drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, zobowiązano do załatwienia wniosku
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, II SAB/Kr 111/16 - Wyrok WSA w Krakowie z 2016-08-23, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 111/16 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2016-08-23 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-06-15
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Aldona Gąsecka-Duda
Anna Szkodzińska /przewodniczący sprawozdawca/
Beata Łomnicka
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
zobowiązano do załatwienia wniosku
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa
Powołane przepisy
Dz.U. 2014 poz 782 art. 1. art. 4 ust. pkt 5, art. 10, art. 14
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska (spr.) Sędziowie: WSA Aldona Gąsecka-Duda WSA Beata Łomnicka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi L.M. na bezczynność [....] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej I. zobowiązuje [....] do załatwienia wniosku L.M. z 17 grudnia 2015 r. w sposób wskazany we wniosku; II. stwierdza, że bezczynność [....] w załatwieniu wniosku L.M. z dnia 17 grudnia 2015 r. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od [....] na rzecz skarżącego L.M. kwotę 100,00 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

W dniu 17 grudnia 2015 r. L. M., na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, zwrócił się za pośrednictwem poczty elektronicznej do Prezesa Zarządu Ludowego Klubu Sportowego "[...]" o udostępnienie informacji publicznej poprzez przesłanie drogą elektroniczną skanów umów cywilnoprawnych zawartych w 2015 r. przez LKS "[...]" z wszystkimi trenerami.

L. M. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność LKS "[...]" O. w zakresie udostępnienia informacji publicznej polegającą na nieudzieleniu informacji wnioskowanej w piśmie z dnia 17 grudnia 2015 r.

Skarżący zarzucił Klubowi naruszenie art. 13 ust. 2, art. 16 ust. 1 ustawy

z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) oraz wniósł o zobowiązanie LKS "[...]" O. do udzielenia żądanej informacji w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt organowi, orzeczenie czy bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 §2 ppsa w maksymalnej wysokości określonej w art. 154§6 ppsa oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Podał skarżący, że do dnia złożenia skargi Ludowy Klub Sportowy "[...]" O. nie udostępnił żądanej informacji, ani też nie wydał w 14 dniowym terminie decyzji odmownej co skutkowało bezczynnością tego organu.

Na poparcie swojego stanowiska podał skarżący liczne orzecznictwo sądów administracyjnych (por. II SAB/Lu 72/12, II SAB/Kk 36/15, II SAB/Go 59/11, I OSK 285/11, I OSK 601/05, I OSK 1382/07, VIII SAB/Wa 18/11).

W piśmie z dnia 11 marca 2016 r., kierowanym do L. M., Prezes Ludowego Klubu Sportowego [...] O. wskazał, że wszystkie umowy podpisane z trenerami w 2015 r. zostały umieszczone w formie skanu na stronie internetowej w połowie stycznia 2016 r. i można się z nimi zapoznać. Wskazał nadto, że dla członków Stowarzyszenia stworzono grupę – chat, gdzie publikowane są uchwały oraz inne postanowienia Zarządu i Walnego Zebrania, a także najważniejsze umowy dotyczące Stowarzyszenia.

Odnośnie skargi na bezczynność LKS [...], datowanej na 11 lutego 2016 r. wskazał prezes, że pismo zawiera kilka drobnych błędów, które mogłyby wpłynąć na odrzucenie jej przez WSA w związku z czym zwrócił ją skarżącemu.

Postanowieniem z dnia 17 maja 2016 r. (SO/Kr 5/16) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek L. M. o wymierzenie grzywny Ludowemu Klubowi Sportowemu "[...]" w O. za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 17 grudnia 2015 r.

Wskazał, że w przypadku skargi dotyczącej postępowania

o udostępnienie informacji publicznej termin przekazania do sądu skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy wynosi 15 dni-zgodnie z art. 21 pkt 1 ustawy o odstępie do informacji publicznej.

W dnu 14 czerwca 2016 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęła skarga L. M. wraz z odpowiedzią na skargę Prezesa Ludowego Klubu Sportowego "[...]" O.

Prezes Klubu wyjaśnił, że opóźnienie między datą otrzymania wniosku (17 grudnia 2015 r.), a udostępnieniem żądanych skanów wnioskowanej dokumentacji na stronie internetowej w drugiej połowie stycznia 2016 r. wynikała z nadmiaru obowiązków służbowych zbiegających się z końcem roku.

Wskazał nadto, że w piśmie z dnia 11 marca 2016 r. poinformowano skarżącego o zamieszczonych skanach i możliwości zapoznania się z nimi, dlatego skarga jest nieuzasadniona.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:

Kompetencje sądów administracyjnych określają przede wszystkim przepisy art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych, oraz art. 3 – 5, art. 134 i 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z przepisów tych wynika, że sądowa kontrola działalności administracji publicznej sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Dokonując tej oceny sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi, ani powołaną podstawą prawną. Granice sądowej kontroli ograniczają tylko granice sprawy i generalny zakaz orzekania na niekorzyść skarżącego.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w sprawie nie ma sporu co do tego, że wskazany przez skarżącego podmiot jest, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (ustawy), podmiotem zobowiązanym. W myśl art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są m.in. podmioty reprezentujące jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego, który jest osobą prawną. Stosownie zaś do art. 27 tworzenie warunków, w tym organizacyjnych sprzyjających rozwojowi sportu stanowi zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, które mogą udzielać klubom wsparcia finansowego (art. 28). Niewątpliwie zatem Klub Sportowy, wykonujący zadania publiczne i korzystający ze środków publicznych, jest podmiotem zobowiązanym do udostępniania posiadanych informacji publicznych.

Żądana informacja dotyczy tej działalności i jest związana z gospodarowaniem środkami publicznymi, jest więc informacją publiczną.

Skarżący we wniosku z dnia 17 grudnia 2015 r. domagał się udostępnienia informacji publicznej przez przekazanie na podany adres poczty elektronicznej skanów umów zawartych z trenerami w 2015 r.

Organ zobowiązany w marcu 2016 r. (a więc po wniesieniu skargi) zawiadomił skarżącego o umieszczeniu skanów umów na stronie internetowej.

Zgodnie z art. 10 ustawy informacja, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznych lub centralnym repozytorium, jest udostępniana na wniosek. Stosownie zaś do art. 14 udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że nie jest to możliwe. Umieszczenie zatem na stronie internetowej skanów umów, a nie przesłanie ich na wskazany przez skarżącego adres internetowy, nie stanowiło prawidłowego załatwienia wniosku. Dlatego też, na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 ppsa zobowiązano Klub do załatwienia wniosku w należyty sposób.

Prawdą jest, że wniosek skarżącego nie został załatwiony w terminie przewidzianym ustawą. Nie jest to jednak wystarczające uzasadnienie dla czynienia organowi zarzutu rażącego naruszenia prawa. Klub bowiem podjął działania zmierzające do umieszczenia treści umów, których wniosek dotyczył, na stronie internetowej, a następnie o fakcie umieszczenia powiadomił wnioskującego. Opisany w odpowiedzi na skargę sposób procedowania świadczyć może co najwyżej o pewnym braku profesjonalizmu, a nie o złej woli lub istotnym zaniedbaniu, czy też lekceważeniu wniosku. W ocenie charakteru opóźnienia, które niewątpliwie miało miejsce, uwzględnić należało to, że podmiot zobowiązany nie jest organem administracji publicznej, a w jego podstawowej działalności nie mieszczą się zadania związane z administrowaniem. W tej sytuacji stwierdzić należało, że opóźnienie nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a ppsa) i że nie ma podstaw do wymierzenia Klubowi grzywny (art. 149 § 2 ppsa).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 ppsa.



Powered by SoftProdukt