Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący – sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. B. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie ustalenia wynagrodzenia wójta gminy postanawia odrzucić skargę.

Sygn Sygn. akt II SA/Lu 184/17

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 20 lutego 2017 r. wpłynęła do Sądu skarga L. B. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r., nr [...] w sprawie ustalenia wynagrodzenia Wójta Gminy

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga podlega odrzuceniu.

W myśl art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej "P.p.s.a.") sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 3 § 2 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.; dalej: "k.p.a."), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: "o.p."), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w k.p.a. oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI o.p. oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

W rozpoznawanej sprawie zaskarżono uchwałę Rady Gminy , którą ustalono wynagrodzenie wójta gminy. Uchwała ta została podjęta w zakresie stosunku pracy pracownika samorządowego nawiązanego na podstawie wyboru, o czym przesądza art. 8 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 902 ze zm.) Zgodnie z tym przepisem pracodawcą wójta jest urząd gminy (ust. 1), zaś czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta (burmistrza, prezydenta miasta), związane z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku pracy, wykonuje przewodniczący rady gminy, a pozostałe czynności - wyznaczona przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) osoba zastępująca lub sekretarz gminy, z tym że wynagrodzenie wójta ustala rada gminy, w drodze uchwały (ust. 2).

Stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych, spory ze stosunku pracy pracowników samorządowych rozpoznają właściwe sądy pracy. Bez wątpienia wynagrodzenie stanowi kwestię związaną ze stosunkiem pracy, zatem do rozstrzygnięcia sporu w tym zakresie właściwy jest sąd powszechny. Okoliczność ta wyłącza w tym zakresie właściwość sądów administracyjnych do rozpoznawania tej kategorii spraw (zob. postanowienia NSA z dnia 6 września 2012 r., II OSK 1534/12 oraz z dnia 5 marca 2014 r., II OSK 506/14; postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 4 października 2013 r., II SA/Rz 876/13, postanowienie WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2014 r., II SA/Wa 1812/14).

Oczywistym jest więc, że skarga wniesiona na powyższą uchwałę nie podlega kognicji sądów administracyjnych, w związku z czym podlega odrzuceniu na podstawie powołanego art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.