Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska – Matusiak (spr.), Sędziowie WSA Agnieszka Góra – Błaszczykowska, Danuta Kania, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi M.D. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z [...] lutego 2012 r., 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącego M.D. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wnioskiem z [...] grudnia 2011 r., który wpłynął do Ministerstwa Finansów, M. D. (dalej jako skarżący), powołując się na przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, zwrócił się o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania, mające związek ze zmianami organizacyjnymi mającymi miejsce w Ministerstwie Finansów w latach [...] i powstaniem w ich wyniku Departamentu [...]:

1. Czy Departament [...] był (jest) w funkcjonalnym, kadrowym, merytorycznym i kompetencyjnym sensie następcą prawnym któregokolwiek z wcześniej istniejących departamentów/biur Ministerstwa Finansów? A jeśli tak, to czy jego poprzednikiem prawnym był Departament [...]?

2. Czy, jeśli Departament [...] był następcą prawnym Departamentu [...], to w jakim zakresie i trybie po poprzedniku otrzymał zasoby kadrowe?

3. Czy utworzenie Departamentu [...] było poprzedzone wykonaniem audytu kadrowego, szczególnie przez kompetentne firmy zewnętrzne? Jeśli tak, to jaki był tego efekt? Jeśli nie, to dlaczego?

4. Czy później taki audyt został powtórzony? Jeśli tak, to jaki był tego efekt? Jeśli nie, to dlaczego?

5. Czy w trakcie prac w związku z powołaniem nowego departamentu istniał plan/projekt jego obsady kadrowej zanim formalnie departament ten został utworzony? Kto i kiedy brał udział w sporządzeniu wstępnego projektu takiego planu, go zatwierdził i skierował do dalszego opracowywania? Kto i kiedy brał udział w sporządzeniu jego wersji końcowej, ją zatwierdził i skierował do wdrożenia? Ile wersji liczył ten plan/projekt? Czy na taki plan/projekt składały się jakiekolwiek zarządzenia i decyzje organizacyjne, będące informacją publiczną?

6. Jeśli odpowiedź na pytania w pkt. 5 jest twierdząca, to czy plan/projekt ten obejmował wykorzystanie zasobów kadrowych będących w dyspozycji Departamentu [...]?

7. Jakie stanowiska z likwidowanego Departamentu [...] postanowiono przenieść do Departamentu [...] ? Jakie miały one otrzymać nazwy w tym departamencie? Czy stanowiska te miały różnić się (względnie się różniły) w istotnych warunkach od swoich poprzedników, dotyczy to: warunków pracy i płacy, zakresu obowiązków, wysługi lat, kwalifikacji merytorycznych, poziomu wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego? W jakim zakresie i stopniu stanowiska przeniesione z Departamentu [...] do Departamentu [...] miały się różnić (względnie różniły) między sobą? Jakie to były enumeratywnie stanowiska? Czy została dochowana dyspozycja zawarta w wyroku Sądu Najwyższego z 22 listopada 2001 r. (sygn. I PKN 680/00), stanowiąca, że: "Zmiana nazwy stanowiska pracy, przy zachowaniu zakresu czynności, nie uzasadnia wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, polegających na zmianach organizacyjnych związanych z restrukturyzacją zakładu"? W jaki sposób zabezpieczono dochowanie ww. dyspozycji?

8. Które stanowiska, będące w zasobach kadrowych poprzednika, miały z chwilą wejścia w życie ww. zarządzenia zostać zlikwidowane? Jak w związku z tym formalnie, merytorycznie, kompetencyjnie i kwalifikacyjnie przebiegała analiza, na podstawie której podjęta została decyzja o likwidacji tych stanowisk? Kto i kiedy ją przeprowadził? Kto i kiedy sformułował propozycje likwidacji tych stanowisk? Kto i kiedy ostatecznie zaaprobował ich likwidację? Kto i kiedy podjął decyzję o zamiarze zwolnienia osób zajmujących te stanowiska, w trybie art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.)? Czy w podejmowaniu przedmiotowej decyzji formalnie obecny był ktokolwiek z Kierownictwa likwidowanego Departamentu [...] oraz z departamentu nowopowoływanego? Kto to był personalnie? Czy jej/jego głos był rozstrzygający w powyższej kwestii?

9. Czy były likwidowane stanowiska, które przed powołaniem nowego departamentu, były zajmowane przez pracowników/pracownice pozostające w tym czasie na szczególnych rodzajach urlopów (bezpłatny, wychowawczy)? Ile było takich stanowisk i enumeratywnie jakie oraz w którym wydziale byłego Departamentu [...]? Czy w miejsce tych stanowisk powstać miały (względnie powstawały) nowe stanowiska, które w istotnych warunkach nie różniły się od poprzednich? Dotyczy to warunków pracy i płacy, zakresu obowiązków, wysługi lat, kwalifikacji merytorycznych, poziomu wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego. Jeśli tak, to jakie to były stanowiska? W tym punkcie interesują mnie przede wszystkim stanowiska związane z obsługą/pionem rynku kapitałowego, w obszarze wydziałów (względnie ich poprzedników): [...]. Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się osoby zajmujące stanowiska wspomagające określone w "Załączniku nr 1" do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 29 października 1999 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 89 poz, 996 z późn. zm.)? Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się również osoba i stanowisko wnioskodawcy niniejszego wniosku?

10. Czy osoby pozostające, przed wejściem w życie ww. zarządzenia, na szczególnych rodzajach urlopów (bezpłatny, wychowawczy), znajdowały się wówczas w zasobach kadrowych Departamentu [...] jego pracownikami), czy też samego ministerstwa? Dotyczy to ich podporządkowania organizacyjnego i służbowego? Jaki był zatem status prawny tych osób wobec Departamentu [...], a jaki wobec ministerstwa? Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się osoby zajmujące stanowiska wspomagające określone w "Załączniku nr 1" do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 października 1999 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 89, poz. 996 z późn. zm.)? Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się również osoba i stanowisko wnioskodawcy niniejszego wniosku?

11. Czy były osoby, wymienione w pkt. 10, które przeszły na stan kadrowy nowopowoływanego departamentu? Jeśli tak, to jakich to stanowisk dotyczyło, ile było takich osób, na jakich rodzajach urlopów one pozostawały oraz z jakiego powodu (powodów) zasiliły one kadrowo Departament [...]? Jeśli nie, to również jakich to stanowisk dotyczyło, ile było takich osób, na jakich rodzajach urlopów one pozostawały oraz z jakiego powodu (powodów) nie zasiliły one kadrowo Departamentu [...]? Jakie racje merytoryczno-kwalifikacyjne przemawiały w obu przypadkach? Jakie czynniki były decydujące w obu przypadkach? Jakich stanowisk dotyczyły obie sytuacje? Jakie to były osoby z imienia, nazwiska i pełnionej funkcji? Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się osoby zajmujące stanowiska wspomagające określone w "Załączniku nr 1" do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 29 października 1999 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 89, poz. 996 z późn. zm.)? Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się również osoba i stanowisko wnioskodawcy niniejszego wniosku? Ponadto, z imienia, nazwiska i pełnionej funkcji jakie, w tej grupie pytań, były to osoby?

12. W jakim trybie, na jakich zasadach, według jakich reguł nastąpiła obsada kadrowa w nowopowołanym Departamencie [...] po wejściu w życie ww. zarządzenia?

13. Czy Dyrektor Generalny Ministerstwa Finansów, w celu dokonania obsady kadrowej w nowopowołanym Departamencie [...], przeprowadził nabór zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 3 ("Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej") ustawy z 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r., Nr 49, poz. 483 z późn. zm.)? Jeśli tak, to jak ten nabór wyglądał? Jeśli nie, to dlaczego?

14. W jakim trybie, jeśli miało to miejsce, osoby wymienione w pkt 11 przeszły na stan kadrowy nowopowoływanego departamentu?

15. Czy w nowopowołanym Departamencie [...] zaproponowane zostały angaże służbowe osobom zatrudnionym w Departamencie [...] w zastępstwie osób wymienionych w pkt. 10? A jeśli tak, to czy osoby zastępujące ostatecznie weszły do obsady kadrowej nowopowoływanego departamentu? W jakim to nastąpiło trybie? Na jakich zasadach? Jakie racje merytoryczno-kwalifikacyjne za tym stały? Jakie czynniki były rozstrzygające? Jakich to stanowisk (poprzednich i następczych) dotyczyło? Czy wiązało się to z międzywydziałowymi przesunięciami kadrowymi? Czy osobom zastępującym, obejmującym stanowiska po zastępowanych, wpierw likwidowane były ich dotychczasowe stanowiska, zaś później tworzone były nowe w nowej strukturze organizacyjnej Departamentu [...]? Czy z chwilą obejmowania angaży służbowych przez te osoby w Departamencie [...] miały miejsca ich awanse służbowe, płacowe bądź płacowo-służbowe? Jakich to stanowisk dotyczyło? Jakie racje merytoryczno-kwalifikacyjne za tym stały? Jakie czynniki były rozstrzygające? Jakie to były osoby z imienia, nazwiska i pełnionej funkcji?

16. Czy osoby zastępujące (określone w pkt. 15), obejmujące stanowiska po zastępowanych, zasiliły kadrowo nowopowoływany Departament [...] zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 3 ("Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej") ustawy z 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 z późn. zm.)? Czy dysponowały one kwalifikacjami formalno-merytorycznymi, które były jakościowo lepsze od posiadanych przez osoby, które zastępowały? Jeśli tak, to szczegółowo na czym polegały te różnice i jakich enumeratywnie stanowisk to dotyczyło? Jakie to były osoby z imienia, nazwiska oraz pełnionej funkcji? Czy w grupie pytań w tym punkcie znajdowały się osoby zajmujące stanowiska wspomagające określone w "Załączniku nr 1" do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 29 października 1999 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz.U. 1999 r. Nr 89, poz. 996 z późn. zm.)? Z imienia, nazwiska oraz pełnionej funkcji jakie, w tej grupie pytań, były to osoby?

17. Jaki zakres czasowy został przyjęty na przeprowadzenie zmian organizacyjnych w Ministerstwie Finansów? Kiedy miało nastąpić ostateczne ukształtowanie struktury organizacyjnej Departamentu [...]?

18. Jakie korzyści finansowo-ekonomiczne zostały (w latach [...]) osiągnięte, w stosunku do stanu wyjściowego oraz w ujęciu rocznym, wskutek zmian organizacyjnych w Ministerstwie Finansów, a w szczególności z utworzenia Departamentu [...]?

19. Czy w [...] r. w dalszym ciągu trwała reorganizacja Ministerstwa Finansów oraz kształtowanie się struktury Departamentu [...] w oparciu o ww. zarządzenie? Jeśli tak, to na czym to ostatnie polegało?

20. Czy do [...] r. włącznie w Departamencie [...] miały miejsca zwolnienia na podstawie art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.)? Jeśli tak, to kto i kiedy wnioskował o ten tryb zwolnienia pracowników? Kto i kiedy go aprobował i zatwierdzał? Jakich dotyczyło to stanowisk i w jakich wydziałach? Jakie racje merytoryczno-kwaliflkacyjne przemawiały w tych przypadkach oraz jakie czynniki były wówczas decydujące? Czy dotyczyło to osób wymienionych w pkt. 10?

Nadto skarżący wnioskował o załączenie do odpowiedzi szczegółowego regulaminu organizacyjnego Departamentu [...] z okresu [...], szczegółowego zakresu zadaniowego wydziałów tego departamentu oraz szczegółowego zakresu obowiązków służbowych pracowników wydziałów regulujących/obsługujących piony bankowy i rynku kapitałowego.

Po analizie przedmiotowego wniosku, dokumentacja w zakresie: szczegółowego regulaminu organizacyjnego Departamentu [...] z okresu [...] oraz szczegółowego zakresu zadaniowego (obejmujący powyższy okres) wydziałów tego departamentu została przekazana skarżącemu w formie elektronicznej na nośniku CD [...] stycznia 2012 r. Co do pozostałej części wniosku stwierdzono, że udostępnienie informacji publicznej w tym zakresie wymaga jej przetworzenia. Wobec tego pismem z [...] stycznia 2012 r., na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, wezwano skarżącego o wskazanie, szczególnie istotnego interesu publicznego w udostępnieniu żądanej informacji.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący w piśmie z [...] stycznia 2012 r., za kluczową przesłankę ubiegania się o informację publiczną przetworzoną wykazał zamiar dokonania "porównania potencjału intelektualnego" pracowników Departamentu [...] ze stanem, kiedy był zatrudniony w Departamencie [...] Ministerstwa Finansów. Zgodnie z twierdzeniami skarżącego porównanie to ma na celu umożliwić mu przygotowanie opracowania analityczno-studialnego, które zamierza kierować do osób posiadających właściwe przygotowanie merytoryczne i kompetencyjne. Kolejną przesłanką wskazaną przez skarżącego w wymienionym piśmie był zamiar złożenia organowi oferty na zasadzie pro publico bono szkoleń (kursów z zakresu rynku finansowego) kapitałowego skierowanego do pracowników Departamentu [...] Ministerstwa Finansów.

Minister Finansów decyzją z [...] lutego 2012 r. nr [...] odmówił udostępnienia żądanej przez skarżącego informacji publicznej przetworzonej, szczegółowo określonej w punktach od 1 do 20 powyższego wniosku.

W uzasadnieniu decyzji organ, odwołując się do orzecznictwa sądowoadministracyjngo, określił, co należy rozumieć pod pojęciem "informacja przetwarzana" oraz zwrócił uwagę, że zmiany organizacyjne w latach [...] w Ministerstwie Finansów nie były czynnością jednorazową, ale składały się z szeregu działań o różnorodnym, bardzo złożonym i niejednorodnym charakterze. Podał, że na dzień złożenia wniosku trudno przyjąć, że organ dysponował gotowymi odpowiedziami na sformułowane przez skarżącego pytania w zakresie zmian organizacyjnych we wskazanych komórkach organizacyjnych w latach [...]. W celu przygotowania odpowiedzi należałoby porównać zadania wskazanych komórek organizacyjnych Ministerstwa Finansów, stan kadrowy, kwalifikacje wszystkich pracowników wg stanu na poszczególne lata, w okresie [...] i uwzględnić wszystkie zmiany zachodzące w kwalifikacjach pracowników, wewnętrzne rotacje pracowników oraz wszystkie zmiany dotyczące zakresu ich obowiązków, aby przygotować odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku. Przygotowanie odpowiedzi na niektóre pytania wiąże się ze zgromadzeniem materiałów archiwalnych i poddaniem ich szczegółowej analizie wg kryteriów wynikających z pytań.

Organ wskazał również, że skarżący nie wykazał, czy i w jaki sposób porównanie potencjału intelektualnego pracowników obecnego Departamentu [...] pracowników Departamentu [....] z okresu, kiedy skarżący był zatrudniony w Ministerstwie Finansów, wpłynie na działanie Ministerstwa. Ponadto organ wskazał, że oprócz planowych szkoleń, na podstawie art. 76 ust. 1 pkt 6 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505 z późn. zm.), każdy pracownik ma obowiązek rozwijać wiedzę zawodową. Z tego względu kwalifikacje tego samego pracownika w różnych odcinkach czasu mogą znacznie od siebie odbiegać, a porównywanie kwalifikacji pracowników z różnych okresów, z punktu widzenia szczególnie istotnego interesu publicznego, jest bezcelowe i bezprzedmiotowe.

Wskazanie celu edukacyjnego dla pozyskania informacji publicznej przetworzonej – w ocenie organu – nie mogło również zostać uznane za wykazanie szczególnie istotnego interesu publicznego. Podmiot, który dzieli się z innymi podmiotami wiedzą, faktycznie nie ma wpływu na sposób jej wykorzystania. Z tego względu, sam fakt gotowości dzielenia się wiedzą skarżącego nie wpływa na poprawienie sprawności działania Ministerstwa Finansów.

Ponadto, organ podkreślił, że szkolenia dla pracowników Ministerstwa Finansów organizowane są na podstawie przepisów rozdziału 8 ustawy o służbie cywilnej pt. Szkolenia i rozwój w służbie cywilnej oraz rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 6 października 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1274). Zgodnie z obowiązującymi przepisami, do zadań organizatora szkolenia (Ministerstwa Finansów) należy m.in. ustalanie potrzeb szkoleniowych, szczegółowe określenie celów szkolenia, zarządzenie przeprowadzenia szkolenia, ustalenie tematyki szkolenia i grupy członków korpusu służby cywilnej, dla której przeznaczone jest szkolenie, jak również to organizator szkolenia wybiera podmiot dający rękojmię należytego przeprowadzenia szkolenia, któremu powierza prowadzenie szkolenia. Pracownicy Ministerstwa Finansów przechodzą szereg szkoleń wewnętrznych i zewnętrznych.

Dodatkowo organ stwierdził, że skarżący nie przedstawił związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wnioskowanymi informacjami, a przedstawionymi celami pozyskania tych informacji.

Reasumując, organ uznał, że wobec faktu, że skarżący nie wykazał istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego, brak jest podstaw do udostępnienia żądanej informacji publicznej przetworzonej.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący zarzucił organowi nieprawidłowe stosowanie przepisów ustawy o dostępie do informacji pubilcznej, podnosząc, że art. 16 ustawy nie może mieć zastosowania do przedmiotowego postępowania. Wskazał, że jego wniosek w całości nie może dotyczyć informacji publicznej przetworzonej, ponieważ część odpowiedzi związana jest tylko i wyłącznie z wyszukiwaniem. Zarzucił przy tym, że organ jego wniosek potrakował zbiorczo, bez analizy poszczególnych pytań.

Decyzją z [...] marca 2012 r., nr [...], Minister Finansów utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Na wstępie organ podał, że – stosownie do treści art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej – w każdym przypadku odmowy udostępnienia informacji publicznej należy wydać decyzję. Organ ponownie określił, co – zgodnie z orzecznictwem – należy rozumieć pod pojęciem “informacja przetworzona". Informacja przetworzona stanowi mianowicie pewnego rodzaju kompilację posiadanych przez organ danych. W jej efekcie powstaje przetworzony dokument, czy zespół danych, nieistniejący do momentu jego wytworzenia na wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Powstaje zatem nowa jakość wykreowana z informacji jednoskowych. W wyniku procesu przetworzenia powstaje dokument inny niż dokument pierwotny czy pierwotne dokumenty.

W ocenie organu wskazanie celu edukacyjnego dla pozyskania informacji publicznej przetworzonej nie może zostać uznane za wykazanie szczególnie istotnego interesu publicznego. Podmiot, który dzieli się z innym podmiotem wiedzą, faktycznie nie ma wpływu na sposób jej wykorzystania. Nie można zatem uznać, że w ten sposób można wpłynąć na poprawienie sprawności działania Ministra Finansów.

W dalszej kolejności organ dokonał analizy poszczególnych pytań, dla wykazania, że udzielenie odpowiedzi wiązałoby się z przekazaniem skarżącemu informacji przetworzonej. I tak, co do punktu 1 wniosku, podał, że przekazanie żądanej informacji będzie wymagało przeanalizowania zadań wszystkich komórek organizacyjnych Ministerstwa Finansów przed zmianami i po zmianach wg 5 różnych kryteriów funkcjonalnych, kadrowych, merytorycznych, kompetentnych i prawnych.

Odnośnie pkt 2 organ podał, że odpowiedź na to pytanie jest uwarunkowana udzieleniem odpowiedzi na pytanie pierwsze.

Dodatkowo, do udzielenia odpowiedzi na to pytanie, niezbędna jest analiza stanu osobowego zatrudnionych pracowników Departamentu [...] w latach poprzedzających zmiany organizacyjne, zestawienie tych danych z informacjami uzyskanymi z analizy stanu osobowego na dzień wpływu wniosku, tj. [...] grudnia 2011 r., sprawozdanie, jaka była rotacja pracowników oraz wyeliminowanie przyczyn innych niż związanych ze zmianami organizacyjnymi w latach [...].

W zakresie punktów wniosku oznaczonych nr 3, 4, 12, 13, 14, 19 organ wskazał, że pytania sformułowane w poszczególnych punktach są nie tylko wzajemnie ze sobą powiązane, ale wręcz udzielenie odpowiedzi na kolejne skorelowane pytania jest uwarunkowane rozstrzygnięciem kwestii wymagającej analizy dokumentów źródłowych pod kątem wyjaśnienia różnorodnych przyczyn różnych okoliczności, wg różnych kryteriów.

Odnosząc się do punktu 5 wniosku organ zważył, że punkt ten zawiera 5 szczegółowych pytań i w celu sformułowania na nie odpowiedzi, niezbędne byłoby wyjaśnienie, w jaki sposób przebiegał proces tworzenia nowej komórki organizacyjnej w Ministerstwie Finansów, porównanie wewnętrznych aktów prawnych wydanych przez Ministra Finansów, przeprowadzenie analizy kadrowej dokumentacji źródłowej.

Co do punktu 6 organ podał, że w celu udzielenia informacji w żądanym zakresie należałoby dokonać analizy porównawczej zasobów kadrowych znajdujące się w Departamencie [...], a następnie zasobów kadrowych znajdujących się w Departamencie [...] w okresie zmian organizacyjnych. Odpowiedź na pytanie wymaga, w ocenie organu, przeanalizowania dokumentacji kadrowej, a w szczególności akt osobowych pracowników Departamentu [...] i akt osobowych pracowników Departamentu [...], a następnie dokonanie zestawienia stanowisk pracy w obu departamentach i analizy porównawczej zakresów czynności wszystkich pracowników obu departamentów pod kątem ich podobieństw i różnic.

Aby udzielić odpowiedzi na pytanie 8, należałoby dokonać analizy zasobów kadrowych Departamentu [...] wg kryterium formalnego, merytorycznego, kompetencyjnego i kwalifikacyjnego.

W celu udzielenia informacji w zakresie punktu 9 wniosku, zdaniem organu, trzeba dokonać analizy stanowisk pracy wg 7 kryteriów, a nadto – co równie istotne – Ministerstwo Finansów nie rejestruje pracowników przebywających na różnego rodzaju urlopach. Niezbędne byłoby więc wykonanie analizy i dokonanie wyboru, którzy pracownicy przebywali na takich urlopach w podanym okresie czasu i które zajmowane przez tych pracowników stanowiska były przeznaczone do likwidacji.

Możliwość udzielenia odpowiedzi na pytanie 10 powstałaby dopiero po przeanalizowaniu akt osobowych wszystkich pracowników Departamentu [...] i wyodrębnieniu akt tych pracowników, którzy przebywali na szczególnych rodzajach urlopów i określić ich status.

Przeprowadzenie analizy stanu zatrudnienia w różnych komórkach organizacyjnych wymagałoby udzielenia informacji w zakresie punktu 11 wniosku. W celu poznania przyczyn przejścia pracowników do innych komórek organizacyjnych, niezbędne byłoby przeanalizowanie akt osobowych oraz innych materiałów źródłowych w tym zakresie, jak również przeprowadzenie wywiadów z tymi osobami.

Punkt 15 – w ocenie organu – zawiera pytania bardzo złożone, zawierające wiele opcji, a przekazanie informacji publicznej w żądanym zakresie wymaga dokonania analiz porównawczych różnych stanów kadrowych z różnych okresów, dwóch różnych departamentów, wyjaśnienia i opisania trybu, zasad, przyczyn merytoryczno-kwalifikacyjnych czynników uznanych za rozstrzygające w poruszanych kwestiach.

Aby udzielić informacji publicznej w zakresie punktu 16 wniosku, należałoby dokonać analizy kwalifikacji pracowników i analizy wymogów kwalifikacyjnych na poszczególne stanowiska pracowników zastępujących i zastępowanych.

Celem odpowiedzi na pytanie 17 trzeba byłoby przeanalizować wszystkie materiały źródłowe i wyodrębnić te, które dotyczą projektowanych założeń czasowych kształtowania się struktury organizacyjnej Ministerstwa Finansów.

W zakresie pytania 18, aby udzielić odpowiedzi, należałoby przeanalizować materiały źródłowe wg kryterium osiągnięcia korzyści finansowych i ekonomicznych, w odniesieniu do dwóch różnych okresów, mając na uwadze zmiany organizacyjne w podanym okresie oraz dokonać analizy korzyści wynikających z utworzenia Departamentu [...].

Aby możliwa była odpowiedź na pytanie 20 – w ocenie organu należałoby dokonać analizy dokumentacji źródłowej wg różnych kryteriów sposobu i przyczyn rozwiązania stosunku pracy ze wszystkimi pracownikami w okresie do [...] r.

W dalszej części swojego stanowiska organ zwrócił uwagę, że sposób skonstruowania pytań oraz ich treść może wskazywać, że wniosek został skierowany w celu osiągnięcia prywatnego interesu skarżącego, a nie dbałości o dobro publiczne.

W ocenie organu charakter żądania udostępnienia informacji przetworzonej nie budzi wątpliwości, a skarżący nie wykazał szczególnie istotnego interesu publicznego dla ich pozyskania.

W skardze na powyższą decyzję, która wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący skarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisów:

– art. 61 ust. 1 i 2 w zw. z art. 61 ust. 3 Konstytucji RP i art. 1 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 i 2 w zw. z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudostępnienie informacji publicznej zgodnie z wnioskiem i twierdzenie, że udostępnienie wiąże się z odmową dostępu do informacji publicznej,

– art. 7 Konstytucji RP w zw. z art. 16 ust. 1 i 2 i art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy, o dostępie do informacji publicznej poprzez błędne zastosowanie przepisów i wydanie decyzji odmownej odnośnie twierdzenia, iż udostępnienie związane jest z informacją przetworzoną,

– art. 8 k.p.a. poprzez twierdzenie, iż każdy element mojego żądania dotyczył informacji publicznej przetworzonej.

W konsekwencji wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji ją poprzedzającej z [...] lutego 2012 r.

Skarżący w uzasadnieniu skargi ponowił swoje stanowisko odnośnie możliwości stosowania art. 16 ust. 1 ustawy, podnosząc, że odmowa udostępnienia może dotyczyć przesłanek wskazanych w art. 61 ust. 3 Konstytucji i art. 5 ust. 1, 1a i 2 ustawy o dostępie do informajci publicznej. Ustawodawca nie umożliwił natomiast wydanie decyzji w przypadku art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skarżący – w odwołaniu do orzeczeń sądowoadministracyjnych – podał, jak należy rozumieć pojęcie informacji przetworzonej i podkreślił, że konieczność dokonania selekcji czy analizy treściowej nie powodują zakwalifikowania informacji jako informacji przetworzonej Zwrócił uwagę, że jego wniosek zawierający różne pytania, nie może być potraktowany jako dotyczący informacji nieistniejącej w momencie żądania oraz wymagający przetworzenia w całości żądania. Zdaniem skarżącego organ nie odnosił się do żądań, co skarżący zobrazował na przykładzie pytania numer 19 i 20. W ocenie skarżącego wymagają one odpowiedzi na pierwszą część w postaci tak/nie i następnie ewnetualnie wyszukania i podania konkretnych informacji. Nadto organ powinen wskazać, jakie informacje proste skarżący może otrzymać, aby zrealizować prawo do informacji.

Jako naganne uznał skarżący wskazywanie przez organ w jakim celu wnioskował o informację publiczną, w sytuacji, gdy nie ma to żadnego znaczenia.

W odpowiedzi na skargę organ, wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał w całosci swoje dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Sąd administracyjny wykonuje wymiar sprawiedliwości, poddając kontroli decyzje wydawane przez organy administracji publicznej pod względem ich zgodności z prawem, badając czy właściwie zastosowano przepisy prawa materialnego i przestrzegano przepisów proceduralnych w postępowaniu administracyjnym.

Sąd nie orzeka co do istoty sprawy w zakresie danego przypadku, stanowiącego przedmiot postępowania administracyjnego.

W przypadku stwierdzenia naruszenia prawa Sąd władny jest wzruszyć zaskarżoną decyzję. Artykuł 145 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej jako p.p.s.a.) określa kiedy decyzje podlegają uchyleniu.

Dokonując oceny zasadności skargi M. D. na decyzję Ministra Finansów z [...] marca 2012 r., Sąd doszedł do przekonania, że skarga ta zasługuje na uwzględnienie, choć nie ze wszystkimi podniesionymi w niej zarzutami można się zgodzić.

Na samym początku wskazać należy, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, iż obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, zaś według ust. 2, prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu, przy czym tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy (ust. 3).

Konkretyzacją tego prawa zajmuje się m.in. ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), gdzie w myśl art. 1, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w tym akcie prawnym. Ponadto na podstawie art. 2 ust. 1, każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, co jednocześnie nie oznacza, że każdy podmiot jest zobligowany do jej udostępniania. Realizacja bowiem tego prawa spoczywa na określonych w ustawie podmiotach. I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:

1) organy władzy publicznej,

2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych,

3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,

4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,

5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Zobowiązanymi do udostępnienia informacji publicznej są również organizacje związkowe i pracodawców reprezentatywne, w rozumieniu ustawy z 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080 z późn. zm.), oraz partie polityczne (ust. 2).

Wobec treści powyższego przepisu bezspornym jest, że Minister Finansów jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej i dodać jednocześnie należy, że przepis ten ma charakter normy bezwzględnie wiążącej.

Wskazać również należy, że informacją publiczną w rozumieniu ustawy jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Zatem jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie, do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ponadto – co należy szczególnie w niniejszej sprawie zaakcentować – informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich i są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet, jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Niezależnie od powyższego, aby konkretna informacja posiadała walor informacji publicznej, to musi się odnosić do sfery faktów. Rzeczą oczywistą natomiast jest, że taka forma informacji publicznej może być udostępniona po uwzględnieniu ograniczeń wynikających z treści art. 5 ustawy. Zatem w świetle powyższej analizy bezspornym jest, że żądania skarżącego mieszczące się we wniosku z [...] grudnia 2011 r., są informacją publiczną w rozumieniu ustawy. Okoliczność ta nie była zresztą przez organ kwestionowana.

Natomiast, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy, prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Innymi słowy mówiąc, wnioskujący o udzielenie informacji przetworzonej winien przed organem wykazać interes publiczny, bowiem w przeciwnym razie musi się liczyć z decyzją odmowną wydaną w trybie art. 16 ust. 1 ustawy. Pojęcie “interesu publicznego" nie jest zdefiniowane i funkcjonuje jako pojęcie niedookreślone, jednakże w swej istocie odnosi się do spraw związanych z funkcjonowaniem podstawowych struktur państwowych i innych podmiotów publicznych. Inaczej rzecz ujmując, działanie w ramach interesu publicznego wiąże się z realną możliwością wpływania na funkcjonowanie instytucji państwa. Przenosząc zatem powyższe rozważania na grunt przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1, stwierdzić należy, że informacje przetworzone, to takie informacje, które są z jednej strony istotne z punktu interesu państwa, zaś z drugiej strony ich przetworzenie w sensie fizycznym musi się wiązać nie tyle z nakładem pracy i to nawet znacznym w zakresie czasowym, lecz – a właściwie przede wszystkim – z formą owego przetworzenie. Stąd też za takie informacje uznać należy – co jest zgodne z ustalonym już stanowiskiem doktryny oraz judykatury – określony zbiór (suma) informacji prostych, których przetworzenie wymaga dokonania stanowczych analiz, obliczeń, wyciągów, zestawień statystycznych, środków finansowych i osobowych. Natomiast takie czynności organu, jak np. selekcja dokumentów, ich analiza pod względem treści, są zwykłymi zabiegami związanymi z rozpatrywaniem wniosku o udzielenie informacji publicznej i nie noszą cech przetworzonej informacji. Reasumując, informacja przetworzona jest jakościową nową informacją, nieistniejącą dotychczas w przyjętej treści i postaci.

W realiach rozpoznawanej sprawy zwrócić przy tym należy uwagę, że prawo dostępu do informacji publicznej powinno być interpretowane na korzyść podmiotu ubiegającego się o daną informację i w sposób umożliwiający jej udostępnienie chociażby w części, czego w niniejszej sprawie zabrakło.

Jakkolwiek należy podzielić stanowisko organu, że wniosek skarżącego, w zakresie objętym zaskarżoną decyzją, oceniany w całości, dotyczy co do zasady informacji przetworzonej, to niewykluczone, iż niektóre punkty żądania analizowane samodzielnie, nie były objęte informacją przetworzoną.

Odmowa udzielenia informacji przetworzonej z uwagi na brak interesu publicznego nie oznacza, że w każdym wypadku wyłaczona jest tym samym możliwość udostępnienia informacji wogóle. Jeżeli zatem żądanie wnioskodawcy, w zakresie niewymagającym przetworzenia, jest możliwe do samodzielnego uwzględnienia, to odmowa udzielenia informacji ze względu na brak interesu publicznego, może dotyczyć tylko tej części żądania, której spełnienie wymaga przetworzenia (vide: T. R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej, LexisNexis 2004, s. 103).

W rozpoznawanej sprawie nie dokonano takiej analizy pytań, która pozwoliłaby na wyodrębnienie tych, które dotyczą informacji prostej.

W pierwszej decyzji z [...] lutego 2012 r. organ w ogóle nie przeanalizował pytań zawartych we wniosku skarżącego. Stwierdził jedynie, że zmiany organizacyjne w latach [...] w Ministerswie Finansów nie były czynnością jednorazową, ale składały się z szeregu działań o różnorodnym, bardzo złożonym i niejdnorodnym charakterze. Trudno zatem przyjąć, że na dzień złożenia wniosku organ dysponował gotowymi odpowiedziami na sformułowane przez wnioskodawcę pytania w zakresie zmian organizacyjnych we wskazanych komórkach organizacyjnych w latach [...].

W decyzji wydanej w wyniku rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ poddał pytania analizie, jednak nie ze wszystkimi jej wynikami można sie zgodzić, a ocena niektórych z nich nie jest możliwa wobec zbyt ogólnych twierdzeń organu i niewskazania na czym miałoby polegać przetwarzanie informacji.

Na podkeślenie zasługuje przy tym, że przetwarzania informacji nie należy utożsamiać z jej wyszukiwaniem, co zdaje sie w przypadku niektórych pytań czynić organ. Nie stanowi również o przetwarzaniu informacji sięganie do materiałów archiwalnych.

Jak podkreśla się w orzecznictwie, czasochłonnośc oraz trudności organizacyjno-techniczne lub biurowe, jakie wiążą sie z przygotowaniem informacji publicznej, nie mogą zwalniać obowiązanych podmiotów z tego obowiązku (por. wyrok WSA w Opolu z 13 stycznia 2005 r., II SAB/Op 14/04, publ. /w:/ I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Dostęp do informacji publicznej. Orzecznictwo sądów administracyjnych, LexisNexis 2007, s. 44).

Odmowie udzielenia informacji prostej nie może stać na przeszkodzie podnoszona przez organ okoliczność, że pytania zawarte w poszczególnych punktach są ze sobą wzajemnie powiązane. Możliwe jest bowiem udzielenie odpowiedzi na pytanie np. pierwsze, nawet gdy odpowiedź na dalsze pytania wiązałaby się już z udzieleniem informacji przetworzonej.

Powyższe odnieść można np. do pytań zawartych w punkcie 3 i 4. W punkcie 3 skarżący chciał uzyskać odpowiedź na pytanie, czy utworzenie Departamentu [...] było poprzedzone wykonaniem audytu kadrowego, szczególnie przez kompetentne firmy zewnętrzne? W ocenie Sądu nie ulega jakiejkolwiek wątpliwości, że odpowiedź na to pytanie stanowi informację prostą – gdyż audyt był albo go nie było. Wynikiem audytu jest zazwyczaj sporządzenie odpowiednich analiz i sprawozdań, więc jeśli takie zostały zrobione, to odpowiedź na pytanie o efekty audytu jest też informacją prostą. Również odpowiedź na pytanie 4 jest informacją prostą – audyt był powtórzony bądź nie.

Nie można również zgodzić się ze stanowiskiem organu, że odpowiedź na pytanie “Czy w trakcie prac w związku z powołaniem nowego departementu utrzymał plan/projekt jego obsady kadrowej zanim formalnie departament ten został utworzony?" musi zostać poprzedzona wyjaśnieniem w jaki sposób przebiegał proces tworzenia nowej komróki organizacyjnej w Ministestwie Finansów, porównaniem wewnętrznych aktów prawnych wydanych przez Ministra Finansów, przeprowadzeniem analizy kadrowej dokumentacji źródłowej. Pytanie dotyczy planu, a więc dokumentu, który albo został opracowany, albo nie. Dalsze pytania zawarte w tym punkcie pozostają w związku z pytaniem pierwszym, ale nie można wykluczyć, że w zależności od materiałów źródłowych, odpowiedź na nie będzie sprowadzała się do udzielenia informacji prostej.

Powyższa tylko częściowa analiza żądania skarżącego prowadzi do wniosku, że organ rozpoznał wniosek skarżącego w sposób pobieżny. Rozpoznając sprawę ponownie zobowiązany będzie zatem do przeprowadzenia bardziej szczegółowej analizy poszczególnych pytań zawartych we wniosku z [...] grudnia 2011 r., zwłaszcza pod kątem wyłonienia z listy pytań tych, które odnoszą się do inofrmacji prostej.

Zakwalifikowanie pytań, na które odpowiedź będzie stanowiła informację przetworzoną, powinno zostać przeprowadzone w taki sposób, aby możliwa była sądowa kontrola prawidłowości działań organu, tzn. aby wiadomym było, jakie informacje proste miały podlegać przetworzeniu.

Nie można bowiem uznać za poddające sie kontroli sądowej stanowisko organu odnoszące sie do punktu 3, 4, 12, 13, 14, 19 wniosku, że “nie można zgodzić sie z twierdzeniem wnioskodawcy, że jest możliwe przekazanie w tym zakresie informacji prostej, bowiem pytania sformułowane w poszczególnych punktach są nie tylko wzajemnie ze sobą powiązane, ale wręcz udzielenie odpowiedzi na kolejne skorelowane pytania jest uwarunkowane rozstrzygnięciem kwestii wymagającej analizy dokumentów źródłowych pod kątem wyjaśnienia różnorodnych przyczyn różnych okoliczności, wg różnych kryteriów".

Za prawidłowe uznał Sąd natomiast stanowisko organu, że udzielenie żądanej informacji nie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ocenę tę odnieść należy oczywiście jedynie do informacji przetworzonej.

Nie można bowiem uznać, że wykazywany przez skarżącego zamiar “porównania potencjału intelektualnego" pracowników Departamentu [...] i pracowników Departamentu [...] z okresu kiedy skarżący był w tym departamencie zatrudniony, miałby w jakikolwiek sposób wpłynąć na działanie Ministerstwa Finansów. Zwrócić należy uwagę, że składające się na “potencjał intelektualny" kwalifikacje poszczególnych pracowników nie są constans, podlegają w różnych okresach zmianie. Zasadne zatem uznał organ, że dokonywanie takich porównań jest bezcelowe i bezprzedmiotowe. Skarżący nie przedstawił przy tym związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wnioskowanymi informacjami, a przedstawionymi celami pozyskania tych informacji. Dotyczy to także zamiaru skarżącego przedłożenia organowi oferty szkoleń (kursów z zakresu rynku finansowego) kapitałowego skierowanych do pracowników Departamentu [...].

Organ słusznie ocenił, że nie zachodzi proste przełożenie pomiędzy ofertą edukacyjną a praktycznym doświadczeniem zawodowym administracji rządowej, a tym bardziej pomiędzy ofertą edukacyjną a poprawą efektywności działania Ministerstwa. Istotne jest również i to, że wybór podmiotu szkolącego należy do suwerennej decyzji organizatora szkoleń dla pracowników, którym jest Ministerstwo Finansów, a który obowiązany jest wybrać podmiot dający rękojmię należytego przeprowadzenia szkolenia, nawet gdy jest ono prowadzone pro publico bono.

Jako nieuprawnione Sąd ocenił stanowisko skarżącego o braku podstaw do wydania decyzji w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następuje w drodze decyzji. Z przepisu tego nie wynika – jak twierdzi skarżący – że przewiduje on tylko i wyłącznie dwie sytuacje, w których wydanie decyzji w postępowaniu o wykonanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej jest możliwe: odmowa ze względu na prawnie chronione dobra oraz umorzenie postępowania. W literaturze przedmiotu oraz w orzecznictwie nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, że w razie braku intersu publicznego przy informacji przetworzonej odmowa udzielenia informacji następuje w drodze decyzji (por. wyrok NSA z 3 sierpnia 2010 r., I OSK 787/10, publ. https://cbois.nsa.gov.pl i powołane tam orzecznictwo).

Wbrew twierdzeniom skargi w aktach sprawy brak jest zgłoszenia o przystąpieniu do udziału w sprawie, na podstawie art. 31 § 1 pkt 2 k.p.a., które miało zostać złożone przez Stowarzyszenie [...]. Skarżący w tym zakresie nie przedłożył żadnych dowodów. Zwrócić zatem należy jedynie uwagę, że na podstawie art. 31 § 2 k.p.a. na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu organizacji społecznej przysługuje zażalenie.

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze Sąd, na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., orzekł jak w pkt 1 wyroku.

Rozstrzygnięcie w kwestii wykonalności decyzji zostało wydane w oparciu o art. 152 p.p.s.a., zaś o zwrocie kosztów postępowania Sąd orzekł w myśl art. 200 p.p.s.a.