drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480 658, Inne, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, II SAB/Op 58/18 - Wyrok WSA w Opolu z 2018-07-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Op 58/18 - Wyrok WSA w Opolu

Data orzeczenia
2018-07-04 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2018-06-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Sędziowie
Elżbieta Kmiecik
Ewa Janowska
Krzysztof Bogusz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
658
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 4083/18 - Wyrok NSA z 2019-10-08
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2017 poz 1369 art. 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 4 lipca 2018 r. sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu w przedmiocie informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A. W. pismem z 18 maja 2018 r. jest bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu w sprawie udostępnienia informacji publicznej, o którą skarżący wystąpił drogą elektroniczną

29 sierpnia 2017 r. domagając się kopii następujących decyzji: w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Powiatu w Nysie z dnia 6 września 2016 r.,

nr [...]; w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Powiatu

w Nysie z dnia 21 grudnia 2016 r., nr [...]; w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Dróg Powiatowych w Nysie z dnia 3 stycznia 2012 r., nr [...] oraz kopii decyzji SKO w sprawie nałożenia przez Zarząd Powiatu

w Nysie na A kary w wysokości 47.076 zł za zajęcie pasa drogowego ([...]).

Wniesienie tej skargi poprzedziły postępowania administracyjne i sądowe

o następującym przebiegu.

W dniu 14 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wydał wyrok w sprawie o sygn. akt II SAB/Op 139/17, na mocy którego m.in. stwierdził, że Kolegium dopuściło się bezczynności w rozpoznaniu wniosku A. W. o udostępnienie informacji publicznej. Jednocześnie Sąd umorzył postępowanie

w zakresie bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej wobec wydania decyzji przez organ w dniu 30 października 2017 r. (por. sygn. akt II SAB/Op 139/17)

A. W. zaskarżył tą decyzję odrębną skargą, którą WSA w Opolu załatwił w sprawie II SA/Op 608/17 wydając 16 stycznia 2018 r. wyrok uchylający decyzję SKO w dniu 30 października 2017r. nr [...]. (por. II SA/Op 608/17).

Sąd orzekający w sprawie o sygn. akt II SA/Op 608/17 ustalił następujące czynności strony i organu podjęte po złożeniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Pismem z dnia 12 września 2017 r. Kolegium poinformowało wnioskodawcę, że nie prowadziło postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Dróg Powiatowych w Nysie z dnia 3 stycznia 2012 r., nr [...] i wobec tego nie posiada żądanej w tym zakresie informacji.

Kolejnym pismem z dnia 12 września 2017 r. organ zwrócił się natomiast do A S.A. Oddział w [...] o udzielenie informacji, czy pozostałe decyzje, objęte wnioskiem o ich udostępnienie, zawierają dane stanowiące tajemnicę przedsiębiorcy, a jeśli tak to czy Spółka wyraża zgodę na ich udostępnienie.

W dniu 21 września 2017 r. do organu wpłynęła pismo Spółki A wskazujące, że żądane decyzje zawierają dane, których przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie zagraża lub narusza jej interes, gdyż posiadają one walor gospodarczy, a ich ujawnienie mogłoby mieć wpływ na sytuację ekonomiczną przedsiębiorstwa oraz na dokonywane i planowane inwestycje. Spółka podkreśliła, że inwestycja w postaci budowy elektroenergetycznej linii napowietrznej SN, relacji od słupa [...] do stacji transformatorowej "B" nie została zakończona. Prowadzone są postępowania administracyjne i sądowe, a ujawnianie jakichkolwiek informacji mających związek z przedmiotową inwestycją na obecnym etapie, działa na niekorzyść Spółki

i zagraża jej interesom w zakresie finalizacji tej inwestycji.

Kolejnym pismem, z dnia 25 września 2017 r., Kolegium zwróciło się do Spółki A o wskazanie precyzyjnych i konkretnych danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz przyczyn, dla których te konkretne dane powinny podlegać ochronie, a także wskazanie środków wdrożonych przez Spółkę w celu ochrony informacji zawartych we wskazanych decyzjach.

W dniu 10 października 2017 r. do organu wpłynęła odpowiedź Spółki, do której załączono kopie decyzji z zaznaczeniem danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Spółka ponownie wskazała, że dane te posiadają wartość gospodarczą, a ich ujawnienie mogłoby mieć wpływ na sytuację ekonomiczną przedsiębiorstwa oraz dokonane, jak i planowane inwestycje. Wyjaśniła też, że

w Spółce wdrożona jest procedura mająca na celu ochronę danych przed dostępem osób nieuprawnionych w postaci dokumentów wewnętrznych dotyczących Polityki Bezpieczeństwa Informacji w A S.A. Dane te nie zostały w żaden sposób udostępnione publicznie, a także na stronie internetowej Spółki. Ponadto, wszelkie informacje dotyczące inwestycji w postaci budowy elektroenergetycznej linii napowietrznej SN, relacji od słupa [...] do stacji transformatorowej "C" zostały udostępnione tylko kilku pracownikom działu inwestycji i działu prawnego Spółki.

W dniu 30 października 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wydało decyzję, nr [...], odmawiającą udostępnienia A. W. informacji publicznej w postaci kopii decyzji w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Powiatu w Nysie z dnia 6 września 2016 r., nr [...]; kopii decyzji w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Powiatu w Nysie z dnia 21 grudnia 2016 r., nr [...]; kopii decyzji SKO w sprawie nałożenia przez Zarząd Powiatu w Nysie na A S.A. kary w wysokości 47.076 zł za zajęcie pasa drogowego ([...]).

W uzasadnieniu jako materialną podstawę prawną rozstrzygnięcia Kolegium przyjęło art. 16 ust. 1-2 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764). Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy stwierdziło, że treść decyzji, których dotyczy wniosek stanowi informację publiczną. Pozostawanie tych informacji w posiadaniu organu samo w sobie nie stanowi jednak podstawy do ich udostępnienia. W art. 5 ust. 2 ustawy wskazane zostały bowiem sytuacje, w których dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu. Powołując się na wskazany przepis organ wyjaśnił, że tajemnicę przedsiębiorcy - ograniczającą prawo do informacji publicznej, wyprowadza się z tajemnicy przedsiębiorstwa zdefiniowanej

w art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 z późn. zm.). Stanowią ją informacje znane jedynie określonemu kręgowi osób i związane z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością wobec których podjął on wystarczające środki ochrony w celu zachowania ich poufności (nie jest wymagana przesłanka gospodarczej wartości informacji jak przy tajemnicy przedsiębiorstwa). Uwzględniając wyjaśnienia złożone do sprawy przez A S.A. organ wskazał, że podziela ocenę tej Spółki, zgodnie z którą właściwości techniczne konkretnego obiektu, szczegółowy sposób wykonania oraz dokładna lokalizacja poszczególnych jego elementów, to informacje bezpośrednio dotyczące działalności danego podmiotu, które nie podlegają udostępnieniu ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa. Stwierdził też, że Spółka podjęła działania zmierzające do zachowania poufności doręczonych jej decyzji w ramach Polityki Bezpieczeństwa A S.A. Tym samym też, zostały spełnione przesłanki z art. 11 ust.

4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w postaci podjęcia niezbędnych działań w celu zachowania poufności informacji i nieujawniania tej informacji do wiadomości publicznej. Nieudostępnione informacje techniczne posiadają wartość gospodarczą zarówno dla Spółki, jak również obiektywną wartość dla innych osób, które uzyskując informacje, o które wnioskowała strona, mogłyby podjąć działania zmierzające do zdobycia przewagi nad Spółką za pomocą środków, które ustawodawca ustanowił wyłącznie w celu zapewnienia jawności życia publicznego, w tym działalności organów państwowych. Końcowo Kolegium zauważyło również, że wnioskodawca zwrócił się o udostępnienie kopii decyzji nie wnosząc o ich animizację. Tak sformułowany wniosek podlegał rozpatrzeniu zgodnie z jego dosłownym brzmieniem. Ponieważ objęte wnioskiem dokumenty zawierały elementy chronione przed udostępnieniem na mocy przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji konieczne stało się wydanie decyzji o odmowie udostępnienia żądanej informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylając decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 października 2017 r. w motywach orzeczenia stwierdziło między innymi, że organ nie dokonał właściwej analizy wniosku skarżącego oraz interpretacji pojęcia tajemnicy przedsiębiorcy, o którym mowa w art.

5 ust. 2 ustawy, w odniesieniu do informacji objętych poufnością przez przedsiębiorcę,

a następnie nie dokonał także dokładnego określenia informacji mających status tajemnicy przedsiębiorcy. Uchylił się tym samym od rozpoznania istoty sprawy, która sprowadzała się do ustalenia, które z informacji zawartych w decyzji zastrzeżonej przez przedsiębiorcę faktycznie stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa i ze względu na ochronę wynikającą z art. 5 ust. 2 ustawy nie podlegają udostępnieniu.

W konsekwencji też przedwcześnie uznał, że na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy istnieją podstawy do odmowy udostępnienia żądanych informacji publicznych.

Objęcie szczególną ochroną decyzji administracyjnych i wyłączenie ich udostępnienia na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy prowadziłoby do nadmiernego ograniczenia konstytucyjnego prawa do informacji publicznej. Z treści art. 5 ust.

2 ustawy wynika bowiem, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu

w ściśle określonym zakresie. Przepis ten nie mówi o całkowitym wyłączeniu prawa do informacji publicznej, ale o jego ograniczeniu w takim zakresie, w jakim wymaga tego ochrona prywatności osoby fizycznej lub tajemnicy przedsiębiorcy.

Nie ma natomiast prawnych przeszkód, ażeby wniosek o udostępnienie żądanych decyzji rozpatrzony został przez udostępnienie decyzji po dokonaniu w niej anonimizacji treści objętych w ocenie organu tajemnicą przedsiębiorcy.

Z zestawienia dwóch wartości, tj. zasady jawności informacji oraz obowiązku ochrony prywatności, tajemnicy przedsiębiorcy i danych osobowych osób fizycznych, można wyprowadzić wniosek, że możliwie jest udostępnienie informacji publicznej

w sposób nie naruszający wskazanych dóbr chronionych. Służy temu m.in. właśnie anonimizacja danych wrażliwych. W takim przypadku jej zastosowania nie zachodzi przy tym potrzeba wydawania na podstawie art. 16 ustawy oddzielnej decyzji

o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

Wskazania co do dalszego postępowania zawarte w tamtym wyroku sprowadzały się do konieczności ponownego rozpoznania wniosku skarżącego, w tym uwzględnienia, że ograniczenie prawa dostępu do informacji publicznej ze względu na tajemnice przedsiębiorcy stanowi wyjątek od zasady jawności, a ocena w tym zakresie nie może być dokonana jedynie na podstawie oświadczenia przedsiębiorcy. Sąd zaznaczył, że Kolegium rozpoznając wniosek skarżącego winno dokonać dokładnej

i samodzielnej oceny złożonego przez przedsiębiorcę zastrzeżenia w kontekście art.

5 ust. 2 ustawy w zw. z art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

W przypadku ustalenia, że w żądanych decyzjach zawarte są informacje podlegające ochronie na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy, Kolegium zobowiązane jest

w pierwszej kolejności dokonać oceny, czy możliwa jest anonimizacja tych decyzji, polegająca na usunięciu tych danych.

Po zwrocie akt administracyjnych SKO w Opolu przy piśmie z 16 kwietnia 2018 r. przesłało skarżącemu zanonimizowane odpisy decyzji: z 15 marca 2017, nr [...] ., z 26 lipca 2017, nr [...]. i z 26 lipca 2017, nr [...]

W skardze z dnia 18 maja 2018 r. na bezczynności SKO w Opolu w zakresie udostępnienia informacji publicznej A. W. zarzucił pozostawanie organu nadal w bezczynności, gdyż w miejsce żądanych kopii decyzji organ przesłał mu odpisy decyzji poddane anonimizacji, w taki sposób, że nie wiadomo jakich aktów dotyczą. Uzasadnienie skargi rozszerzył w piśmie z 14 czerwca 2018 r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, akcentując, że skarżący nie został w sprawach zakończonych spornym decyzjami uznany za stronę, nie mógł więc otrzymać kopii decyzji w rozumieniu art. 73 § 1 K.p.a. a udzielona informacja przybrała formę odpisu decyzji. Zdaniem organu wskazania do dalszego postępowania wynikające z wyroku WSA w Opolu z 16 stycznia 2018 r., sygn.. akt II SA/Op 608/17 zostały w całości wykonane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje

Skarga podlegała oddaleniu

Na podstawie art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. 2017 r., poz .2188 ze zm. ) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2018 r., poz.1302) dalej w skrócie : "P.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W myśl art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg między innymi na bezczynność organu.

W myśl art. 134 § 1 P.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną,

z zastrzeżeniem art. 57 a.

Przedmiotem sprawy było prawo do informacji publicznej, które realizowane jest na zasadach i w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U z 2016 r., poz. 1764, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub w skrócie u.d.i.p. Ustawa ta w kompleksowy sposób reguluje procedurę dostępu do informacji publicznej określając zakres podmiotowy i przedmiotowy oraz zasady i tryb udostępniania informacji publicznej. Stanowi ona wyraz realizacji prawa zagwarantowanego w art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, które obejmuje również uzyskiwanie informacji

o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa.

Z art. 61 ust. 2 Konstytucji RP wynika, że prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy, który dotyczy zakresu podmiotowego realizacji prawa do informacji publicznej, nie budzi wątpliwości, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, jako organ administracji publicznej, jest zobowiązane do podejmowania działań w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Nie ma również podstaw do kwestionowania tego, że żądane przez skarżącego informacje, w postaci kopii decyzji administracyjnych wydanych przez ten organ, jako stanowiące dokumenty urzędowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy, mieszczą się w ustawowym pojęciu informacji publicznej, ustalonym w art. 1 ust. 1 ustaw i podlegają udostępnieniu na zasadach określonych we wskazanej ustawie.

W granicach niniejszej sprawy kwestie te zostały już przesądzone w wyroku WSA w Opolu z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt II SAB/Op 139/17, który stwierdził wówczas bezczynność Kolegium w udostępnieniu skarżącemu żądanych informacji oraz w wyroku z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Op 608/17 uchylającym decyzję SKO w Opolu z dnia 30 października o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Pozostaje tylko rozstrzygnięcie, czy czynności podjęte przez organ były zgodne ze wskazaniami zawartymi w poprzednich orzeczeniach.

Zgodnie z art. 153 P.p.s.a. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażona w orzeczeniu sądu wiążę w sprawie organy, których działanie bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba, że przepisy prawa uległy zmianie. Ta ostatnia przesłanka (zmiana przepisów) w sprawie nie wystąpiła.

Dlatego rozważenia wymagało, czy wydanie trzech z czterech decyzji administracyjnych w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 litera a u.d.i.p., które pochodziły od organu i forma tego udostępnienia informacji publicznej nastąpiło zgodnie

z poprzednimi wskazaniami sądu. Zdaniem składu orzekającego, odpowiedź w tym zakresie winna być twierdząca

Zgodnie z art. 61 ust. 3 Konstytucji RP prawo do informacji publicznej nie jest prawem bezwzględnym i może podlegać ograniczeniu ze względu na określone

w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.

W odniesieniu do tego uregulowania podzielić należy jednak pogląd, że ograniczając sferę wolności konstytucyjnej obywatela, przepis ustawy musi czynić to

w sposób, który przede wszystkim nie naruszy jej istoty i nie spowoduje zachwiania relacji konstytucyjnego dobra, które jest ograniczane do celu, jaki temu przyświeca. Ograniczenia wolności gospodarczej i kryteria ważenia kolidujących ze sobą wartości podlegają natomiast ocenie z punktu widzenia mechanizmu proporcjonalności (art.

31 ust. 3 Konstytucji RP).

Zasada jawności życia publicznego i transparentności działań władzy publicznej, które to zasady legły u podstaw obywatelskiego prawa do informacji publicznej, realizowanego w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, mają bowiem sprzyjać sprawowaniu społecznej kontroli przez wszystkich obywateli (por. wyrok NSA z dnia 9 października 2014 r., sygn. akt I OSK 546/14, dostępne

na: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie nie podejmie on żadnych czynności w danej sprawie lub wprawdzie prowadzi postępowanie, ale - mimo ustawowego obowiązku - nie zakończy go wydaniem decyzji czy innego aktu (tak np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14.10.2010 r. sygn. akt I SAB/Wa 264/10; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 lipca 2012 r. sygn. akt 111 SAB/G1 3/12). Zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym organ pozostaje w bezczynności, jeżeli w ogóle nie udzielił informacji w zakresie żądanym przez stronę. Bezczynność organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej polega na tym, że organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje, innymi słowy, z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy organ "milczy" wobec wniosku strony o udzielenie takiej informacji. Z kolei stanowisko organu, które w istocie sprowadza się do odmowy udzielenia informacji przybiera, jak wskazano powyżej, procesową formę decyzji administracyjnej. W opisanej sytuacji udostępnienie informacji publicznej następuje

w formie czynności materialno-technicznej, zaś obowiązek wydania decyzji administracyjnej ustawodawca przewidział tylko w takim wypadku, gdy informacja, której udostępnienia żąda określony podmiot jest informacją publiczną, lecz organ odmawia jej udostępnienia.

Podzielić należy pogląd, że wykreślenie danych, poprzez anonimizację, nie jest zmianą o charakterze jakościowym, prowadzącą do powstania nowej informacji, lecz zwykłym zabiegiem technicznym związanym z rozpatrywaniem wniosku

o udostępnienie informacji publicznej. Żaden też z przepisów ustawy nie nakazuje wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej w związku

z dokonaniem anonimizacji udostępnianej informacji publicznej, zaś udostępnienie zanonimizowanego dokumentu w związku ze złożonym wnioskiem nie oznacza pozostawania przez podmiot zobowiązany w bezczynności.

Przewidziane w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. ograniczenie prawa do informacji publicznej nie oznacza bezwzględnego zakazu udostępnienia informacji zawierających np. dane wrażliwe. Gdy żądane dokumenty zawierają takie właśnie dane, mogą one zostać udostępnione w kopii (kserokopii, zeskanowanej kopii), z której usuwa się takie elementy. Wyłączenie pewnych danych ze względu na ochronę tajemnic ustawowo chronionych, prywatność osoby fizycznej czy też tajemnicę przedsiębiorcy z treści udostępnianej informacji publicznej nie powoduje przy tym nadania tej informacji charakteru informacji przetworzonej.

Postępowanie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej ma charakter odformalizowany. Z ustawy nie wynika też wymóg złożenia przez podmiot żądający udostępnienia informacji publicznej, wniosku o dokonanie anonimizacji informacji podlegających ochronie na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy. Jego brak, nie może uzasadniać wydania decyzji odmownej.

Dopiero w razie ustalenia, że istnieje potrzeba ochrony wartości wskazanych

w art. 5 ust. 2 ustawy, a celu tego w dostateczny sposób nie spełni anonimizacja danych wrażliwych objętych taką ochroną, organ będący adresatem wniosku

o udostępnienie informacji publicznej powinien - na podstawie art. 16 ustawy, wydać decyzję odmawiającą udostępnienia informacji publicznej, powołując się na art. 5 ust.

2 ustawy (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Łd 537/14, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Udostępnienie skarżącemu żądanych decyzji nastąpiło po ich zanonimizowaniu.

Słusznie Kolegium zwróciło uwagę, że skarżący nie został uznany przez organ administracyjny za stronę w postępowaniach zakończonych wydaniem spornych decyzji. Zgodnie z art. 73 § 1 K.p.a. akta sprawy administracyjnej pozostają jawne

i dostępne tylko dla stron postępowania. Decyzja administracyjna wydana

w indywidualnej sprawie (stanowiąca jeden z dokumentów włączonych do akt sprawy), co do zasady, podlega udostępnieniu na wniosek osoby niebędącej stroną postępowania administracyjnego złożony w trybie art. 10 u.d.i p., gdyż jej treść należy do zakresu danych zaliczanych do zbioru informacji o sprawach publicznych.

Nie oznacza to jednak, że wnioskujący o udostępnienie informacji publicznej musi automatycznie uzyskać informację o pełnej treści decyzji. Jeżeli postępowanie administracyjne pozostaje jawne tylko dla stron, organ uprawniony był do podjęcia czynności zmierzających do usunięcia z decyzji treści zawierających informacje pozwalające na zidentyfikowanie strony postępowania oraz konkretnej sprawy podlegającej rozpatrzeniu.

W tym celu usunięto z tekstu decyzji firmę strony, jej dane adresowe, miejsce działalności, kwoty pieniężne, a także miejsce prowadzenia inwestycji (miejscowość, numery działek).

Ze względu na ochronę prywatności osoby fizycznej, z tekstu decyzji usunięto dane o osobach fizycznych będących pełnomocnikami oraz osobach wykonujących na rzecz strony czynności zlecone.

Ze względu na ochronę tajemnicy przedsiębiorcy z decyzji usunięto szczegółowe, niejawne informacje techniczne, dotyczące sposobu wykonania prac w toku procesu inwestycyjnego (szczegółowego sposobu przeprowadzenia robót), zaklasyfikowane jako tzw. niejawne know-how).

Przeprowadzona anonimizacja decyzji i związana z tym ingerencja w tekst decyzji, polegająca na pominięciu niektórych wyrazów, spowodowała zmiany w szacie graficznej decyzji, w jej szczegółowym wyglądzie. Z tego powodu tekst przesłany wnioskodawcy uzyskał graficzną formę odpisu decyzji, w którym to odpisie usunięto na trwałe wymienione wyżej dane. Zachowany natomiast został numer decyzji SKO

w Opolu oraz data jej wydania, Ma rację organ, że takie rozwiązanie ułatwia zestawienie i porównanie oryginału decyzji oraz jej zanonimizowanego odpisu.

Udostępniony skarżącemu odpis pozwala na zapoznanie się z treścią decyzji, istotnymi elementami rozstrzygnięcia oraz podstawami faktycznymi i prawnymi jej wydania, a to oznacza zrealizowanie celu ustawy, którym jest zgodnie z art. 1 ust.

1 u.d.i.p. informacja o sprawach publicznych, udostępniania w trybie ustawy,

z ewentualnymi ograniczeniami (tu: wynikającymi z art. 5 ust. 2 u.d.i.p).

Brak jest natomiast obowiązku udostępnienia graficznego odwzorowania oryginału decyzji. Po przeprowadzeniu anonimizacji, takie graficzne odwzorowanie decyzji również nie byłoby kopią decyzji ze względu na "wycięcie" albo "zasłonięcie" niektórych elementów tekstu.

Brak podpisów na odpisie decyzji doręczonym skarżącemu wynika z przyjętej formy udzielenia informacji publicznej oraz z faktu, że otrzymał on informację o treści decyzji, a nie - egzemplarz decyzji.

Na przesłanych skarżącemu dokumentach znajduje się jednak informacja, że oryginały decyzji zostały podpisane. Graficzne odwzorowanie decyzji również zawierałoby wyłącznie odwzorowania podpisów składu orzekającego, a co za tym idzie - nie stanowiłoby dokumentu podpisanego przez członków SKO w Opolu, słusznie podkreślał organ.

Przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej nie ustanowiły trybu postępowania, w którym wnioskujący o udostępnienie informacji mógłby osobiście

i bezpośrednio porównać udostępnione, uprzednio zanonimizowane, dokumenty

z dokumentami oryginalnymi.

Końcowo rozważenia wymaga, czy zanonimizowanie imion i nazwisk członków składu orzekającego SKO w przesłanych odpisach decyzji oznacza pozostawanie organu nadal w bezczynności, czy też jest to uchybienie nie mające jednak wpływu na wynik sprawy, jeżeli za sprawę uznać realizowanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Usunięcie danych członków SKO nie było zgodne z zakresem informacji publicznej podlegającym udostępnieniu w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 litera a u.d.i.p. Prawo do informacji w tej części nie podlegało też ograniczeniu ze względu na prywatność w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy. Ograniczenie tam wskazane nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, w sprawach mających związek z pełnieniem tych funkcji. Takimi osobami publicznymi są niewątpliwie członkowie orzekający w składach SKO w Opolu. Czy jednak to uchybienie winno skutkować zastosowaniem przez Sąd – jak wnosił skarżący – art. 149 § 1 pkt 1, § 1a, i § 2 P.p.s.a. Zdaniem Sądu, odpowiedź winna być przecząca, gdyż udzielenie zanonimizowanej informacji publicznej (przesłania decyzji) przesądza o braku stanu bezczynności organu. Decydujące jest to, czy forma, sposób zanonimizowania, czyli swoistego "przetworzenia" treści udostępnionej decyzji nie przekreśla oczekiwanego przez podmiot wnioskujący rezultatu. Tym rezultatem ma być uzyskanie informacji o treści wskazanych decyzji. Wbrew twierdzeniem skarżącego taki rezultat został osiągnięty. Nota bene anonimizacja decyzji została dokonana przez organ w sposób w jaki na podstawie zarządzenia Nr 9 Prezesa NSA w sprawie utworzenia Centralnej Bazy Orzeczeń i Informacji o Sprawach sądów administracyjnych i udostępniania orzeczeń przez Internet (opubl. na stronach internetoych Naczelnego Sądu Administracyjnego

w "zarządzenia Prezesa NSA") dokonuje się anonimizacji orzeczeń sądowych

w ramach informacji publicznej udostępnionej przez Centralną Bazę Orzeczeń.

Dlatego Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art. 149 § 1 P.p.s.a. tylko

z uwagi na usunięcie z odpisów decyzji danych składu orzekającego, gdyż idea udostępnienia informacji publicznej z art. 1 ust. 1 u.d.i.p. - wyważając proporcje – została zachowana. Dodać przy tym można, że w odróżnieniu np. od kontroli legalności aktów administracyjnych przy skardze na bezczynność nie jest możliwe stwierdzenie bezczynności organu w części albo oddalenie skargi w części.

Z tych wszystkich względów skarga, po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, na podstawie art. 119 pkt 4 i art. 151 P.p.s.a. podlegała oddaleniu.



Powered by SoftProdukt