Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Agnieszka Nawara - Dubiel (spr.) SWSA Krystyna Daniel SWSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu w trybiś uproszczonym w dniu 29 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi E. S. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy O. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej na wniosek z dnia 16 marca 2018 r. skargę oddala.

W dniu 16 marca 2018 r. E. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – za pośrednictwem organu administracji – skargę na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy O. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia 21 lutego 2018 r., złożonego w siedzibie organu dnia następnego, o udostępnienie informacji publicznej. Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w tym wniosku w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku. Podniósł, że na pytania zawarte we wniosku nie otrzymał żadnej odpowiedzi do dnia 15 marca 2018 r. Jego zdaniem burmistrz okazuje butę i arogancję wobec osoby skarżącego.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy O. wnisół o jej oddalenie w całości jako bezzasadnej. Zwrócił uwagę, że w dniu 6 marca 2018 r. wysłał do skarżącego wyczerpującą odpowiedź na jego pismo z 22 lutego 2018 r. Odpowiedź została więc wysłana z zachowaniem ustawowego terminu, natomiast skarżący otrzymał ją w dniu 22 marca 2018 r., o czym świadczy zwrotne poświadczenie odbioru przesyłki. Zwrócono przy tym uwagę, że skarżący odberał odpowiedź na swój wniosek dopiero po drugim jej awizowaniu, natomiast skargę wniósł już 16 marca 2018 r. Powtarzający się schemat działania skarżącego obejmuje wnoszenie skarg na bezczynność organu z zarzutem braku jakiejkolwiek odpowiedzi na jego wniosek i dopiero późniejszym odebraniu awizowanej przesyłki zawierającej odpowiedź na wniosek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym, bowiem zgodnie z art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że spełnione zostały warunki formalne do wystąpienia ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność, gdyż skarga na bezczynność w przedmiocie informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia (por. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., I OSK 601/05 LEX nr 236545).

Bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej będzie miała miejsce w sytuacji, w której podmiot ten w ustawowo określonym terminie nie podejmie żadnej z przewidzianych prawem czynności, tj. nie udostępni informacji publicznej w formie czynności materialno-technicznej w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem (art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, Dz. U. z 2018 r. poz. 1330, dalej "u.d.i.p."), nie wyda decyzji o odmowie udostępnienia żądanej informacji publicznej albo o umorzeniu postępowania (art. 16 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p.) albo nie powiadomi pisemnie wnioskodawcy o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i nie wskaże, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie (art. 14 ust. 2 u.d.i.p.).

Zgodnie z art. 13 u.d.i.p. udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2 u.d.i.p. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w tym terminie, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.

Przy rozstrzyganiu sprawy ze skargi na bezczynność kluczowe są dwa momenty: data wniesienia skargi oraz data wyrokowania. To te daty przesądzają, czy skarga może być uwzględniona w jakiejkolwiek części. Jeżeli bowiem bezczynność istniała w dacie wniesienia skargi, lecz ustała przed dniem wydania wyroku, to oczywiście nie można zobowiązać organu do wydania aktu albo do dokonania czynności (art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a.), jednakże nie zwalnia to sądu administracyjnego z rozstrzygnięcia, czy zaistniała bezczynność i czy miała ona charakter rażącego naruszenia prawa. Natomiast w sytuacji, gdy już w dacie wniesienia skargi bezczynność nie istniała – sąd oddala skargę z uwagi na jej bezzasadność.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że wniosek skarżącego z dnia 21 lutego 2018 r., złożony w siedzibie organu 22 lutego 2018 r. zawierał cały szereg żądań o udzielenie informacji, z których tylko część miała charakter informacji publicznej. Przykładowo pytanie "Czy R. P.: 1) myśli; 2) liczy na to, że w 2018 roku wygra wybory na Burmistrza O.?" albo "Czy R. P. wie, że robiąc stołówkę na płycie rynku naraża wszystkich klientów OPS w O. na: zagrożenie epidemiologiczne; na utratę zdrowia – a nawet życia – co podpada pod art. 163 § 1 pkt 1 k.k.?" z całą pewnością nie mieszczą się w zakresie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Wynikający z powołanego wyżej art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej czternastodniowy termin do udzielenia odpowiedzi na wniosek upływał w dniu 8 marca 2018 r. Już poprzedniego dnia Burmistrz przesłał skarżącemu pismo z daty 6 marca 2018 r., stanowiące odpowiedź na jego wniosek. Potwierdzeniem tego faktu jest kserokopia z książki nadawczej (k. 15 akt administracyjnych). Należy zauważyć, że Burmistrz Miasta i Gminy O. bardzo wnikliwie odpowiedział na zadane pytania przez skarżącego. Mimo licznych inwektyw zawartych we wniosku skarżącego, Burmistrz odpowiedział na każde z zadanych pytań, nawet pomimo tego, że część z nich nie stanowiła pytań w przedmiocie informacji publicznej. W sprawie tej nie miała miejsca jakakolwiek bezczynność, bowiem w zakreślonym prawem terminie podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej całościowo i wyczerpująco załatwił wniosek skarżącego.

Okoliczność, że w dacie wniesienia skargi tj. 16 marca 2018 r. pismo zawierające odpowiedź na wniosek skarżącego nie zostało przez niego odebrane nie może w żadnym wypadku przesądzać o zasadności skargi. Dniem udzielenia odpowiedzi na wniosek jest dzień nadania przesyłki pocztowej przez podmiot zobowiązany, nie zaś dzień faktycznego doręczenia bądź zapoznania się z tym pismem przez wnioskodawcę. To, że faktyczny odbiór przesyłki pocztowej nastąpił później nie ma związku z opóźnieniem w realizacji wniosku skarżącego, lecz z dokonanym wyborem sposobu przekazania żądanej informacji.

W świetle powyższych okoliczności należało oddalić skargę wniesioną w niniejszej sprawie na podstawie art. 151 p.p.s.a.