Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędziowie Sędzia SO del. Robert Hałabis (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Monika Kutarska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 9 lutego 2012 r. sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Gminy M. P. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zmiany wynagrodzenia Wójta Gminy M.P. I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana; III. zasądza od Rady Gminy M.P. na rzecz M. K. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów postępowania.

Uchwałą Nr IX/41/11 z dnia 29 czerwca 2011 r. Rada Gminy Międzyrzec Podlaski – na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm. – dalej jako "u.s.g."), art. 8 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 z późn. zm.), art. 73 § 1 kodeksu pracy oraz § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 2009 r. w sprawie wynagrodzenia pracowników samorządowych (Dz. U. Nr 50, poz. 398 z późn. zm.) – zmieniła swoją uchwałę Nr II/5/10 z dnia 13 grudnia 2010 r. w sprawie ustalenia wynagrodzenia Wójta Gminy Międzyrzec Podlaski.

Zmiana polegała na obniżeniu wysokości miesięcznego wynagrodzenia Wójta Gminy Międzyrzec Podlaski w ten sposób, że: wynagrodzenie zasadnicze obniżone zostało z kwoty 5.900 zł do kwoty 4.200 zł, dodatek funkcyjny ze stawki 8 w kwocie 1.900 zł obniżony został do stawki 1 w kwocie 100 zł oraz dodatek specjalny w wysokości 40% łącznej kwoty wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, to jest w kwocie 3.120 zł, obniżony został do wysokości 20% łącznej kwoty wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, to jest do kwoty 860 zł. Uchwała weszła w życie z dniem jej podjęcia.

W lakonicznym uzasadnieniu uchwały podniesiono, że decyzja została podjęta na podstawie wniosków wypracowanych na posiedzeniach Komisji Rewizyjnej oraz Komisji ds. Budżetu i Finansów, a powodem obniżenia wójtowi wynagrodzenia były następujące przyczyny (cytowane dosłownie):

1) wzrost zatrudnienia w administracji wbrew deklaracjom wójta, że nie będzie zwiększał zatrudnienia;

2) wzrost zatrudnienia w administracji nie jest spowodowany wzrostem zakresu obowiązków urzędu;

3) umowa zlecenia na dokonywanie czynności na ujęciu wody w Halasach z 15.02.2011 r. na 3 miesiące została zawarta bez zabezpieczenia środków finansowych w budżecie gminy;

4) wójt nie zabezpieczył środków finansowych na wypłatę wynagrodzeń dla nauczycieli uczących w klasach "0";

5) wójt nie realizuje wniosków inwestycyjnych radnych zawartych w uchwale budżetowej na 2011 rok;

6) reorganizacja urzędu przeprowadzona przez wójta gminy według deklaracji miała usprawnić pracę urzędu, a w efekcie spowodowała jego dysfunkcję;

7) pozbawiono gminę dodatkowych dochodów wynikających z możliwości umieszczenia wolnych środków i nadwyżki budżetowej na oprocentowanych lokatach bankowych;

8) brak współpracy Wójta z Radą Gminy.

W skardze do sądu administracyjnego wniesionej na podstawie art. 101 u.s.g. skarżący M.K. (Wójt Gminy Międzyrzec Podlaski) zarzucił zaskarżonej uchwale rażące naruszenie przepisów art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g., art. 36 ust. 1 ustawy o pracownikach samorządowych oraz art. 32 ust. 2 i art. 33 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez dyskryminujące nierówne traktowanie go jako pracownika samorządowego i zmniejszenie mu uprzednio ustalonego wynagrodzenia za pracę z wszystkimi dodatkami do niezbędnego minimum wyłącznie z pobudek politycznych, a nie z powodu złej oceny jakości świadczonej przez niego pracy.

Wskazując na te naruszenia skarżący wnosił o stwierdzenie nieważności uchwały oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił, że niezależnie od zaskarżenia uchwały przed sądem administracyjnym uchwała została przez niego zaskarżona również do Sądu Pracy [...], gdzie postępowanie toczy się w sprawie sygn. akt [...]. Podkreślił, że jakkolwiek z orzecznictwa sądów wynika, że jednostronna zmiana (obniżenie) wynagrodzenia Wójta może być dokonana przez organ stanowiący gminy na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g. bez zgody osoby zainteresowanej, jednak nie oznacza to dowolności w manipulowaniu przez radę gminy wynagrodzeniem wójta w oderwaniu od obiektywnej oceny jakości i ilości świadczonej przez niego pracy, co nastąpiło w niniejszej sprawie.

W ocenie skarżącego zaskarżona uchwała została podjęta w celu zamanifestowania przez większość radnych w radzie gminy swojej opozycji wobec niego z uwagi na to, że wywodzi się z innego ugrupowania politycznego, które posiada mniejszość w radzie. W okolicznościach niniejszej sprawy nie było żadnych podstaw, aby w tak krótkim okresie czasu po objęciu funkcji wójta obniżyć mu uprzednio ustalone wcześniejszą uchwałą wynagrodzenie. Zdaniem skarżącego wszystkie ciążące na nim obowiązki wykonywał z należytą starannością i stosownym zaangażowaniem, czego dowodem jest rozmiar wykonanej przez niego pracy na rzecz rozwoju gminy już tylko w pierwszym półroczu sprawowania funkcji wójta (ilość wdrożonych projektów Unijnych, zainicjowanych inwestycji).

Rada Gminy w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa bezpodstawnie podniosła, że zmiana wysokości wynagrodzenia wójta nie musi być uzasadniona oraz, że obniżenie na jego niekorzyść warunków wynagradzania nie musiało się opierać na rzeczywistej i konkretnej przyczynie, gdyż do jego zatrudnienia nie mają wprost zastosowania przepisy kodeksu pracy.

W ocenie skarżącego, który w tym zakresie powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2008 r. (sygn. akt II PK 330/07), możliwość jednostronnej zmiany przez pracodawcę (radę gminy) warunków wynagradzania pracownika samorządowego zatrudnionego na podstawie wyboru (wójta) powinna być oceniona na podstawie odpowiedniej wykładni przepisów ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o pracownikach samorządowych. Wójt wykonuje bezspornie swoje zadania poprzez Urząd Gminy. Urząd zaś jest instytucją hierarchiczną, regułą jest więc określanie płac zatrudnionych pracowników w odniesieniu do płacy kierownika – wójta gminy. Nie może budzić zatem wątpliwości, że kształtowanie wysokości płac w samorządzie powinno zależeć zarówno od wyników pracy urzędu jak i sytuacji na lokalnym rynku pracy.

W poprzedniej kadencji urzędującemu wówczas wójtowi nie obniżono wynagrodzenia, mimo że ocena jego pracy zaowocowała postawieniem mu przez organy ścigania zarzutów karnych i obecnie toczą się sprawy, gdzie ma on status oskarżonego. Rada Gminy uchwałą z dnia 13 grudnia 2010 r. ustaliła należne skarżącemu wynagrodzenie w tej samej wysokości co poprzedniemu wójtowi, a zatem nie nastąpiła w tej materii podwyżka wynagrodzenia wójta w porównaniu do wynagrodzenia poprzednika, które było przez wiele lat utrzymywane w tej gminie na tym poziomie.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Międzyrzec Podlaski podtrzymała zasadność i zgodność z prawem podjętej uchwały i w konsekwencji wnosiła o oddalenie skargi.

W uzasadnieniu organ wskazał, że nowo ustalone wynagrodzenie nie jest niższe od gwarantowanego przepisami prawa powszechnie obowiązującego oraz nie przekracza określonego przepisami prawa wynagrodzenia maksymalnego, które może być przyznane wójtowi. Odnosząc się do zarzutów skargi wskazano, że zmiana wysokości wynagrodzenia wójta nie musi być uzasadniona, gdyż w jego sytuacji prawno-pracowniczej nie stosuje się przepisów o wypowiadaniu warunków zatrudnienia. Kwestię ustalania wynagrodzenia wójta regulują w sposób wyczerpujący przepisy ustawy o pracownikach samorządowych (wraz z przepisami wykonawczymi) oraz ustawy o samorządzie gminnym.

Zdaniem organu to sąd pracy jest właściwy, by ocenić podjętą uchwałę, jako akt z zakresu prawa pracy, co do jej zgodności z przepisami płacowymi o charakterze gwarancyjnym oraz w kontekście ewentualnego naruszenia przepisów o zakazie dyskryminacji oraz równym traktowaniu pracowników w zatrudnieniu.

Podkreślono również, że skarżący w uzasadnieniu skargi nie wykazał też, że podjęta uchwała narusza przepisy o zakazie dyskryminacji oraz równym traktowaniu pracowników w zatrudnieniu. W skardze przywołuje zupełnie nieadekwatne w jego sytuacji wzorce kontroli (art. 36 ust. 1 ustawy o pracownikach samorządowych oraz art. 32 ust. 2 Konstytucji RP), a nawet nieistniejące (art. 33 ust. 3 Konstytucji RP).

W ocenie organu nie można podzielić stanowiska skarżącego, że wójtowi przysługuje wynagrodzenie w maksymalnej ustawowej wysokości lub w wysokości, w jakiej otrzymywał je jego poprzednik, a inne ustalenie radnych gminy stanowi przejaw jego dyskryminacji. Zatem ustalenie wysokości wynagrodzenia wójta w nowej niższej wysokości nie jest przejawem dyskryminacji jego osoby, lecz woli większości członków organu (rady gminy), który działa za pracodawcę. Ustalenie skarżącemu w momencie rozpoczęcia przez niego urzędowania (w grudniu 2010 r.) wynagrodzenia zbliżonego do maksymalnego ustawowego, było wyrazem udzielenia przez radnych wójtowi kredytu zaufania i dowodzi, że mimo istniejących od początku kadencji różnic w poglądach politycznych pomiędzy wójtem a większością radnych, nie doszło do jakiejkolwiek dyskryminacji wójta z uwagi na tę okoliczność. W toku jego pracy ujawniły się jednak okoliczności wskazujące na to, że wójt nie realizuje swoich obowiązków w sposób należyty, co podkreślano w stanowiskach komisji inicjującej i opiniującej projekt zaskarżonej uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd jest zobowiązany zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania w sposób, który mógłby mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Ponadto sądowa kontrola legalności zaskarżonych aktów organów administracji publicznej sprawowana jest w granicach danej sprawy, sąd jednak nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. – dalej jako "p.p.s.a."). Dlatego bez względu na treść zarzutów zawartych w skardze, ocena legalności winna uwzględniać całokształt okoliczności (faktycznych i prawnych) sprawy, a w konsekwencji w przypadku dostrzeżenia przez sąd naruszenia przez organ przepisów prawa w sposób, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy, sąd władny jest wyeliminować z obrotu prawnego akt organu wydany z tego rodzaju naruszeniem prawa.

Ocena zaskarżonej uchwały w tym kontekście jest negatywna i prowadzi do wniosku, że skarga zasługiwała na uwzględnienie, jednak z innych w istocie przyczyn niż zostały w niej wyrażone.

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm. – dalej jako "u.s.g."), do wyłącznej właściwości rady gminy należy ustalanie wynagrodzenia wójta, stanowienie o kierunkach jego działania oraz przyjmowanie sprawozdań z jego działalności. Natomiast według art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458 z późn. zm. – dalej jako "u.pr.s."), pracodawcą wójta jest urząd gminy, zaś czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta (burmistrza, prezydenta miasta), związane z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku pracy, wykonuje przewodniczący rady gminy, a pozostałe czynności – wyznaczona przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) osoba zastępująca lub sekretarz gminy, z tym, że wynagrodzenie wójta ustala rada gminy w drodze uchwały.

Uchwała rady gminy w tym przedmiocie uwzględniać zatem musi, że wysokość wynagrodzenia wójta wynika z wydanego na podstawie art. 37 ust. 1 u.pr.s. – rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. Nr 50, poz. 398 z późn. zm.), które w załącznikach do rozporządzenia szczegółowo określa wysokość poszczególnych składników wchodzących w skład wynagrodzenia między innymi wójta.

Rozpoznawana sprawa była konsekwencją obniżenia wynagrodzenia wójta przez radę gminy na podstawie zaskarżonej uchwały.

Trzeba zwrócić uwagę, że do niedawna sporna była w judykaturze zarówno sądów powszechnych, jak i sądów administracyjnych kwestia, czy dopuszczalne jest w ogóle obniżenie wysokości wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez radę gminy w trakcie trwania jego stosunku pracy, czyli w trakcie sprawowania mandatu, a także czy obniżenie przez radę gminy wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) nastąpić mogło bez jego zgody.

Wydaje się, że wątpliwości w tym przedmiocie zostały ostatecznie rozwiane.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 września 2008 r. (sygn. I PK 24/08, LEX nr 658173) stwierdził, że dopuszczalne jest obniżenie wysokości wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez radę gminy w trakcie trwania jego stosunku pracy, czyli w trakcie sprawowania mandatu, zaś w wyroku z dnia 9 czerwca 2008 r. (sygn. II PK 330/07 – OSNCP z 2009 r., nr 21-22, poz. 278) zawarł tezę, że obniżenie przez radę gminy wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) nastąpić może bez jego zgody (zob. również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2010 r., sygn. II OSK 14/10).

Z tymi stanowiskami należy się zgodzić. Wynika z nich, że rada gminy jest wyłącznie legitymowana do ustalenia wysokości wynagrodzenia wójta, które może być przez nią na podstawie uchwały w trakcie sprawowania przez wójta mandatu (wykonywania stosunku pracy) jednostronnie modyfikowane.

Trzeba jednak zaakcentować, że to uprawnienie rady gminy nie jest arbitralne w tym znaczeniu, że ustalenie (zmiana) wysokości wynagrodzenia wójta może nastąpić wyłącznie w granicach ściśle określonych przepisami prawa odnośnie wynagrodzenia minimalnego i maksymalnego, a ponadto w przypadku zmiany tego wynagrodzenia, w szczególności jego obniżenia, uchwała rady gminy podlega kontroli zarówno sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 u.s.g., jak i sądu powszechnego (sądu pracy), bowiem ustalanie wynagrodzenia przez radę gminy dotyczy określenia wysokości wynagrodzenia wójta konkretnej gminy w ramach zasad ustalonych przez Radę Ministrów w rozporządzeniu, będącym źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej (art. 87 ust. 1 Konstytucji RP) oraz źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. Uchwała taka, kreująca jeden z warunków koniecznych umowy o pracę (art. 29 § 1 pkt 3 k.p.), jest zatem niczym innym jak postanowieniem umowy o pracę (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2008 r., sygn. II PK 225/07, LEX 461651).

Skoro zatem uchwała rady gminy w przedmiocie obniżenia wysokości wynagrodzenia wójta poddana została kognicji sądów administracyjnych, która dokonywana jest pod kątem jej legalności, to aby kontrola ta w ogóle była możliwa, nie zaś iluzoryczna, uchwała w tym przedmiocie musi zawierać uzasadnienie, które pozwoliłoby na ocenę jej legalności. Za takim stanowiskiem przemawiają również istotne ograniczenia dowodowe jakie mają miejsce w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (art. 106 § 3 p.p.s.a.).

Co więcej, nie spełnia tego wymogu wskazanie w uzasadnieniu takiej uchwały lakonicznych motywów obniżenia wynagrodzenia wójta, których rzeczywistego istnienia i prawdziwości nie sposób zweryfikować. Dlatego chodzi nie tylko o szczegółowe przywołanie w uzasadnieniu motywów podjęcia uchwały w taki sposób, aby możliwe było przeanalizowanie toku rozumowania rady gminy, które doprowadziło do podjęcia uchwały o obniżeniu wójtowi wynagrodzenia, ale również odpowiednie udokumentowanie tego rodzaju uchwały, które dawałoby możliwość weryfikacji zaistnienia rzeczywistych (obiektywnych) podstaw oraz możliwość oceny zasadności obniżenia wójtowi wynagrodzenia.

W dotychczasowym orzecznictwie na tle rozwiązania z radnym stosunku pracy zwrócono uwagę, że uchwała rady gminy w przedmiocie wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy, powinna zawierać uzasadnienie (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 2006 r., II OSK 410/06 – Wokanda 2006/11/37). Odnieść to – w ocenie Sądu – należy również do uchwały rady gminy w przedmiocie obniżenia wynagrodzenia wójta, z tego względu, że wymóg działania na podstawie prawa, w połączeniu z zasadą zaufania, rodzi po stronie organów władzy publicznej obowiązek motywowania jej rozstrzygnięć. Obowiązek taki jest zaliczany do standardów demokratycznego państwa prawnego. Wymóg motywowania uchwał rady gminy jest też elementem zasady jawności działania władzy publicznej. Działanie organu władzy publicznej mieszczące się w jego prawem określonych kompetencjach, ale noszące znamiona arbitralności i nie poddające się kontroli i nadzorowi, nie może być uznane za zgodne z prawem. Taki pogląd jest konsekwentnie reprezentowany także w późniejszym orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2010 r., sygn. II OSK 723/10 i przywołane tam orzecznictwo).

Zaskarżona uchwała w istocie nie poddaje się kontroli, bowiem nie zawiera należytego uzasadnienia, co skarżący podniósł w skardze. Nie sposób bowiem za uzasadnienie zaskarżonej uchwały uznać nie dających się w żaden sposób zweryfikować w ośmiu zdaniach twierdzeń rady gminy, w sytuacji, kiedy niektóre z nich nie mają nawet charakteru kategorycznego i pozostają ze sobą w sprzeczności (np. z jednej strony postawiono wójtowi zarzut niezabezpieczenia środków na określone zadania gminy – pkt 3 i 4 uzasadnienia uchwały, z drugiej zarzut pozbawienia gminy dodatkowych dochodów wynikających z możliwości umieszczenia wolnych środków i nadwyżki budżetowej na oprocentowanych lokatach bankowych – pkt 7 uzasadnienia uchwały). Dodatkowo w skardze (czemu w toku postępowania rada gminy nie zaprzeczyła), podniesione zostały argumenty, które wskazują, że przynajmniej jedna z przyczyn obniżenia wójtowi wynagrodzenia nie jest w ogóle prawdziwa (zwiększenie zatrudnienia w Urzędzie Gminy – pkt 1 uzasadnienia uchwały).

Zdaniem Sądu, uznanie administracyjne jakim kierowała się rada gminy musi być uzasadnione w sposób pozwalający na jego ocenę. Nie można uznać za zgodne z prawem takiego działania organu władzy publicznej, które wprawdzie mieści się w jego prawem określonych kompetencjach, nosi jednak znamiona arbitralności i uniemożliwia kontrolę legalności (zasadności) jego działania. Obowiązek uzasadnienia uchwał rady gminy w przedmiocie obniżenia wójtowi wynagrodzenia jest elementem jawności działania władzy publicznej i zaliczany jest do standardów demokratycznego państwa prawa.

Dlatego w ocenie Sądu, nie tylko całkowity brak uzasadnienia uchwały o obniżeniu wójtowi wynagrodzenia, ale również lakoniczność takiego uzasadnienia, która powoduje, że uchwała tego rodzaju nie poddaje się kontroli sądowej pod względem legalności (zgodności z prawem), połączona z brakiem udokumentowania zasadności podjęcia uchwały – wyklucza możliwość oceny legalności takiego aktu organu, przez co tego rodzaju uchwała nie jest zgodna z prawem, gdyż pozostaje w sprzeczności z zasadami wyrażonymi w art. 2 i 7 Konstytucji RP.

Ze wskazanych względów zaskarżona uchwała winna zostać wyeliminowana z obrotu prawnego.

Niezależnie od tego – odnośnie ogólnych uwag dotyczących obniżenia wynagrodzenia wójta przez radę gminy – należy zauważyć, że w art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g., chodzi nie tyle o wskazanie organu właściwego do podejmowania czynności z zakresu prawa pracy (choć także), ile o przyznanie uprawnienia (kompetencji w znaczeniu materialnoprawnym) do kształtowania wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) w granicach określonych w art. 20 ust. 1 u.pr.s. oraz art. 78 § 1 k.p., a więc stosownie do zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji zawodowych, a także odpowiadającego rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu oraz uwzględniającego ilość i jakość świadczonej pracy. Stosunek pracy z wyboru na kadencję jest stosunkiem prawnym długotrwałym, w czasie którego okoliczności uwzględniane przy określeniu wysokości wynagrodzenia za pracę mogą ulegać zmianom i podlega to ocenie pracodawcy. Jednakże jednostronna zmiana (obniżenie) wynagrodzenia wójta może być dokonana przez organ stanowiący gminy na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g., w ramach uprawnienia do ustalenia tego wynagrodzenia, przy uwzględnieniu jednak przywołanych zasad, które określają podstawowe kryteria ustalania wysokości omawianego wynagrodzenia, a także zgodnie z zasadami konstytucyjnymi (art. 32 ust. 2 i art. 33 ust. 2 Konstytucji) oraz podstawowymi zasadami prawa pracy (np. art. 112 k.p., art. 113 k.p. lub art. 13 k.p.) i szczegółowymi przepisami prawa pracy dotyczącymi wynagrodzenia (np. art. 183c k.p.).

Organ winien mieć na uwadze, że uchwała rady gminy obniżająca wójtowi dotychczas pobierane przez niego wynagrodzenie nie pozostaje poza kontrolą sądu. Przede wszystkim podlega ocenie co do zgodności z prawem w trybie nadzoru sprawowanego przez wojewodę jako organ nadzoru (art. 91 u.s.g.). Rozstrzygnięcie nadzorcze może być zaskarżone do sądu administracyjnego. Uchwała rady gminy w sprawie ustalenia wynagrodzenia za pracę wójta może być również zaskarżona przez samego zainteresowanego do sądu administracyjnego w oparciu o art. 101 u.s.g. (z tego trybu skarżący skorzystał w niniejszej sprawie). Ponadto uchwała rady gminy dotycząca wynagrodzenia wójta podlega badaniu przez sąd pracy co do zgodności z przepisami płacowymi o charakterze gwarancyjnym oraz w kontekście ewentualnego naruszenia przepisów o zakazie dyskryminacji oraz równym traktowaniu pracowników w zatrudnieniu.

W kontekście powyższych rozważań argumentacja zawarta w skardze pozostawała w istocie bez wpływu na sposób jej rozstrzygnięcia w postępowaniu przed sądem administracyjnym. Może ona jednak mieć znacznie dla sposobu rozstrzygnięcia sporu pracowniczego, który zawisł przed Sądem Rejonowym – Sądem Pracy [...], sygn. [...], w którym zakres możliwego postępowania dowodowego umożliwia szczegółowe zbadanie prawdziwości przyczyn decydujących o obniżeniu wójtowi wynagrodzenia na drodze zaskarżonej uchwały, jak również innych okoliczności, które znajdują się w zakresie kognicji sądu powszechnego rozstrzygającego spór pracowniczy odnoszący się do wysokości wynagrodzenia pracownika.

Gdyby doszło do ponownego ustalenia (zmiany) przez radę gminy wynagrodzenia wójta, organ obowiązany będzie uwzględnić powyższe rozważania Sądu odnoszące się zasad wynikających z prawa, których uchwała w tym przedmiocie nie może naruszać.

Mając przytoczone motywy na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, uznając że nie może być ona wykonana na zasadzie art. 152 p.p.s.a.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania znajduje oparcie w przepisach art. 200 w związku z art. 205 § 1 p.p.s.a. i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).