia tychże przepisów prowadzi do wniosków, że nie jest możliwym uznanie, że w momencie nabycia akcji po stronie Skarżącego powstanie przychód z innych źródeł w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, dlatego, że nie ma możliwości zaliczenia wartości tegoż nieodpłatnego świadczenia do kosztów uzyskania przychodów przy zbyciu akcji w świetle ww. przepisów (iii) błędną wykładnię art. 11 u.p.d.o.f. i przyjęcie, że w przypadku częściowo nieodpłatnego świadczenia powstaje definitywne przysporzenie majątkowe, które podlegać powinno opodatkowaniu z tytułu przychodu z tzw. innych źródeł pomimo, że przychód z tych akcji będzie opodatkowany ale z innego tytułu, jakim są kapitały pieniężne, na etapie ich zbycia/umorzenia etc. co poprzez naruszenie zasady jednokrotnego opodatkowania z tego samego tytułu narusza art.2, art. 32 oraz art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78, poz.483 ze zm.);

b) brak odniesienia się do argumentów Skarżącego oraz tez zawartych w przywołanych orzeczeniach i interpretacjach.

II. naruszenie przepisów prawa materialnego:

1. Art.. 11 w zw. z art. 22 ust. 1d w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 38 oraz art. 30b ust. 1 i ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.f.:

a) poprzez niewłaściwą ocenę co do zastosowania art. 11 u.pd.o.f., a to wskazanie, że w przypadku otrzymania przez osobę fizyczną akcji polskiej spółki akcyjnej (giełdowej) w sposób częściowo nieodpłatny od spółki matki (europejskiej spółki akcyjnej z siedzibą w Niemczech) emitenta, dla osoby uprawnionej postaje przychód w wysokości różnicy pomiędzy wartością tych akcji ustaloną według zasad określonych w art. 11 ust. 2 lub ust. 2a u.p.d.o.f., podczas gdy przysporzenie Skarżącego z tego tytułu jest jedynie potencjalne i nie może być podstawą opodatkowania, powyższe prowadziłoby bowiem do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu z uwagi na niemożność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, przy sprzedaży akcji wartości nieodpłatnego świadczenia;

b) całkowite pominięcie i niezastosowanie w sprawie treści przepisów art. 23 ust. 1 pkt 38 w zw. z art. 30b ust. 2 u.p.do.f. w zw. z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z wykładnią których w przypadku częściowo nieodpłatnego nabycia akcji polskiej spółki akcyjnej (giełdowej) od jej spółki matki (będącej europejską spółką akcyjną z siedzibą w Niemczech) dla uprawnionego nie powstanie przychód na samym nabyciu akcji, o czym świadczy konstrukcja momentu i możliwości rozpoznania kosztu uzyskania przychodu przy zbyciu akcji:

- po pierwsze przewiduje ona, że wydatki na nabycie akcji można rozpoznać dopiero w momencie zbycia akcji (do tego też momentu zatem należy odroczyć opodatkowanie ich nabycia),

- po drugie ww. przepisy (tj. art. 23 ust. 1 pkt 38 w zw. z art. 30b ust. 2 u.p.d.o.f.) jako lex specialis nie przewidują możliwości rozpoznania przy zbyciu akcji przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększonego o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych akcji stosownie do art. 22 ust. 1d u.p.d.o.f.

2. art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 38 oraz z art. 30b ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f. w zw. z art. 2, art. 84 oraz art. 32 Konstytucji: poprzez niewłaściwą ocenę co do zastosowania ww. przepisów, tj. wskazanie, że przychód określony w momencie nabycia akcji częściowo nieodpłatnie przez osobę fizyczną od spółki matki (europejskiej spółki akcyjnej z siedzibą w Niemczech) polskiej spółki akcyjnej (giełdowej) należy zaliczyć do przychodu z "innych źródeł", mimo iż charakter ewentualnego przychodu z tytułu nabycia akcji powstanie jako realne przysporzenie dopiero w dniu ich zbycia/umorzenia bądź rozwiązania spółki i należy do kategorii przychodu z kapitałów pieniężnych, a skoro dany przychód może być na gruncie u.p.d.o.f. przyporządkowany tylko do jednego źródła przychodów, to jego wadliwe ujęcie raz jako częściowo nieodpłatnego świadczenia, a potem drugi raz jako przychód z kapitałów pieniężnych, spowoduje podwójne opodatkowanie tego samego przychodu, co stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą zakazu podwójnego opodatkowania oraz równomierności podatku.

3. art. 24 ust. 11 w zw. z art. 24 ust. 12 oraz art. 24 ust. 12a u.p.d.o.f.: poprzez błędną wykładnię prowadzącą do uznania, że powyżej wskazane przepisy należy interpretować łącznie, jako że art. 24 ust. 12 stanowi uzupełnienie ust. 11, a w konsekwencji błędne stwierdzenie, że brak obowiązku opodatkowania (w momencie nabycia akcji) dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową nabytych akcji, a wydatkami poniesionymi na ich nabycie znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy akcje te nabywa osoba uprawniona do ich nabycia na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji niezależnie od tego, czy taką uchwałę podjęła spółka matka (e.s.a. w Niemczech) spółki będącej emitentem akcji, od której osoba uprawniona akcje częściowo nieodpłatnie nabyła. Podczas, gdy prawidłowa wykładnia art. 24 ust. 11 zdanie 1 u.p.d.o.f. w zw. z art. 24 ust. 12a powinna prowadzić do wniosku, że zasada określona niniejszym przepisem znajduje zastosowanie w każdym przypadku, gdy akcje nabywa osoba uprawniona do ich nabycia na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, niezależnie od tego, czy spółka podejmująca uchwałę walnego zgromadzenia jest emitentem tych akcji.

W związku z tak postawionymi zarzutami – Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji na podstawie art. 146 § 1 P.p.s.a. oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Podsumowując zarzuty zawarte w skardze Strona jeszcze raz podkreśliła, że:

- art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. przewiduje, że dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji nabytych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia (tu: uchwały PCC SE), a wydatkami poniesionymi na ich nabycie nie podlega opodatkowaniu w momencie nabycia tych akcji;

- art. 23 ust. 1 pkt 38 w zw. z art. 30b ust. 2 u.p.d.o.f. jako lex specjalik nie przewidują możliwości rozpoznania przy zbyciu akcji przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększonego o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych akcji stosownie do art. 22 ust. 1d u.p.d.o.f., a więc w konsekwencji opodatkowanie nabycia akcji jako nieodpłatnego świadczenia w kosztach uzyskania przychodu przy zbyciu akcji;

- zgodnie z art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. – dochód z tego samego tytułu może być opodatkowany tylko raz i może być przyporządkowany tylko do jednego źródła przychodów;

- podwójne opodatkowanie stanowiłoby naruszenie konstytucyjnej zasady równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji) oraz postulatu zachowania równomierności w opodatkowaniu podatkami (art. 84 Konstytucji);

- nabycie akcji przez Skarżącego nie spowoduje powstania przychodu, który to powstanie dopiero w momencie ich zbycia i powinien zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem 19% jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Formułując wnioski skargi – pełnomocnik Skarżącego wniósł o jej uwzględnienie i uchylenie zaskarżonej interpretacji na podstawie art. 146 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej: P.p.s.a.) oraz zasądzenie na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) odniósł się do stawianych zarzutów i wniósł o oddalenie skargi - podtrzymując stanowisko prezentowane w zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył co następuje:

Skarga zasługiwała na uwzględnienie, aczkolwiek nie wszystkie zgłoszone w nich zarzuty Sąd podzielił.

Istota sporu w przedmiotowej sprawie sprowadza się do określenia momentu opodatkowania dochodu w przypadku częściowo odpłatnego nabycia akcji. Rozstrzygnięcia wymaga zatem, czy przysporzenie majątkowe z tego tytułu podlega oddzielnemu opodatkowaniu w momencie otrzymania akcji, czy dopiero w momencie zbycia tych akcji.

W stanie faktycznym Skarżący nabył od spółki matki – akcje spółki córki, za cenę odpowiadającą ich wartości nominalnej (wynoszącej 1 zł. za każdą akcję), podczas, gdy kurs giełdowy akcji w dniu ich zakupu (3 kwietnia 2017 r.) wynosił 1,84 zł. Zakup akcji na warunkach określonych w umowie przedwstępnej z 2012 r. poprzedziła podjęta w 2017 r. uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki matki (podmiotu nie będącego emitentem akcji zakupionych przez Skarżącego).

W zaskarżonej interpretacji organ stwierdził, że w przedmiotowej sprawie, przepisy art. 24 ust. 11 w zw. z art. 24 ust. 12 u.p.d.o.f. nie mają zastosowania, bowiem Skarżący nabył na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcje od spółki matki, która nie była ich emitentem. W opinii organu przyznanie Skarżącemu w sposób częściowo odpłatny akcji, wywoła w momencie ich otrzymania skutek podatkowy w postaci uzyskania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 2b u.p.d.o.f. Przy czym za wartość nieodpłatnego świadczenia organ uznał różnicę pomiędzy ich wartością rynkową a odpłatnością za te akcje poniesioną przez Skarżącego. Przychód ten organ zakwalifikował do przychodów z innych źródeł (art.20 ust.1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.do.f.), uznając je za źródło przychodu odrębne od przychodu z kapitałów pieniężnych, jakiemu będzie podlegała sprzedaż spornych akcji. Organ uznał za nieprawidłowe stanowisko Skarżącego, że uzyskane przez niego przysporzenie z tytułu realizacji praw do nabycia akcji, będzie stanowiło przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f. (jako przychód ze zbycia akcji), podlegający opodatkowaniu dopiero w momencie zbycia tych akcji.

W ocenie Sądu stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, działającego w imieniu Ministra Finansów, nie jest prawidłowe. Analizując istotne w tej sprawie przepisy należy rozważyć:

- czy zastosowanie przepisu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. (zdanie pierwsze) warunkowane jest podjęciem uchwały walnego zgromadzenia tylko spółki będącej emitentem akcji;

- czy istnieje możliwość opodatkowania na etapie zakupu częściowo odpłatnego nabycia akcji w sytuacji, gdy na tym etapie transakcji brak jest możliwości rozpoznania kosztu uzyskania przychodu;

- czy uznanie, że opodatkowaniu podlega już samo nabycie akcji na preferencyjnych warunkach (częściowo nieodpłatne) nie spowoduje podwójnego opodatkowania dochodu uzyskanego z tego samego tytułu i to w dodatku na skutek zakwalifikowania go równolegle do dwóch różnych źródeł przychodów, a w konsekwencji nie naruszy konstytucyjnych zasad: równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji) oraz równomierności opodatkowania (art. 84 Konstytucji).

Istotne w tej sprawie znaczenie ma wykładnia przepisu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym w 2017 r.) który stanowił, że dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie) nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącej nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła (nabyła) te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji. Zasada, o której mowa w ust. 11, nie ma zastosowania do dochodu osiągniętego ze zbycia akcji przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji (art. 24 ust. 12 u.p.d.o.f.). W wydanej interpretacji organ przyjął, że prawo do preferencji wynikających z art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. (tj. odroczenia momentu opodatkowania dochodu z tytułu nabycia akcji do momentu odpłatnego ich zbycia) przysługuje tylko i wyłącznie tym osobom, które nabyły akcje na podstawie uchwały podjętej przez walne zgromadzenie spółki będącej emitentem tych akcji.

Sąd w składzie orzekającym nie podziela stanowiska organu i uznaje, że prawidłowa wykładnia analizowanych przepisów prowadzi do wniosku, że zasada określona w art. 24 ust. 11 zdanie 1 u.p.d.o.f. znajduje zastosowanie w każdym przypadku, gdy akcje nabywa osoba uprawniona na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, niezależnie od tego, czy spółka podejmująca tę uchwałę jest emitentem tych akcji.

W pierwszej kolejności odnosząc się do wykładni systemowej należy wskazać, że art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. nie stanowi definitywnego zwolnienia podatkowego. Przesuwa tylko w czasie datę powstania obowiązku podatkowego z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek, których siedziba znajduje się na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej (UE) lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Interes Skarbu Państwa uwzględniony i zabezpieczony natomiast zostanie systemowo poprzez opodatkowanie zbycia tych akcji, albowiem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f. stanowi ono podstawę opodatkowanego przychodu z kapitałów pieniężnych (vide wyroki NSA z 27 kwietnia 2011r., sygn. akt II FSK 2176/09 i II FSK 1410/10). Wskazać w tym miejscu należy, że celem regulacji prawnej art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. jest zapobieżenie podwójnemu opodatkowaniu z tytułu objęcia (nabycia) i następnie zbycia tych akcji. Jak przedstawiono w uzasadnieniu wprowadzenia do obowiązywania przepisu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. (Sejm RP III kadencji, druk sejmowy nr 1955; http://www.sejm.gov.pl oraz http://www.senat.gov.pl): "w przypadku powstania dodatniej różnicy pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki a wydatkami poniesionymi na ich objęcie – różnica ta nie będzie podlegać opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji. Tym samym zostanie wyeliminowany efekt podwójnego opodatkowania tych samych dochodów". Zatem przesunięcie, na podstawie art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f., momentu opodatkowania do czasu zbycia objętych (nabytych) akcji, ma na celu uniknięcie podwójnego opodatkowania i opodatkowanie ostatecznego przysporzenia, które zrealizuje się w czasie sprzedaży objętych akcji. Wartość akcji z dnia objęcia lub nabycia jest tylko wyceną wartości akcji, która się zmienia wraz ze zmianą kursu akcji. Zatem w momencie otrzymania akcji na preferencyjnych warunkach przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia, jest jedynie potencjalne (vide wyrok NSA z 12 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2961/11). Cechą akcji jest bowiem to, iż generują one przychód dopiero w przyszłości w postaci dywidendy lub też w przypadku odpłatnego ich zbycia – w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. treść art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., w myśl którego, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów – wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych (...); wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych (...). Należy przy tym podkreślić, że pomimo przyznania akcji nieodpłatnie (lub częściowo odpłatnie) podatnicy mogą ponosić wydatki na objęcie tych akcji inne niż sama cena akcji, zatem powołany przepis ma zastosowanie także do akcji nabytych na preferencyjnych warunkach. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 w zw. z art. 30b ust. 2 u.p.d.o.f. jako lex specialis nie przewiduje możliwości rozpoznania przy zbyciu akcji przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększonego o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych akcji stosownie do art. 22 ust. 1d u.p.d.o.f.). Zdaniem Sądu, gdyby wolą ustawodawcy było opodatkowanie przychodu z tytułu nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego nabycia akcji w momencie nabycia tych akcji to przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. musiałby mieć inną treść. Przepis ten nie mógłby, tak jak czyni to w obecnej formie, odraczać momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na objęcie akcji do chwili ich sprzedaży, gdyż w takiej sytuacji doszłoby do opodatkowania samego przychodu z nieodpłatnego świadczenia z tytułu preferencyjnego nabycia akcji, bez uwzględnienia kosztów poniesionych w związku z tym nabyciem, co należy uznać za niedopuszczalne. Dochodziłoby tu bowiem do opodatkowania samego przychodu, co naruszałoby konstytucyjne zasady: równowagi i sprawiedliwego opodatkowania (art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP) (vide wyrok NSA z 17 grudnia 2013r., sygn. akt II FSK 2888/11). Należy zatem opowiedzieć się jednoznacznie za tym, że przepis ten dotyczy zarówno objęcia jak i nabycia akcji. W obu tych przypadkach wydatki poczynione na objęcie lub nabycie akcji (również, tak jak w niniejszej sprawie, na warunkach preferencyjnych, czyli częściowo odpłatnie, tj. poniżej cen rynkowych) mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dopiero przy ustalaniu dochodu w momencie odpłatnego zbycia tych akcji. Stanowi to istotny argument, iż również w przypadku nabywania akcji na preferencyjnych warunkach, podlegający opodatkowaniu ("rzeczywisty dochód") pojawia się dopiero w momencie zbywania akcji (por. wyrok NSA z 29 maja 2018 r. sygn. akt II FSK 1144/16). Sąd w pełni podziela stanowisko NSA przyjęte w wyroku z 13 lutego 2014r., sygn. akt II FSK 685/12, że treść art. 17 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 38 i art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. daje podstawy do wyprowadzenia wniosku, że objęcie akcji (nieodpłatnie, częściowo nieodpłatnie) jest neutralne podatkowo w dacie tego zdarzenia, ale podlega opodatkowaniu w momencie odpłatnego zbycia udziałów (akcji), stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f. Dopiero w tym momencie ujawnia się bowiem rzeczywisty przychód z objęcia akcji.

W kontekście stawianych w skardze zarzutów, należy zauważyć, że pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" użyte w art. 11 ust. 1 oraz w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej, zaś analiza orzecznictwa i doktryny potwierdza, że na gruncie podatkowym ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Dla uznania, że dane świadczenie jest nieodpłatne bądź częściowo nieodpłatne w rozumieniu ww. regulacji podatkowych, konieczne jest stwierdzenie, że w wyniku zdarzenia prawnego czy zjawiska gospodarczego podatnik uzyskał korzyść majątkową kosztem innego podmiotu lub też uzyskał nieodpłatne (częściowo nieodpłatne) to jest niezwiązane z kosztami (całkowitymi kosztami) lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy (por. uchwałę NSA z 16 października 2006 r., II FPS 1/06, opubl. ONSAiWSA z 2006r., nr 6,poz. 153). Przysporzenie to musi zatem być rzeczywiste, a nie tylko potencjalne. Moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich nabycia, bez względu na formę tego nabycia, w tym jak w spornej sprawie – w wyniku częściowo nieodpłatnego przekazania akcji w ramach programu motywacyjnego. Uznanie, że przychód powstaje w momencie preferencyjnego nabycia akcji w ramach programu motywacyjnego oraz że dochodem z tej czynności jest wartość rynkowa akcji, prowadziłoby do opodatkowania wartości wyrażonej w pieniądzu, której podatnik w momencie uzyskania akcji nie osiągnął. Nabycie akcji samo przez się nie daje żadnego przychodu, korzyści po stronie podatnika rodzą dopiero inne zdarzenia związane z akcjami (sprzedaż akcji, prawa poboru, dywidenda, udział w majątku likwidowanej spółki). Tak więc wszelkie korzyści ekonomiczne związane z nabyciem akcji na preferencyjnych warunkach (w tym, także z nabyciem nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym) winny zostać poddane opodatkowaniu dopiero w momencie zbycia akcji i uzyskania przychodów wskazanych w art. 17 ust. 1 u.p.d.o.f. (por. wyrok WSA w Warszawie z 10 października 2011r., sygn. akt III SA/Wa 521/11).

Natomiast okoliczność, iż akcje zostały nabyte bądź objęte nieodpłatnie lub po cenach preferencyjnych – niższych niż rynkowe, znajdzie odzwierciedlenie przy ustalaniu wysokości dochodu w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji. Zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych zostały określone w art. 30b u.p.d.o.f. Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w tym przepisie, podatek dochodowy z odpłatnego zbycia papierów wartościowych wynosi 19% uzyskanego dochodu, a dochodem tym – podlegającym opodatkowaniu, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi, m.in. na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. Podkreślenia przy tym wymaga, że od przychodów z odpłatnego zbycia akcji nabytych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie podatnik nie mógłby odliczyć wartości nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia, możliwość taką wyłącza bowiem art. 30b ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. Sprzedaż akcji nabytych lub objętych po cenie niższej od ceny rynkowej oznacza niższy koszt uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Gdyby więc uprzednio, a więc w momencie nabycia akcji nastąpiło już opodatkowanie dochodu rozumianego jako różnica pomiędzy ceną rynkową akcji, a ceną (preferencyjną) objęcia lub nabycia tych akcji, to podatnik zapłaciłby podatek, pomimo iż w sensie ekonomicznym i prawnym poniósł stratę, która nie podlegałaby w takim razie odliczeniu od przychodu uzyskanego z innego źródła przychodów (vide wyrok WSA w Warszawie z 15 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 570/09). Tak więc korzyść, którą uzyskuje podatnik w postaci objęcia lub nabycia na preferencyjnych zasadach akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu, jednakże dopiero w momencie realizacji dochodu czyli przy sprzedaży objętych lub nabytych w ten sposób akcji.

W ocenie Sądu – w rozpoznawanej sprawie zastosowanie będzie miało zdanie pierwsze art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika, że warunkiem nieopodatkowania dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami na ich nabycie w momencie objęcia tych akcji jest wskazanie w uchwale walnego zgromadzenia (naczelnego organu spółki akcyjnej) osób uprawnionych do objęcia lub nabycia akcji. Art. 24 ust. 11 zdanie 1 u.p.d.o.f. nie wskazuje, aby warunkiem zastosowania wynikającej z niego normy prawnej było podjęcie uchwały przez walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki będącej emitentem tych akcji. Wbrew twierdzeniom organu przyjętym w zaskarżonej interpretacji - z wykładni językowej art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. nie wynika pewny i jednoznaczny wniosek, że przepis ten dotyczy tylko akcji własnych spółki. Kierując się wnioskami wynikającymi z literalnego rozumienia przepisu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. należy stwierdzić, że gdyby ustawodawca miał zamiar zawęzić stosowanie powyższego przepisu jedynie do sytuacji, w której krąg osób uprawnionych do otrzymania akcji został wskazany w uchwale walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki będącej ich emitentem, dałby temu wyraz poprzez wyraźne określenie, o uchwałę walnego zgromadzenia której spółki chodzi. Skoro art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. zawiera odrębne regulacje przewidziane w jego zdaniu pierwszym i drugim, to nie można uznać za prawidłową takiej jego wykładni, która pomija całkowicie jedno ze zdań przepisu, i to zdanie określające podstawową zasadę odraczania momentu osiągnięcia dochodu z otrzymania akcji przez uprawnione osoby (tj. zdanie pierwsze) (vide wyrok WSA w Gdańsku z 24 kwietnia 2012r., sygn. akt I SA/Gd 237/12).

Zdaniem Sądu, nie można również wywieść z brzmienia art. 24 ust. 12 u.p.d.o.f., że zasada zawarta w zdaniu 1 ust. 11 art. 24 tej ustawy, odnosi się wyłącznie do sytuacji gdy osoby obejmujące lub nabywające te akcje są uprawnione do tego jedynie na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem tych akcji. Wręcz przeciwnie, art. 24 ust. 12 u.p.d.o.f. warunek ten wyklucza. Stosownie bowiem do treści powołanego przepisu, zasada o której mowa w ust. 11 (przesunięcie momentu opodatkowania), nie ma zastosowania do dochodu osiągniętego ze zbycia akcji, przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji.

Podkreślić przy tym należy, że zasada wyrażona w art. 24 ust. 11 zdanie pierwsze u.p.d.o.f. wprost odnosi się tylko i wyłącznie do dochodu uzyskanego w momencie nabycia (objęcia) akcji, a będącego nadwyżką pomiędzy wartością rynkową tych akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie. A zatem nie może mieć ona zastosowania do dochodu (przychodu) uzyskanego ze zbycia tych akcji.

Zatem, wbrew stanowisku organu przyjętemu w zaskarżonej interpretacji, z wykładni językowej art. 24 ust. 11 i ust. 12 u.p.d.o.f. nie wynika pewny i jednoznaczny wniosek, że przepis art. 24 ust. 11 zdanie pierwsze dotyczy tylko akcji własnych spółki akcyjnej. Zdaniem Sądu nie ma żadnych podstaw do zawężania stosowania art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. jedynie do sytuacji, gdy przekazywane akcje są akcjami własnymi spółki. Przeczy temu przede wszystkim literalne brzmienie interpretowanego przepisu, który w zdaniu pierwszym nie ogranicza możliwości skorzystania z odroczenia opodatkowania dochodu jedynie do sytuacji objęcia (nabycia) akcji własnych spółki podejmującej uchwałę w sprawie ich przekazania osobom uprawnionym. Takie natomiast ograniczenie pojawia się w zdaniu drugim omawianego przepisu, gdzie odroczenie momentu opodatkowania dochodu uzależnione jest od objęcia (nabycia) akcji przez osoby uprawnione na podstawie uchwały spółki emitującej akcje, przy czym art. 24 ust. 11 zd. 2 u.p.d.o.f. dotyczy nabycia (objęcia) akcji za pośrednictwem tzw. subemitenta usługowego i nie znajduje zastosowania w opisanym we wniosku stanie faktycznym.

W ocenie Sądu, kierując się wnioskami wynikającymi z literalnego rozumienia przepisu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. należy stwierdzić, że gdyby ustawodawca miał zamiar zawęzić stosowanie przepisu art. 24 ust. 11 zdanie pierwsze, tylko do sytuacji, w której osoby uprawnione do objęcia akcji zostały wskazane w uchwale walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem, dałby temu wyraz poprzez wyraźne określenie podmiotu, od którego uchwała ma pochodzić. Tym bardziej, że wskazanie takie zawarł w zdaniu drugim art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f., które nie ma zastosowania w sprawie, odnosi się bowiem do nabycia akcji od subemitenta. Skoro zatem w samym art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. zawarto odrębne regulacje w zdaniu pierwszym i drugim, to nie można uznać za prawidłową wykładni pomijającej okoliczność, że ustawodawca chcąc wyraźnie wskazać konkretnie – uchwałę walnego zgromadzenia właściwego podmiotu – czyni to w zdaniu drugim powołanego przepisu.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem, że nabycie akcji, nawet nieodpłatne, bądź po cenie preferencyjnej, nie generuje dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, przepis art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. nie stanowi definitywnego zwolnienia podatkowego a jedynie przesuwa w czasie datę powstania obowiązku podatkowego z tytułu objęcia akcji. Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f. z chwilą zbycia tych akcji powstaje obowiązek opodatkowania przychodu z kapitałów pieniężnych, co w konsekwencji spowoduje opodatkowanie ostatecznego przysporzenia tylko raz – w chwili zbycia akcji. Przy czym, do kosztów uzyskania tego przychodu zalicza się wydatki na objęcie (nabycie) zbywanych akcji (art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.).

W ocenie Sądu – w odniesieniu do dochodu uzyskanego przez Skarżącego, jako osobę wskazaną w uchwale walnego zgromadzenia spółki matki, z uwagi na przekazanie mu częściowo odpłatnie akcji spółki córki (mającej siedzibę na terytorium UE) – w pełni uzasadnione jest zastosowanie art. 24 ust. 11 zdanie pierwsze u.p.do.f. Należy przy tym uznać za zasadny zarzut Skarżącego, że przyjęcie stanowiska organu, że do osiągnięcia przychodu po stronie nabywcy akcji dochodzi już w momencie ich nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego nabycia, powodowałoby, że mógłby zostać opodatkowany przychód, którego podatnik w ogóle nie uzyskał. Takie stanowisko należy uznać za ugruntowane w orzecznictwie NSA (por. wyrok z 5 października 2011 r., sygn. akt II FSK 517/10; z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2176/09 i II FSK 1410/10; z 20 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 31/10). Dodatkowo, w wyroku z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 111/12 (dostępny w CBOSA, na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uznanie, iż przychód powstaje już w momencie objęcia akcji jako równowartość ceny rynkowej nabytych nieodpłatnie papierów wartościowych prowadziłoby do podwójnego opodatkowania części dochodu. Kwestia opodatkowania dochodu z realizacji tzw. akcyjnych planów motywacyjnych była też przedmiotem szeregu wcześniejszych wypowiedzi Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyrokach (z 21 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1268/11; z 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1410/10; z 5 października 2011 r., sygn. akt II FSK 517/10; z 21 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1428/12). W tym ostatnim NSA wskazał, że opodatkowanie preferencyjnie nabywanych akcji już w momencie ich nabycia nie wyłączy spod opodatkowania sprzedaży akcji. Nie ulega bowiem wątpliwości, że osoby uczestniczące w programie motywacyjnym, w sytuacji sprzedaży akcji uzyskają przychody z kapitałów pieniężnych i będą zobowiązane do określenia podstawy opodatkowania, jaką jest różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży a kwotą, po jakiej te akcje zostały nabyte. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (por. wyrok z 22 maja 2002 r., sygn. akt K 6/02, OTKA 2002/3/33) i Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok z 11 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 972/09, LEX nr 607599) wskazuje się, że podwójne opodatkowanie stoi też w sprzeczności z zasadami wyrażonymi w art. 84 i art. 217 Konstytucji RP. Nie sposób nie zauważyć, że aprobata wykładni dokonanej przez Ministra Finansów w zaskarżonej interpretacji – skutkowałaby tym, że przychód z tytułu nabycia akcji w ramach programu motywacyjnego opodatkowany byłby dwukrotnie: po raz pierwszy w momencie nieodpłatnego (częściowo nieodpłatnego) nabycia i po raz drugi z momentem odpłatnego zbycia tych akcji.

Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że Minister Finansów, uznając za nieprawidłowe stanowisko Skarżącego, dokonał wykładni przepisów w sposób sprzeczny z literalnym brzmieniem art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f., co musiało skutkować wyeliminowaniem z obrotu prawnego zaskarżonej interpretacji. Tym samym - zasługują na uwzględnienie sformułowane w skardze zarzuty naruszenia art. 24 ust. 11 w zw. z art. 24 ust. 12, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) w zw. z art. 23 ust.1 pkt 38 i art. 30b ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f. oraz naruszenia art.2, art. 32, art. 84 i art. 217 Konstytucji RP.

Na marginesie - Sąd zwraca uwagę, że o prawidłowości prezentowanej powyżej argumentacji świadczą również wprowadzone od 2018 roku zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - por. ustawa z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017, poz. 2175). Jak wynika z uzasadnienia zmiany przepisów (Sejm RP VIII Kadencji, nr druku 1878): "Obecnie opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane ze zbycia akcji otrzymanych na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki. Nie ustala się dochodu na moment otrzymania akcji. Wprowadzone regulacje doprecyzowują powyższe rozwiązanie, wskazując, że w przypadku otrzymania przychodu w ramach realizacji programu motywacyjnego, przychód powstaje tylko w momencie odpłatnego zbycia akcji. Wszystkie zatem zdarzenia zaistniałe w ramach realizacji programu motywacyjnego (np. objęcie pochodnego instrumentu finansowego, jako nieodpłatne świadczenie, realizacja praw z tego instrumentu wykonana poprzez nabycie akcji) są obojętne podatkowo. Jednakże warunkiem takiej szczególnej formy opodatkowania jest, że akcje te muszą być nabyte w ramach programów motywacyjnych (które są tworzone na podstawie uchwały walnego zgromadzenia)."

Odnosząc się do zarzutów procesowych skargi – Sąd nie stwierdził naruszenia art. 120 oraz art. 121 § 1 w zw. z art. 14h, w zw. z art. 14c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej. Nie podzielił również stanowiska pełnomocnika Skarżącego, że w sprawach doszło do naruszenia przepisów postępowania, poprzez brak odniesienia się do argumentów Skarżącego oraz tez zawartych w przywołanych orzeczeniach i interpretacjach. Zdaniem Sądu, przedstawiona przez organ interpretacja prawa w odniesieniu do wskazanego we wniosku stanu faktycznego stanowi takie odniesienie się do interpretacji prawa zaprezentowanego przez Skarżącego. Jak słusznie wskazał organ w odpowiedzi na skargę, z żadnego przepisu Ordynacji podatkowej, w tym przepisów regulujących materię wydawania interpretacji, nie wynika obowiązek organu - polemizowania z poglądami orzecznictwa lub doktryny (vide wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 232/11). Procesowe zarzuty skargi Sąd uznał zatem za niezasadne.

Z przytoczonych wyżej względów, uznając, ze zaskarżona interpretacja została wydana z naruszeniem wskazanych wyżej przepisów prawa materialnego – Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu – na podstawie art. 146 § 1 P.p.s.a. w pkt I sentencji wyroku – uchylił w całości zaskarżoną interpretację. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 P.p.s.a. jak w pkt II sentencji wyroku.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy - organ interpretujący zobowiązany będzie uwzględnić ocenę prawną i argumentację wskazaną w niniejszym uzasadnieniu.