Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Sędziowie WSA Renata Czeluśniak WSA Ewa Michna Protokolant specjalista Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Gminy Rzezawa z dnia 21 grudnia 2018 r. nr III/19/18 w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa stwierdza nieważność § 4 ust. 1 załącznika do zaskarżonej uchwały w zakresie słów "w uzgodnieniu z Wójtem Gminy", § 13 ust. 2 załącznika do zaskarżonej uchwały w zakresie słów " w uzgodnieniu z Wójtem Gminy", § 5 ust. 1 załącznika do zaskarżonej uchwały w zakresie słów "w uzgodnieniu z Wójtem Gminy", § 7 ust. 3 załącznika do zaskarżonej uchwały w zakresie słów "w uzgodnieniu z Wójtem Gminy", § 7 ust. 4 b ppkt 7.

Rada Gminy Rzezawa podjęła uchwałę nr III/19/18 z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa. Uchwałę podjęto na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.), art. 30 ust. 6 i w związku z art. 91d pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967).

Rada Gminy Rzezawa uchwaliła, co następuje:

"§ 1. Wprowadza się regulamin określający:

wysokość stawek dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy i szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków,

szczegółowy sposób obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw,

3. ogólne warunki wypłacania nagród w brzmieniu załącznika do niniejszej uchwały.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Rzezawa.

§ 3. Traci moc Uchwała NR XXXII/187/09 Rady Gminy Rzezawa z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego i ma zastosowanie od 1 stycznia 2019 roku.".

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na powyższą uchwałę wniósł Wojewoda Małopolski. Skarżący zaskarżył uchwałę w zakresie następujących zapisów załącznika do uchwały:

§ 4 pkt 1 o treści: "Dodatek motywacyjny przyznaje nauczycielowi dyrektor uzgodnieniu z wójtem gminy".

§ 13 pkt 2 w powiązaniu z § 11 pkt 3 dotyczący nagród dyrektora szkoły o treści: "funduszem o którym mowa w § 11 pkt 3 dysponuje dyrektor w uzgodnieniu z wójtem gminy".

§ 5 pkt 1 o treści: "dodatek motywacyjny (...) wicedyrektorowi (przyznaje) dyrektor w uzgodnieniu z wójtem gminy".

- § 7 pkt 3 o treści: "dodatek funkcyjny dla wicedyrektora określa (...) dyrekcja szkoły w uzgodnieniu z wójtem gminy".

- § 7 pkt 7, który wysokość dodatku funkcyjnego uzależnia m.in. od: "angażowania rodziców w realizację remontów i utrzymanie poprawnego stanu technicznego szkoły, jak również wyposażenie pracowni i pomieszczeń szkolnych".

Skarżący zarzucił istotne naruszenie prawa, w tym w szczególności art. 7 pkt 1 ustawy "Karta Nauczyciela".

Skarżący podniósł, że 23 marca 2019 roku do Wojewody Małopolskiego wpłynęła interwencja Dyrektor Szkoły Podstawowej w Jodłówce - Gmina Rzezawa z wnioskiem o zbadanie przedmiotowej uchwały we wskazanym w petitum skargi zakresie. Organ nadzoru wystąpił o stanowisko w przedmiotowej sprawie do Kuratorium Oświaty w Krakowie, ale stwierdziło ono, iż nie posiada kompetencji do wydania opinii w tej sprawie.

Zdaniem skarżącego Rada Gminy Rzezawa podejmując przedmiotową uchwałę zawarła następujące zapisy niezgodne z obowiązującym porządkiem prawnym:

§ 4 pkt 1 załącznika o treści: "Dodatek motywacyjny przyznaje nauczycielowi dyrektor uzgodnieniu z wójtem gminy",

§ 13 pkt 2 w powiązaniu z § 11 pkt 3 dotyczący nagród dyrektora szkoły o treści: "funduszem o którym mowa w § 11 pkt. 3 dysponuje dyrektor w uzgodnieniu z wójtem gminy",

§ 5 pkt 1 o treści: "dodatek motywacyjny (...) wicedyrektorowi (przyznaje) dyrektor w uzgodnieniu z wójtem gminy",

- § 7 pkt 3 o treści: "dodatek funkcyjny dla wicedyrektora określa (...) dyrektor szkoły w uzgodnieniu z wójtem gminy",

- § 7 pkt 7, który wysokość dodatku funkcyjnego uzależnia m.in. od: "angażowania rodziców w realizację remontów i utrzymanie poprawnego stanu technicznego szkoły, jak również wyposażenie pracowni i pomieszczeń szkolnych".

Z wyjaśnień udzielonych organowi nadzoru przez Przewodniczącą Rady Gminy Rzezawa wynika, iż dodatek motywacyjny jest przyznawany w ramach stosunku pracy przez pracodawcę, czyli jego przyznanie stanowi czynność z zakresu prawa pracy. Zgodnie zaś z art. 68 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. W wyjaśnieniach podkreślono, iż kwestionowane regulacje nie odbierają dyrektorowi szkoły kompetencji wynikających z przepisów prawa do przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego. Kwestia uzgodnienia z Wójtem Gminy tego elementu wynagrodzenia nauczycieli, a także kwestia dysponowania funduszem nagród dyrektora w uzgodnieniu z Wójtem Gminy wynika ze szczególnego charakteru źródła finansowania wynagrodzenia nauczycieli. Z przepisu art. 30 ust. 8 ustawy Karta Nauczyciela wynika, że środki niezbędne na realizację zadań oświatowych, w tym na wynagrodzenia nauczycieli, zagwarantowane są w dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Zdaniem organu nadzoru ustawa "Karta Nauczyciela" w art. 7 pkt 1 traktuje dyrektora szkoły jako przełożonego służbowego wszystkich pracowników szkoły, również podobnie brzmi przepis ustawy "Prawo oświatowe" - art. 68 pkt 5 ust. 2. Kolejne ustępy stanowią o uprawnieniach dyrektora jako kierownika zakładu pracy. W żadnym z ww. aktów prawnych nie ma zapisu o obowiązku uzgadniania przez dyrektora szkoły z wójtem gminy wysokości dodatków występujących w zaskarżanych paragrafach uchwały. Jest to wada prawna, która przyznaje wójtowi niezgodne z jego kompetencjami i przepisami prawa uprawnienia. Dlatego zapisy te winny być wyeliminowane z obrotu prawnego jako nie mające podstawy prawnej.

Ponadto organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności § 7 pkt 7 przedmiotowej uchwały, który wysokość dodatku funkcyjnego uzależnia m.in. od: "angażowania rodziców w realizację remontów i utrzymanie poprawnego stanu technicznego szkoły, jak również wyposażenie pracowni i pomieszczeń szkolnych". Warunek taki zdaniem organu nadzoru jest bezpodstawny i nieuzasadniony. Gmina jako właściciel obiektów jest odpowiedzialna za utrzymanie ich w należytym stanie. Dotyczy to zarówno infrastruktury technicznej, jak i wyposażenia pracowni i pomieszczeń szkolnych. Jest to obowiązek ustawowy gminy, należący do jej zadań. Rodzice uczniów mogą pomagać, ale nie może to być wymóg obligatoryjny, od którego uzależniona jest wysokość dodatku funkcyjnego dyrektora szkoły. Zdaniem organu nadzoru z jednej strony organ prowadzący próbuje stosować niedopuszczalny nacisk na dyrektora szkoły, z drugiej próbuje scedować odpowiedzialność za utrzymanie obiektów na dyrektora i rodziców.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Rzezawa wskazał, że w ocenie organu wydany regulamin, będący aktem prawa miejscowego, mieści się w granicach upoważnienia ustawowego. Zdaniem organu kwestionowane zapisy regulaminu dotyczące przyznania nauczycielom zatrudnionym w szkołach podstawowych i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa dodatku motywacyjnego nie stanowią naruszenia prawa.

Organ podkreślił, iż kwestionowane regulacje nie odbierają dyrektorowi szkoły kompetencji wynikających z przepisów prawa do przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego. Kwestia uzgodnienia z Wójtem Gminy tego elementu wynagrodzenia nauczycieli, a także kwestia dysponowania funduszem nagród dyrektora w uzgodnieniu z Wójtem Gminy, wynika ze szczególnego charakteru źródła finansowania wynagrodzenia nauczycieli (art. 30 ust. 8 ustawy Karta Nauczyciela).

Rzeczą zatem Rady Gminy przy uchwalaniu regulaminu było uwzględnienie zasad finansowania wynagrodzeń nauczycieli. Wskazać trzeba, że środki uzyskiwane z budżetu państwa w ramach subwencji ogólnej oraz dochodów własnych jednostki samorządy przeznaczają na finansowanie zadań oświatowych w drodze uchwalanych corocznie budżetów. Organ prowadzący szkołę ma generalną kompetencję do określania wysokości środków przeznaczonych na poszczególne składniki wynagrodzenia pracowników szkół, z uwagi na konieczność zapewnienia prawidłowości dysponowania przyznanymi szkole lub przedszkolu środkami budżetowymi. Tym samym rolą Wójta Gminy jako wykonawcy budżetu Gminy jest dbanie o rzetelność realizacji wydatkowania środków przeznaczonych na finansowanie zadań oświatowych. Stąd przedmiotowe zapisy zawarte w regulaminie wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa mają stanowić dodatkowy argument motywujący do kształtowania składników wynagrodzenia nauczycieli przez dyrektorów w oparciu o zasady rzetelności i racjonalności.

Organ podkreślił także, iż kwestionowane zapisy regulaminu były przedmiotem opiniowania przez przedstawicieli związków zawodowych nauczycieli, czego skutkiem była pozytywna reakcja tychże związków zawodowych.

W piśmie z dnia 1 czerwca 2020 r. Wójt Gminy Rzezawa poinformował, iż zaskarżona uchwała została uchylona uchwałą Nr XVI/113/20 Rady Gminy Rzezawa z dnia 9 kwietnia 2020 roku w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa. W § 3 powyższej uchwały znajduje się zapis, iż traci moc uchwała Nr III/19/18 z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i przedszkolach prowadzonych przez Gminę Rzezawa zmieniona uchwałą Nr XI/73/19 Rady Gminy Rzezawa z dnia 23 września 2019 roku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2167), sądy administracyjne są między innymi właściwe do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów organów jednostek samorządu terytorialnego, a wśród nich – jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie – także aktów prawa miejscowego (art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; powoływanej dalej jako "p.p.s.a."). Uchwała organu jednostki samorządu terytorialnego jest zgodna z prawem, jeżeli jest zgodna z przepisami prawa. Natomiast stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd następuje tylko w przypadku istotnego naruszenia prawa (art. 147 § 1 p.p.s.a.).

Z treści art. 91 ust. 1 i 4 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że przesłanką stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy jest istotna sprzeczność z prawem. Na podstawie argumentacji a contrario do postanowień art. 91 ust. 4 tej ustawy, stanowiącego, iż w przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, że uchwałę wydano z naruszeniem prawa, należy przyjąć, że każde "istotne naruszenie prawa" uchwałą organu gminy oznacza jej nieważność (por. T. Woś [w:] T. Woś., H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Warszawa 2012, s. 761 - 762). Pojęcie "istotne naruszenie prawa" nie zostało zdefiniowane w żadnej z ustaw samorządowych, podobnie jak pojęcie "sprzeczność z prawem".

W literaturze przedmiotu wypracowano pogląd, aprobowany w orzecznictwie sądów administracyjnych, że do istotnych wad, prowadzących do skutków, które nie mogą być tolerowane w demokratycznym państwie prawnym, zalicza się między innymi naruszenie przepisów prawa ustrojowego oraz prawa materialnego, a także przepisów regulujących procedury podejmowania uchwał. Sprzeczność z prawem uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego zachodzi w sytuacji, gdy doszło do jej wydania z naruszeniem przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego przez wadliwą ich wykładnię, a także z naruszeniem przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał.

Kryterium legalności przewidziane w art. 1 § 2 ustawy ustrojowej umożliwia sądowi administracyjnemu wyeliminowanie z obrotu prawnego każdej uchwały naruszającej prawo. Z drugiej jednak strony, sądy te są zobowiązane do oddalenia skargi, jeśli zaskarżony akt jest zgodny z przepisami prawa materialnego i procesowego (art. 151 p.p.s.a.).

Zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP akty prawa miejscowego są źródłami powszechnie obowiązującego prawa na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Natomiast zgodnie z art. 94 Konstytucji RP organy samorządu terytorialnego ustanawiają akty prawa miejscowego na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie. Ustawa określa też zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego. Również zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.; dalej powoływanej jako "u.s.g.") organy stanowiąc akty prawa miejscowego działać muszą na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach.

Pomiędzy aktem prawa miejscowego, a aktem prawnym hierarchicznie wyższym powinna istnieć więź - formalna i materialna. Z pierwszą mamy do czynienia wówczas, gdy występuje postanowienie w akcie prawnym, o charakterze ustawowym, upoważniające do normatywizacji danej kwestii w drodze aktu prawa miejscowego. Natomiast więź materialna to więź treściowa, istniejąca wtedy, gdy akt podjęty przez organ samorządu terytorialnego będzie swoistym dopełnieniem materii ustawy, a co za tym idzie w swej treści będzie zgodny z treścią aktu, z upoważnienia którego został wydany.

Przede wszystkim należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna przesłanka umorzenia postępowania sądowego, ponieważ postępowanie sądowe nie stało się bezprzedmiotowe. Fakt uchylenia zaskarżonej uchwały po dacie wniesienia skargi nie pozbawia Sądu możliwości oceny merytorycznej zaskarżonej uchwały. Utrata mocy obowiązującej uchwały na skutek kolejnej uchwały organu stanowiącego powoduje jedynie wyeliminowanie części jej przepisów ze skutkiem od daty uchylenia (ze skutkiem ex nunc). Natomiast stwierdzenie nieważności konkretnego przepisu uchwały wywołuje skutki od chwili jego podjęcia (ze skutkiem ex tunc). W tej ostatniej sytuacji dany przepis uchwały należy traktować tak, jakby nigdy nie został podjęty (uchwalony). Ma to swoje znaczenie dla czynności prawnych podjętych na podstawie takiego przepisu. Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 14 września 1994 r. sygn. akt W 5/94, opub. w OTK 1994, cz. II, poz. 44 przyjął, że zmiana lub uchylenie zaskarżonej do sądu uchwały nie czyni zbędnym wydania przez sąd wyroku, jeżeli zaskarżona uchwała może być zastosowana do sytuacji z okresu poprzedzającego uchylenie lub zmianę. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uchylenie lub zmiana zaskarżonej uchwały przed wydaniem wyroku nie czyni bezprzedmiotowym rozpoznania wniesionej na nią skargi.

Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej uchwały w zakresie § 4 pkt 1, § 13 pkt 2 w powiązaniu z § 11 pkt 3, § 5 pkt 1, § 7 pkt 3 oraz § 7 pkt 7 załącznika nr 4 do zaskarżonej uchwały.

Podstawę materialnoprawną zaskarżonej uchwały stanowiły przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2215).

Podstawę do wydania zaskarżonej uchwały stanowił przepis art. 30 ust. 6 ustawy Karta Nauczyciela oraz art. 91d pkt 1 powyższej ustawy w brzmieniu obowiązującym w chwili jej podjęcia. Zgodnie z pierwszym z powołanych powyżej przepisów organ prowadzący szkołę, będący jednostką samorządu terytorialnego, uwzględniając przewidywaną strukturę zatrudnienia, określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu:

1) wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33 i 34,

2) szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 3,

3) wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach

- w taki sposób, aby średnie wynagrodzenia nauczycieli, składające się ze składników, o których mowa w ust. 1, odpowiadały na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej średnim wynagrodzeniom nauczycieli, o których mowa w ust. 3.

Natomiast w myśl drugiego ze wskazanych przepisów w przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, zadania i kompetencje organu prowadzącego określone m.in. w art. 30 ust. 6 wykonuje odpowiednio: rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela szkołą kieruje dyrektor, który jest jej przedstawicielem na zewnątrz, przełożonym służbowym wszystkich pracowników szkoły, przewodniczącym rady pedagogicznej. Dyrektor sprawuje opiekę nad dziećmi i młodzieżą uczącą się w szkole.

Zgodnie z art. 68 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 913) dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. Dyrektor w szczególności decyduje w sprawach:

1) zatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki;

2) przyznawania nagród oraz wymierzania kar porządkowych nauczycielom i innym pracownikom szkoły lub placówki;

3) występowania z wnioskami, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady szkoły lub placówki, w sprawach odznaczeń, nagród i innych wyróżnień dla nauczycieli oraz pozostałych pracowników szkoły lub placówki.

Z przepisów powołanych wyżej ustaw – Karta Nauczyciela i Prawo oświatowe nie wynika, by dyrektor był zobligowany do współdziałania z organem wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego w kwestii określania czy przyznawania dodatków do wynagrodzenia – w tym dodatku motywacyjnego i funkcyjnego. Należy raz jeszcze podkreślić, że akty prawa miejscowego muszą mieć wyraźną postawę prawną zawartą w ustawie, a nadto ich treść musi mieścić się w ramach tą ustawą określonych. Przepis art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy Karta Nauczyciela stanowi dla rady gminy upoważnienie do określenia wysokości stawek dodatków, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy oraz szczegółowych warunków przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33 i 34 ustawy. Brak w powyższej regulacji prawnej umocowania do ograniczenia wynikających z regulacji ustawowych kompetencji dyrektora jako pracodawcy. Z powyższych przyczyn jako naruszające prawo w sposób istotny uznał Sąd te zapisy zaskarżonej uchwały, które nakazują dyrektorowi podejmowanie decyzji dotyczących dodatków (funkcyjnego i motywacyjnego) w uzgodnieniu z Wójtem Gminy Rzezawa.

Z kolei w § 7 ust. 4 b) pkt 7 załącznika do zaskarżonej uchwały jako jedna z przesłanek, która ma być brana pod uwagę przy ustaleniu wysokości dodatku funkcyjnego dyrektora, wskazane zostało "angażowanie rodziców w realizację remontów i utrzymanie poprawnego stanu technicznego szkoły, jak również wyposażenie pracowni i pomieszczeń szkolnych". Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela wysokość wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela uzależniona jest od stopnia awansu zawodowego, posiadanych kwalifikacji oraz wymiaru zajęć obowiązkowych, a wysokość dodatków odpowiednio od okresu zatrudnienia, jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, powierzonego stanowiska lub sprawowanej funkcji oraz trudnych lub uciążliwych warunków pracy. Wysokość dodatków, w tym dodatku funkcyjnego, musi być kształtowana z poszanowaniem powyższej regulacji prawnej, która odwołuje się do statusu bądź działań tylko tego podmiotu, któremu dodatek ma być przyznany. Brak podstaw do wprowadzania dodatkowych, pozaustawowych kryteriów różnicujących wysokość dodatku. Należy też podkreślić, że wprowadzone kryterium "angażowania rodziców" jest kryterium niezależnym od dyrektora, gdyż mimo jego starań efekt jest nieprzewidywalny i dyrektor nie ma na działania rodziców żadnego realnego wpływu.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. stwierdził nieważność powołanych w wyroku przepisów zaskarżonej uchwały.