Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Kr 1602/14 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] września 2014 r. znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszenia robót budowlanych oddala skargę kasacyjną

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2015 r., II SA/Kr 1602/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi M. K., uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r. w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszenia robót oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z [...] sierpnia 2014 r. wydaną na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) Starosta K. wniósł sprzeciw do zgłoszonego 12 sierpnia 2014 r. przez inwestora zamiaru przebudowy zjazdu indywidualnego z drogi powiatowej nr ([...]) [...] dz. nr [...] na dz. nr [...] w m. D., gm. K., ze względu na fakt, iż zgłoszenie dotyczy budowy objętej obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że definicja zjazdu (zawarta w art. 4 ust. 8 ww. ustawy o drogach publicznych) określa "połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze, stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym", zatem przebudowa zjazdu z drogi nie może być realizowana na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 12 Prawa budowlanego na zasadzie zgłoszenia właściwemu organowi administracji architektoniczno - budowlanej, ponieważ przepis ten dotyczy przebudowy drogi, a zjazd z drogi nie jest częścią tej drogi.

W dniu 28 sierpnia 2014 r. inwestor wniósł odwołanie od tej decyzji. Decyzją z dnia [...] września 2014 r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ przytoczył definicję "zjazdu" zawartą w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260 ze zm.), stwierdzając, że jest to miejsce dostępu do drogi publicznej niestanowiące jednak jej części. Definicja zjazdu została także zawarta w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych dla dróg publicznych jako część drogi na połączeniu z drogą będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze, zjazd również nie jest skrzyżowaniem. (§ 3 ust. 12 rozporządzenia z dnia 2 marca 1999 r. Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie - Dz. U. z 1999 r. Nr 43 poz. 430 ze zm.) Organ wskazał, że z definicji zjazdu zawartej w ustawie o drogach publicznych wynika, że zjazd nie jest częścią drogi, tak jak to określa ww. rozporządzenie z dnia 1999 r., lecz jest jedynie miejscem dostępu do drogi publicznej. Pojęcie zjazdu zawarte w słowniczku tego rozporządzenia utraciło moc wiążącą w związku z inną definicją zjazdu w akcie wyższego urzędu jakim jest ustawa o drogach publicznych. Przedmiotowy zjazd jest z drogi powiatowej, dlatego też nie można stwierdzić, że jest on jej częścią, gdyż sama droga powiatowa (będąca drogą publiczną) może istnieć i funkcjonować bez wszelkich zjazdów. Organ powołał również treść art. 3 pkt 3 a Prawa budowlanego, w którym mowa jest o obiekcie liniowym. Podkreślił, iż pojęcie obiektu liniowego istotnie spaja drogę ze zjazdem, co nie oznacza, że droga jest zjazdem. Stanowi on nazwę ogólną dla elementu infrastruktury składającej się w tym przypadku z drogi i zjazdu. Nie pozwala to twierdzić, iż jego części są takie same i podlegają tym samym prawom.

W ocenie Wojewody, zgłaszana przebudowa istniejącego zjazdu, nie zalicza się do żadnej kategorii robót budowlanych zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. W świetle obowiązujących przepisów przebudowa zjazdu polegająca między innymi na poprawie jego geometrii zmieni jego charakterystyczne parametry w związku z czym wymaga uzyskania pozwolenia na budowę w formie decyzji administracyjnej.

Skargę na tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosła M. K.. W ocenie skarżącej, organ administracji publicznej był związany treścią jej wniosku i wydając rozstrzygniecie w niniejszej sprawie nie mógł go modyfikować czy też "racjonalizować" wedle własnego uznania, a czego dopuścił się w tej sprawie. Skarżąca podkreśliła, że Wojewoda posłużył się ogólną definicją przebudowy wynikającą z ustawy Prawo budowlane, a pomiął przepisy definiujące przebudowę drogi wynikające z ustawy o drogach publicznych. W przypadku wnioskowanego przez skarżącą zjazdu jest on zlokalizowany całkowicie w istniejącym pasie drogowym drogi publicznej, tym samym stanowi jej oczywistą część. Jeśli zatem przebudowa tej drogi podlega dyspozycji art. 29 ust. 2 pkt 12 ustawy Prawo budowlane, czyli zgłoszeniu właściwemu organowi, to tej samej procedurze winien również podlegać ten zjazd jako jeden z jej elementów.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga jest zasadna.

Sąd wskazał, że zgodnie z definicją drogi zawartej w art. 4 pkt 2 ustawy o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r.(Dz. U. z 2013 r., poz. 260 ze zm.) przez "drogę" należy rozumieć budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym. Z definicji tej wynika zatem, że jest to budowla przeznaczona do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym. W omawianym przepisie pojawia się pojęcie " budowli", które wymaga wyjaśnienia. Wobec niezdefiniowania tego pojęcia w ustawie o drogach publicznych należy uznać, że uzasadnione jest w tej sytuacji zastosowanie znaczenia zwrotu "budowla" zawartego w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Regulacja zawarta w prawie budowlanym ma zasadnicze znaczenie dla działalności obejmującej sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych (art.1) i w niej też objaśniono także znaczenie pojęcia "budowla". Otóż w art. 3 pkt 1 lit. b wskazano, że przez "obiekt budowlany" należy rozumieć budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. "Budowlą" natomiast jest każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in.: obiekty liniowe, lotniska, mosty (art. 3 pkt 3). Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego przez "obiekt liniowy" należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności drogę wraz ze zjazdami. Z wyżej przytoczonych definicji wynika, iż ustawodawca, używając w ustawie o drogach publicznych pojęcia budowla, nawiązał bezpośrednio i merytorycznie do słownika pojęciowego ustawowo sprecyzowanego w prawie budowlanym. Natomiast w art. 4 pkt 8 ustawy o drogach publicznych zawarł jedynie legalną definicję zjazdu, przez który należy rozumieć połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze, stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wzgląd na spójność całego systemu prawnego nakazuje tym samym przyjąć, że wolą ustawodawcy było przyjęcie, iż droga wraz ze zjazdami stanowi obiekt liniowy podlegający tym samym reżimom prawnym jako jedna budowla. Racjonalnym jest bowiem wnioskowanie, że skoro przebudowa drogi nie wymaga uzyskania pozwolenia, to tym bardziej przebudowa elementu funkcjonalnie związanego z drogą, jakim jest zjazd, nie powinien być poddany surowszym rygorom prawnym. Za takim stanowiskiem przemawia także treść art. 29 ust. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, z którego wynika wprost, iż przebudowa zjazdu przed rozpoczęciem prac budowlanych wymaga dokonania zgłoszenia właściwemu organowi, podobnie zatem jak przebudowa drogi na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 30 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane. Zarzut skargi, iż roboty budowlane polegające na przebudowie zjazdu podlegają zgłoszeniu, a nie obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę jest z wyżej powołanych względów w pełni uzasadniony. W związku z powyższym organy administracji naruszyły przepisy prawa materialnego, a to: art. 29 ust. 2 pkt 12 Prawa budowlanego poprzez jego błędną interpretację i art. 29 ust.3 pkt 1 ustawy o drogach publicznych poprzez jego niezastosowanie.

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego tego, iż organ wbrew żądaniu skarżącej przyjął, że inwestycja obejmuje dojazd do budynku skarżącej oraz poprawę geometrii zjazdu, Sąd uznał, że i w tej kwestii skarżąca ma rację. Zgodnie bowiem z art. 61 § 1 k.p.a. postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. W razie wszczęcia postępowania na wniosek - obowiązkiem organu administracji publicznej jest dokładne ustalenie treści żądania strony, która wyznacza rodzaj sprawy będącej przedmiotem postępowania. Organ związany jest tym żądaniem. W niniejszym postępowaniu organy administracyjne nie podjęły czynności wyjaśniających, przyjmując, iż wniosek dotyczy przebudowy zjazdu z drogi powiatowej na działce [...] położonej w D. gm. K., zatem taką treścią żądania wniosku były związane. To uchybienie nie ma istotnego znaczenia w sprawie albowiem przyczyną powodującą konieczność wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji i poprzedzającej jej decyzji organu I instancji jest naruszenie prawa materialnego w zakresie wyżej wskazanym.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł Wojewoda [...], zarzucając Sądowi I instancji naruszenie:

1. prawa materialnego, tj.:

- art. 30 ust. 6 pkt 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 1974 r., nr 38, poz. 229 ze zm.) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że przebudowa zjazdu z drogi publicznej nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, lecz zgłoszenia, a tym samym uznanie przez Sąd, że brak było podstaw do wniesienia sprzeciwu od zgłoszenia,

- art. 29 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane w zw. z art. 4 pkt 2 oraz art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 260 ze zm.) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia na przebudowę dróg obejmuje również zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę dla przebudowy samych zjazdów,

- art. 29 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane w zw. z art. 4 pkt 2 oraz art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 260 ze zm.) oraz art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że droga wraz ze zjazdem stanowi jeden obiekt podlegający temu samemu reżimowi prawnemu również w przypadku inwestycji obejmującej wyłącznie przebudowę zjazdu,

- art. 29 ust. 3 pkt 1 ustawy o drogach publicznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że winien być on uwzględniony na etapie orzekania przez organy administracji architektoniczno-budowlanej,

2. naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 61 § 1 k.p.a. oraz art. 7 k.p.a. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że organ swobodnie zinterpretował żądanie strony zawarte we wniosku, przyjmując, że wniosek dotyczy przebudowy zjazdu z drogi powiatowej, a nie jak wskazywała strona we wniosku - przebudowy drogi.

Organ wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i jego zmianę poprzez oddalenie skargi, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, iż powołany przez Sąd art. 29 ust. 2 pkt 12 Prawa budowlanego wymienia wyłącznie roboty budowlane polegające na przebudowie dróg, torów i urządzeń kolejowych, których wykonanie nie wymaga pozwolenia na budowę. W ocenie organu, zjazd, o którym mowa w art. 4 pkt 8 ustawy o drogach publicznych - jako połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze - nie mieści się w definicji drogi zawartej w art. 4 pkt 2 ustawy o drogach publicznych. Sam zjazd nie jest również częścią drogi w świetle definicji obiektu liniowego zawartej w art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego. Wyłącznie droga wraz ze zjazdami z tej drogi stanowi obiekt liniowy. Sama przebudowa czy budowa zjazdu takim obiektem nie jest, a tym samym nie może korzystać z regulacji, które dotyczą wyłącznie dróg. W związku z powyższym zgłoszona przez inwestorkę przebudowa zjazdu indywidualnego z drogi powiatowej nie jest równoznaczna z przebudową drogi powiatowej. Wniosek skarżącej został prawidłowo zinterpretowany przez organ, gdyż z wnioskiem o przebudowę drogi może wystąpić wyłącznie jej zarządca.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Na wstępie wskazać należy, iż w skardze kasacyjnej powołano przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 1974 r., nr 38, poz. 229 ze zm.), a w sprawie tej zastosowanie miała ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w związku z tym, że autor skargi kasacyjnej prawidłowo wskazał numery przepisów, które miały zastosowanie w sprawie, lecz prawdopodobnie omyłkowo wskazał akt prawny poprzednio obowiązujący, to należało przyjąć, że podniesione zarzuty odnoszą się do wskazanych przepisów ustawy Prawo budowlane z 1994 r. (zwanej dalej w skrócie Prawo budowlane).

Spór prawny w tej sprawie dotyczy tego czy w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania zaskarżonej decyzji w świetle art. 29 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 30 ust.1 pkt 2 Prawa budowlanego na przebudowę zjazdu z drogi powiatowej konieczne było uzyskanie pozwolenia na budowę czy też wystarczyło dokonanie zgłoszenia robót budowlanych. Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 30 ust.1 pkt 2 Prawa budowlanego zgłoszenia właściwemu organowi wymaga przebudowa dróg, torów i urządzeń kolejowych. Chodzi więc o rozstrzygnięcie czy zjazd jest częścią drogi publicznej czy też jest odrębnym elementem infrastruktury, będącym połączeniem drogi z nieruchomością do niej przylegającą.

Zauważyć należy, iż pojęcie "zjazdu" na gruncie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 260 ze zm.) ma inne znaczenie i funkcje, niż to samo pojęcie w Prawie budowlanym. Zgodnie bowiem z art. 4 pkt 2 ustawy o drogach publicznych przez drogę należy rozumieć budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym. "Zjazd" to połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze, stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 4 pkt 8 ustawy o drogach publicznych). Rację ma organ, że w świetle tych przepisów zjazd nie mieści się w definicji drogi. W przypadku budowy lub przebudowy drogi publicznej inwestorem jest zarządca drogi, natomiast w przypadku zjazdu - właściciel lub użytkownik nieruchomości przyległej do drogi (z wyjątkiem przewidzianym w art. 29 ust. 2 ustawy o drogach publicznych). Na budowę lub przebudowę zjazdu przez właściciela (użytkownika) nieruchomości konieczne jest uzyskanie zezwolenia zarządcy drogi (art. 29 ust. 1 ustawy o drogach publicznych). Kontrola zarządcy drogi w tym zakresie uzasadniona jest celami zapewnienia bezpieczeństwa ruchu na drogach publicznych. W przepisach dotyczących dróg publicznych zjazd ma więc odrębny charakter od samej drogi i nie jest jej częścią.

Natomiast w rozumieniu Prawa budowlanego droga wraz ze zjazdami stanowi jeden obiekt liniowy (art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego), a tym samym jedną budowlę i jeden obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 3 Prawa budowlanego. Również z treści art. 29 ust. 2 ustawy o drogach publicznych wynika, że w przypadku budowy lub przebudowy drogi budowa lub przebudowa zjazdów dotychczas istniejących należy do zarządcy drogi. Oznacza to, że na gruncie Prawa budowlanego i przepisów szczególnych dotyczących budowy i przebudowy dróg (art. 29 ust. 2 ustawy o drogach publicznych) droga wraz ze zjazdami traktowana jest jako jeden obiekt budowlany. Regulacje dotyczące robót budowlanych związanych z przebudową drogi powinny być więc jednakowe także w odniesieniu do przebudowy zjazdów z tych dróg. Słusznie zatem Sąd I instancji wywiódł, iż skoro na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie drogi nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, to tym bardziej na przebudowę zjazdu z tej drogi takie pozwolenie nie jest wymagane. Zjazd z drogi, co do zasady, jest elementem mniej skomplikowanym pod względem projektowym i wykonawczym niż sama droga, dlatego jego przebudowa nie powinna być poddana surowszym rygorom niż przebudowa drogi. Ponadto przyjęcie poglądu prezentowanego przez organ w skardze kasacyjnej oznaczałoby, że w sytuacji określonej w art. 29 ust. 2 ustawy o drogach publicznych zarządca drogi powinien zgłosić zamiar przebudowy drogi, a w przypadku zjazdów uzyskać pozwolenie na budowę, co jest nieracjonalne. W związku z powyższym niezasadne są podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia przez Sąd I instancji art. 29 ust. 2 pkt 12 Prawa budowlanego w zw. z art. 4 pkt 2 oraz art. 4 pkt 8 ustawy o drogach publicznych oraz art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego.

Na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut naruszenia art. 29 ust. 3 pkt 1 ustawy o drogach publicznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że powinien być on uwzględniony na etapie orzekania przez organy administracji architektoniczno-budowlanej. Przepis art. 29 ust. 1 ustawy o drogach publicznych nakłada na inwestora, który planuje przebudowę zjazdu z drogi publicznej obowiązek uzyskania decyzji zarządcy drogi zezwalającej na przebudowę zjazdu. W zezwoleniu na przebudowę zjazdu określa się jego parametry techniczne, a także zamieszcza się pouczenie o obowiązku dokonania zgłoszenia budowy albo wykonania robót budowlanych oraz uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na prowadzenie robót w pasie drogowym (art. 29 ust. 3 pkt 1). Skarżąca uzyskała w tym zakresie wymagane zezwolenie (decyzja Zarządu Dróg Powiatu K. z dnia [...] października 2011 r.), w którym zawarto wskazane pouczenie. Z art. 29 ust. 3 pkt 1 ustawy o drogach publicznych wprost wynika, że w przypadku przebudowy zjazdu konieczne jest zgłoszenie budowy albo wykonania robót budowlanych właściwemu organowi. Brak jest podstaw do przyjęcia, że organy architektoniczno-budowalne nie mają obowiązku uwzględnienia tego przepisu oraz dokonania wykładni przepisów Prawa budowlanego również w powiązaniu z jednoznacznym brzmieniem art. 29 ust. 3 pkt 1 ustawy o drogach publicznych (podobnie wyrok NSA z 14 czerwca 2016 r., II OSK 2442/14, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl). Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że niezasadny jest zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 30 ust. 6 pkt 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego poprzez przyjęcie, że przebudowa zjazdu z drogi publicznej nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, lecz zgłoszenia, a tym samym uznanie przez Sąd, że brak było podstaw do wniesienia sprzeciwu od zgłoszenia.

W skardze kasacyjnej podniesiono również zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 61 § 1 k.p.a. oraz art. 7 k.p.a. poprzez ich błędną wykładnię (a właściwie błędne zastosowanie) polegającą na przyjęciu, że organ swobodnie zinterpretował żądanie strony zawarte we wniosku, przyjmując, że wniosek dotyczy przebudowy zjazdu z drogi powiatowej, a nie jak wskazywała strona we wniosku - przebudowy drogi. Z akt sprawy wynika, że strona w piśmie z dnia 12 sierpnia 2014 r. zgłosiła do Starosty Powiatu K. zamiar prowadzenia robót budowlanych polegających na przebudowie zjazdu indywidualnego z drogi powiatowej. Organ prawidłowo zinterpretował żądanie strony, przyjmując, że wniosek dotyczy przebudowy zjazdu z drogi publicznej, uznał jednak, że nie może być ono utożsamiane z przebudową drogi jak sugerowała w swoich pismach strona skarżąca. Dlatego zasadny jest zarzut skargi kasacyjnej błędnego uznania przez Sąd I instancji, iż organ bezkrytycznie przyjął, iż wniosek dotyczy przebudowy zjazdu z drogi powiatowej, bowiem taka treść żądania wynika wyraźnie z treści wniosku. To uchybienie Sądu nie miało jednak wpływu na wynik sprawy, gdyż decyzje organów obu instancji dotyczą żądania strony sformułowanego we wniosku wszczynającym postępowanie.

Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.