drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Inne, Wójt Gminy, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 1863/11 - Wyrok NSA z 2011-12-29, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 1863/11 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2011-12-29 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-09-20
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Anna Lech
Jan Paweł Tarno /przewodniczący/
Marzenna Linska - Wawrzon /sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
IV SAB/Gl 16/11 - Wyrok WSA w Gliwicach z 2011-06-28
Skarżony organ
Wójt Gminy
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 143, 184
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jan Paweł Tarno, Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia NSA Marzenna Linska -Wawrzon (spr.), Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej Z. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. akt IV SAB/Gl 16/11 w sprawie ze skargi Z. D. na bezczynność Wójta Gminy Mykanów w przedmiocie dostępu do informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. akt IV SAB/Gl 16/11, oddalił skargę Z. D. na bezczynność Wójta Gminy Mykanów w przedmiocie informacji publicznej.

Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Z. D. wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy Mykanów w przedmiocie udzielenia informacji publicznej związanej z wnioskiem strony z dnia 10 listopada 2010 r. oraz żądaniem usunięcia naruszenia prawa z dnia 17 grudnia 2010 r., dotyczącym informacji w zakresie wszystkich zmian w planach miejscowych gminy Mykanów i zmiany warunków zabudowy dla nieruchomości sołectwa Mykanów po 31 grudnia 2004 r. Skarżący wniósł o zobowiązanie Wójta do niezwłocznego udostępnienia wnioskowanych informacji oraz o ukaranie organu grzywną za zlekceważenie wniosków strony o udostępnienie informacji. W uzasadnieniu wskazał, iż otrzymał pismo organu z dnia 3 stycznia 2011 r., lecz w treści tego pisma nie zamieszczono informacji dotyczących wydanych decyzji o zmianie warunków zabudowy dla nieruchomości sołectwa Mykanów.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Mykanów wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalając skargę podniósł w uzasadnieniu wyroku, że w przedmiotowej sprawie wniosek o udzielenie wskazanych informacji skarżący złożył w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępnie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Ustawa ta w sposób kompleksowy reguluje kwestie dostępu do informacji będących informacjami publicznymi.

Zdaniem Sądu I instancji wniosek skarżącego z dnia 10 listopada 2010 r. został przez Wójta Gminy rozpoznany bowiem organ ten pismem z dnia 3 stycznia 2011 r. udzielił mu odpowiedzi wskazując na dane wszelkich uchwał wprowadzających zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego po 2006 r., a więc po dacie, w której zostały uchwalone miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dla 12 jednostek planistycznych gminy Mykanów. Organ wyjaśnił również skarżącemu, że informacje związane ze wskazanymi uchwałami są ogólnodostępne bowiem są one publikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego. Wprawdzie Wójt błędnie wskazał, że odpowiada na pismo skarżącego z dnia 17 grudnia 2010 r., lecz odpowiedź w istocie dotyczyła wniosku uprzedniego, kierowane go do Wójta, o czym świadczy sama treść odpowiedzi. Wójt nie był adresatem kolejnego wniosku, nie był zatem kompetentnym organem do jego rozpoznania. Wynika z tego, że wnioskowane informacje zostały skarżącemu udzielone przez organ będący ich dysponentem.

Z. D. w skardze kasacyjnej od powyższego orzeczenia wniósł o jego uchylenie i przyznanie kosztów świadczonej przez pełnomocnika pomocy prawnej, które to koszty nie zostały opłacone w całości.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 143 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej zwana "p.p.s.a."), zgodnie z którym, jeżeli którykolwiek z sędziów nie może podpisać uzasadnienia jego podpisu nie zamieszcza się, lecz wskazuje na przyczynę braku podpisu.

Zdaniem skarżącego zaskarżony wyrok został podpisany przez jednego z orzekających sędziów w zastępstwie za Sędziego WSA Stanisława Niteckiego, o czym świadczy dopisek nad podpisem "za przebywającego na urlopie Sędziego WSA St. Niteckiego".

Podpisanie uzasadnienia "w zastępstwie" oznacza niedopuszczalny zabieg mający znaczenie tylko "techniczne", lecz stanowiący w istocie uzurpację do wyrażenia poglądu sędziego, który z obiektywnych przyczyn nie może podpisać uzasadnienia. Waga uzasadnienia wyroku powoduje, że uchybienie to należy uznać za mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej p.p.s.a.), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod uwagę wyłącznie nieważność postępowania.

W niniejszej sprawie żadna z wymienionych w art. 183 § 2 p.p.s.a. przesłanek nieważności postępowania nie zaistniała, wobec czego przystąpiono do zbadania podstawy kasacyjnej.

W skardze kasacyjnej sformułowano zarzut naruszenia przepisu art. 143 p.p.s.a., który należało uznać za nieuzasadniony.

Zgodnie z wymienionym przepisem, uzasadnienie wyroku podpisują sędziowie, którzy brali udział w jego wydaniu. Jeżeli którykolwiek z sędziów nie może podpisać uzasadnienia przewodniczący lub inny sędzia składu orzekającego zaznacza na wyroku przyczynę braku podpisu.

Według natomiast art. 137 § 4 p.p.s.a., sentencję wyroku podpisuje cały skład sądu. Z powyższej regulacji wynika, że zasadą jest, iż w sprawie rozstrzyganej w składzie trzech sędziów uzasadnienie wyroku podpisują wszyscy sędziowie, którzy brali udział w jego wydaniu. Jeżeli zachodzi niemożność podpisania uzasadnienia przez któregokolwiek z trzyosobowego składu orzekającego, to uprawniony sędzia zaznacza na wyroku przyczynę braku podpisu. W takim przypadku uzasadnienie wyroku istnieje pomimo braku podpisu. Dopiero niemożność podpisania uzasadnienia przez wszystkich sędziów, którzy brali udział w wydaniu wyroku sprawia, że uzasadnienie w sensie prawnym nie istnieje.

W rozpatrywanej sprawie sentencja wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2011 r. (sygn. akt IV SAB/GL 16/11) podpisana została przez trzyosobowy skład sądzący.

Następnie uzasadnienie wyroku podpisane zostało przez dwóch sędziów ze składu orzekającego, przy czym jeden z sędziów podpisał się dodatkowo pod adnotacją: "za przebywającego na urlopie sędziego WSA St. Niteckiego". Wobec powyższego należało przyjąć, że wprawdzie sposób w jaki zaznaczono na wyroku przyczynę braku podpisu nie odpowiada literalnie dyspozycji art. 143 p.p.s.a., ale nie oznacza to, że doszło do naruszenia tego przepisu w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy.

Niewątpliwie w myśl wymienionego przepisu właściwe byłoby użycie formuły stwierdzającej przyczynę braku podpisu oznaczonego sędziego, który brał udział w wydaniu wyroku, a nie mógł podpisać uzasadnienia.

Wskazać jednak należy, że niezależnie od użytego sformułowania istotne jest to, że z wymienionej adnotacji wynika konkretna przyczyna niezłożenia podpisu przez jednego z sędziów, który brał udział w wydaniu wyroku oraz, że stwierdzone to zostało przez przewodniczącego lub innego sędziego ze składu orzekającego.

Nie można więc w analizowanej sytuacji twierdzić, jak to czyni autor skargi kasacyjnej, że wyrok został podpisany przez jednego z orzekających w sprawie sędziów "w zastępstwie" sędziego przebywającego na urlopie.

Wskazać w tym miejscu należy, że na tle identycznego unormowania zawartego w art. 330 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy stwierdził, że niepodpisanie uzasadnienia wyroku przez jednego z sędziów z powodu korzystania przez niego z urlopu mieści się w ogólnej hipotezie art. 330 § 1 k.p.a. dopuszczającego odstępstwo od zasady wymagającej podpisania uzasadnienia wyroku przez wszystkich sędziów (wyrok SN z 23 marca 2005 r., I CK 621/04).

Ze względów wyżej przedstawionych skarga kasacyjna, jako bezzasadna, podlegała oddaleniu na mocy art. 184 p.p.s.a. Odnosząc się do wniosku w przedmiocie przyznania pełnomocnikowi wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy należy zauważyć, że w myśl art. 258 § 2 pkt 8 postanowienie w tym przedmiocie wydaje referendarz sądowy, co skutkuje tym, iż wniosek powinien być skierowany do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.



Powered by SoftProdukt