Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant ref. staż. Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy [...] nr [...] oddala skargę

Zaskarżoną decyzją Urząd Patentowy RP działający w postępowaniu spornym oddalił wniosek P. z siedzibą w W., skarżącej w niniejszej sprawie, o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy DACH-BUD PERDKOWIE nr [...].

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2000 r. Urząd Patentowy RP dokonał na rzecz K. P. i Z. P. rejestracji znaku towarowego DACH-BUD PERDKOWIE zgłoszonego [...] października 1996 r.

W dniu [...] kwietnia 2008 r. do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, działającego w trybie postępowania spornego, wpłynął wniosek skarżącej spółki o unieważnienie ww. znaku. Znak ten przeznaczony jest do oznaczania następujących towarów i usług: nawierzchnie asfaltowe, balustrady, baraki, barierki bezpieczeństwa na drogach nie metalowe, baseny kąpielowe, belki niemetalowe, beton, betonowe elementy budowlane, bitumiczne produkty dla budownictwa, boazeria, bramy niemetalowe, cegły, płyty cementowe, ceramika, dachówka niemetalowa, pokrycia bitumiczne dachów, pokrycia niemetalowe dachów, daszki niemetalowe, deski do celów budowlanych, rury niemetalowe do drenażu, klepka podłogowa drewniana, drewno budowlane, drewno obrobione, drewno użytkowe, materiały do budowania i pokrywania dróg, drzwi składane niemetalowe, filc dla budownictwa, folie z tworzyw sztucznych do znakowania dróg, futryny niemetalowe, gips, glina do wyrabiania cegieł, gonty, granit, gzymsy niemetalowe, kamień, karton budowlany, kątowniki niemetalowe, kominy niemetalowe, kostki niemetalowe, kosze dachowe niemetalowe, kratownice niemetalowe, kraty niemetalowe, kreda surowa, krokwie dachowe, kruszywo klinkierowe, lepiszcza do reperacji dróg, listwy niemetalowe, lufciki, okienka niemetalowe, łaty drewniane, łaty niemetalowe, marmur, maszty niemetalowe, mozaiki do budownictwa, nadproża niemetalowe, obudowy kominków, odrzwia niemetalowe, ogrodzenia niemetalowe, okiennice niemetalowe, papier budowlany, parkiety, piasek, piaskowiec budowlany, płytki dachowe łupkowe, przewody ciśnieniowe niemetalowe, przewody wodociągowe niemetalowe, rolety zewnętrzne niemetalowe i nie z materiałów tekstylnych, rusztowania niemetalowe, rynny dachowe niemetalowe, schody niemetalowe, sklejka, skrzynki na listy murowane, smoła, spoiwa do murów, stemple niemetalowe, stropy niemetalowe, sufity niemetalowe, szalunki do betonu niemetalowe, szkło izolacyjne, szkło okienne, szyby, wapno, zaprawa murarska, zawory wodociągowe niemetalowe i nie z tworzyw sztucznych, zbiorniki murowane, żaluzje niemetalowe, żwir; asfaltowanie, czyszczenie pojazdów, czyszczenie samochodów, czyszczenie ubrań, czyszczenie dywanów, dezynfekcja, instalowanie i naprawa urządzeń elektrycznych, budowanie fabryk, gipsowanie, hydraulika, usługi izolacyjne, budowa i naprawa magazynów, malowanie, instalacja, konserwacja i naprawy maszyn, murarstwo, nadzór budowlany, instalowanie i naprawy ogrzewania, konserwacja i naprawa palników, instalowanie i naprawa pieców, obsługa pojazdów, naprawa pomp, pranie, rozbiórka budynków, budowa i konserwacja rurociągów, naprawy stolarskie, sprzątanie i czyszczenie wnętrz budynków, tapetowanie, uszczelnianie budynków, wypożyczanie sprzętu czyszczącego, wypożyczanie sprzętu budowlanego.

W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca stwierdził, że wystąpił w dniu [...] kwietnia 2002 r. z wnioskiem o unieważnienie spornego prawa ochronnego, powołując się na fakt, że należące do J. C. P. działa na terenie całego kraju od dnia [...] czerwca 1986, podczas gdy zakład ogólnobudowlany należący do uprawnionych z tytułu spornego prawa został wpisany do ewidencji gospodarczej od [...] lutego 1990 r. W postępowaniu spornym przed Urzędem Patentowym, w sprawie o sygn. akt SP. [...] J. C., "po zamianie swojej formy organizacyjnej występował jako P.", a Urząd Patentowy, decyzją z dnia [...] listopada 2004 r. oddalił jego żądanie w przedmiocie unieważnienia spornego prawa ochronnego. Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2005 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na w/w decyzję Urzędu Patentowego.

Zdaniem wnioskodawcy sporne prawo zostało udzielone z naruszeniem art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych. Nadto wyróżnik DachBud nie ma pierwotnej zdolności odróżniającej, nabył jednak tę zdolność na skutek używania go przez wnioskodawcę. Powołując się na kserokopie zaświadczeń o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wnioskodawca zarzucił, że w dacie zgłoszenia spornego znaku towarowego w ogóle nie istniał podmiot, inny niż wnioskodawca, wykonujący działalność gospodarczą, oznaczaną z użyciem wskazanego wyróżnika. Funkcjonowanie spornego znaku towarowego "jest celowym wprowadzeniem w błąd usługobiorców", zachodzi tu bowiem bliska analogia pomiędzy ochroną wywodzoną z art. 13 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Wnioskodawca podkreślił, że już w dniu [...] września 1999 r. złożył sprzeciw wobec rejestracji spornego znaku towarowego, jednak sprzeciw ten nie został rozpoznany. Ponadto powołał się na fakt, iż zgłosił za numerem [...] znak towarowy, na który do dzisiejszego dnia nie uzyskał ochrony. Uprawnieni wnieśli o oddalenie wniosku jako bezzasadnego i przyznanie na ich rzecz od wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Zarzucili, że wnioskodawca wskazując art. 8 pkt 2 u.z.t. jako materialnoprawną podstawę swojego żądania nie podał, czyje prawa osobiste lub majątkowe zostały naruszone. Przyznali, że słowo "Dachbud" nie ma pierwotnej zdolności odróżniającej, jednocześnie jednak, nie ma także zdolności wtórnej. Uprawnieni wskazali na szereg podmiotów, mających w swoich nazwach element Dachbud lub Dach-bud i stwierdzili, że w sytuacji, w której oznaczenie to używane jest przez tak liczne podmioty, niezasadna jest teza uprawnionego, że na skutek używania jej przez wnioskodawcę nabyło wtórną zdolność odróżniającą, a zatem wnioskodawca nie może rościć sobie prawa do wyłącznego posługiwania się oznaczeniem "Dachbud". Uprawnieni zauważyli ponadto, że sporny znak towarowy zawiera ich nazwisko, przy czym właśnie to ono jest faktycznym wyróżnikiem, wobec powszechnego występowania oznaczeń z elementem "Dachbud" na rynku. Zakwestionowali przy tym istnienie po stronie wnioskodawcy interesu prawnego w żądaniu unieważnienia spornego prawa ochronnego.

Wnioskodawca w piśmie z dnia [...] listopada 2009 r. podtrzymał swoje stanowisko, powołując się na ustalenia dokonane w postępowaniu o sygn. akt [...] i w uzasadnieniu wyroku WSA w Warszawie z 22 grudnia 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 337/05. Wnioskodawca stwierdził ponadto, że strony i Urząd Patentowy związane są treścią wskazanego orzeczenia WSA w Warszawie.

Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] Urząd Patentowy RP w trybie postępowania spornego na podstawie art. 164 ustawy Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) oraz art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. nr 5, poz. 17 z późn. zm.) w związku z art. 315 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej oraz art. 98 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej oddalił wniosek (pkt 1) i orzekł o kosztach postępowania (pkt 2).

W uzasadnieniu Urząd Patentowy podniósł, iż niniejsze postępowanie, jest postępowaniem całkowicie odrębnym i niezależnym w stosunku do postępowania toczącego się przed Urzędem Patentowym RP z wniosku J. C., prowadzącego działalność gospodarczą w W., o sygn. akt [...], w sprawie o unieważnienie spornego znaku towarowego. Wskazane postępowanie zostało zakończone prawomocną i ostateczną decyzją Urzędu Patentowego RP z dnia [...] listopada 2004 r. W świetle powyższego brak jest również podstaw do powoływania się przez wnioskodawcę na związanie Urzędu Patentowego, w rozumieniu art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, albowiem wskazywany przez wnioskodawcę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 337/05 nie zapadł na skutek skargi na orzeczenie Urzędu Patentowego w niniejszym, przedmiotowym postępowaniu. Granice niniejszej sprawy zakreśla zatem jedynie wniosek skarżącej spółki jako podmiotu żądającego unieważnienia spornego prawa ochronnego na skutek kolizji, w rozumieniu art. 8 pkt 2 u.z.t. z prawem podmiotowym przysługującym w/w spółce.

Rozważając kwestię interesu prawnego skarżącej w żądaniu unieważnienia spornego znaku Urząd podniósł, iż strona w tym zakresie powołuje się na przysługujące jej prawo do nazwy oraz na fakt dokonania w Urzędzie Patentowym RP zgłoszenia znaku towarowego DACH BUD, o numerze [...], a powołanie się na prawo do nazwy, jest wystarczające dla wykazania w niniejszej sprawie, iż legitymuje się ona interesem prawnym w objętym wnioskiem żądaniu. Źródeł interesu prawnego, należy, zdaniem Urzędu, upatrywać przede wszystkim w przepisach art. 23 i 24 kodeksu cywilnego mających zastosowanie do osób prawnych zgodnie z art. 43 oraz 433 k.c. oraz przepisach ustanawiających konstytucyjną zasadę swobody działalności gospodarczej. Przepisy te gwarantują wnioskodawcy prawo do swobodnego i wyłącznego korzystania z prawa do firmy oraz do swobody wykonywania działalności gospodarczej oraz nieskrępowanego dostępu do rynku w zakresie faktycznie wykonywanej działalności. Wnioskodawca jest legitymowany do wnioskowania o unieważnienie prawa ochronnego na taki znak towarowy, jeśli uważa - a przekonanie to nie jest w sposób oczywisty niezasadne, - że sporny znak towarowy wkracza w sferę wskazanych wyżej uprawnień i którego istnienie faktycznie może ograniczać, utrudniać lub blokować wykonywanie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej na terenie Polski. Samo ustalenie, że wnioskodawca legitymuje się interesem prawnym w żądaniu unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy nie jest jednak tożsame, z uznaniem jego żądań za zasadne. Powyższe ustalenie umożliwia jedynie merytoryczne rozpoznanie sprawy i dokonanie przez Urząd Patentowy ustaleń, co do istnienia lub nieistnienia podstaw unieważnienia spornego prawa ochronnego.

Zdaniem Urzędu zarzut oparty na art. 8 pkt 2 uzt jest jednak nieuzasadniony. Zatem brak jest podstaw do unieważnienia prawa ochronnego udzielonego na sporny znak.

Powołany przepis stanowi bowiem, że niedopuszczalna jest rejestracja znaku, który narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich. Wśród praw o charakterze osobistym o których stanowi przepis należy wyróżnić dobra osobiste w rozumieniu art. 23 i 24 k.c. Firma spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o której stanowi art. 160 § 1 k.s.h. jest nazwą, pod którą spółka ta prowadzi przedsiębiorstwo. W świetle art. 4310 k.c. nazwa przedsiębiorcy została potraktowana jako jego dobro osobiste i jako takie podlega ochronie przez ochronę prawa do firmy. Prawo do firmy jest zaś, zgodnie ze stanowiskiem doktryny, przysługującym przedsiębiorcy prawem podmiotowym osobistym, o charakterze bezwzględnym, skutecznym erga omnes, którego treścią jest możność używania firmy w celu identyfikacji przedsiębiorcy w obrocie. Jednocześnie, zgodnie z art. 499 § 1 k.c. firma - zarówno przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, jak i działającego w formie spółki prawa handlowego, jest niezbywalna.

W doktrynie i orzecznictwie ustalony jest pogląd, zgodnie z którym rejestracja znaku towarowego, odpowiadającego oznaczeniu innego przedsiębiorstwa, używanemu przez nie przed zarejestrowaniem znaku, narusza dobra osobiste tego przedsiębiorstwa. Przyjmuje się jednocześnie, iż ingerencja w sferę dóbr osobistych, a konkretnie - prawa do nazwy przedsiębiorcy może nastąpić także w przypadku wykorzystania części tej nazwy, jeżeli jest to część spełniająca w sposób wystarczający funkcję indywidualizującą osobę prawną, umożliwiająca jej jednoznaczną identyfikację i odróżnianie od innych osób. Analogiczne stanowisko należy przyjąć w przypadku rejestracji znaku słowno-graficznego, który w warstwie słownej zawiera nazwę (firmę) innego podmiotu lub istotny (zasadniczy) jej element.

W przypadku kolizji prawa ochronnego na znak towarowy z dobrem osobistym, w tym prawem do nazwy przedsiębiorcy priorytet ma ochrona tego dobra osobistego.

O naruszeniu prawa do firmy nie przesądza jednak samo zarejestrowanie identycznego lub podobnego do nazwy znaku towarowego na rzecz innego przedsiębiorstwa. Wyłączność prawa do nazwy (firmy) nie jest bowiem zupełna. Jej granice wyznacza zasięg (terytorialny przedmiotowy) oraz czasowy faktycznej działalności używającego nazwy. Tylko w tych granicach może dojść do kolizji pomiędzy identycznymi lub podobnymi: nazwą i znakiem towarowym.

Zdaniem Urzędu Patentowego brak jest podstaw do stwierdzenia, że sporne prawo ochronne (wcześniej jako prawo z rejestracji) zostało udzielone z naruszeniem prawa do firmy, przysługującego wnioskodawcy - spółce P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Z akt sprawy wynika bowiem, że umowa tej spółki została zawarta w dniu [...] czerwca 2001 r., natomiast spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu [...] lipca 2001 r. Sporny znak towarowy został zaś zgłoszony przed którąkolwiek z powyższych dat, bo w dniu [...] października 1996 r.

W dacie zgłoszenia spornego znaku towarowego wnioskodawca - spółka prawa handlowego - nie istniał, i nie może on powoływać się skutecznie na naruszenie przez sporny znak towarowy prawa do firmy, w rozumieniu art. 8 pkt 1 u.z.t. Skoro zatem prawo do firmy wnioskodawcy nie jest prawem "z lepszym pierwszeństwem" w stosunku do spornego prawa ochronnego, w rozumieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 30 września 1994 r., sygn. akt III CZP 109/94, to brak jest podstaw do uwzględnienia żądania.

W ramach przysługującego mu interesu prawnego wnioskodawca może powoływać się, zdaniem Urzędu, jedynie na prawa podmiotowe przysługujące tylko i wyłącznie jemu, nie zaś innym osobom. W szczególności nie może powoływać się na jakiekolwiek prawa mające przysługiwać wspólnikowi - osobie fizycznej, J. C. Urząd na marginesie, jak podał, podniósł, że żądanie unieważnienia spornego prawa ochronnego z wniosku J. C. zostało prawomocnie zakończone decyzją Urzędu Patentowego RP z dnia [...] listopada 2004 r., sygn. akt [...] i jakiekolwiek ponowne rozważanie w niniejszym postępowaniu okoliczności nie dotyczących obecnego wnioskodawcy jest w niniejszej sprawie niedopuszczalne, w szczególności jeśli mieć na uwadze wskazaną wyżej zasadę niezbywalności prawa do firmy (499 § 1 k.c.) oraz zasadę procesową - trwałości decyzji administracyjnych (art. 16 § 1 k.p.a.).

W skardze na powyższą decyzję skarżąca zarzuciła naruszenie:

- art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 31.01.1985r. o znakach towarowych oraz art. 129 - 131 p.w.p. zarówno w czasie przyznania przez ten organ prawa z rejestracji znaku towarowego DACH-BUD Perdkowie na rzecz beneficjenta jak i w dalszym postępowaniu,

- art. 551 KC, przez jego pominięcie i bezpodstawne przejęcie, że skarżący nie posiada uprawnień, którymi legitymował się już w sprawie [...] zakończonej decyzją Urzędu Patentowego a następnie wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 22.12.2005r. sygn. akt VI SA/Wa 337/05,

- art. 153 ppsa przez pominięcie oceny prawnej zawartej w uzasadnieniu ww. wyroku oraz

- art. 7 i art. 77 § 1 i 4 Kpa przez nienależyte rozpatrzenie sprawy i pominięcie dowodów w postaci ww. wyroku WSA.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wraz z podatkiem VAT oraz opłatą skarbową w kwocie 17 zł.

Zdaniem skarżącej chybiony jest pogląd organu jakoby niniejsza sprawa była postępowaniem całkowicie odrębnym i niezależnym w stosunku do zakończonej wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 22.12.2005r. sygn. akt VI SA/Wa 337/05. Zarówno w toku postępowania przed Urzędem Patentowym w sprawie [...] jak i przed WSA w Warszawie w sprawie sygn. akt VI SA/Wa 337/05 wnioskodawcą była spółka D. Sp. z o.o. w miejsce pierwotnie wskazanego wnioskodawcy tj. J. C.

Do tej właśnie spółki zostało wniesione w całości aportem przedsiębiorstwo pierwotnego wnioskodawcy w rozumieniu art.551 KC także w zakresie jego nazwy DACHBUD co bezspornie wynika z treści aktu notarialnego skarżącego, przedłożonego w tym i poprzednim postępowaniu. Tym samym na nabywcę przeszły wszelkie dobra zarówno materialne jak i niematerialne objęte zakresem przekazanego majątku, praw i zobowiązań i w tym też zakresie skarżący stał się sukcesorem uniwersalnym pierwotnego wnioskodawcy, a sprawa stanowi konsekwencję poprzedniego rozstrzygnięcia.

W tejże sprawie [...] i o sygn. akt VI SA/Wa 337/05, skarżący (początkowo J. C.) we wniosku z dnia [...].04.2002r. wystąpił do Urzędu Patentowego o częściowe unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego wskazanego na wstępie w części dotyczącej określenia DACH - BUD. Tak sformułowany wniosek został oddalony decyzją z dnia [...].11.2004r. nr [...]. Urząd Patentowy RP w tej decyzji stwierdził, że wnioskodawca wykazał swój interes prawny w żądaniu unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego DACH- BUD Perdkowie.

Urząd Patentowy będąc związany granicami wniosku uznał, że nie jest możliwe unieważnienie prawa z rejestracji spornego znaku towarowego w zakresie żądania sprecyzowanego przez wnioskodawcę, "ponieważ nie jest możliwe unieważnienie prawa z rejestracji w części dotyczącej elementu znaku towarowego".

Pogląd ten znalazł uznanie w ww. wyroku WSA w Warszawie.

Treścią tego rozstrzygnięcia wbrew ocenie organu jest on nią, zdaniem skarżącej, związany w tej sprawie, stosownie to treści art. 153 ppsa. W ocenie skarżącego wniosek z dnia [...].04.2008r. o unieważnienie jest tą samą sprawą, o jakiej rozstrzygał WSA w sprawie sygn. akt VI SA/Wa 337/05.

Tym samym organ administracji publicznej nie może formułować nowych ocen prawych, sprzecznych z wyrażonym wcześniej poglądem, a zobowiązany jest do podporządkowania się poglądowi w pełnym zakresie.

Odmawiając bezpodstawnie skarżącej jego dotychczasowych praw organ pominął tym samym istotę wniosku skarżącego, który powołując się na dokumentację zgromadzoną w aktach Urzędu Patentowego nr [...] wskazał, że wykonywane usługi pod nazwą D. świadczy od [...].06.1986r. roku i to aktywnie na terenie województwa [...], podczas gdy kwestionowany znak towarowy objęty został ochroną na rzecz firmy zarejestrowanej pod tą nazwą z dniem [...].03.2001 r., a przy tym przedsiębiorca ten posługuje się tym znakiem dla oznaczenia tego samego towaru (tj. usług budowlanych) na tym samym rynku.

Nadto z obrazą art. 107 § 3 Kpa organ nie odniósł się do pozostałych twierdzeń i zarzutów wskazanych we wniosku o unieważnienie z dnia [...].04.2008r.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy RP oraz uczestnicy postępowania K. P. i Z. P. wnieśli o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm., zwana p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej przy czym, stosownie do § 2 powołanego artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Sąd rozstrzyga przy tym w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270).

Badając skargę wg powyższych kryteriów Sąd uznał, iż skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Zaskarżona decyzja nie nosi bowiem znamion wadliwości w rozumieniu art. 145 § 1 ppsa.

W związku z zarzutami skargi wiążącymi się z rozstrzygnięciem organu objętym decyzją z dnia [...] listopada 2004 r. wydaną w sprawie nr [...] i orzeczeniem WSA w Warszawie z dnia 22 grudnia 2005 r. sygn. akt VISA/Wa 337/05 podnieść należy, iż w sprawie nr [...] z wnioskiem o unieważnienie spornego znaku w części dotyczącej określenia DACH-BUD wystąpił J. C. i ww. decyzją ten wniosek został oddalony. Skarga do WSA na tę decyzję również została złożona przez J. C., a nie przez skarżącą, która co wynika z akt postępowania spornego nr [...] nie brała również udziału w tym postępowaniu. Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2005 r. sygn. VISA/WA 337/05 WSA skargę oddalił podzielając stanowisko organu, iż unieważnienie znaku w części dotyczącego elementu tego znaku nie jest dopuszczalne. W rozpatrywanej sprawie zaskarżona decyzja zapadła wskutek rozpoznania wniosku rozpoznania wniosku skarżącej o unieważnienie spornego znaku.

Zasadnie zatem Urząd Patentowy RP uznał, iż postępowanie w sprawie niniejszej jest postępowaniem odrębnym w stosunku do postępowania toczącego się z ww. wniosku J. C. i orzeczenia zapadłe w tym postępowaniu pozostają bez wpływu i związku z postępowaniem z wniosku skarżącej zakończonym zaskarżoną decyzją. Fakt oddalenia wniosku J. C. i jego skargi na decyzję z dnia [...] listopada 2004 r. nie wywołuje procesowych konsekwencji w postępowaniu, w którym Urząd Patentowy rozpoznał wniosek skarżącej. Brak zatem podstaw do przyjęcia, jak to czyni skarżąca, iż postępowanie w tej sprawie jest w istocie kontynuacją i konsekwencją zapadłych w sprawie z ww. wniosku J. C. rozstrzygnięć i przedmiotowy wniosek jest jak twierdzi strona "tą samą sprawą, o jakiej rozstrzygał w ww. wyroku WSA". Takie stanowisko skarżącej nie znajduje uzasadnienia w zaistniałym przedstawionym wyżej stanie rzeczy ani też w przepisach pwp i przepisach procedury administracyjnej. W żadnym również razie nie można uznać za uzasadnione formułowania zarzutu naruszenia art. 153 ppsa. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem art. 153 ppsa w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia zaskarżonej decyzji ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd i organ, którego działanie (lub bezczynność) było przedmiotem zaskarżenia.

Dopatrywanie się wadliwości zaskarżonej decyzji w fakcie nieuwzględnienia treści wyroku i jego uzasadnienia jest nie tylko nieuzasadnione z powyższego względu ale również niezrozumiałe z tego powodu, że WSA stwierdził jedynie, że unieważnienie znaku w części jest co do zasady niedopuszczalne, co jednak nie jest równoznaczne z przyjęciem, że wniosek o unieważnienie znaku w całości byłby wnioskiem zasadnym skutkującym jego uwzględnieniem i w konsekwencji unieważnieniem znaku. Ocena takiego wniosku wymaga przeprowadzenia przez organ stosownego postępowania i takiej oceny co do wniosku skarżącej organ dokonał zasadnie uznając, iż wniosek oparty na art. 8 pkt 1 ust. 2 uzt (a podstawą prawną wniosku Urząd jest związany) jest wnioskiem niezasadnym, bo w sprawie nie zachodzą przesłanki do przyjęcia, iż rejestracja znaku narusza prawa do firmy strony skarżącej.

Podkreślić przy tym w zw. z zarzutami skargi należy, iż z wnioskiem występuje skarżąca, a nie J. C., a zatem w ramach przysługującego jej interesu prawnego może powoływać się wyłącznie na prawa podmiotowe jej przysługujące, a nie na prawa służące osobie fizycznej, która aportem wniosła swoje przedsiębiorstwo do spółki. Wprawdzie w orzecznictwie utrwalony jest pogląd, zgodnie z którym rejestracja znaku towarowego odpowiadającego oznaczeniu innego przedsiębiorstwa używanemu przez nie przed zarejestrowaniem znaku narusza jego dobra osobiste, ale w okolicznościach sprawy uwzględnienie tego kierunku wykładni nie jest możliwe. Z ustaleń organu niekwestionowanych przez skarżącą wynika bowiem, że umowa spółki została zawarta [...] czerwca 2001 r., a spółka została wpisana do KRS [...] lipca 2001 r. Skoro zatem sporny znak został zgłoszony przed datą powstania spółki, bo [...] października 1996 r. (a przesłanki w zakresie zdolności rejestrowej oceniane są na tę datę) to skarżąca nie może skutecznie powoływać się na naruszenie przez sporny znak jej prawa do firmy co oznacza, iż w świetle powołanego przepisu brak jest podstaw do unieważnienia spornego znaku.

W tym stanie rzeczy nie było potrzeby czynienia dodatkowych ustaleń na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach nr [...] co do wykonywania usług pod nazwą D. już od dnia [...] czerwca 1986 r. (powoływanie tej daty jest zresztą niezrozumiałe, bo w tej dacie spółka nie miała bytu prawnego). Zarzuty zgłaszane w tym zakresie są zatem chybione.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż nie zachodzą w świetle art. 145 § 1 ppsa przesłanki do uwzględnienia skargi i na podstawie art. 151 ppsa orzekł, jak w sentencji.